Τα τελευταία δύο χρόνια, έχουν δοθεί στις τράπεζες κρατικές εγγυήσεις ύψους € 51,3 δισ., και ειδικά κρατικά ομόλογα ύψους € 7,1 δισ. για λόγους άντλησης ρευστότητας από την ΕΚΤ. Επίσης οι τράπεζες έχουν χρηματοδοτηθεί με € 46,7 δισ. περίπου από την ΕΚΤ. Ταυτόχρονα, το Κράτος έχει ενισχύσει την κεφαλαιακή επάρκεια των τραπεζών με έκδοση και παράδοση στις τράπεζες ειδικών ομολόγων αξίας € 3,8 δισ., έναντι των οποίων το Κράτος έχει προνομιούχες μετοχές των τραπεζών με ετήσιο κόστος 10% για τις τράπεζες. Ο συνολικός δανεισμός από την ΕΚΤ στο τέλος του 2010 ήταν σημαντικά μεγαλύτερος, προσεγγίζοντας τα € 98 δισ. (σήμερα έχει πέσει στα € 94 δισ.) Από την χρηματοδότηση αυτή που έχει εξασφαλισθεί από την ΕΚΤ, μόνο η μισή περίπου στηρίζεται σε εγγυήσεις του Ελληνικού Δημοσίου. Για τα υπόλοιπα, οι τράπεζες χρησιμοποιούν, ως εξασφαλίσεις προς την ΕΚΤ, ίδια ομόλογα που εκδίδουν μέσω τιτλοποιήσεων στοιχείων του ενεργητικού ή άλλα περιουσιακά τους στοιχεία. Στους τίτλους αυτούς, για κάθε € 100 ονομαστικής αξίας, η ΕΚΤ χρηματοδοτεί τις τράπεζες με € 65 έως € 90 αναλόγως του τίτλου, λόγω και των συνεχών υποβαθμίσεων του Ελληνικού Δημοσίου, και κατ΄επέκταση των Ελληνικών τραπεζών, από τους οίκους αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητος. Τα πρόσθετα € 30 δις των εγγυήσεων που προγραμματίζονται σήμερα προορίζονται για την στήριξη της αξίας των εξασφαλίσεων που δίνουν οι τράπεζες στην ΕΚΤ για την χρηματοδότησή τους καθώς οι υποβαθμίσεις από τους οίκους πιστοληπτικής ικανότητας απομειώνουν την πραγματική χρηματική αξία των εξασφαλίσεων που προέρχονται είτε από τιτλοποιήσεις στοιχείων ενεργητικού των τραπεζών, είτε από κρατικές εγγυήσεις τραπεζικών ομολόγων.

Ο Αλαν Γκρήνσπαν, ο άνθρωπος που βρισκόταν στο τιµόνι της κεντρικής τράπεζας των ΗΠΑ όταν η αµερικανική οικονοµία έπεσε στον γκρεµό, δηλώνει αµετανόητος για όσα έκανε – και όσα δεν έκανε. Πρόεδρος της «Φεντ» από το 1987 ώς το 2006, ήταν στα τέλη του 20ού αιώνα ένας από τους θιασώτες της απορρύθµισης του χρηµατοπιστωτικού συστήµατος, η οποία θεωρείται µία από τις αιτίες της τελευταίας χρηµατοπιστωτικής κρίσης. Και χθες, ο 84χρονος πλέον Γκρήνσπαν δηµοσίευσε άρθρο στους «Φαϊνάνσιαλ Τάιµς» στο οποίο υποστηρίζει ουσιαστικά ότι ο νόµος της αµερικανικής κυβέρνησης για τη µεταρρύθµιση της Ουόλ Στριτ, ο οποίος επιβάλλει αυστηρότερες κανονιστικές ρυθµίσεις στη χρηµαταγορά και ενισχύει τα όργανα ελέγχου, υπάρχει κίνδυνος να υπονοµεύσει το έργο του «αόρατου χεριού» που υποτίθεται πως εξασφαλίζει την ισορροπία των αγορών. «Με πολύ σπάνιες εξαιρέσεις (το 2008, για παράδειγµα), η παγκόσµια δράση του “αόρατου χεριού” οδήγησε σε µια σχετική σταθερότητα τις ισοτιµίες, τα επιτόκια, τις τιµές και τους µισθούς», γράφει ο Γκρήνσπαν. Αναφέρεται σε µια έννοια που επινόησε τον 18ο αιώνα ο πατέρας του οικονοµικού φιλελευθερισµού Ανταµ Σµιθ: το «αόρατο χέρι» έρχεται, µε µαγικό τρόπο, να εξασφαλίσει τις ισορροπίες στις αγορές και χρησιµεύει ως µεταφορά για τη θεωρία σύµφωνα µε την οποία το άθροισµα των ιδιωτικών συµφερόντων δουλεύει προς όφελος του γενικού συµφέροντος. Ετσι λοιπόν εξηγείται: ως επικεφαλής της κεντρικής τράπεζας, ο Αλαν Γκρήνσπαν δεν κοιµόταν ύπνο βαθύ ούτε ήταν ανίκανος, απλώς δεν ήθελε να υπονοµεύσει το «αόρατο χέρι» και γι’ αυτό δεν έκανε τίποτα όταν πάρα πολλοί αναλυτές διαπίστωναν τη «φούσκα» στην αµερικανική αγορά ακινήτων. Επί 100 χρόνια, οι τιµές των κατοικιών παρακολουθούσαν συνολικά τον ρυθµό του πληθωρισµού και ξαφνικά, στα µέσα της δεκαετίας του 1990, άρχισαν να αυξάνονται χωρίς κανένα λόγο, χωρίς δηλαδή να υπάρχει µεγάλη αύξηση του πληθυσµού – το αντίθετο µάλιστα –, και παρόλο που υπήρχε υπερπροσφορά ακινήτων, καθώς στη χώρα επικρατούσε οικοδοµικός οργασµός. Το 2002 οι τιµές των κατοικιών είχαν ήδη αυξηθεί περισσότερο από 30% πάνω από τον πληθωρισµό. Το 2006, στην κορύφωση της «φούσκας», ο πληθωρισµός στις τιµές των ακινήτων είχε υπερβεί τον συνολικό ρυθµό πληθωρισµού κατά 70%, δηµιουργώντας µια «φούσκα» 8 τρισεκατοµµυρίων δολαρίων. Ο Γκρήνσπαν δεν έκανε τίποτα – παρόλο που ήταν η δουλειά του να κάνει κάτι – προφανώς για να… µην υπονοµεύσει τη δράση του «αόρατου χεριού». Και όταν η «φούσκα» έσκασε, η κάθετη πτώση της οικοδοµικής δραστηριότητας και της ζήτησης ακινήτων οδήγησε σε υψηλή ανεργία. Το αποτέλεσµα ήταν 100% προβλέψιµο, όµως ο Γκρήνσπαν δεν το προέβλεψε, έγραψε πρόσφατα στον βρετανικό «Γκάρντιαν» ο αµερικανός οικονοµολόγος Ντην Μπέηκερ. Με την ανικανότητά του, πρόσθεσε, κατέστρεψε τις ζωές δεκάδων εκατοµµυρίων ανθρώπων, «διότι άνθρωποι πεθαίνουν εξαιτίας άτοπων οικονοµικών πολιτικών: αυτοκτονούν, δεν έχουν υγειονοµική περίθαλψη όταν τη χρειάζονται και πεθαίνουν από αλκοολισµό και απελπισία».

Δεν είναι λίγοι που αναρωτιούνται αν και πότε θα ξεκινήσει η ανάκαμψη στην αγορά ακινήτων. Η εύκολη απάντηση είναι ότι αυτό θα γίνει όταν ανακάμψει η ελληνική οικονομία. Όμως , η πραγματικότητα είναι μάλλον πολύ διαφορετική. Το πρόβλημα σήμερα δεν είναι , ούτε η έλλειψη ρευστότητας ούτε η έλλειψη ενδιαφέροντος. Το πραγματικό πρόβλημα της αγοράς είναι ΕΛΛΕΙΨΗ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ. Ο μέσος έλληνας , εκείνος που αγόραζε ένα ακίνητο για τα γηρατειά του ή για τα παιδιά του απέχει σήμερα από την αγορά γιατί ΦΟΒΑΤΑΙ. Πλέον δεν γνωρίζει αν η ιδιοκτησία είναι στίγμα, σαν το αστέρι που είχαν οι εβραίοι στα προγκρομ του Χίτλερ. Δεν γνωρίζει πότε και με ποιο τρόπο θα ξεκινήσει το επόμενο φορολογικό πογκρόμ. Δεν εμπιστεύεται, τους κυβερνώντες οι οποίοι με κάθε τρόπο και με κάθε μέσο διατρανώνουν την απέχθεια τους στο ακίνητο. Υπερβολικό θα πείτε κάποιοι. Και όμως αυτή είναι η πραγματικότητα αφού η αγορά ακινήτων είναι στα χέρια ανθρώπων οι οποίοι την αντιμετωπίζουν ως πειραματόζωο. Πάρτε για παράδειγμα τις δηλώσεις του κ. Σηφουνάκη, για την δόμηση στα εκτός σχεδίου αγροτεμάχια. Τι ακριβώς είπε ; Ότι θα περιοριστεί το δικαίωμα δόμησης σε αυτά . Κοντολογίς τα 4 στρέμματα μπορεί να γίνουν 6 , 8,10,20 ή ότι άλλο έλθει στο μυαλό τους. Τι σημαίνει αυτό; Κανένας μα κανένας δεν πρόκειται να επενδύσει ούτε ένα ευρώ σε κάτι που δεν γνωρίζει πως θα είναι αύριο. Για να το πούμε πιο απλά: Ποιος νοήμων άνθρωπος θα επένδυε τις οικονομίες του σε ένα κομμάτι γής το οποίο δεν θα ήξερε να αύριο είναι δομήσιμο; Και τα λένε όλα ,αυτά όταν σε όλη την Ελλάδα είναι γνωστό , ότι βρίσκονται στο ράφι οι εντάξεις στο σχέδιο πόλης περισσότερων από 120.000 στρεμμάτων σε ολόκληρη την χώρα και ότι δεν υπάρχει κανένα σχέδιο για τις νέες εντάξεις . Με απλά λόγια , πετάνε μία φωτοβολίδα στον «αέρα» γνωρίζοντας ότι αυτό που λένε είτε είναι πρακτικά ανεφάρμοστο είτε εντελώς αντίθετο με το κράτος δικαίου. Θέλετε κάτι ακόμα; Οι περίφημοι «κύκλοι» του υπουργείου Οικονομικών διέρρεαν την προηγούμενη εβδομάδα ότι εξετάζεται η κατάργηση της φοροαπαλλαγής για τους τόκους των στεγαστικών δανείων για πρώτη κατοικία. Το είπαν αυτό γνωρίζοντας ότι οι συναλλαγές είναι 60% χαμηλότερα από το 2009 και ότι αυτές οι λιγοστές που πραγματοποιούνται αφορούν στην συντριπτική τους πλειοψηφία την κύρια κατοικία. Και αναρωτιέται κανείς : μα επιτέλους οι άνθρωποι έχουν ιδεολογικό πρόβλημα με την αγορά ακινήτων; Να πάμε και λίγο παραπέρα; Ε λοιπόν, σκεφτείτε την συμπεριφορά του υπουργείου Οικονομικών στους επαγγελματίες που είχαν ακίνητη περιουσία και οι οποίοι εντελώς ψυχρά και κυνικά αποκλείστηκαν από την περαίωση. Τι έκαναν οι φωστήρες; Τιμωρούσαν τα ακίνητα ή τους ιδιοκτήτες τους;. Τι συμβαίνει τελικά; Οι έλληνες δεν είναι κουτοί. Αντιλαμβάνονται και διαισθάνονται . Καταλαβαίνουν ότι βρισκόμαστε σε εποχή διωγμών. Σε αυτό που δεν έχουν δώσει ακόμα απάντηση είναι το γιατί. Και ως γνήσιοι απόγονοι μίας ράτσας που έχει γονιδιακά εθιστεί να αντιμετωπίζει τους δίωκτες της , κρύβεται, αποσύρεται , προσαρμόζεται και π

Στο fast track για τις τουριστικές επενδύσεις έχει εντάξει η Εταιρεία Τουριστικής Ανάπτυξης πολλά από τα περιουσιακά στοιχεία της, µε στόχο την αξιοποίηση της δηµόσιας περιουσίας, ενώ, παράλληλα, όπως αποκαλύπτει µε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Τα Νέα» ο υπουργός Πολιτισµού και Τουρισµού Παύλος Γερουλάνος, έχει ξεκινήσει διαβούλευση µε τις περιφέρειες προκειµένου να παραχωρηθούν εκτάσεις και ακίνητα που θα αξιοποιηθούν από τις τοπικές κοινωνίες. Μεταξύ άλλων, στη συνέντευξή του ο κ. Γερουλάνος επισημαίνει ότι «τα µηνύµατα που έχουµε είναι θετικά», καθώς «αξιοποιούµε νέες συµµαχίες µε τους tour operators της Γερµανίας για να αλλάξουµε την εικόνα της Ελλάδας». Ενδεικτικά μάλιστα «στην Αγγλία, αξιοποιούµε την άνοδο της οικονοµίας τους και προωθούµε την Ελλάδα από τα νέα µέσα, από τα οποία κλείνουν πακέτα οι Εγγλέζοι».

ΠΗΓΗ: Τα ΝΕΑ