Tο 2010, η μείωση των τιμών σε σχέση με το 2009 ήταν ελαφρώς μεγαλύτερη για τα “νέα” (-4,4%) από ό,τι για τα “παλαιά” διαμερίσματα (-3,8%), αντίθετα με ό,τι ίσχυε για το έτος 2009 (“παλαιά”: -4,8%, “νέα”: -2,0%). Πράγματι, η σχετικά μεγαλύτερη “ανθεκτικότητα” των τιμών των νεόδμητων διαμερισμάτων φαίνεται να περιορίζεται από το β΄ τρίμηνο του 2010. Από την ανάλυση των στοιχείων κατά γεωγραφική περιοχή εκτιμάται ότι οι τιμές των διαμερισμάτων το δ΄ τρίμηνο του 2010 ήταν μειωμένες σε σύγκριση με το δ΄ τρίμηνο του 2009 κατά 5,1% στην Αθήνα, 9,0% στη Θεσσαλονίκη, 6,1% στις άλλες μεγάλες πόλεις και 4,9% στις λοιπές περιοχές της χώρας. Για το α΄ τρίμηνο του 2010 οι αντίστοιχοι ετήσιοι ρυθμοί μείωσης των τιμών στις ίδιες περιοχές ήταν 1,0%, 3,5%, 2,3% και 2,2%, για το β΄ τρίμηνο του 2010 ήταν 2,0%, 5,9%, 4,6% και 9,5%, ενώ για το γ΄ τρίμηνο του 2010 ήταν 3,2%, 9,3%, 5,1% και 2,6%, αντίστοιχα. Αυτά τα στοιχεία υποδηλώνουν ότι η μείωση των τιμών των διαμερισμάτων για το σύνολο του 2010 ήταν μεγαλύτερη στη Θεσσαλονίκη (μέση ετήσια μεταβολή: -6,9%) και τις λοιπές περιοχές (-4,8%), οι οποίες περιλαμβάνουν δευτερεύουσες ή εξοχικές κατοικίες. Από την ανάλυση των στοιχείων για τα “νέα” διαμερίσματα κατά γεωγραφική περιοχή εκτιμάται ότι οι τιμές τους για το σύνολο του 2010 ήταν μειωμένες σε σύγκριση με το 2009 κατά 2,9% στην Αθήνα, 7,1% στη Θεσσαλονίκη, 4,4% στις άλλες μεγάλες πόλεις και 5,7% στις λοιπές περιοχές της χώρας, ενώ οι ρυθμοί μείωσης των τιμών των “παλαιών” διαμερισμάτων ήταν 2,8%, 6,8%, 4,6% και 4,0%, αντίστοιχα.

Μεγάλη πτώση στην παραγωγή του κατασκευαστικού τομέα παρατηρείται σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat κατά το Δεκέμβριο του 2010 σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα του 2009. Συγκεκριμένα, σε επίπεδο ευρωζώνης η ετήσια μείωση της παραγωγής του κατασκευαστικού κλάδου υπολογίζεται στο 12% ενώ στην Ευρώπη των 27 η πτώση ήταν στο 8%. Τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία για την Ελλάδα είναι αυτά του τρίτου τριμήνου του 2010 όπου αποτυπώνεται ετήσια μείωση κατά 36,9%. Πρόκειται για το υψηλότερο ποσοστό που είχε καταγραφεί κατά το διάστημα αυτό πανευρωπαϊκά.

Σημαντική πτώση των επενδύσεων σε κατοικίες περιμένει η Τράπεζα της Ελλάδος για το 2011. Σε πρόσφατη έκθεση τονίζεται χαρακτηριστικά ότι «Ως προς τις επενδύσεις σε κατοικίες, αναμένεται ότι θα μειωθούν περαιτέρω το 2011, δεδομένης της πολύ σημαντικής μείωσης του αριθμού των οικοδομικών αδειών που εκδόθηκαν μέσα στο 2010 και του όγκου που αυτές αφορούν, σε συνδυασμό με το διαθέσιμο απόθεμα κατοικιών που δεν έχουν πωληθεί». Πρέπει να σημειωθεί ότι ήδη ο λογαριασμός της κρίσης στην οικοδομή είναι πολύ βαρύς κυρίως στην απασχόληση. Η συνεχιζόμενη πτώση της οικοδομικής δραστηριότητας που συνεχίζεται με εντεινόμενο μάλιστα ρυθμό, είχε ως αποτέλεσμα μεταξύ γ’ τριμήνου 2008 και γ’ τριμήνου 2010 να έχουν χαθεί περίπου 79 χιλιάδες θέσεις εργασίας και η απασχόληση στον τομέα των κατασκευών να πέσει το 2010 (Ιανουάριος-Σεπτέμβριος: 329,9 χιλ.) περίπου στο επίπεδο όπου βρισκόταν στο τέλος του 2002. Τα ακίνητα και οι κατασκευές λειτουργούν ως σημαντική κινητήρια δύναμη της ανάπτυξης στην ευρύτερη οικονομία. Για παράδειγμα σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες που έχουν γίνει στην Μεγάλη Βρετανία κάθε £ 1 που δαπανάται στις κατασκευές φέρνει £ 2.84 στην οικονομική δραστηριότητα. Σημειώνεται ότι η αξία όλων των ακινήτων στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι πάνω από 4.500 δισεκατομμύρια λίρες και ο τομέας απασχολεί περίπου 500.000 άτομα..

Η κρίση κατασχέσεων που ξέσπασε πριν από τέσσερα χρόνια έχει ως αποτέλεσμα πάνω από 5 εκατομμύρια ανθρώπων στις ΗΠΑ χάσουν τα σπίτια τους. Πρόκειται για περίπου 10% όλων των κατοικιών με υποθήκη. Η κρίση ξεκίνησε από τις περιοχές με το χαμηλότερο εισόδημα και έχει εξαπλωθεί σε μερικές από τις προνομιούχες αγορές κατοικίας των ΗΠΑ Οι σπόροι της κρίσης είχαν φυτευτεί πριν από μια δεκαετία, όταν οι τράπεζες, ανακαλύπτουν τις υψηλές αποδόσεις από την πώληση πακέτων με τιτλοποιημένα ενυπόθηκα δάνεια. Η εφαρμογή χαλαρών προδιαγραφών στα πρότυπα δανεισμού είχε ως συνέπεια να προκύψουν εκατομμύρια κυμαινόμενου επιτοκίου, subprime στεγαστικά δάνεια. Ήταν εκείνα τα δάνεια που είχαν ως σκοπό να επιτρέψουν στον καθένα να πάρει ένα στεγαστικό δάνειο. Όταν τα επιτόκια των στεγαστικών κυμαινόμενου επιτοκίου, άρχισαν να ανεβαίνουν , πολλοί δανειολήπτες άρχισαν να μένουν πίσω στις πληρωμές τους. Αυτό οδήγησε στο πρώτο κύμα των καθυστερήσεων και κατασχέσεων. Στις αρχές του 2008, με την ύφεση να κτυπά την οικονομία των ΗΠΑ ήλθε η ανεργία να συμπληρώσει το σκηνικό του χάους καθώς τα εκατομμύρια των αμερικάνων που έχασαν τις δουλειές του βρέθηκαν σε αδυναμία να αποπληρώσουν το στεγαστικό τους δάνειο. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι δανειολήπτες ανακάλυψαν ότι είχαν πληρώσει υψηλές τιμές για τα σπίτια τους και αυτό ήταν μία από τις αιτίες που δεν μπορούσαν πλέον να αντέξουν οικονομικά. Αυτό ήταν το δευτερο κύμα. Μέχρι το τέλος του 2008, οι τιμές των κατοικιών βυθίζονταν και ένας στους έξι ιδιοκτήτες ακινήτων ήταν «»υποβρύχιο, που σημαίνει ότι το σπίτι του αξίζει λιγότερο από ό, τι ο ιδιοκτήτης σπιτιού όφειλε στην τράπεζα για το στεγαστικό του δάνειο. Δανειολήπτες, ακόμη και εκείνοι με σταθερές θέσεις εργασίας, άρχισαν να βλέπουν αυτό το αρνητικό κεφάλαιο ως αιτία για να σταματήσουν τις πληρωμές τους για τις δόσεις των στεγαστικών τους δανείων. Αυτό προκάλεσε το τρίτο κύμα της κρίσης κατασχέσεων : η στρατηγική επιλογή. Η κυβέρνηση Ομπάμα προσπάθησε να συνεργασθεί με τράπεζες για να αποτραπούν μελλοντικά τέτοια φαινόμενα αλλά κάτι δεν πήγε καλά με τα προγράμματα του για την τροποποίηση ενυπόθηκων δανείων. Για παράδειγμα, το πρόγραμμα που ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2009 για την τροποποίηση 3.000.000 με 4.000.000 δάνειων έχει ι παράσχει μόνιμη υποστήριξη σε λιγότερους από 450.000 δανειολήπτες. Ποιος φταίει; Πολλοί αλλά στην πορεία αποδείχτηκε ότι πολλές κατασχέσεις έγιναν παράνομα . Οι τράπεζες δεν τιμωρήθηκαν αλλά οι δανειολήπτες έχασαν τα σπίτια τους.