Η στέγαση των δημοσίων υπηρεσιών αποτελεί μία από τις πληγές του σύγχρονου κράτους. Παρ' ότι η κυβέρνηση προχώρησε σε επαναδιαπραγμάτευση ορισμένων μισθωτηρίων με τους ιδιοκτήτες των ακινήτων και πέτυχε μειώσεις που φθάνουν έως και 35%, το κόστος παραμένει υψηλό, σε αντίθεση με τα ενοίκια τα οποία εισπράττει το Δημόσιο για δικά του ακίνητα, τα οποία είναι εξαιρετικά χαμηλά. Οι λύσεις που προτείνονται είναι δύο: Η πρώτη είναι να αξιοποιηθούν κατάλληλα τα ακίνητα που ανήκουν στο Δημόσιο. Η δεύτερη, την οποία προκρίνει ο υπουργός Εσωτερικών, είναι η δημιουργία «κυβερνητικού πάρκου» σε κάποια περιοχή της Αττικής, γεγονός που θα βελτιώσει, εκτός των άλλων, και τη συνολική λειτουργία των δημοσίων υπηρεσιών. Το σύνολο των ενοικίων που κατέβαλε για το έτος 2009 η κεντρική υπηρεσία του υπουργείου Εσωτερικών, το οποίο δεν διαθέτει ακίνητη περιουσία, ανήλθε στο ποσό των 1.647.387,5 ευρώ. Το συνολικό ύψος των ενοικίων που κατέβαλε το 2009 (σύμφωνα με το υπ' αριθμόν 10445/14.1.2010 έγγραφό του) το Ινστιτούτο Μεταναστευτικής Πολιτικής, το οποίο καταργήθηκε με νόμο του αντιπροέδρου της κυβέρνησης κ. Θ. Πάγκαλου, ανήλθε σε 156.826,80 ευρώ. Ανω των 103.000 ευρώ είναι το μηνιαίο ενοίκιο που καταβάλλουν οι υπηρεσίες της Γενικής Γραμματείας Δημόσιας Διοίκησης, οι οποίες στεγάζονται σε 11 διαφορετικά κτίρια στην Αθήνα και στην επαρχία. Μόνον η ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία «ΕΥΑΘ ΑΕ», η οποία εποπτεύεται από τη Γενική Γραμματεία Μακεδονίας - Θράκης, έχει καταβάλει για ενοικίαση χώρων το έτος 2009 ποσό που ανέρχεται σε 658.239,74 ευρώ. Σε 215.000 ευρώ εκτιμάται ότι θα ανέλθει το ενοίκιο του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης για το 2010. Το πόσο των 785.000 ευρώ κατέβαλε για ενοίκια το 2009 το Σώμα Επιθεωρητών Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης, ενώ για κτίριο όπου στεγάζεται ο Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης κατεβλήθη το ποσό των 336.561 ευρώ. Το ποσό των 2.478.256,51 ευρώ θα καταβάλει το 2010 το ΑΣΕΠ σε ενοίκια για τρία κτίρια που μισθώνει στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη. Η κεντρική υπηρεσία της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εργων του υπουργείου Μεταφορών και Υποδομών, για την οποία κατεβλήθη προσπάθεια στο παρελθόν να μετεγκατασταθεί σε ενιαίο χώρο, στεγάζεται σήμερα σε 28 κτίρια, εκ των οποίων τα 26 είναι νοικιασμένα και βρίσκονται διασκορπισμένα σε όλο το Λεκανοπέδιο. Για τα μισθώματα αυτών των κτιρίων το κράτος καταβάλλει κάθε έτος άνω των 6 εκατ. ευρώ, αν και σε ορισμένες περιπτώσεις η διοίκηση πέτυχε έπειτα από επαναδιαπραγμάτευση μειώσεις που φθάνουν ως και στο 35%. Είναι ενδεικτικό ότι μόνον για τρία κτίρια, που αντιπροσωπεύουν μόλις το 16,5% του συνολικού εμβαδού των γραφείων της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εργων και διατίθενται για 218 υπαλλήλους (το 12% του δυναμικού της), καταβάλλονται ενοίκια ύψους 1,5 εκατ. ευρώ, το 26% του συνόλου.

Για απαράδεκτη συμπεριφορά των εκπροσώπων της ΕΕ, του ΔΝΤ και της ΕΚΤ στη χθεσινή συνέντευξη Τύπου, κάνει λόγο ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Γιώργος Πεταλωτής, σε δήλωσή του, στην οποία προέβη αργά χθες το βράδυ. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος σημειώνει η κυβέρνηση έχει ήδη επίσημες ανακοινώσεις καθώς και λεπτομερή σχεδιασμό σε βάθος πολλών ετών για την ανάγκη αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου, με όρους διαφάνειας, ώστε αυτή να συνεισφέρει στην ανάπτυξη αλλά και στη μείωση του δημόσιου χρέους και υπογραμμίζει ότι αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει εκποίηση δημόσιας γης.

Συμμαχία τραπεζών –κατασκευαστικών για τα διόδια . Σε κείμενο που περιλαμβάνεται σε δελτίο περιορισμένης κυκλοφορίας που συντάσσεται από μεγάλη τράπεζα , γίνεται ευθεία επίθεση εναντίον των πολιτών που αρνούνται να πληρώσουν διόδια και ταυτόχρονα αποδίδονται οι καθυστερήσεις στην κατασκευή τους σε γραφειοκρατικά προβλήματα. Παράλληλα ασκείται κριτική και στον τρόπο λειτουργία του πολιτικού συστήματος αφού υποδεικνύει στο υπουργείο Μεταφορών τρόπους και μεθόδους για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα. ταυτόχρονα κριτικάρει και τις απόψεις και τη στάση βουλευτών για το ζήτημα !!!

Το πρωτοφανές αυτό κείμενο παρέμβασης στην πολιτική δράση είναι:

«Σύμφωνα με τις πέντε μεγαλύτερες κατασκευαστικές εταιρείες της χώρας, καθυστερήσεις σημειώνονται στα χρονοδιαγράμματα πέντε μεγάλων έργων που εκτελούνται με συμβάσεις παραχώρησης (ΣΔΙΤ), οι οποίες αποδίδονται σε καθυστερήσεις στην πραγματοποίηση των αναγκαίων απαλλοτριώσεων, στις δυσκολίες στη μεταφορά δικτύων κοινής ωφέλειας, σε αρχαιολογικά ευρήματα, κ.ά. Τις αρνητικές επιπτώσεις από τις πραγματικές αυτές δυσκολίες ενισχύει σημαντικά στην τρέχουσα περίοδο και η μεγάλη αβεβαιότητα που προκύπτει από τις κινητοποιήσεις για τη μη πληρωμή διοδίων. Αυτό έχει ήδη συμβάλλει ουσιαστικά στις προαναφερθείσες σημαντικές καθυστερήσεις των μεγάλων αυτοκινητόδρομων που βρίσκονται σε εξέλιξη, ενώ δίνει τη δυνατότητα στις εταιρείες που έχουν χρηματοδοτήσει τους μεγάλους αυτοκινητόδρομους στη χώρα να ζητήσουν αναδιαπραγμάτευση των συμβάσεων με σημαντικά αυξημένο κόστος για τον Έλληνα φορολογούμενο. Σημειώνεται ότι στις κινητοποιήσεις για τη μη πληρωμή των διοδίων συμμετέχουν κυρίως εκείνοι που ωφελούνται περισσότερο από την κατασκευή των οδικών αξόνων με χρήματα του συνόλου του Ελληνικού λαού. Συμμετέχουν δηλαδή οι κάτοικοι:

α) που είδαν την αξία της περιουσίας τους να πολλαπλασιάζεται από την κατασκευή των οδικών αξόνων και των άλλων μέτρων υποδομής,

β) που διευκολύνονται περισσότερο για την καθημερινή είσοδό τους στην Αθήνα, αφού, χωρίς τους άξονες αυτούς, θα χρειάζονταν να σπαταλούν χρόνο, μεγάλη ταλαιπωρία και χρήματα για βενζίνη πολύ υψηλότερα από τα σημερινά διόδια.

Μάλιστα, από τους πολιτικούς που εκλέγονται στην περιφέρεια της Αθήνας υποστηρίχθηκε η άποψη ότι δεν θα έπρεπε να υπάρχουν διόδια εντός της Αττικής. Έτσι, ενώ οι Ολυμπιακοί αγώνες συνέβαλαν στη δημιουργία μεγάλων και εξαιρετικά πολύτιμων έργων υποδομής, κυρίως στην Αττική (κανείς δεν θέλει να σκεφτεί σήμερα πως θα ήταν η Αθήνα χωρίς την Αττική οδό ή χωρίς τη σημαντικά αναβαθμισμένη Εθνική οδό Αθηνών – Λαμίας, ιδιαίτερα στο τμήμα της από τον Ωρωπό έως τον Πειραιά), έρχονται σήμερα οι ευνοημένοι από αυτή την εξέλιξη να ζητήσουν την επίρριψη του κόστους για τη μεγάλη διευκόλυνσή τους στους άλλους, στους εκτός της Αττικής. Το πρόβλημα δε, διογκώνεται ακόμη περισσότερο όταν τίθεται σε συζήτηση από αρμόδιους υπουργούς θέμα σημαντικών μειώσεων στα διόδια. Αντί το Υπουργείο να δώσει στοιχεία για το πραγματικό κόστος των έργων και για τον χρόνο που θα απαιτηθεί για την ανάκτηση αυτού του κόστους με τα σημερινά διόδια και τη μειωμένη διέλευση λόγω της κρίσης, φαίνεται να υιοθετεί την άποψη ότι αυτό το κόστος θα το πληρώσουν, όχι αυτοί που πρωτίστως ωφελούνται από τα έργα, αλλά οι άλλοι.»

Αύριο κάντε ένα πείραμα: Μόλις ξυπνήστε το πρωί μη σκεφθείτε την δόση του δανείου . Προσπαθείστε να διώξετε από το μυαλό σας, τα χρόνια που απομένουν για την σύνταξη.Μη μαλώσετε με τον σύντροφο σας για τον λογαριασμό της ΔΕΗ .

Καθώς είστε στριμωγμένος στο βαγόνι του ΜΕΤΡΟ πάρτε μακριά το βλέμμα από την κακογουστιά της κυρίας με την ξεθωριασμένη ξανθή βαφή και το έντονο κραγιόν. Αγνοήστε , αυτόν που σας σπρώχνει με  το σαρδόνιο χαμόγελο του ανθρώπου που προκαλεί. Μη τρέξετε προς την έξοδο.

Πείτε καλημέρα στο κορίτσι του καφέ.

Μπείτε , στο γραφείο σας σφυρίζοντας ένα καλοκαιρινό τραγούδι. Για παράδειγμα αυτό για την Αστυπάλαια. Καθίστε στο γραφείο σας , ανοίξτε τον υπολογιστή και κλείστε τα «μάτια» .Αφήστε το νου να σας πάει πίσω, στον Ιούλιο του 2004 , ένα μήνα πριν τους ολυμπιακούς αγώνες ή ακόμα πιο πίσω , στο καλοκαίρι του ’98 , τότε που υπολογίζατε πόσο κοντύτερα θα σας φέρει η μέρα –ή για να το πούμε ανοικτά οι μετοχές σας-στο όνειρο του …φουσκωτού. Τότε , ανοίξτε τα μάτια και περιπλανηθείτε στους τίτλους των ειδήσεων των εφημερίδων και των ειδησεoγραφικών sites.Σκεφθείτε τι σας θυμίζουν…

Οι περισσότεροι , νοιώθουμε ότι είμαστε σε μία κοινωνία χωρίς όνειρα και προσδοκίες. Σε μία χώρα που η ανεργία λειτουργεί ως καθαρτήριο για τα «βρώμικα» όνειρα του χθες , όταν κυριαρχούσε η ελπίδα και η προσδοκία. Σε μία χώρα που βρίσκεται υπο την απειλή κάποιων : κερδοσκόποι , απεργοί, φοροφυγάδες , τεμπέληδες , κοπρόσκυλα, τεμπεληδες, χαραμοφάηδες και τεμπέληδες . Σε κοινωνία που κάποιοι λίγοι έχουν αναλάβει ταυτόχρονα το ρόλο του ανακριτή, του δικαστή, του εισαγγελέα ενώ κάποιοι άλλοι πήραν τα κοστούμια που φορούσαν οι προηγούμενοι πριν μερικούς μήνες και υποδύονται τον συνήγορο της υπεράσπισης. Σε μία χώρα που ενίοτε -όταν δεν λείπει-εμφανίζεται και κάποιος σε ρόλο ανάλογο με εκείνο των ιερέων που κατακεραύωναν τους σταυροφόρους υποδεικνύοντας ως τον μοναδικό τρόπο εξιλεώσης, τους Άγιους Τόπους. Σπανίως , εμφανίζεται και κάποιος άλλος,  κάτι σαν τους πάπες του 13ου αιώνα Με λόγο οξύ και δεικτικό ονοματίζει την οκνηρία και την διαφθορά ως αιτία όλων των δεινών αφήνοντας το «εκκλησίασμα » να πλανάται μεταξύ του αφορισμού και της αιώνιας σωτηρίας. Έχει εξασφαλίσει άλλωστε το δικαίωμα του αλάθητου.

Ο κρύος ιδρώτας δεν κάνει διακρίσεις μεταξύ εργαζόμενου και εργοδότη. Ρέει στο μέτωπο όλων ,ανεξαρτήτως ιδιότητας , ηλικίας , θρησκείας και ιδιότητας. Όλοι μα όλοι αναγνωρίζουν τον εαυτό τους σε κάποια από τις κατηγορίες που εξαπολύουν οι δημόσιοι κατήγοροι τους .

Ή μάλλον υπάρχουν και κάποιοι λίγοι που ξέρουν ότι οι μύδροι δεν αφορούν αυτούς . Όχι φυσικά γιατί δεν ανήκουν σε κάποια από τις «απεχθείς ομάδες» αλλά επειδή αυτοί βρίσκονται στο απυρόβλητο. Σαν τους καρδιναλίους και τους επισκόπους του μεσαίωνα. Αυτοί ξέρουν ότι μπορούν να λένε και να κάνουν τα ΠΑΝΤΑ . Ξέρουν ότι για αυτούς τα «λάθη» είναι απλώς «αταξίες» που λησμονούνται ,αφού ότι και να γίνει αυτοί έχουν ορίσει τους εαυτούς τους ως «αγγέλους της κάθαρσης». Γνωρίζουν ότι ακόμα και αυτός ο Βοργίας σιωπούσε μπροστά στις «αιρέσεις» και στην «αμαρτία». Ξέρουν ,ότι ανεξάρτητα από την εξέλιξη των πραγμάτων , το μόνο για το οποίο μπορούν να ανησυχούν είναι πόσο κομμάτι από τα «λάφυρα» τους αναλογεί.

Όχι μη ανοίξετε τα μάτια ακόμα. Τώρα ήλθε η ώρα να σκεφτείτε την δόση του δανείου, τα λεφτά της επιταγής που κινδυνεύει να σφραγιστεί, την , το δύστροπο αφεντικό που έχει μιλήσει στον λογιστή για να ετοιμάσει την απόλυση, τον διευθυντή προσωπικού που ετοιμάζει τις ατομικές συμβάσεις με μείωση του μισθού, τον πελάτη που δεν μπαίνει στο κατάστημα .

Τώρα ανοίξτε τα και ονειρευτείτε ένα καινούργιο σπίτι, ένα δεύτερο κατάστημα, την αλλαγή του μηχανογραφικού, την ανανέωση του εξοπλισμού της βιοτεχνίας, ένα αυτοκίνητο, μία πρόσληψη. Δεν θα μπορέσετε.

Όσο δεν μπορεί ο κάθε έλληνας να ονειρευτεί μία ζωή με πιο λαμπερά χρώματα τόσο η ανάκαμψη θα απομακρύνεται και το όνειρο κάθε αυτόκλητου προφητη της συντέλεια του κόσμου θα γίνεται πραγματικότητα.