Αλλάζει το θεσμικό πλαίσιο για τις ΑΕΕΑΠ με νέες διατάξεις.Στόχος τους είναι να καταστεί ο θεσμός πιο ευέλικτος, ενθαρρύνοντας παράλληλα και την εισροή κεφαλαίων από το εξωτερικό, με τη δημιουργία Επενδυτικών Εταιρειών Ακινήτων από funds του εξωτερικού. Το σχέδιο νόμου προβλέπει, μεταξύ άλλων, τη δυνατότητα συμμετοχής των Εταιρειών Επενδύσεων Ακινήτων σε συμβάσεις παραχώρησης, την υπό προϋποθέσεις επέκτασή τους στην ανάπτυξη ακινήτων σε εκτάσεις που προορίζονται για ανάπτυξη, τη συμμετοχή τους σε κοινοπρακτικά σχήματα (joint ventures) κ.ά. Επιπλέον, οι νέες διατάξεις δημιουργούν τις προϋποθέσεις για τη συμμετοχή των ΑΕΕΑΠ στους διαγωνισμούς που προωθεί και το Ταμείο Αξιοποίησης της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου για τα δημόσια ακίνητα. Εκτός του νέου θεσμικού πλαισίου, σύμφωνα με στελέχη του κλάδου, κατά το 2013 θα υπάρξουν νέες προοπτικές για επενδύσεις από πλευράς των ΑΕΕΑΠ, λόγω της πτώσης των τιμών των ακινήτων που δημιουργεί πλέον σημαντικές ευκαιρίες στην αγορά.

Στη μη αποδοχή των υπερβολικών όρων που έθετε το Κατάρ για τη διεκδίκηση του Ελληνικού αποδίδεται από το ΤΑΙΠΕΔ η αποχώρησή του από την επόμενη φάση του διαγωνισμού. Στην τελική φάση προχωρούν μόνο τρεις υποψήφιοι, χωρίς τα πετροδολάρια του εμιράτου, καθώς η Qatari Diar, το fund που συμμετείχε στον διαγωνισμό, απέστειλε την προηγούμενη Τετάρτη 9 Ιανουαρίου επιστολή στη διοίκηση του Ταμείου γνωστοποιώντας ότι «αποσύρει το ενδιαφέρον της».Το παρασκήνιο της αποχώρησης του εμιράτου από τον διαγωνισμό συνδέεται, σύμφωνα με κύκλους του Ταμείου Ιδιωτικοποιήσεων, με τη μη αποδοχή από εκείνο των όρων που είχε θέσει το Κατάρ για τη διεκδίκηση του Ελληνικού. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, οι όροι που έθεσε για ειδικές φορολογικές ελαφρύνσεις, για υψηλότερους συντελεστές δόμησης και άλλες εξαιρέσεις δεν έγιναν δεκτοί. Κύκλοι του Ταμείου αναφέρουν ότι οι επενδυτές από το Κατάρ παρέμεναν στην κούρσα διεκδίκησης του Ελληνικού έχοντας στο μυαλό τους το μνημόνιο που υπεγράφη τον Σεπτέμβριο του 2010 στη Νέα Υόρκη μεταξύ Παπανδρέου - Αλ Τάνι. Πρόκειται για ένα μνημόνιο με όρους που δεν είναι συμβατοί με τη διαγωνιστική διαδικασία, όπως λένε οι ίδιες πηγές. Ετσι, ενώ είχε ξεκινήσει η β' φάση του διαγωνισμού και οι τέσσερις συμμετέχοντες είχαν κληθεί να υπογράψουν τη λεγόμενη «σύμβαση εμπιστευτικότητας», το Κατάρ δεν το έκανε.

Σύμφωνα με στελέχη του ΤΑΙΠΕΔ, η Qatari Diar: Επιθυμούσε σύναψη διακρατικής συμφωνίας για το Ελληνικό που να περιλαμβάνει σειρά εξαιρέσεων. Συγκεκριμένα, ζητούσε μειωμένους φορολογικούς συντελεστές και μεγαλύτερο συντελεστή πολεοδόμησης από τον επιτρεπόμενο. Ταυτόχρονα, ζητούσε αλλαγές στους όρους χρήσης της έκτασης ώστε να μεταφερθούν στο Ελληνικό μια σειρά από δημόσιες υπηρεσίες και υπουργεία. Το σκεπτικό ήταν ότι, αν προσέλκυε στο Ελληνικό κάποιους βασικούς εκμισθωτές για τα κτίρια που θα κτισθούν (μεταξύ των οποίων υπουργεία), θα δημιουργούνταν μια αγορά, άρα θα είχε σίγουρα έσοδα. Τέλος, επιδίωκε να μπορέσει να πουλήσει το 100% της δομημένης επιφάνειας. Ωστόσο με παλαιότερη απόφαση του ΤΑΙΠΕΔ επί του συνόλου των τετραγωνικών που θα κτισθούν μόνο το 30% θα είναι κατοικίες, τις οποίες ο ανάδοχος θα μπορεί να πουλήσει. Ετσι, η Qatari Diar γίνεται το δεύτερο ηχηρό όνομα, μετά τον όμιλο του αμερικανού μεγιστάνα Ντόναλντ Τραμπ (αποκλείστηκε κατά την πρώτη φάση), που αποσύρεται από τη διεκδίκηση του Ελληνικού.

Η διοίκηση του Ταμείου ανακοίνωσε ότι στην επόμενη φάση του διαγωνισμού περνούν τελικά η ισραηλινή Elbit Cochin Ltd, η βρετανική London & Regional Properties και η Lamda Development του ομίλου Λάτση. Είναι η δεύτερη φορά που το Κατάρ εγκαταλείπει επένδυση στην Ελλάδα. Είχε προηγηθεί η πολυδιαφημισμένη τριπλή επένδυση σε σταθμό ηλεκτροπαραγωγής, τερματικό σταθμό υγροποιημένου φυσικού αερίου και μονάδα παραγωγής βιοκαυσίμων που θα κατασκεύαζε το Κατάρ στο λιμάνι του Αστακού.

Η κατάρρευση της κτηματαγοράς και γενικά της οικοδομής, που θεωρείται η ατμομηχανή της οικονομίας, πλήττει καίρια τη χώρα και τις επενδύσεις. Σύμφωνα με έρευνα οι επενδύσεις σε ακίνητα έφτασαν το 2012 να είναι λιγότερες κατά 70% σε σύγκριση με το 2000. Αν δηλαδή, πριν 12 χρόνια είχαν επενδυθεί 100 ευρώ σε ακίνητα φέτος έχουν δοθεί μόλις 30. Οι επενδύσεις αυτές εκτιμάται ότι διαμορφώθηκαν κάτω από τα 6 δισ. ευρώ (σε σταθερές τιμές του 2005) το 2012, από 7,2 δισ. ευρώ το 2011, 9,6 δισ. ευρώ το 2010 και 23,8 δισ. ευρώ το 2006. Αρα, μέσα σε 6 χρόνια στην αγορά ακινήτων θα πέσουν περίπου 18 δισ. ευρώ λιγότερα, προκαλώντας τεράστια ζημιά στην οικονομία. Το ερώτημα είναι πώς δημιουργήθηκε η φούσκα:Σύμφωνα με έκθεση της Εθνικής τράπεζας, από το 1997 μέχρι το 2011 έχουν κατασκευαστεί (με βάση τις εκδοθείσες άδειες οικοδομής) σχεδόν 1.500.000 νέες κατοικίες συνολικού εμβαδού 185.000.000 τ.μ. (το μέσο εμβαδόν για κάθε κατοικία είναι 125 τ.μ.) που αντιστοιχεί σε 1 κατοικία ανά 7 κατοίκους ή 18 τ.μ. ανά κάτοικο. Το ίδιο χρονικό διάστημα, σύμφωνα με την ΕΛ. ΣΤΑΤ ο πληθυσμός της χώρας αυξήθηκε από 10.776.531 κατοίκους το 1997 σε 11.305.118 την 1 Ιανουαρίου του 2010 (αύξηση 530.000 ή ποσοστό 5% περίπου). Μάλιστα το μεγαλύτερο μέρος αυτής της αύξησης οφείλεται σε καθαρή μετανάστευση. Για τα έτη 2005 έως 2010, καταγράφηκε αύξηση κατά 220.000 κατοίκους εκ των οποίων οι 190.000 οφείλονται σε μετανάστευση και μόλις 30.000 στο καθαρό ισοζύγιο γεννήσεων - θανάτων.

Επίσης , σύμφωνα με το περιουσιολόγιο για το ΕΤΑΚ, το πλήθος των ατομικών δικαιωμάτων για κατοικίες (διαμερίσματα) και μονοκατοικίες ανέρχεται σε 9.425.000. Αν δεχτούμε για το 30% συνιδιοκτησία προκύπτει ότι υπάρχουν πάνω από 7.000.000 κατοικίες για 11.300.000 πληθυσμό. Κοντολογις η αγορά κινιόνταν σε συνθήκες υπερβάλλουσας προσφοράς με αποτέλεσμα : Οι αγοραπωλησίες που άγγιξαν το 2005 τις 215.148 έχουν υποχωρήσει το 2009 στις 94.801 και στις 55.000 περίπου το 2010.Το 2011 έπεσαν κάτω από 50.000 ενώ για το 2012 εκτιμάται ότι δε θα πουληθούν πάνω από 20-30.000 ακίνητα.Ετσι, 180.000 με 200.000 σπίτια είναι απούλητα σε όλη τη χώρα ενώ κατέρρευσαν και οι οικοδομικές άδειες. Το 2012 εκδόθηκαν 24.000 άδειες ενώ προ κρίσης ήταν πάνω από 90.000.

Αν σε όλα αυτά προστεθεί και το γεγονός ότι η στάση της πολιτείας ήταν εχθρική απέναντι στην ακίνητη περιουσία με το φορολογικό προγκρομ που επιδόθηκε σε βάρος της ιδιοκτήσιας και των επενδύσεων σε ακίνητα τότε είναι πρόδηλο το γεγονός ότι η αγορά ακινήτων στην Ελλάδα κλυδωνίζεται όχι τόσο εξαιτίας της ύφεσης όσο εξωγενών παραγόντων που δεν έκαναν τίποτε προκειμένου να αποτρέψουν την πτώση. Αντίθετα , με τις επιλογές τους συντελούν στο να γίνει μία βιαίη ανακατανομή πλούτου σε βάρος της μικρής και μεσαίας ιδιοκτησίας.

Αυτό που κάποτε αποτελούσε την καρδιά του «ελληνικού ονείρου» και τόπο συνάντησης κάθε Έλληνα που έφθανε στην Αθήνα από άλλες περιοχές της χώρας έχει μεταβληθεί σε ένα κέντρο όλων των ελληνικών δεινών, αναφέρει η Wall Street Journal σε εκτενές άρθρο της για την πλατεία Ομονοίας. Το δημοσίευμα περιγράφει την πλατεία ως παρακμιακή αρένα συγκρούσεων μεταξύ ακροδεξιών και παράνομων μεταναστών ενώ θλιβερές είναι και πάλι οι καταγγελλόμενες αστυνομικές αυθαιρεσίες εις βάρος μεταναστών. Σε άνδρες της ΕΛΑΣ χρεώνονται κλοπές χρημάτων και κινητών από μετανάστες και συμπεριφορές ευτελισμού εις βάρος τους. Η πλατεία, το όνομα της οποίας στα ελληνικά σημαίνει «αρμονία», και οι γύρω γειτονιές της έχουν ερημωθεί λογω της οικονομικής ύφεσης που πλήττει τη χώρα, μία πλημμύρα παράνομων μεταναστών, αλλά και τα μέτρα λιτότητας που έχουν περικόψει τις δυνατότητες τις κυβέρνησης να ασχοληθεί με αυτή. Για τους Αθηναίους και τους άλλους Έλληνες, ο θάνατος της Ομόνοιας, της οποίας τα καταστήματα, οι καφετέριες και τα ξενοδοχεία υπήρξαν εμβληματικά κατά την περίοδο της οικονομικής ανόδου τη δεκαετία του '60, έχει το ψυχολογικό τίμημά του. Η πλατεία ήταν παραδοσιακός τόπος συνάντησης για όσους επισκέπτονταν την Αθήνα από άλλα μέρη της Ελλάδας. Σήμερα, το βάθος της αστικής αποσύνθεσης δείχνει το περίπλοκο των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η Ελλάδα, που διανύει το έκτο έτος οικονομικής κρίσης, και αποτελεί καμπανάκι κινδύνου για άλλες - χτυπημένες από την κρίση- χώρες της Ευρώπης.