Οι μέρες που περνάμε είναι ιστορικές . Οι ιστορικοί του μέλλοντος θα αφιερώσουν σε αυτές , τόνους χαρτί και μελάνι όχι μόνο για να τις περιγράψουν αλλά και για να τις ερμηνεύσουν και να αποδώσουν ευθύνες. Η αποδοχή των όρων της δανειακής σύμβασης σίγουρα θα έχει καταλυτικές επιπτώσεις στην καθημερινότητα των ελλήνων. Επίσης , τεράστιες θα είναι οι επιπτώσεις από ένα ΟΧΙ σε αυτήν. Το πιο σημαντικό απ΄όλα είναι ότι ο ελληνικός λαός προχωρά σε αυτό το μέλλον χωρίς να γνωρίζει τίποτε για αυτό! Στην πραγματικότητα η μοναδική ενημέρωση που έχει ο έλληνας προέρχεται από την TV , το ραδιόφωνο και από τα sites . Η επίσημη πολιτεία, τα κόμματα, οι ακαδημαϊκοί φορείς ως θεσμικές οντότητες απουσιάζουν από αυτή την σημαντική πρόκληση της ιστορίας. Αλήθεια , πέραν της συνθηματολογίας ούτε ένα πολιτικό κόμμα δεν έχει προσπαθήσει να εξηγήσει στον ελληνικό λαό τι σημαίνει η θέση που έχει υιοθετήσει. Ακόμα και οι εκπρόσωποι τους, που συμμετέχουν στα τηλεοπτικά σουπερ μάρκετ της ενημέρωσης το μόνο που έχουν να πουν είναι συνθήματα και αφορισμούς.

Η λογική του «άσπρου –μαύρου» έχει πλέον κυριαρχήσει και ο έλληνας οδηγείται ως «πρόβατο» στην σφαγή. Τα κόμματα που υποστηρίζουν την δανειακή σύμβαση περιορίζονται στην χρήση εκβιαστικών διλλημάτων του στυλ «αν δεν το κάνουμε δεν θα υπάρξει επόμενη μέρα» . Η ίδια ακριβώς στάση τηρείται και από τα κόμματα που με άμεσο ή έμμεσο τρόπο τάσσονται ενάντια στην σύμβαση και στους όρους που περιέχει. Και ο έρμος ο έλληνας , σιωπηλός και απορημένος παρακολουθεί την ανταλλαγή συνθημάτων και ενίοτε κατηγοριών μεταξύ 100 ανθρώπων που τον χρησιμοποιούν , για να νομιμοποιούν την ύπαρξη τους. Στην πραγματικότητα τις μέρες αυτές αυτό που αποδομείται πρώτα από όλα είναι η ίδια η δημοκρατία και η λειτουργία της .

Πριν λίγα εικοσιτετράωρα συναντήθηκα με ένα επιχειρηματία κατασκευαστή που δραστηριοποιείται στις Κυκλάδες. Όπως ήταν φυσικό ξεκινήσαμε να μιλάμε για τις προοπτικές της αγοράς και έτσι η κουβέντα οδηγήθηκε στο τι «πρέπει να γίνει». Ο άνθρωπος αυτός δεν είχε ιδέα για το ποιες θα είναι οι επιπτώσεις της μίας ή της άλλης επιλογής. Δεν ήξερε , τι σηματοδοτεί η υπογραφή της σύμβασης και τι θα σημάνει η απόρριψη της. Και όμως ο για πολλούς συμπατριώτες του είναι ένας από τους κορυφαίους επιχειρηματίες των Κυκλάδων. Και για να μη νομίζετε ότι πρόκειται για μεμονωμένη περίπτωση τα ίδια ακριβώς συμπτώματα , αναγνωρίζω και σε πολλούς εκπροσώπους των ΟΤΑ, δημάρχους και αντιδημάρχους και αιρετούς. Οι άνθρωποι αυτοί, κάθε φορά που κάθονται να μιλήσουν το μόνο που έχουν να πουν είναι ότι ακούν από την TV και ότι δηλώνουν οι εκπρόσωποι των κομμάτων που τους υποστηρίζουν.

Ξέρετε ποιος είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος; Η αντίδραση των ανθρώπων όταν αρχίσουν να συνειδητοποιούν τις συνέπειες των επιλογών εκείνων που υποτίθεται ότι τους εκπροσωπούν. Όταν θα διαπιστώσουν ότι η μία ή η άλλη επιλογή τους άφησε χωρίς δουλειά, χωρίς σπίτι , χωρίς ελπίδα τότε θα μεταμορφωθούν σε ένα τεράστιο «ποτάμι» οργής το οποίο θα παρασύρει τα πάντα στο διάβα του.

Εκρηκτική είναι η κατάσταση με τους αστέγους στα μεγάλα αστικά κέντρα της Αθήνας και κυρίως σε Αθήνα και Θεσσαλονίκή. Σύμφωνα με τη Μη Κυβερνητική Οργάνωση «Praksis», σήμερα (μόνο στην Αθήνα) οι άστεγοι υπολογίζονται πάνω από 11.000 (Έλληνες και μετανάστες). Τα αιτήματα για στέγαση στην οργάνωση έχουν αυξηθεί σημαντικά και αναμένεται να πάρουν ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις στο προσεχές μέλλον. Κατά μέσο όρο κάθε εβδομάδα σημειώνονται περίπου 18 με 20 νέα αιτήματα, ενώ πάνω από το 50% αυτών αφορά οικογένειες, οι οποίες κατά μέσο όρο αποτελούνται από τέσσερα μέλη η καθεμία. Στην έρευνα της «Κλίμακα» για το ψυχοκοινωνικό προφίλ και το επίπεδο διαβίωσης των άστεγων που ζουν στους δρόμους της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης και της Λάρισας (2005-2006, δείγμα 200 άτομα) έχουν καταγραφεί σημαντικά ευρήματα από τους ερωτηθέντες:

• το 90,7% είναι εγγράμματοι

• το 50,3% είναι άγαμοι

• το 46,5% ζουν χωρίς μόνιμη κατοικία τουλάχιστον 3 χρόνια

•το 75% δεν έχουν φυλακιστεί για παραβατική συμπεριφορά

• 50,3% έχασαν το σπίτι τους λόγω οικονομικών προβλημάτων και χαμηλού εισοδήματος

• το 66% θεωρούν ότι θα βγουν από τη συγκεκριμένη δύσκολη κατάσταση

• το 31% έχει «πάντα» πρόβλημα εξασφάλισης καταλύματος για ύπνο

• το 50,5% έχει κοιμηθεί «στο δρόμο ή σε κάποιο άλλο υπαίθριο δημόσιο χώρο»

• το 23% έχει «κάθε μέρα» πρόβλημα σίτισης

• το 13,4% συνήθως τρώει «φαγητό που βρήκε στο δρόμο, στα σκουπίδια ή πεταμένα»

• το 80% αντιμετωπίζει πρόβλημα εύρεσης ρούχων

• το 39,3% έχει πέσει θύμα ληστείας κατά τη διάρκεια της διαμονής του στο δρόμο

• το 42% έχει παιδιά

• το 58% έχει «στενούς συγγενείς που γνωρίζουν την κατάστασή του»

• το 70% δεν έχει εργαστεί «καμία» ημέρα σε διάστημα δύο μηνών

• το 72% έχουν «έρθει σε επαφή με κάποιον ξενώνα ή κάποιο πρόγραμμα, που αφορά στους άστεγους»

• το 46% απάντησε πως αντιμετωπίζει προβλήματα υγείας

• το 58% δε καλύπτεται από ασφάλεια υγείας ή κάποιο πρόγραμμα υγείας

• το 80% δεν έχει νοσηλευτεί για κάποιο πρόβλημα ψυχικής υγείας

• το 33% πίνουν αλκοόλ κάθε μέρα

• το 14% έχει κάνει πρόσφατα χρήση ναρκωτικών

Για τους άστεγους του δρόμου και τους ανθρώπους που στερούνται κατοικίας, σύμφωνα με την ευρωπαϊκή εμπειρία, οι ξενώνες φιλοξενίας διαδραματίζουν έναν ρόλο κλειδί στη μετάβασή τους στη μόνιμη/ανεξάρτητη κατοικία και την κοινωνική εν- σωμάτωση. Και αναφερόμαστε σε ξενώνες, που δεν προσφέρουν απλώς ένα κρεβάτι αλλά και όλες τις αναγκαίες υποστηρικτικές υπηρεσίες, που ανταποκρίνονται στις ιδιαίτερες ανάγκες των άστεγων. Στην Ελλάδα δεν ισχύει αυτό. Υπάρχει σημαντική έλλειψη ξενώνων, τη στιγμή που οι ανάγκες του άστεγου πληθυσμού είναι μεγάλες (ειδικά στις αστικές περιοχές της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης και άλλων ελληνικών πόλεων). Επιπλέον, στους ξενώνες φιλοξενίας που λειτουργούν οι Δήμοι, συνήθως, δεν παρέχονται άλλες υποστηρικτικές υπηρεσίες, ενώ η διαδικασία για να γίνει κάποιος δεκτός είναι επίπονη, χρονοβόρα και απευθύνεται μόνο σε δημότες αποκλείοντας έτσι τους παράνομους μετανάστες (χωρίς νόμιμα ταξιδιωτικά έγγραφα). Η κατάσταση στέγης των μεταναστών, των προ- σφύγων και των αιτούντων άσυλο στη χώρα μας είναι, συχνά, δραματική. Και τούτο γιατί παρά το σημαντικό μέγεθος του μεταναστευτικού πληθυσμού, δεν υπήρξε καμία δημόσια πολιτική για τη στέγασή του.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, οι παράνομοι μετανάστες και οι πρόσφυγες, αποτελούν ένα υψηλό ποσοστό στο σύνολο του άστεγου πληθυσμού στην Ελλάδα. Μάλιστα, η κατάσταση στέγης για τους πολιτικούς πρόσφυγες και τους αιτούντες άσυλο είναι ακόμη χει- ρότερη από εκείνη των μεταναστών. Ο αριθμός των αιτούντων άσυλο είναι πολύ μεγαλύτερος από τα διαθέσιμα κρεβάτια στα επίσημα και ανεπίσημα κέντρα υποδοχής, αλλά και στους ξενώνες που διατηρούν οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις για να καλύψουν τις στεγαστικές ανάγκες των προσφύγων. Οι αιτούντες άσυλο πολύ συχνά μένουν για μήνες άστεγοι στο δρόμο χωρίς εναλλακτική διαμονή (στους δρόμους, σε άδεια αυτοκίνητα, στους σιδηροδρομικούς σταθμούς, κ.α.). Στη χώρα μας, οι άστεγοι άνθρωποι, λόγω της απουσίας άτυπου δικτύου υποστήριξης και ξενώνων επείγουσας ανάγκης, αναγκάζονται να καταφύγουν στα φθηνά ξενοδοχεία, τα οποία πληρώνουν είτε ζητιανεύοντας είτε από τα χρήματα επιδομάτων που λαμβάνουν. Σύμφωνα με τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, το κόστος ενός φθηνού ξενοδοχείου στην Αθήνα ποικίλλει από τα 8 Ευρώ για ένα τρίκλινο δωμάτιο, η πιο φθηνή επιλογή που αναφέρθηκε, έως τα 20 Ευρώ για ένα μονόκλινο δωμάτιο με μπάνιο, σε μία υποβαθμισμένη περιοχή της πρωτεύουσας.

Εικόνα εγκατάλειψης επικρατεί στα περισσότερα ολυμπιακά ακίνητα στην Αθήνα, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το Ολυμπιακό Στάδιο του Μπιτς Βόλεϊ στο συγκρότημα Φαλήρου, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά το Reuters σε σημερινό του δημοσίευμα. Η ερείπωση των ολυμπιακών εγκαταστάσεων μόλις οκτώ χρόνια μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες στην Αθήνα αποτελεί ζωντανή απόδειξη πως η χώρα, στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, δεν μπορεί να αντεπεξέλθει στο υψηλό κόστος συντήρησης των ακινήτων. Το διεθνές ειδησεογραφικό πρακτορείο κάνει αναφορά στο 2004, όταν η Ελλάδα βρισκόταν σε πυρετώδεις ρυθμούς προετοιμασίας για τη μεγαλύτερη αθλητική διοργάνωση παγκοσμίως, ελπίζοντας ότι με αυτόν τον τρόπο θα επιταχύνονταν οι αναπτυξιακοί ρυθμοί της οικονομίας και θα εκσυγχρονιζόταν η εικόνα της χώρας στο εξωτερικό.

Περιχαρείς οι κομματικοί μηχανισμοί , αργά χθες το βράδυ διέρρεαν ότι οι αυξήσεις τις αντικειμενικές που ζήτησε η τρόικα απεφεύχθησαν. Αν σκεφτούμε την παροιμία που λέει ότι «είδες το τυρί αλλά δεν είδες τη φάκα» τότε σίγουρα θα πρέπει να αναρωτηθούμε τι έδωσε ο κ. Παπαδήμος και οι πολιτικοί αρχηγοί για να «πετύχουν» αυτή την εποποιία, γιατί ως γνωστόν οι εκπρόσωποι των πιστωτών προκειμένου να υποχωρήσουν κατά ένα βήμα σε ένα θέμα απαιτούν η άλλη πλευρά να κάνει παραχωρήσεις για δύο βήματα.

Το θέμα των αντικειμενικών αξιών είναι η απόλυτη σχιζοφρένεια που ανατρέπει κάθε μορφή λογικής και ηθικής. Σύμφωνα με τα στοιχεία των τραπεζών οι τιμές σήμερα είναι περίπου στα επίπεδα του 2007. Με δεδομένο ότι , τα στοιχεία αυτά προέρχονται από τις εκτιμήσεις που κάνουν οι εκτιμητές προκειμένου να επανεκτιμήσουν την αξία του χαρτοφυλακίου των ενυπόθηκων δανείων παρέχουν μία εντελώς στρεβλή εικόνα της αγοράς. Με πολύ απλά λόγια , δεν καταγράφονται τρέχουσες εμπορικές αξίες οι οποίες σίγουρα εμφανίζουν διαφορά με αυτές των εκτιμητών. Και ενώ , τα στοιχεία αυτά είναι επαρκή για να καταγράφουν τις τάσεις της αγοράς δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ως «καθρέπτης» της αγοράς. Τι σημαίνει αυτό;Πολύ απλά ότι τα στατιστικά στοιχεία δεν καταγράφουν το ακριβές ποσοστό πτώσης των τιμών. Σε αυτή λοιπόν την πραγματικότητα έρχεται η τρόικα και απαιτεί αύξηση τους παραγνωρίζοντας ακόμα και την βασική της φιλοσοφία που είναι η «πλήρης υποταγή στην αγορά».

Την ανατροπή αυτού του παράδοξου, έρχονται τέσσερεις άνθρωποι να την εμφανίσουν ως τεράστια επιτυχία. Σε κάθε περίπτωση όμως το θέμα είναι τι εκχώρησαν οι «4», προκειμένου οι τροϊκανοί να αποσύρουν την πρόταση αυτή η οποία χαρακτηρίζεται από έλλειψη γνώσης της αγοράς και ηθικής. Κάποιοι ψίθυροι , έλεγαν ότι , οι εκπρόσωποι των μισθωτών ικανοποιήθηκαν από την συμφωνία για την φορολόγηση της εκτός σχεδίου γης. Κάποιοι άλλοι ψίθυροι έκαναν λόγο για πλήρη κατάργηση των φοροαπαλλαγών που ισχύουν για ενοίκια, στεγαστικά δάνεια ακόμα και για δαπάνες επισκευής και συντήρησης των ακινήτων. Κυκλοφόρησαν πληροφορίες ότι τελικά συμφωνήθηκε η αύξηση της φορολόγησης των εισοδημάτων που έχουν φυσικά πρόσωπα από ενοίκια καθώς και επιβολή ΦΠΑ , στα ενοίκια της επαγγελματικής στέγης. Η αλήθεια είναι ότι , διασταυρωμένες πληροφορίες δεν υπάρχουν για το αντάλλαγμα που έδωσαν οι «4». Όλες οι πληροφορίες , συγκλίνουν στο ότι υπήρξε αντάλλαγμα το οποίο μεταφράζεται πρακτικά σε περισσότερους και μεγαλύτερους φόρους . Επειδή λοιπόν η πρακτική που ακολουθούν οι «4» θυμίζει περισσότερο το γάιδαρο του Χότζα , για αυτό ας αφήσουν τις θριαμβολογίες και πουν καθαρά και ξάστερα τι έδωσαν …