H Νέα Υόρκη υποσκέλισε το Λονδίνο αποτελώντας το νούμερο ένα προορισμό για επενδύσεις στο επαγγελματικό real estate για πρώτη φορά από το 2007, καθώς η βελτιωμένη πρόσβαση σε χρηματοδότηση ευνόησε περισσότερες συμφωνίες στις ΗΠΑ, σύμφωνα με έκθεση της Cushman & Wakefield.

Στη μητροπολιτική περιοχή της Νέας Υόρκης, οι επενδύσεις αυξήθηκαν 166%, στα 29,7 δισ. δολάρια το 12μηνο έως τα τέλη Αυγούστου, συγκριτικά με την αντίστοιχη περυσινή περίοδο.

Την ίδια στιγμή, οι επενδύσεις στην ευρύτερη περιοχή του Λονδίνου αυξήθηκαν μόλις 2,4% στα 27,2 δισ. δολάρια, σύμφωνα με την έκθεση που εκπονήθηκε τόσο από τον αμερικανικό όμιλο παροχής συμβούλων σε θέματα ακινήτων όσο και από τη Real Capital Analytics και αναφέρεται σε 25 πόλεις σε ολόκληρο τον κόσμο.

Η τάση αυτή θα συνεχιστεί και τους επόμενους έξι μήνες, καθώς οι επενδυτές φαίνεται να προτιμούν τις μεγάλες πόλεις. Η Νέα Υόρκη μαζί με το Σικάγο, τη Βοστώνη και την Ατλάντα αποτελούν τις τέσσερις από τις πέντε πιο ταχύρυθμα αναπτυσσόμενες αγορές για επενδύσεις στο real estate με βάση τον όγκο των συμφωνιών, σύμφωνα πάντα με την έκθεση.

Το Τόκιο υποχώρησε στην τρίτη θέση από τη δεύτερη μετά τον καταστροφικό σεισμό και το τσουνάμι, με τις επενδύσεις να μειώνονται 12,6% και να διαμορφώνονται στα 18,1 δισ. δολάρια.

Η Φραγκφούρτη και η περιοχή Ρήνου-Μάιν στη Γερμανία κατατάσσονται στην τέταρτη θέση με αύξηση των επενδύσεων κατά 126%. Γενικότερα, οι 20 από τις 25 πόλεις παρέμειναν οι ίδιες με πέρυσι, με πέντε μόνο νεοεισερχομένες: Βοστώνη, Ατλάντα, Σαν Ντιέγκο, Αμβούργο και Μελβούρνη. Οι πόλεις που αποσύρθηκαν είναι Σίδνεϊ, Ταϊπέι, Κουάλα Λουμπούρ, Αμστερνταμ και Βανκούβερ.

Εκτός των ΗΠΑ, σημαντική βελτίωση σημείωσαν η Σεούλ και η Μελβούρνη, ενώ η Ευρώπη έχει τη δεύτερη μεγαλύτερη παρουσία από πλευράς αριθμού πόλεων με εννέα.

Ωστόσο, το Λονδίνο αποτέλεσε τον κορυφαίο προορισμό για επενδύσεις στην αγορά του επαγγελματικού real estate από ξένους επενδυτές, ειδικά Αμερικανούς, δεδομένου ότι το ένα σε κάθε δύο δολάρια που δαπανήθηκε σε επενδύσεις στην αγορά ακινήτων του Λονδίνου, στη διάρκεια της παραπάνω περιόδου, προήλθε από το εξωτερικό. Στην κατάταξη των υπερπόντιων επενδύσεων, μετά το Λονδίνο ακολουθούν το Παρίσι, η Νέα Υόρκη, η Σιγκαπούρη και το Πεκίνο.

Το Χονγκ Κονγκ προσείλκυσε τις περισσότερες επενδύσεις στον τομέα λιανεμπορίου, με προεξάρχουσα την πώληση του Festival Walk αντί της τιμής των 2,4 δισ. δολ. Ακολουθούν στη δεύτερη και στην τρίτη θέση η περιοχή του Ρήνου στη Γερμανία και η Νέα Υόρκη με το Μάντσεστερ και το Λονδίνο στην τέταρτη και πέμπτη.

Στο βιομηχανικό τομέα, η Σιγκαπούρη γνώρισε το μεγαλύτερο όγκο επενδύσεων και ανέβηκε έξι θέσεις στην κατάταξη.

Τράπεζες, επιχειρήσεις και φορείς είναι οι μεγάλοι ιδιοκτήτες ακίνητης περιουσίας στην Ελλάδα. Η λίστα των μεγαλοϊδιοκτητών είναι μεγάλη και για αυτό συλλέξαμε μερικά παραδείγματα. Η Εθνική Τράπεζα διαθέτει μία ακίνητη περιουσία η αξία της οποίας ανέρχεται σε 1,5 - 2 δισ. ευρώ. Από μικρά σπίτια που κατασχέθηκαν λόγω χρεών μέχρι εργοστάσια, αποθήκες, εμπορικά ακίνητα. Εκτιμάται ότι διαθέτει περισσότερα από 1.650 κτίρια, ενώ έχει ένα δίκτυο περισσότερων από 560 υποκαταστημάτων που τα περισσότερα είναι ιδιόκτητα. Η «Εθνική Πανγαία ΑΕΕΑΠ», εταιρεία του ομίλου που ιδρύθηκε για να εισαχθεί στο χρηματιστήριο, πήρε το 2010 «προίκα» 240 ακίνητα αξίας 900 εκατ. ευρώ. Η Alpha Bank διαθέτει, επίσης, μεγάλη ακίνητη περιουσία με περισσότερα από 700 κτίρια όλων των ειδών, λογιστικής αξίας 1,2 δισ. ευρώ. Είναι χαρακτηριστικό ότι μόνο το Hilton που ανήκει στην τράπεζα έχει επιφάνεια 55.000 τ.μ., σε μια περιοχή με τιμή ζώνης πάνω από 5.000 ευρώ/τ.μ.. Ο όμιλος διαθέτει επίσης και την εισηγμένη Alpha Αστικά Ακίνητα με πάνω από τριάντα ακίνητα σε Ελλάδα και εξωτερικό. Μεγάλη η ακίνητη περιουσία του ομίλου Eurobank, ο οποίος έχει ισχυρή παρουσία στο real estate. Καταρχάς διαθέτει την εισηγμένη εταιρεία ακινήτων Eurobank Properties, η οποία διαθέτει ένα χαρτοφυλάκιο ακινήτων αξίας άνω των 660 εκατ. ευρώ. Εταιρεία του ομίλου Λάτση είναι και η Lamda Development, η οποία είναι ηγέτης στην ανάπτυξη και διαχείριση εμπορικών κέντρων, αλλά έχει στην κατοχή της δεκάδες κτίρια γραφείων. Η Lamda κατέχει το The Mall (58.000 τ.μ.), το Mediterannean Cosmos (46.000 τ.μ.), το Golden Hall (41.000 τ.μ.)

Μεγαλοi iδιοκτήτες ακινήτων είναι σημαντικές εταιρείες όπως ο ΟΤΕ που έχει μια περιουσία αξίας 1,4 δισ. ευρώ. Σύμφωνα με παλαιότερη έρευνα, έχει ένα χαρτοφυλάκιο με 2.381 κτίρια επιφάνειας 1,12 εκατ. τ.μ., καταστήματα, γραφεία, αποθήκες, τηλεπικοινωνιακά κέντρα κ.λπ.. Χαρακτηριστικά αναφέρονται το Μέγαρο του ΟΤΕ στο Μαρούσι (64.785 τ.μ.), το κτίριο στη Θεσσαλονίκη (20.319 τ.μ.), το κτίριο της οδού Πατησίων και 3ης Σεπτεμβρίου (42.700 τ.μ.). Η εταιρεία επενδύσεων Trastor, εισηγμένη στο Χ.Α., διαθέτει δεκάδες ακίνητα, όπως γραφεία 33.800 τ.μ., πρατήρια 53.642 τ.μ. και πάρκινγκ 16.285 τ.μ. Συνολικά πάνω από 100.000 τ.μ.. Ο Μπ. Βωβός διαθέτει ένα τεράστιο χαρτοφυλάκιο ακινήτων με γραφεία και καταστήματα. Για παράδειγμα, το κτίριο στη Λ. Κηφισίας 10-12 έχει επιφάνεια 3.184 τ.μ. και μεγάλη τιμή ζώνης, το ίδιο και το κτίριο 2.038 τ.μ. στον ίδιο δρόμο στον αριθμό 32. Ο όμιλος «Ακροπόλ Χαραγκιώνης» έχει χαρτοφυλάκιο εμπορικών κέντρων. Ενδεικτικά αναφέρεται η Κηφισιά που διαθέτει το εμπορικό Αίγλη, 6.000 τμ , το Athe¬nian Capitol (30.000 τ.μ.), το Galleria Κοραή (6.200 τ.μ.), ο Πολυχώρος Ανεσις στην Κηφισίας (2.500 τ.μ.) κ.λπ. Ο όμιλος «Βιοχάλκο» είναι ιδιοκτήτης εμπορικού κέντρου 58.000 τ.μ. στον Κηφισό, αλλά και γραφείων 17.000 τ.μ. στη Λ. Κηφισίας και άλλων μικρότερης αξίας ακινήτων.

Η ΔΕΗ επίσης κατέχει τεράστια περιουσία, ενώ η Εκκλησία είναι ιδιοκτήτης εκατοντάδων ακινήτων με χαρακτηριστική περίπτωση το κτίριο της Μητροπόλεως που ήταν εγκατεστημένο το υπουργείο Παιδείας.

Τάση συνεχούς αύξησης των ξενοίκιαστων διαμερισμάτων, και ιδιαίτερα διαμερισμάτων και κατοικιών μεγάλου εμβαδού, διαπιστώνει ο πρόεδρος της ΠΟΜΙΔΑ, Στράτος Παραδιάς. Ο κ. Παραδιάς ανέφερε επίσης ότι αυξάνεται ουσιωδώς και ο αριθμός των ενοικιαστών που δεν είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους, ενώ αναφερόμενος σε ζητήματα υποχρεώσεων των ενοικιαστών όπως η πληρωμή κοινοχρήστων, επισημαίνει ότι εκεί βρίσκεται το μεγαλύτερο πρόβλημα. "Η κατάσταση θα επιδεινωθεί από τον Νοέμβριο, οπότε αρχίζει η προμήθεια του ακριβότερου εφέτος πετρελαίου θέρμανσης. Δυστυχώς τις οφειλές των ενοικιαστών τις επιβαρύνονται οι εκμισθωτές, χωρίς καμιά δυνατότητα αντίδρασης, γεγονός που δημιουργεί πραγματικά δράματα σε οικογένειες ιδιοκτητών ιδιαίτερα μεγάλης ηλικίας, ή που δεν μπορούν να αντιδράσουν έγκαιρα", αναφέρει . "Η ενσυνείδητη και συχνά προσχεδιασμένη εγκατάσταση σε μισθωμένο ακίνητο μιας μερίδας "ενοικιαστών" με την εξ αρχής πρόθεση να μην πληρώσουν καθόλου μισθώματα, κοινόχρηστα και λογαριασμούς κοινής ωφέλειας, θα πρέπει να θεωρείται και να τιμωρείται ως "δόλια αποδοχή υπηρεσιών", προσθέτει .

Οι επίσημες στατιστικές που καταγράφουν την εισροή κεφαλαίων για την αγορά ακινήτων από κατοίκους του εξωτερικού αν και στην Ελλάδα είναι ουσιαστικά ανύπαρκτες , σε σύγκριση με τις αντίστοιχες της Ισπανίας της Μεγάλης Βρετανίας και των άλλων χωρών της Δυτικής Ευρώπης, εντούτοις έστω και αχνά περιγράφουν την σημερινή πραγματικότητα. Το ελληνικό ακίνητο είτε αυτό είναι οικιστικό είτε επαγγελματικό όχι μόνο δεν προσελκύει του ξένους αλλά αντίθετα τους απομακρύνει. Ο εύκολος τρόπος για να ερμηνεύσουμε αυτό το φαινόμενο είναι η παγκόσμια οικονομική κρίση στο επίκεντρο της οποίας βρίσκεται η Ελλάδα. Όμως η πραγματικότητα λέει κάτι άλλο.

Στην Ισπανία, στη Πορτογαλία και στη Γαλλία, η αγορά εξοχικών κατοικιών είναι ισχυρή ενώ άλλες χώρες όπως η Τουρκία και η Κροατία αλλά και το Μαυροβούνιο αναδεικνύονται σε πόλο έλξης βρετανών και Γερμανών (η Τουρκία) και Ρώσων οι δύο τελευταίες. Η Κυβέρνηση υποστηρίζει ότι με το νομοσχέδιο για την παραθεριστική κατοικία θα διορθωθούν όλα. Όμως απλώς πουλά φούμαρα και προσδοκίες. Στην καλύτερη των περιπτώσεων τα αποτελέσματα θα φανούν μετά από τέσσερα χρόνια και οι μόνοι που θα επωφεληθούν θα είναι οι μεγαλοκατασκευαστές, οι ξενοδόχοι και οι αλλοδαποί τους οποίους ήδη προτιμούν οι μεγάλες ξενοδοχειακές αλυσίδες λόγω κόστους (εκτός και αν ο στόχος είναι ο έλληνας εργαζόμενος να έχει ανταγωνιστικές αμοιβές ανάλογες του "εισαγόμενου" Μολδαβού).

Ο έλληνας μεσίτης και ο τοπικός κατασκευαστής δεν έχει να κερδίσει απολύτως τίποτε! Το χειρότερο απ΄όλα είναι ότι στα τέσσερα αυτά χρόνια να χάσει ακόμα και την δουλειά του. Ήδη χθες, μεσίτης που δραστηριοποιείται στις Κυκλάδες έκανε λόγο για δουλειές κλεισμένες με ξένους που δεν υπογράφηκαν γιατί η Κυβέρνηση προκάλεσε κρίση στις αγορές τον Ιούλιο και τον Σεπτέμβριο με αποτέλεσμα να φοβούνται να επενδύσουν εξαιτίας της "επερχόμενης χρεωκοπίας". Εκτός και αν το ζητούμενο για την Κυβέρνηση είναι, ο έλληνας μικροϊδιοκτήτης είναι να χάσει την περιουσία του για μία μπουκιά ψωμί. Άλλωστε για αυτό φροντίζουν με αξιοθαύμαστη συνέπεια οι κκ Βενιζέλος , Παπακωνσταντίνου, Σηφουνάκης με τους φόρους και τους νόμους που προωθούν στη Βουλή.

Το χειρότερο από όλα όμως είναι ότι παρά τα αλλεπάλληλα ραπίσματα κανείς δεν φαίνεται διατεθειμένος να μελετήσει τα λάθη και τις ελλείψεις που υπάρχουν στην αγορά και να προχωρήσει άμεσα ,στην κατάρτιση ενός συγκροτημένου και στοχευμένου σχεδίου για την προσέλκυση κεφαλαίων. Αναντίρρητα κανείς δεν περιμένει θαύματα από την μία μέρα στην άλλη. Αυτό όμως που θα πρέπει να απαιτήσουν εκείνοι που ασχολούνται με την αγορά ακινήτων (κατοικία, εξοχική κατοικία , επαγγελματικό ακίνητο κ.α) είναι να υπάρχει ένα τεκμηριωμένο σχέδιο δράσης για την κρίση. Αντίθετα , όχι μόνο δεν υπάρχει σχέδιο αλλά ούτε ένας στοιχειώδης προγραμματισμός για τον τρόπο που θα αντιμετωπιστεί . Και αυτός είναι ο πλέον ασφαλής δρόμος όχι μόνο για να χαθεί και η επόμενη δεκαετία αλλά –και το σημαντικότερο- όταν οι  τότε ιθύνοντες δουν το τραίνο να χάνεται θα αρχίσουν πάλι τις προχειρότητες και τους ερασιτεχνισμούς καταδικάζοντας –ίσως τελεσίδικα- την ελληνική αγορά ακινήτων να κινείται στο περιθώριο.