Η οικονομία της Κίνας αντιμετωπίζει και πάλι το φάσμα της ανώμαλης προσγείωσης. Οι «φούσκες» στην αγορά ακινήτων, η διόγκωση των χρεών της τοπικής αυτοδιοίκησης και οι μη ελεγχόμενες «σκιώδεις» τραπεζικές δραστηριότητες, δημιουργούν σημαντικό χρηματοοικονομικό κίνδυνο, δυσχεραίνοντας τις προσπάθειες της κυβέρνησης να αντιμετωπίσει το αυξανόμενο κόστος εργασίας, τον υπερδανεισμό, τη δυσβάσταχτη ρύπανση, την ανεξέλεγκτη διαφθορά, το «διάτρητο» φορολογικό σύστημα και τον αυξανόμενο διεθνή ανταγωνισμό. Και επιπλέον κίνδυνοι φαίνεται να παραμονεύουν σχεδόν σε κάθε στροφή. Οποιαδήποτε στρατηγική για την αποτροπή του κινδύνου της απότομης επιβράδυνσης θα πρέπει να λάβει υπόψη τη διττή φύση της οικονομίας της Κίνας. Από τη μία πλευρά οι κινεζικές πόλεις γίνονται όλο και πιο σύγχρονες και «δραστήριες» σε παγκόσμιο επίπεδο. Πράγματι, οι 17 πιο δυναμικές πόλεις της Κίνας - που από κοινού αντιπροσωπεύουν το 11% του πληθυσμού και περίπου το 30% του ΑΕΠ - έχουν ήδη φτάσει σ’ ένα status υψηλού εισοδήματος, όπως αυτό ορίζεται από την Παγκόσμια Τράπεζα και η χώρα αναμένεται να υπερσκελίσει τις Ηνωμένες Πολιτείες ως η μεγαλύτερη παγκόσμια αγορά στον χώρο του ηλεκτρονικού εμπορίου. Από την άλλη πλευρά, όμως, ο μισός πληθυσμός της Κίνας παραμένει αγροτικός, αντλώντας μεγάλο μέρος του εισοδήματός του από γεωργικές δραστηριότητες. Σύμφωνα με τη MasterCard, το 25% των πληρωμών των καταναλωτών εξακολουθούν να γίνονται σε μετρητά, πράγμα που σημαίνει ότι η ανεπίσημη οικονομία της Κίνας παραμένει πολύ πιο ισχυρή από ό,τι πιστεύεται.

Σε έκθεση της Εθνικής τράπεζας για την κτηματαγορά της Βορείου Ελλάδος, που παρουσιάστηκε σε ημερίδα του Ελληνικού Ινστιτούτου Εκτιμητικής στη Θεσσαλονίκη τονίζεται ότι η οικοδομή στην Ελλάδα αναμένεται να παραμείνει σε ύφεση για τέταρτη χρονιά, το 2014 και δεν αναμένεται ανάκαμψη στον τομέα αυτό μέχρι το 2015. Η Εθνική ασκεί σκληρή κριτική για τη φορολόγηση της ακίνητης περιουσίας λέγοντας ότι έχουν εξαφανιστεί 400.000 θέσεις εργασίας αλλά κι ότι έχει μειώσει την αξίας της περιουσίας των πολιτών. «Το ελληνικό κράτος, στην απόγνωσή του να βρει έσοδα και να μην μειώσει τις δαπάνες του, έχει κυριολεκτικά μηδενίσει την αξία της περιουσίας όλης της χώρας. Εχει δηλαδή προκαλέσει τεχνητό αποπληθωρισμό αξιών μυθικών διαστάσεων.

Η αλυσίδα Public του ομίλου Γερμανού, η σουηδική αλυσίδα ένδυσης Η&Μ, η γαλλική αλυσίδα ένδυσης Orchestra, η Mexx επίσης από το χώρο της ένδυσης αλλά και η γνωστή αλυσίδα καλλυντικών Sephora περιλαμβάνονται αυτή την στιγμή μεταξύ των αλυσίδων που θέλουν να επεκτείνουν περαιτέρω το δίκτυό τους στην ελληνική αγορά. Πέραν πάντως των αλυσίδων από τους κλάδους της ένδυσης και των ηλεκτρονικών/ ψυχαγωγίας, σχέδια επέκτασης στην ελληνική αγορά διατηρούν και αλυσίδες από το χώρο των τροφίμων και της εστίασης, όπως για παράδειγμα η Γρηγόρης Μικρογεύματα, η οποία ενίσχυσε το δίκτυο της κατά το 2013 με νέα καταστήματα και αρτοποιία εντός και εκτός Αθηνών και έχει πλάνα για αρκετά νέα σημεία και το τρέχον έτος, η αλυσίδα Χωριάτικο, η οποία ήδη έχει ανοίξει 3 νέα καταστήματα εφέτος και έχει πλάνα και 4 ακόμη εντός του έτους, επίσης από το χώρο των φούρνων, η αλυσίδα «Αρτοποιητής», με 16 καταστήματα στην Αττική, η νέα αλυσίδα Focaccino που επεκτείνεται επίσης πολύ γρήγορα εσχάτως, στηριζόμενη στις παραδοσιακές ‘’πίτες’’ κα όχι μόνο, ενώ ραγδαία, από το 2008 και μετά είναι η επέκταση της αλυσίδας καφέ ΜΙΚΕL από τη Λάρισα, η οποία συνεχίζει να επεκτείνεται με ακάθεκτους ρυθμούς σε όλη την Ελλάδα.

Περαιτέρω υποχώρηση των τιμών των κατοικιών μεταξύ 6% και 12%, εξετάζει η Διεύθυνση οικονομικών αναλύσεων της Eurobank στη χθεσινή έκθεσή της με τίτλο «Εξελίξεις στην αγορά κατοικίας στην Ελλάδα - Οικονομετρική μελέτη για τους ερμηνευτικούς παράγοντες και την εξέλιξη των τιμών στην εγχώρια αγορά κατοικίας». Τα δύο σενάρια που κάνει η τράπεζα αναφέρουν ότι το μέσο επίπεδο τιμών των σπιτιών θα υποχωρήσει μεταξύ 6% (με σταδιακή ανάκαμψη τιμών από τις αρχές του 2015) και 12% (με σταδιακή ανάκαμψη τιμών από τις αρχές του 2016). Η έκθεση φτάνει στο συμπέρασμα αυτό εξετάζοντας το ακραίο σενάριο της τρόικας για την ελληνική οικονομία και συσχετίζει το επίπεδο των τιμών με το πραγματικό ΑΕΠ, τον δείκτη τιμών καταναλωτή αλλά και το πραγματικό επιτόκιο των στεγαστικών δανείων. Σύμφωνα με τη μελέτη η μέση σωρευτική αύξηση τιμών στην εγχώρια αγορά κατοικίας ήταν της τάξης του 170% περίπου την περίοδο 1997-2013, ποσοστό που μεταφράζεται σε μέση ετήσια άνοδο τιμών άνω του 10%.