«Θέµα του υπουργείου Οικονοµικών είναι η όποια ρύθµιση για την τακτοποίηση των αυθαιρέτων», λένε στο υπουργείο Περιβάλλοντος σχετικά µε την πρόθεση της κυβέρνησης να εξετάσει τη δυνατότητα «τακτοποίησης» των αυθαιρέτων, πετώντας .Ε πικαλούνται το Συµβούλιο της Επικρατείας, λέγοντας ότι «νοµικά τακτοποίηση αυθαιρέτων δεν µπορεί να γίνει». Από το 1983 έως σήµερα τα αυθαίρετα αυξήθηκαν κατά 233%. Από τα 300.000 που ήταν τότε, σήµερα ξεπερνούν το 1 εκατοµµύριο από τα οποία τα 150.000 βρίσκονται σε δασικές είτε περιβαλλοντικά ευαίσθητες περιοχές. Σύµφωνα µε τις ίδιες εκτιµήσεις, 200.000 αυθαίρετα βρίσκονται στην Ανατολική Αττική (από τα οποία τα 30.000 σε δασική ή αµφισβητούµενη δασική περιοχή), ενώ σε όλη την Ελλάδα εκτιµάται ότι κατασκευάζονται κάθε χρόνο 40.000 αυθαίρετα.

Εσοδα της τάξης των 2 δισ. ευρώ σχεδιάζει να εισπράξει το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης από τα αυθαίρετα, αλλά αυτή τη φορά δεν έχει δεδομένη την άνευ όρων στήριξη του υπουργείου Περιβάλλοντος.

Δεν αποκλείεται η Κυβέρνηση  να προχωρήσει ένα είδος καταγραφής των αυθαιρέτων, που σε συνδυασμό με κατηγοριοποίησή τους θα επιτρέψει να προωθηθούν κατά περίπτωση μέτρα. Η πρώτη σκέψη που έχει πέσει στο τραπέζι αφορά τη μείωση των τσουχτερών προστίμων, που θεσπίστηκαν στα τέλη του 2003 και αποδείχθηκε ότι δεν λειτούργησαν αποτρεπτικά. Επιπλέον, είναι τόσο εξοντωτικά, περίπου το 30% της αντικειμενικής αξίας του αυθαιρέτου, που οι παρανομίες εντοπίζονται, αλλά η βεβαίωση των προστίμων χάνεται στα γρανάζια της γραφειοκρατίας και των ενστάσεων.

Το κίνητρο που εξετάζεται για να πεισθούν οι ιδιοκτήτες αυθαιρέτων για να προσέλθουν στο «ταμείο» είναι να μειωθούν τα πρόστιμα, αλλά μόνο για όσους τα δηλώσουν. Δεν αποκλείεται οι ειλικρινείς να απαλλαγούν και από το πρόστιμο διατήρησης, που καταβάλλεται για κάθε χρόνο που παραμένει το αυθαίρετο. Ο νέος «μπαμπούλας» θα είναι οι έλεγχοι από τα πολεοδομικά γραφεία που θα δημιουργηθούν ώς το τέλος του 2012 σε κάθε δήμο. Το πρώτο μέλημά τους θα είναι να αυξήσουν με κάθε τρόπο τα δημοτικά έσοδα.

Μία ακόμα ιστορία καθημερινής τρέλλας φέρνουν στην επιφάνεια οι δασικοί χάρτες. Το πρώτο κρούσμα εντοπίστηκε με αφορμή την ανάρτηση των πρώτων δασικών χαρτών στον Μαραθώνα, την Παλαιά και Νέα Πεντέλη. Η διαδικασία αποτύπωσης τους έφερε τστην επιφάνεια το θέμα της κατασκευής κατοικιών σε περιοχές εκτός σχεδίου οι οποίες χρακτηρίζονται αυθαίρετες με αποτέλεσμα οι ιδιοκτήτες τους να κινδυνεύουν ακόμα και με καταπάτηση. Αιτία ; "Εχουν κτιστεί σε δάση" λένε οι αρμόδιοι. Οι ιδοκτήτες τους απο την πλευρά τους αντιδρούν και προχωρούν στην υποβολή ενστάσεων οι οποίοι υποστηρίζουν ότι το ακίνητο τους είναι νόμιμο. Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ιδιοκτητών απο την πλευρά της υποστηρίζει ότι «η σύνταξη των δασικών χαρτών είναι παράλογη βάσει των αεροφωτογραφιών του 1945». Σηνμειώνεται ότι ο προκάτοχος της Τίνας Μπιρμπίλη, Γιώργος Σουφλιάς ήταν υπέρ των αεροφωτογραφιών του 1975. Οι πιέσεις προς τους τοπικούς παράγοντες έχουν ξεκινήσει και δεν αποκλείεται να εμφανιστούν φαινόμενα ανάλογα με εκείνα που εκδηλώθηκαν κατα την ψήφιση του νόμου για την δόμηση στις περιοχές NATURA με τους βουλευτές της συμπολίτευσης να διαφοροποιούν την θέση τους απο εκείνη του αρμόδιου υπουργείου.

Το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο, αποφάσισε να εγκρίνει την αναοριοθέτηση του ενάλιου αρχαιολογικού χώρου Βορείων Σποράδων - Αλοννήσου σε κάποιες πολύ συγκεκριμένες περιοχές, εντός των ορίων της Ζώνης Β του Θαλάσσιου Πάρκου. Ο λόγος που έγινε η αναοριοθέτηση ήταν ένας: να επιτραπούν οι καταδύσεις. Πρόκειται για ένα αίτημα που είχε απασχολήσει το Συμβούλιο και το 2009, χωρίς να εγκριθεί η τότε αναοριοθέτηση με το σκεπτικό ότι υπήρχε ασυνέχεια στα όρια της κήρυξης. Η τωρινή απόφαση αφορούσε ένα άλλο, πολύ πιο λογικό σχέδιο, που δεν αφήνει «κενά» στο εσωτερικό της κήρυξης και δεν πειράζει τα εξωτερικά όρια του αρχαιολογικού χώρου, παρά μόνο κάποια εσωτερικά. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα όρια του αρχαιολογικού χώρου και του Εθνικού Θαλάσσιου Πάρκου της Αλοννήσου ταυτίζονται, παρέχοντας διπλή προστασία στην οικολογική και πολιτιστική κληρονομιά της περιοχής. Μιας περιοχής που φημίζεται για τη σπάνια βιοποικιλότητά της (η μεσογειακή φώκια που καταφεύγει στα νερά της είναι το πιο απειλούμενο είδος στην Ευρώπη), τον υπέροχο βυθό της και τα ναυάγια. Τα δύο τελευταία, ο καταδυτικός πλούτος και τα ναυάγια κλασικών, ελληνιστικών, βυζαντινών και μεσοβυζαντινών χρόνων, που προστατεύονται μέσα στον αρχαιολογικό χώρο, απασχόλησαν τα μέλη του Συμβούλιου με το σκεπτικό οι καταδύσεις, που μέχρι σήμερα δεν επιτρέπονταν παρά μόνο με τη συνοδεία αρχαιολόγου, να μην επηρεάσουν τα μνημεία.