Τι σηματοδοτεί το «κούρεμα» στην αγορά ακινήτων και κυρίως κατοικίας; Συρρίκνωση για αρκετά ακόμα χρόνια. Όσοι πιστεύουν ότι το «κούρεμα» σημαίνει ότι οι πιστωτές μας χαρίζουν χρήματα κάνουν μεγάλο λάθος. Μία τέτοια απόφαση σημαίνει ότι ο οφειλέτης αναλαμβάνει μακροπρόθεσμες υποχρεώσεις για πολλά χρόνια της ζωής του. Οι υποχρέωσεις αυτές αφορούν στο εισόδημα, στις δυνατότητες παρέμβασης του κράτους στην οικονομική πολιτική , στις εγγυήσεις που δίδονται για τα δάνεια , στο τρόπο λειτουργίας του τραπεζικού συστήματος, στο τρόπο λειτουργίας της δημόσιας διοίκησης ακόμα και στην απασχόληση και στην λειτουργία του κοινωνικού κράτους. Τι σημαίνουν όλα αυτά στην περίπτωση της αγοράς ακινήτων:

-συρρίκνωση της ζήτησης για αγορά κύριας κατοικίας αφού η εφαρμογή μίας τέτοιας πολιτικής απομακρύνει όλο και περισσότερους από την προοπτική της αγοράς ακόμα και αν πέσουν οι τιμές των κατοικιών. Γιατί; Διότι η ποσοστιαία μείωση των μισθών θα είναι αναλογικά μεγαλύτερη από την υποχώρηση του επιπέδου τιμών των κατοικιών.

-αύξηση της προσφοράς. Μία περιοριστική πολιτική μισθών και συντάξεων οδηγεί σε συρρίκνωση του διαθέσιμου εισοδήματος . Αυτό οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε αύξηση της προσφοράς. Αν μάλιστα , στο υπόδειγμα τεθεί και η αλλαγή του πλαισίου για τις κατασχέσεις και τους πλειστηριασμούς τότε η αύξηση της προσφοράς –τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα-θα είναι θεαματική.

-πιστωτικός αποκλεισμός. Το τραπεζικό σύστημα θα είναι το πρώτο που θα μπεί στο τραπέζι του Προκρούστη. Οι όροι και οι προϋποθέσεις χορήγησης στεγαστικών δανείων θα γίνουν ακόμα πιο άκαμπτοι, ενώ ταυτόχρονα η προοπτική αλλαγών σε θέματα διαχείρισης των δανείων θα γίνουν ακόμα πιο ασφυκτικοί.

Σε ένα τέτοιο πλαίσιο θα υπάρξουν αλλαγές προς την κατεύθυνση των κατασχέσεων και του πιστωτικού αποκλεισμού. Για να το πούμε πιο απλά: μέτρα που αφορούν στο πάγωμα των πλειστηριασμών θα πρέπει να τα ξεχάσουμε για τον απλούστατο λόγο ότι πλέον οι πιστωτές θα βάζουν τους κανόνες. Αυτό άλλωστε μας είπε χθές η κ Μέρκελ. Τέλος κανείς δεν μπορεί να αποοκλείσει και την προοπτική κατάρρευσης των τιμών λόγω της υπερβάλουσας προσφοράς .

Φυσικά, οι επιπτώσεις στην καθημερινότητα μας θα είναι πολύ περισσότερες αφού , στοιχείο της διαπραγμάτευσης θα είναι η αλλαγή της καθημερινότητας σε όλο το φάσμα της οικονομικής δραστηριότητας τόσο του τόπου όσο και των ελλήνων γενικότερα

Αναδημοσίευση απο realestatenews.gr :    11-10-2011

Η πρακτική που έχει ακολουθήσει η Κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου από το Οκτώβριο 2009 είναι δεδομένη και επαναλαμβανόμενη : μέσω διαρροών αναδεικνύει τα θέματα που την ενδιαφέρουν, στην συνέχεια εκδίδει ανακοινώσεις διάψευσης , δημιουργεί τεχνική ένταση και αδιέξοδα και στη συνέχεια προβάλλει μία εκδοχή της αρχικής διαρροής ως την μόνη εφικτή λύση. Η ίδια τακτική στο μνημόνιο και η ίδια στο μεσοπρόθεσμο και η ίδια ακριβώς και στο «κούρεμα». Η αλήθεια είναι ότι μέχρι στιγμής η πρακτική αυτή έχει αποδώσει αφού και στους βουλευτές της, δίνει(;) άλλοθι αλλά και οι πολίτες έχουν την ψευδαίσθηση της προσωρινότητας των μέτρων τα οποία σερβίρονται σε «συσκευασία»: προσωρινότητας και εθνικής αναγκαιότητας.

Η ίδια τακτική ακολουθείται και για το «κούρεμα» του δημόσιου χρέους , καθώς η χρεωκοπία «βαπτίζεται» ως επιτυχία και αποτέλεσμα των αόκνων προσπαθειών των κυβερνώντων. Παραβλέποντας κάποιες ουσιώδεις πτυχές της επιλογής αυτής, συγκαλύπτοντας προηγούμενες δημόσιες δηλώσεις κορυφαίων κυβερνητικών στελεχών –μηδε του πρωθυπουργού εξαιρουμένου- ουσιαστικά αποκρύπτεται μία μεγάλη αλήθεια. Το κούρεμα θα επηρεάσει όχι μόνο το οικονομικό περιβάλλον αλλά-και το σημαντικότερο-θα θέσει για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα την χώρα σε ένα καθεστώς περιορισμένης αυτοτέλειας.

Η γερμανίδα καγκελάριος αλλά και γερμανοί αξιωματούχοι, το τελευταίο μήνα, επισημαίνουν με κάθε ευκαιρία, ότι οποιαδήποτε παρέμβαση θα είναι άμεση συνδεδεμένη με την εκχώρηση αρμοδιοτήτων που είναι προαπαιτούμενες για κάθε ανεξάρτητο κράτος. Οι άνθρωποι, με το κυνισμό που τους χαρακτηρίζει, το λένε ευθαρσώς: «από εδώ και πέρα εμείς θα καθορίζουμε τα του οίκου σας». Και εμείς στην Ελλάδα, απλώς τους ακούμε, λές και όλα αυτά αφορούν κάποιους άλλους.

Σε κάθε περίπτωση όμως , για να δοθεί το περιθώριο εκχώρησης κυριαρχικών δικαιωμάτων απαιτείται έγκριση. Δηλαδή,είτε  ι συγκεκριμένα άρθρα του Συντάγματος να παρακαμφθούν και να αγνοηθούν είτε να ακολουθηθεί η προβλεπόμενη θεσμική οδός. Για να το πούμε πιο απλά, αυτά που ζητούν οι γερμανοί και οι γάλλοι , δεν μπορούν να νομοθετηθούν με τον τρόπο που ακολουθείται για μία ρύθμιση για τα αυθαίρετα , ή για ένα φορολογικό νομοσχέδιο. Η διαδικασία είναι συγκεκριμένη και το Σύνταγμα έχει προβλέψει και για αυτό το ενδεχόμενο. Και το ερώτημα που αναδεικνύεται είναι αν η διαδικασία που θα ακολουθηθεί θα είναι σύμφωνα με το Σύνταγμα ή αν …

Στην περίπτωση που ακολουθηθεί ο δρόμος του Συντάγματος –σύμφωνα με το γράμμα του-δεν υπάρχει κανένα απολύτως ζήτημα. Φυσικά , υπάρχει και εδώ ένα μικρό θεματάκι που αφορά στην αξιολόγηση αλλά , το ίδιο το Σύνταγμα έχει προβλέψει τον τρόπο χειρισμού. Εκεί όμως που θα ανακύψει ζήτημα είναι αν ακολουθηθούν άλλες «διαδρομές» προκειμένου να ξεπεραστεί η σκόπελος της συνταγματικότητας. Και στην περίπτωση αυτή το ενδεχόμενο της «συνταγματικής εκτροπής» θα είναι κάτι περισσότερο από πιθανό. Για να το πούμε απλά, θέματα που αφορούν: την εθνική κυριαρχία, την προστασία της εργασίας και της περιουσίας είναι υπόθεση όλων των ελλήνων οι οποίοι είναι υποχρεωμένοι από το Σύνταγμα να το υπερασπιστούν. Άλλωστε , η χώρα δεν είναι μαγαζί κανενός.

Η κυβέρνηση υποχώρησε στις πιέσεις της τρόικας να πωληθούν με τις σημερινές πολύ χαμηλές τρέχουσες αξίες τα ακίνητα του Ελληνικού Δημοσίου. Η δέσμευση ήταν σαφής στο αναθεωρημένο Μνημόνιο του Ιουνίου, που προέβλεπε πωλήσεις ΔΕΚΟ και ακινήτων σε αγοραίες τιμές. Ωστόσο η κυβέρνηση, όπως και με πολλά άλλα μέτρα, στη συνέχεια προσπάθησε να το... αποφύγει.

Πλέον, μετά τις παλινωδίες στην πορεία του ελλείμματος, την αδυναμία να επιτευχθεί ο στόχος των αποκρατικοποιήσεων για το 2011 και την καθυστέρηση στην ουσιαστική ενεργοποίηση -με μεταβίβαση κυριότητας- στο πανίσχυρο Ταμείο Αξιοποίησης της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου, η τρόικα σκλήρυνε τη στάση της.

Πληροφορίες αναφέρουν ότι άσκησε βέτο για να τεθεί σε εφαρμογή η απόφαση του Μνημονίου και το πέτυχε απέναντι στο φόβο να μην είναι θετική η αξιολόγηση... Απαίτησε κατά την ολοκλήρωση της επόμενης αξιολόγησης να είναι έτοιμο το πρώτο χαρτοφυλάκιο ακινήτων, στο οποίο θα περιλαμβάνεται και η έκταση του Ελληνικού, μαζί με άλλα «φιλέτα» του Ελληνικού Δημοσίου... Για την έκταση του πρώην αεροδρομίου, μάλιστα (έχει ήδη ενταχθεί στο ταμείο) υπάρχει ειδική αναφορά στο Μνημόνιο: προβλέπει την πώληση σε 2 τμήματα, ένα φέτος και ένα το 2012, μέσω εταιρειών ειδικού σκοπού που θα δημιουργηθούν για το σκοπό αυτό.

Υπενθυμίζεται ότι το Ταμείο έχει δικαίωμα να «αξιοποιεί» κατά το δοκούν τα ακίνητα που έχει στην κατοχή του με στόχο να ικανοποιήσει το δημοσιονομικό στόχο (5 δισ. ευρώ φέτος, 14 του 2012 κ.λπ.). Ο νόμος επιτρέπει κάθε μορφή «αξιοποίησης» μεταξύ των οποίων και τη ρευστοποίηση, ανάλογα με το ενδιαφέρον που θα προσελκύσει κάθε ακίνητο στο σχετικό διαγωνισμό. Ερωτήματα τίθενται και για το κατά πόσο μπορεί πλέον να αξιοποιηθεί ο θεσμός της επιφανείας. Δηλαδή η διατήρηση της κατοχής του Δημοσίου στο «έδαφος» και την πώληση της επιφανείας για διάστημα έως 100 ετών.

Πρόκειται για το αγγλικό πρότυπο, που πρόσφατα υιοθετήθηκε ξανά από την Ελλάδα, αλλά περιορίζει το οικονομικό όφελος από το πωλητήριο και εκτιμάται ότι μπορεί πλέον να διατηρηθεί σε λίγες περιπτώσεις. Κάποια από τα ακίνητα που θα μπουν στην πρώτη λίστα είναι ήδη γνωστά. Ο λόγος για τα 39 κτίρια που στεγάζουν υπηρεσίες του Δημοσίου: εκεί προωθείται η μέθοδος της πώλησης και επαναμίσθωσης. Περιλαμβάνονται κτίρια των υπουργείων Πολιτισμού, Εξωτερικών, Εσωτερικών, Δικαιοσύνης, Υγείας, Παιδείας, της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων, της Γενικής Γραμματείας Τύπου, εγκαταστάσεων της αστυνομίας και εφοριών. Πηγή :enet.gr

«Οι τιμές των κατοικιών θα πρέπει να υποχωρήσουν για να κινηθεί η αγορά». Με αυτές τις λέξεις κορυφαίος τεχνοκράτης του υπουργείου Οικονομικών έδωσε το στίγμα των προθέσεων της Κυβέρνησης για την αγορά κατοικίας ερμηνεύοντας ταυτόχρονα την συνεχή και ανελέητη φορολόγηση της ιδιωτικής ακίνητης περιουσίας. Σύμφωνα με τις απόψεις που διατύπωσε στο realestatenews.gr , ο ίδιος παράγοντας οι τιμές των κατοικιών εξακολουθούν να βρίσκονται σε πολύ υψηλά επίπεδα σε σύγκριση με τις ανταγωνιστικές αγορές και το γεγονός αυτό καθιστά «την ανάκαμψη ανέφικτη»!!! Παράλληλα, στην ίδια συζήτηση αναφέρθηκε ότι οι μέχρι στιγμής επιβαρύνσεις στην ιδιωτική περιουσία δεν αποτελούν εμπόδιο στην ανάκαμψη καθώς «η συνολική φορολογική υποχρέωση που προκύπτει για παράδειγμα από τα τεκμήρια δεν είναι σημαντική για το μέσο έλληνα φορολογούμενο».

Πρέπει να σημειωθεί ότι , στο υπουργείο Οικονομικών αναζητούν τρόπους ώστε να διαχειριστούν το ήδη βαρύ πολιτικό κλίμα που επικρατεί στην αγορά καθώς αναζητούνται τρόποι ώστε να «δημιουργηθεί προς τα έξω η εικόνα μίας Κυβέρνησης η οποία υπολογίζει την αγορά ακινήτων». Στα πλαίσια αυτά μάλιστα δεν θα πρέπει να αποκλειστεί το ενδεχόμενο να περιληφθούν στο νομοσχέδιο ορισμένες παρεμβάσεις «φωτοβολίδες» , που θα στοχεύουν περισσότερο στην κοινή γνώμη και λιγότερο στην ανάκαμψη της αγοράς.

Πληροφορίες μάλιστα φέρουν, τους τεχνοκράτες του υπουργείου να αναζητούν «παρεμβάσεις εντυπωσιασμού» ανάλογες με αυτές της αναστολής του πόθεν έσχες οι οποίες στην πραγματικότητα δεν θα επιφέρουν καμία ουσιαστική φορολογική ελάφρυνση στα ακίνητα αφού θα εξουδετερώνονται από άλλες ρυθμίσεις που ισχύουν. Για παράδειγμα στην περίπτωση του πόθεν έσχες το τυχόν όφελος που προκύπτει αντισταθμίζεται με τους επιπλέον φόρους που θα κληθεί να πληρώσει ο φορολογούμενος από τα τεκμήρια κατοικίας.