Μεγαλώνει  η  "ψαλίδα" των ελληνικών και των ευρωπαϊκών επιτοκίων στα δάνεια που χορηγούν οι τράπεζες με αποτέλεσμα οι έλληνες να πληρώνουν ακριβότερα το χρήμα που έχουν δανειστεί. Τα επιτόκια των δανείων στη ζώνη του ευρώ μειώθηκαν ή αυξήθηκαν ελαφρά , ενώ τα επιτόκια στην Ελλάδα ως επί το πλείστον αυξήθηκαν σημαντικά, με αποτέλεσμα η θετική διαφορά μεταξύ ελληνικών και αντίστοιχων ευρωπαϊκών επιτοκίων να διευρυνθεί στις περισσότερες κατηγορίες δανείων .

Η μεγαλύτερη άνοδος στη διαφορά επιτοκίου μεταξύ Ελλάδος και ζώνης του ευρώ σημειώθηκε στην κατηγορία των καταναλωτικών δανείων με επιτόκιο κυμαινόμενο ή σταθερό έως ένα έτος . Η μεγαλύτερη απόκλιση (Αύγουστος 2010: 563 μονάδες βάσης) εξακολουθεί να παρατηρείται στα δάνεια προς τα νοικοκυριά χωρίς καθορισμένη διάρκεια και στα καταναλωτικά δάνεια κυμαινόμενου επιτοκίου, ενώ αντίθετα, η μικρότερη απόκλιση (70 μονάδες βάσης) καταγράφεται στα στεγαστικά δάνεια με επιτόκιο σταθερό άνω του ενός και έως πέντε έτη.

Προς το παρόν, οι καθυστερήσεις στη στεγαστική πίστη -την πλέον αξιόπιστη κατηγορία δανείων προ κρίσης- έχει ξεπεράσει το 9%, σε σύνολο χαρτοφυλακίου 81,24 δισ. ευρώ, με τα «κόκκινα» στεγαστικά να φτάνουν τα 7,5 δισ. ευρώ. Οπως αναφέρουν οι επικεφαλής στεγαστικής πίστης των τραπεζών, σήμερα εγκρίνεται το 1 στα 2 στεγαστικά, ενώ σημαντικός είναι ο αριθμός και των στεγαστικών που «πάει» μήνα με μήνα σε αναχρηματοδότηση. Υπολογίζεται ότι στο σύνολο της αγοράς ρυθμίζονται άλλα 400 με 450 στεγαστικά δάνεια τον μήνα. Μάλιστα, όπως αναφέρουν τα τραπεζικά στελέχη, το προφίλ των πελατών σήμερα είναι καλύτερο απ’ ό,τι στο πρόσφατο παρελθόν, διότι ειδικά στα στεγαστικά για να εγκριθεί ένα στεγαστικό δάνειο απαιτείται ίδια συμμετοχή του πελάτη κατά 25%. Ας σημειωθεί ότι οι τράπεζες χρηματοδοτούν πλέον το 75% της αξίας αγοράς,

Η κρίση άλλαξε ακόμα και τον τρόπο με τον οποίο οι έλληνες χρηματοδοτούν όχι μόνο τις αγορές αλλά και τις επενδύσεις τους. Σύμφωνα με έρευνα η αγορά ακινήτων είναι μία από τις δραστηριότητες στις οποίες ο τρόπος χρηματοδότησεις έχει αλλάξει άρδην. Οι κλειστές για τους περισσότερους έλληνες τράπεζες έχουν οδηγήσει πολλούς να δανείζονται από το στενό οικογενειακό και φιλικό τους περιβάλλον για να αγοράσουν ένα σπίτι ή και ακόμα να χρηματοδοτήσουν τις εγγυήσεις που απαιτούνται για να νοικιάσουν. Από την άλλη πλευρά δεν είναι λίγοι οι κατασκευαστές που επανήλθαν στην εποχή της προκαταβολής και των γραμματίων. Φυσικά αυτό γίνεται με την παρακράτηση της κυριότητας μέχρι την τελική εξόφληση . Ανάλογες πρακτικές ακολουθούνται και από πολλά συνεργεία επισκευής και συντήρησης των σπιτιών αφού οι αναδουλειές ανάγκασαν τους τεχνίτες να δέχονται εξόφληση με δόσεις. Αλλά και στις καθημερινές συναλλαγές οι δόσεις και το «περίμενε» επανήλθαν. Στην ελληνική πραγματικότητα του σήμερα, εν μέσω ύφεσης, τα «τεφτέρια» έχουν επανακάμψει. . Επίσης μία άλλη πρακτική είναι οι πελάτες που πληρώνουν μία φορά τον μήνα, ή κάθε εβδομάδας.

Κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης χιλιάδες δανειολήπτες έχουν πρόβλημα να πληρώνουν τα στεγαστικά τους δάνεια. Ποιός έφταιγε; Όλα δείχνουν ότι την μεγαλύτερη ευθύνη είχαν οι τράπεζες με τα προϊόντα που παρείχαν τα οποία επέτρεψαν σε πολλούς να δανειστούν παραπάνω απο τις οικονομικές τους δυνατότητες χωρίς ταυτόχρονα να κατανοούν τους κινδύνους που αναλάμβαναν. Φυσικά μερίδιο ευθύνης είχαν και οι δανειολήπτες που υπερεκτίμησαν τις δυνατότητες τους. Προσπαθήσαμε να καταγράψουμε τα δάνεια παγίδες που μέσα τους έπεσαν οι δανειολήπτες.

1. Δάνεια χαμηλής εκκίνησης.

Πρόκειται για δάνεια που ξεκινούν με ένα χαμηλό επιτόκιο για τα πρώτα δύο έως πέντε έτη που επιτρέπουν την αγορά ενός μεγαλύτερου σπιτιού . Μετά από δύο έως πέντε έτη όταν το επιτόκιο επανέρχεται στα κανονικά επίπεδα τοτε αρχίζουν τα προβλήματα εξυπηρέτησης.

2. Μηδεν Προκαταβολή

Κατά τη διάρκεια της περιόδου της ευημερίας μπορούσες να αγοράσεις χωρις ίδια συμμετοχή.Αν και αυτό ακούγεται ως ελκυστικό κρύβει κινδύνους αφού ο σκοπός μιας προκαταβολής είναι διττός. Πρώτον, μειώνει το ποσό των χρημάτων που χρωστάτε σε ένα σπίτι. Δεύτερον, μια προκαταβολή εξασφαλίζει καλύτερους όρους. Αποτέλεσμα όταν ήλθε η κρίση το ποσό των δόσεων να είναι τόσο υψηλό ώστε πολλοί να βρεθούν εκτεθειμένοι

3. Δάνεια με "κρυμμένα χαρτιά"

Κατά την διάρκεια των χρόνων της έκρηξης της στεγαστικής πίστης οι περισσότερες τράπεζες δεν εφάρμοζαν τους κανόνες πιστοληπτικού κινδύνου. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα είτε να δέχονται στοιχεία για το εισόδημα που δεν ανταποκρίνονταν στην πραγματικότητα είτε χορηγώντας δάνεια σε ήδη υπερχρεωμένους καταναλωτές να κάνουν την εξυπηρέτηση τους αδύνατη. Με την κρίση , όλα αυτά τα προβλήματα αναδείχθηκαν με θύματα τους οφειλέτες.

4. Μεγαλύτερης χρονικής διάρκειας δάνεια

Η μεγάλη διάρκεια των δανείων μπορεί να περιορίζει την αρχική δόση και να έχουν νόημα για ένα εικοσάρη αλλά ο κίνδυνος είναι σημαντικός . Πρώτον για ένα δάνειο 30 ετών στα πρώτα 15 χρόνια θα πληρώνουν μόνο τόκους ενώ η αξία του σπιτιού θα μειώνεται σε σύγκριση με ένα καινούργιο με τα ίδια χαρακτηριστικά. Απο την άλλη πλευρά μπορεί να διασφαλίσει κανείς ότι για 30 χρόνια θα έχει δουλειά;

5. Εξωτικά δάνεια.

Πληρώνετε μόνο τόκους. Χωρίς καμμία πληρωμή για τα τρία πρώτα χρόνια. Εσείς ρυθμίζετε τις δόσεις σας. Αυτά ήταν μερικά απο τα δάνεια που διαφήμιζαν οι τράπεζες προκειμένουν να προσελκύσουν πελάτες αλλά κανείς δεν έλεγε ότι αυτά τα χρήματα που δεν πλήρωναν τώρα θα τα πλήρωναν αργότερα με "καπέλο". Πρόκειται για αύξηση του ποσού που οφείλετε κάθε μήνα μέχρι το χρέος να σας συντρίψει αφού είτε δεν θα είναι εφικτή η δόση του δανείου είτε η αξία του σπιτιού θα είναι μικρότερη απο την οφειλή.