Σε απρόσμενη μείωση των επιτοκίων της προχώρησε σήμερα η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), στην πρώτη συνεδρίασή της υπό την προεδρία του Μάριο Ντράγκι. Συγκεκριμένα, το εκτελεστικό συμβούλιο της τράπεζας αποφάσισε να μειώσει το βασικό επιτόκιο στο 1,25% από 1,5%, αιφνιδιάζοντας τους αναλυτές οι οποίοι ανέμεναν διατήρησή του στο 1,5%. Το πρακτορείο Bloomberg συνδέει την απόφαση της ΕΚΤ με τον αυξανόμενο κίνδυνο εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ  . Με ενδιαφέρον αναμένεται η πρώτη συνέντευξη Τύπου που θα παραχωρήσει ο Μάριο Ντράγκι (15:30 ώρα Ελλάδος) από τη θέση του νέου προέδρου της ΕΚΤ.

Σε ένα πρωτοφανή για την τελευταία δεκαετία κλοιό ρευστότητας βρίσκεται η αγορά ακινήτων. Τραπεζίτες, σε συζητήσεις τους ανέφεραν ότι τα δάνεια που χορηγούνται για την αγορά ή την κατασκευή σπιτιών είναι κατά 80% λιγότερα σε σύγκριση με το 2009 και σύμφωνα με την κατάσταση που επικρατεί στην αγορά για τον επόμενο δωδεκάμηνο οι νέες χορηγήσεις στεγαστικών δανείων δεν θα ξεπερνούν το 10% εκείνων που χορηγήθηκαν τη συγκεκριμένη χρονιά.

«Τα επίσημα στοιχεία για την πιστωτική επέκταση που εμφανίζουν μείωση περι το 2% σε σύγκριση με το προηγούμενο χρόνο δεν αποδίδουν την πραγματική κατάσταση που επικρατεί σήμερα στην αγορά. Η συντριπτική πλειοψηφία αυτών που εμφανίζονται ως νέα δάνεια είναι αναχρηματοδοτήσεις παλαιών δανείων . Τα στεγαστικά δάνεια που προορίζονται για αγορές είναι ελάχιστα αφού και οι τράπεζες είναι απρόθυμες και οι υποψήφιοι δανειολήπτες είναι αρνητικοί στο να πάρουν δάνειο με τους όρους που χορηγείται. Για παράδειγμα, οι εκτιμήσεις για την αξία ουσιαστικά προεξοφλούν μία νέα πτώση των τιμών με αποτέλεσμα να υπολείπονται έως και 30% από τις σημερινές εμπορικές αξίες. Με δεδομένο ότι χρηματοδοτείται έως το 75% της αξίας , όπως προκύπτει από την εκτίμηση , στην πραγματικότητα ο υποψήφιος δανειολήπτης θα πρέπει να καλύψει το 40—50% της αξίας του ακινήτου με δικά του χρήματα. Σε διαφορετική περίπτωση θα πρέπει να δώσει πρόσθετες εγγυήσεις.» ανέφερε χαρακτηριστικά περιγράφοντας με το τρόπο αυτό τη σημερινή κατάσταση που επικρατεί στην αγορά. Όλα δείχνουν ότι η κατάσταση αυτή δεν χειροτερέψει το επόμενο δωδεκάμηνο.

«Η ρευστότητα που μπορούν να αντλήσουν οι τράπεζες είναι περιορισμένη και αυτή διοχετεύεται κυρίως στην χρηματοδότηση επιχειρήσεων. Η στεγαστική πίστη, με τα σημερινά δεδομένα δεν υπάρχει για το σύνολο σχεδόν του πιστωτικού συστήματος της χώρας. Η αγωνία μας σήμερα είναι να βρούμε ρευστότητα για εμάς τους ίδιους », έλεγε χαρακτηριστικά ο ίδιος τραπεζίτης και συμπλήρωνε : « με την κατάσταση που επικρατεί στην αγορά κινδυνεύουμε να μετατρέψουμε τις τράπεζες σε …διαχειριστές σπιτιών.»

Τρια σωσίβια έχουν απομείνει για να σωθούν οι "πνιγμένοι" δανειολήπτες απο το άγχος της μηνιαίας δόσης του δανείου. Ήδη οι ις περικοπές αποδοχών και οι αυξήσεις φορολογικών επιβαρύνσεων, που καταλήγουν να μειώσουν το διαθέσιμο εισόδημα, οι δανειολήπτες πρέπει να προσθέσουν δύο ακόμη αρνητικές εξελίξεις:

*Ψαλιδίστηκε κατά τουλάχιστον 50% η έκπτωση φόρου για τους τόκους του στεγαστικού δανείου. Ετσι, οι δανειολήπτες που πήραν στεγαστικό για να αγοράσουν πρώτη κατοικία δεν έχουν να προσβλέπουν ούτε σε αυτό.

*Η ΕΚΤ έχει ήδη αυξήσει δύο φορές το βασικό επιτόκιο, με αποτέλεσμα οι δόσεις να έχουν αναπροσαρμοστεί προς τα πάνω.

Οι τράπεζες έχουν ρυθμίσει ήδη περί τα 600.000 καταναλωτικά και στεγαστικά δάνεια, ενώ πολύ σύντομα θα υποχρεωθούν να ρυθμίσουν αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες ακόμη. Θα υπάρξουν και χιλιάδες δάνεια που θα χρειαστεί να ρυθμιστούν δεύτερη φορά, καθώς η πρώτη ρύθμιση ήταν περιορισμένης διάρκειας (π.χ. περίοδος χάριτος 6 ή 12 μηνών) και έληξε χωρίς να βελτιωθεί η κατάσταση του δανειολήπτη (μάλλον το αντίθετο). Γεγονός είναι ότι οι περισσότερες από τις λύσεις που προσφέρουν οι τράπεζες σε όσους δεν μπορούν να φανούν συνεπείς από εδώ και στο εξής στην εξυπηρέτηση του δανείου τους είναι είτε προσωρινές είτε επώδυνες. Εχουν, στο σύνολό τους, έναν κοινό παρονομαστή: οδηγούν στην καταβολή χαμηλότερης μηνιαίας δόσης. Ωστόσο, το αντάλλαγμα είναι σημαντικό, καθώς:

*Σε πολλές περιπτώσεις ο δανειολήπτης υποχρεώνεται να υπογράψει νέα δανειακή σύμβαση με υψηλότερο επιτόκιο.

*Σε άλλες, εξασφαλίζει τη μείωση της δόσης μέσα από την επιμήκυνση της διάρκειας αποπληρωμής του δανείου. Σε αυτές τις περιπτώσεις, πολλαπλασιάζονται οι τόκοι που πρέπει να καταβάλλει μέχρι την οριστική αποπληρωμή του δανείου.

*Υπάρχει και η τρίτη λύση, της περιόδου χάριτος, η οποία μάλιστα έχει και διάφορες «παραλλαγές». Η πρώτη παραλλαγή προβλέπει ότι ο δανειολήπτης δεν πληρώνει τίποτα για χρονικό διάστημα 6, 12 ή και 24 μηνών. Σε όλη αυτή την περίοδο, οι τόκοι «τρέχουν» κανονικά. Κεφαλαιοποιούνται (δηλαδή προστίθενται στο χρέος) και η δόση ανεβαίνει σε υψηλότερα επίπεδα από ό,τι ήταν πριν ξεκινήσει η περίοδος χάριτος. Η δεύτερη παραλλαγή προβλέπει ότι ο δανειολήπτης καταβάλλει κατά την περίοδο χάριτος μόνο τους τόκους. Ναι μεν είναι καλύτερη ως λύση, αλλά από την άλλη πλευρά δεν οδηγεί και σε σημαντική μείωση της μηνιαίας δόσης (σ.σ.: ειδικά αν το δάνειο βρίσκεται στα πρώτα χρόνια αποπληρωμής, η μείωση είναι ανεπαίσθητη, καθώς κατά το πρώτο διάστημα ο δανειολήπτης πληρώνει κυρίως τόκους.

Ρεπορταζ: Μ. Κόψη, socialopinion.gr

Τι θα γίνει με τα δάνεια; Με συμφέρει τώρα που τα επιτόκια εξακολουθούν να είναι εξαιρετικά χαμηλά να αναχρηματοδοτήσω το δάνειο μου; Μήπως αν περιμένω διαπιστώσω ότι θα είναι πολύ αργά; Αυτές είναι σκέψεις που περνούν από το μυαλό εκατοντάδων δανειοληπτών και αν διαβάσετε παρακάτω θα βρείτε τους τέσσερεις λόγους για τους η οποίους αναχρηματοδότηση μπορεί να είναι μια κακή κίνηση.

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο socialopinion.gr