Η πρόσφατη φούσκα των ακινήτων και η έξαρση των κατασχέσεων στις ΗΠΑ δημιούργησαν ένα άγνωστο τρομακτικό εφιάλτη για τους ιδιοκτήτες ακινήτων. Λέγεται slumburbia, και έρχεται συχνά με το σκοτάδ. Πρόκειται για τα εγκακταλελειμένα κτίρια τα οποία πριν λίγα χρόν έσφυζαν απο ζωή. Πρόκειται ουσιαστικά, για το αποτέλεσμα της κατάρρευσης της αγοράς ακινήτων και της αύξησης των κατασχέσεων, που έπληξαν κάποιες νεότερες προαστιακές περιοχές οι οποίες έμειναν με πολύ λίγους κατοίκους που πολλά κενά σπίτια. Σύμφωνα με μία έρευννα η αύξηση της εγκληματικότητας στις γειτονιές αυτές είναι θεαμτική ενώ η παρουσία των συμμοριών τις καθιστά ...απρόσιτες. . Όπως μπορείτε να φανταστείτε, οι ιδιοκτήτες δεν μπορούν να κάνουν τίποτε για να αποτρέψουν την κατακόρυφη πτώση στις αξίες των ακινήτων που ήδη θυμίζουν ναυάγιο. Αν και η κρίση ήταν μια ακραία περίπτωση, απο την οποία πολλοί ιδιοκτήτες δεν μπορούσαν να προστατευθούν εντούτοις η σωστή επιλογή της περιοχής μπορεί να είναι η καλύτερη άμυνα αεννατι στην υποβάθμιση Εάν είστε ιδιοκτήτης ενός ακινήτου που είναι σε μια κεντρική θέση ή είναι κοντά σε μια μεγάλη πανεπιστημιακή περιοχή είναι λιγότερο πιθανό να βιώσετε ακραίες διακυμάνσεις στην αξία του ακινήτου.

«Ενας στους πέντε εργαζόμενους στον κατασκευαστικό κλάδο έχασαν τη δουλειά τους στο διάστημα από το φθινόπωρο του 2008 έως το φθινόπωρο του 2010, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Ανεξάρτητης, πλέον, Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ), ενώ χιλιάδες άλλοι βρίσκονται στα πρόθυρα της ανεργίας, αναφέρει σε ανακοίνωσή του ο ΣΑΤΕ,(Πανελλήνιος Σύνδεσμος Ανώνυμων, Περιορισμένης Ευθύνης & Προσωπικών Τεχνικών Εταιρειών), στην οποία αναφέρεται σε συνολική κατάρρευση του κλάδου των κατασκευών. Συγκεκριμένα, ο αριθμός των απασχολουμένων στον Κατασκευαστικό Κλάδο της χώρας, συρρικνώνεται συνεχώς, με συνέπεια από 398.800 το Γ’ τρίμηνο του 2008 να φθάσουν σε 319.400 το Γ τρίμηνο του 2010, (μείωση κατά 79.400 θέσεις εργασίας ήτοι το 20% των συνολικά απασχολουμένων στον κλάδο). Να σημειωθεί ότι στο ίδιο διάστημα και στο σύνολο της ελληνικής οικονομίας οι απώλειες θέσεων εργασίας ανέρχονται σε 186.900 χιλιάδες, γεγονός που υποδηλώνει ότι το 43% των ανέργων που έχει δημιουργήσει η κρίση της ελληνικής οικονομίας και οι χειρισμοί των αρμόδιων υπουργείων σε ότι αφορά τα δημόσια και ιδιωτικά έργα, προέρχεται από τον Κατασκευαστικό Κλάδο.

Το 2008, η τιμή του αργού πετρελαίου ξεπέρασε τα 100 δολάρια το βαρέλι. Την ίδια περίοδο, από το Μεξικό μέχρι το Μπαγκλαντές και από την Κίνα μέχρι την Αίγυπτο, ξέσπασαν ταραχές με αιχμή τη ραγδαία αύξηση της τιμής βασικών ειδών διατροφής. Στον Περσικό Κόλπο, που εξαρτάται από την εισαγωγή τροφίμων, ο πληθωρισμός εκτινάχθηκε τότε στο 16%. Το Δεκέμβριο, ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών προειδοποίησε ότι οι τιμές των τροφίμων ξεπέρασαν και αυτές του 2008. Αυτή τη φορά, οι πλούσιες αραβικές χώρες - με πρώτες τη Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα- αποφάσισαν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους, χρησιμοποιώντας έσοδα από την πώληση πετρελαίου για να αγοράσουν τεράστιες καλλιεργήσιμες εκτάσεις σε αφρικανικές χώρες, όπως η Αιθιοπία, το Σουδάν και η Κένυα. Τον περασμένο Νοέμβριο, ο όμιλος Τζενάν με έδρα το Αμπού Ντάμπι επένδυσε περισσότερα από 500 εκατομμύρια δολάρια σε εκτάσεις στην Αίγυπτο, στο Σουδάν, στην Αιθιοπία και στην Τανζανία. Στην περίπτωση της Αιγύπτου, μόνο το 50% της συγκομιδής θα παραμένει στη χώρα, ενώ το άλλο 50% θα μεταφέρεται στον Περσικό για κατανάλωση από τον ντόπιο πληθυσμό.

Τα οφέλη είναι πασιφανή και για τις δύο πλευρές: οι αραβικές χώρες γεμίζουν τις αποθήκες τους ενόψει πιθανής κρίσης, ενώ οι αφρικανικές χώρες γεμίζουν τα ταμεία τους. Εξίσου προφανή όμως είναι και τα προβληματικά σημεία τέτοιων συμφωνιών, καθώς η Αιθιοπία για παράδειγμα, είναι η πρώτη χώρα που έρχεται στο μυαλό κάποιου σε μια συζήτηση γύρω από τον υποσιτισμό. Κάποιοι μιλούν για «αρπαγή αφρικανικής γης» από τους Αραβες και αναζητούν τρόπους να διασφαλιστεί ότι σε περίπτωση νέας επισιτιστικής κρίσης, οι χώρες αυτές δεν θα «γονατίσουν». «Δεν είναι μόνο η αύξηση στις τιμές των τροφίμων που ανησύχησε κάποιες από τις χώρες του Περσικού. Είναι και το γεγονός ότι, την ίδια ώρα, πολλοί μεγάλοι εξαγωγείς τροφίμων αποφάσισαν να επιβάλουν απαγόρευση των εξαγωγών σε μια προσπάθεια να διατηρήσουν χαμηλές τις τιμές», εξηγεί ο αναλυτής του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας Ντέιβιντ Χόλαμ.

«Αυτό που φοβούνταν λοιπόν  ήταν τόσο οι υψηλές τιμές αυτές καθαυτές, αλλά και το ενδεχόμενο να μην μπορούν να διασφαλίσουν προμήθειες τροφίμων έναντι οποιουδήποτε ποσού. Σε αναζήτηση της χρυσής τομής, που θα καλύψει τις ανάγκες και των δύο πλευρών, κάποιες ΜΚΟ προτείνουν μια άλλη - πιο εύλογη- στρατηγική: την ενίσχυση της εγχώριας παραγωγής τροφίμων, με έξωθεν βοήθεια, στις χώρες του Περσικού Κόλπου και ιδιαίτερα στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και στο Κατάρ.

Αντιδρούν στην κατάργηση του δικαιώματος για δόμηση στα 4 στρέμματα στις περιοχές NATURA οι μεσίτες οι οποίοι επισημαίνουν ότι υπο το καθεστώς αυτό βρίσκεται το 22% της ελληνικής γης . Παράλληλα τονίζουν ότι οι ρυθμίσεις οδηγούν στην απαξίωση εμπράγματων δικαιωμάτων 300.000 ιδιοκτητών με αποτέλεσμα να προκαλείται μείζον κοινωνικό και οικονομικό πρόβλημα. Συγκεκριμένα οι μεσίτες υποστηρίζουν ότι:

1. Θα πρέπει να επαναπροσδιοριστούν και να επανακαθοριστούν από την αρχή οι περιοχές που βρίσκονται υπό το καθεστώς NATURA, δεν μπορεί το 22% της ελληνικής γης να είναι NATURA.

2. Σε δασικές περιοχές, αρχαιολογικούς χώρους, δρυμούς, πλησίον λιμνών, ποταμών και υδροβιότοπων συμφωνούμε ότι δεν πρέπει να υπάρξει καμία δόμηση.

3. Πρέπει οπωσδήποτε να διατηρηθεί το δικαίωμα δόμησης στα 4 στρέμματα, και να μην καταργηθούν οι παρεκκλίσεις που υπήρχαν εδώ και χρόνια, διότι απαξιώνει την ιδιοκτησία άνω των 300.000 ιδιοκτητών, εκ των οποίων άνω του 98% είναι μικροϊδιοκτήτες και αγρότες που ευελπιστούν κάποια στιγμή ή να πουλήσουν αυτήν την ιδιοκτησία ή να κατασκευάσουν κατοικία για αυτούς ή τα παιδιά τους.

4. Δεν είναι λύση να υπάρξει χρονικό περιθώριο για να εκδοθούν άδειες οικοδομής, ώστε να μην χάσουν το δικαίωμα δόμησης οι ιδιοκτήτες. Διότι και χρήματα αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν για την έκδοση αδείας και την κατασκευή οικοδομής, αλλά και δεν μπορεί να γεμίσουν αυτές οι περιοχές με χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα μπετά χωρίς να υπάρχει ανάγκη οικοδόμησης στο βωμό του μηδενισμού της δόμησης σ’ αυτά τα οικόπεδα.