Νομοσχέδιο που θα αλλάζει τον τρόπο με τον οποίο θα διανεμηθούν τα 14 δισ. ευρώ που απομένουν μέσω του ΕΣΠΑ ετοιμάζει η κυβέρνηση. Πέρα από την απλοποίηση του δαιδαλώδους συστήματος ανακύκλωσης χρήματος μέσω δεκάδων φορέων υλοποίησης, προωθούνται και σημαντικές παρεμβάσεις στον τρόπο ανάθεσης των δημοσίων έργων που σήμερα έχουν οδηγήσει σε συνεχείς υπερβάσεις κόστους και καθυστερήσεις στην εκκίνηση και την ολοκλήρωση κρίσιμων υποδομών.

Προωθούνται διατάξεις για να πάψουν να συνεννοούνται οι εργολάβοι δημοσίων έργων μεταξύ τους κατά την υποβολή προσφορών, η οποία θα γίνεται ηλεκτρονικά. Επίσης, οι προσφυγές θα επιτρέπονται μόνο στο τελικό στάδιο του διαγωνισμού, θα θεσπιστεί αποκλεισμός από τους διαγωνισμούς όσων εργολάβων δηλώνουν ψευδή στοιχεία και θα εφαρμοστεί το πρότυπο των ολυμπιακών έργων για ταχύτερες απαλλοτριώσεις. Σύμφωνα με το σχεδιασμό της αρμόδιας ειδικής γραμματείας ΕΣΠΑ, το πρόγραμμα σήμερα αντανακλά τις «αδυναμίες ενός αναχρονιστικού θεσμικού πλαισίου παραγωγής Δημοσίων Εργων και Λειτουργιών της Δημόσιας Διοίκησης, που αν δεν αλλάξει ριζικά δεν μπορεί να εξυπηρετήσει τις ταχύτητες που απαιτεί όχι μόνο το ΕΣΠΑ, αλλά και οι σημερινές ανάγκες επιτάχυνσης των αναπτυξιακών ρυθμών της χώρας».

Το νέο θεσμικό πλαίσιο, σύμφωνα με το σχεδιασμό που γίνεται, θα περιλαμβάνει:

* Τροποποίηση της διαγωνιστικής διαδικασίας των δημοσίων έργων με εφαρμογή της ηλεκτρονικής υποβολής προσφορών που εφαρμόζεται στην Ευρώπη (με στόχο την εξάλειψη των φαινομένων συνεννοήσεων μεταξύ εργολάβων και μείωση κατά τουλάχιστον 30% του κόστους των δημοσίων έργων), τον περιορισμό της δυνατότητας προσφυγών και ασφαλιστικών μέτρων παρά μόνο στο τελικό στάδιο. Επίσης, η υποβολή δικαιολογητικών και εγγράφων θα γίνεται εκ των υστέρων και μόνο από το μειοδότη. Θα θεσπιστεί αυστηρό σύστημα ποινών (αποκλεισμός από διαγωνισμούς) για όσους δηλώνουν ψευδή στοιχεία.

* Επιτάχυνση απαλλοτριώσεων με την εφαρμογή των διαδικασιών των ολυμπιακών έργων για όλα τα έργα ΕΣΠΑ και τη θέσπιση πρόσθετων μεθόδων μείωσης κόστους απαλλοτριώσεων.

* Αρχαιολογία. Αναζητούνται τρόποι περαιτέρω μείωσης του χρόνου των αρχαιολογικών εργασιών.

* Περιβαλλοντικές αδειοδοτήσεις. Προώθηση πρακτικών άλλων ευρωπαϊκών χωρών για μείωση χρόνου περιβαλλοντικής αδειοδότησης και μέτρων για να εξαλειφθεί το παράδοξο συνύπαρξης στην Ελλάδα της πιο αυστηρής νομοθεσίας και των πιο μεγάλων περιβαλλοντικών καταστροφών.

* Αποκέντρωση των αδειοδοτήσεων σε περιφερειακές υπηρεσίες.

* Εξαίρεση των έργων του ΕΣΠΑ από το Ενιαίο Πρόγραμμα Προμηθειών. * Εκδίκαση θεμάτων έργων ΕΣΠΑ κατά προτεραιότητα και με ορισμό ανώτατου χρονικού περιθωρίου.

Στον κατασκευαστικό τομέα η εποχιακά διορθωμένη παραγωγή της Ευρωζώνης (ΕΕ17) μειώθηκε κατά 1,4% (-1,3% σε ΕΕ27) τον Οκτώβριο 2011 συγκριτικά με τον Σεπτέμβριο. Ανάλογη κάμψη (-1,5% σε ΕΕ17 και -1,1% σε ΕΕ27) ήταν αντίστοιχα η παραγωγή και του Σεπτεμβρίου. Συγκριτικά με τον Οκτώβριο του 2010, η παραγωγή τον Οκτώβριο του 2011 μειώθηκε αντίστοιχα κατά -2,8% σε ΕΕ17 και -2% σε ΕΕ27. Οι χώρες-μέλη στις οποίες η κατασκευαστική δραστηριότητα έπεσε περισσότερο τον Οκτώβριο σε ετήσια βάση ήταν οι Σλοβενία (-25,3%), Πορτογαλία (-11,3%) και Βουλγαρία (-9,5%), ενώ εκείνες στις οποίες αυξήθηκε περισσότερο ήταν οι Πολωνία (9,4%), Σουηδία (7,3%) και Γερμανία (1,6%).

Τη λίστα με τις 25 πιο επικίνδυνες χώρες του πλανήτη, σε ό,τι αφορά τις επενδύσεις, έδωσε στη δημοσιότητα η Credit Suisse, με την Ελλάδα να φιγουράρει στην πρώτη θέση.

Η ελβετική τράπεζα εξέτασε τα στοιχεία από 50 χώρες στον κόσμο, θέτοντας ως βασικό κριτήριο τις επενδύσεις και την πορεία των αποδόσεων. Οι αναλυτές έλαβαν υπ' όψιν τα ισοζύγια τρεχουσών συναλλαγών, τον κρατικό προϋπολογισμό, το χρέος, την πορεία των ιδιωτικών επενδύσεων, την ανάπτυξη, τα CDS και την αξιολόγηση από τους οίκους.

Στις δύο πρώτες θέσεις βρίσκονται οι χώρες που έχουν καταφύγει στον μηχανισμό στήριξης της ευρωζώνης, τον EFSF, ήτοι η Ελλάδα και η Πορτογαλία, ενώ η τρίτη χώρα που είναι εντεταγμένη στο μηχανισμό, η Ιρλανδία, βρίσκεται στην τέταρτη θέση. Αναλυτικά η λίστα, ξεκινώντας από την πιο «επικίνδυνη» χώρα:

1. Ελλάδα (56 πόντους)

2. Πορτογαλία (54,5 πόντους)

3. Ισλανδία (53,8 πόντους)

4. Ιρλανδία (49,6 πόντους)

5. Ουγγαρία (45,6 πόντους)

6. Ισπανία (43,8 πόντους)

7. Ιταλία (41,6 πόντους)

8. Λεττονία (41,1 πόντους)

9. Αίγυπτος (40 πόντους)

10. Ρουμανία (39,1 πόντους)

11. Πολωνία (39 πόντους)

12. Ουκρανία (38,9 πόντους)

13. Λιθουανία (37,5 πόντους) 14. Ινδία (37,1 πόντους)

15. Τουρκία (36,7 πόντους)

16. Βουλγαρία (35,6 πόντους)

17. ΗΠΑ (34,9 πόντους)

18. Ν. Αφρική (33,1 πόντους)

19. Νέα Ζηλανδία (32,6 πόντους)

20. Βραζιλία (31,9 πόντους)

21. Βρετανία (31,6 πόντους)

22. Τσεχία (31,6 πόντους)

23. Κολομβία (30,9 πόντους)

24. Ινδονησία (29,8 πόντους)

25. Αργεντινή (29,7 πόντους)

Σύμφωνα με τα στοιχεία, το ελληνικό δημόσιο έχει πάνω από 100.000 ακίνητα, ίσως να φτάσει ο αριθμός και τα 120.000 - 130.000. Ωστόσο από αυτά, μόλις 10.000 μπορούν να αξιοποιηθούν.

Kοινή συνισταμένη είναι ότι η χώρα δεν είναι έτοιμη για ένα τόσο μεγάλο έργο εξαιτίας των αγκυλώσεων και των ταμπού του παρελθόντος. Πολεοδομικές και χωροταξικές ασάφειες, ασταθές φορολογικό καθεστώς, έλλειψη σχεδιασμού, γραφειοκρατία, απουσία επενδυτών και το κυριότερο χαμηλές αποτιμήσεις λόγω της κρίσης, απειλούν να τινάξουν στον αέρα το σχέδιο του Ταμείου Αποκρατικοποιήσεων.

Αυτή τη στιγμή τα ακίνητα που έχει το Δημόσιο δεν έχουν καμιά αξία, αν δεν αποκτήσουν πρώτα πολεοδομική ωρίμανση. Η επιλογή των καλύτερων ακινήτων πρέπει να γίνει με τρία κριτήρια: Πρώτον, με κριτήρια ωριμότητας και εμπορικότητας (ποια είναι τα καλύτερα). Δεύτερον, να εντοπιστούν τα νομικά προβλήματα που υπάρχουν και τρίτον, να δοθεί πολεοδομική ταυτότητα σ' αυτά.

Μια σειρά από τεράστια εμπόδια που υπάρχουν και τα οποία δεν επιλύονται, θέτουν εν αμφιβόλω το μεγάλο αυτό project, το οποίο έχει ήδη ξεκινήσει με τους διαγωνισμούς για τα 39 κτίρια του Δημοσίου που θα δοθούν με sale and lease back, καθώς και με την έκταση των 6.200 στρεμμάτων στο πρώην αεροδρόμιο του Ελληνικού.