Την πρόθεση της Εκκλησίας να παραχωρήσει εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα χορτολιβαδικής γης που διαθέτει προκειμένου να τα καλλιεργήσουν αγρότες ή να τα χρησιμοποιήσουν κτηνοτρόφοι, ανακοίνωσε ο Αρχιεπίσκοπος  στο χριστουγεννιάτικο μήνυμά του. Στόχος του είναι η εκκλησιαστική περιουσία να αξιοποιηθεί προς όφελος του λαού - όπως έχει τονίσει από την αρχή της θητείας του - και να βοηθήσει ώστε να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας στη δύσκολη περίοδο που περνάει η χώρα μας. Υπολογίζεται ότι η Εκκλησία διαθέτει διάσπαρτα σε όλη την Ελλάδα εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα χορτολιβαδικής χρήσης. Ωστόσο, δεν έχει δεδομένα για το ποιοι θα μπορούσαν να τα καλλιεργήσουν, με ποια κριτήρια. Γι' αυτό κρίνεται απαραίτητη η συνεννόηση με το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης.  Επιπλέον, ο Αρχιεπίσκοπος επιθυμεί να αποδεσμευτούν τα λεγόμενα ακίνητα φιλέτα της Εκκλησίας και να προχωρήσει η πρότασή του για δημιουργία κοινού εκκλησιαστικού ταμείου με την Πολιτεία.

Σε έναν έρημο τόπο ακούμπησαν τα υπάρχοντα τους, πριν από δύο σχεδόν αιώνες, χρεωκοπημένοι ναυτικοί και πλοιοκτήτες από την Ύδρα, κυνηγημένοι από τον πόλεμο έμποροι και επιχειρηματίες από τη Χίο. Καθώς στηνόταν η πόλη μας, αγρότες, που είχαν εγκαταλείψει τα φτωχά χωριά τους, τη Μάνη, την Τσακωνιά, τις Σπέτσες, την Κεφαλονιά, την Κάρπαθο, τη Σαντορίνη, το Τσιρίγο κατέφθαναν με ένα μπογαλάκι, πήγαιναν κοντά σε γνωστούς συντοπίτες. Έμεναν στην αρχή στα σπίτια τους και μετά έστηναν το δικό τους. Η εξεγερμένη Κρήτη έστελνε καραβιές προσφύγων ώς το γύρισμα του 19ου αιώνα. Γέμισαν οι λόφοι παράγκες. Οι λίγο παλιότεροι ενοχλούνταν. Άρχιζαν να ορίζουν εαυτούς ως "αυτόχθονες" και ζητούσαν να ληφθούν μέτρα κατά όσων “ετεροχθόνων” έφταναν από τις επαρχίες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και τους έπαιρναν τις δουλειές. Οι ξένοι της Κωνσταντινούπολης, της Σμύρνης, της Κρήτης, της Μακεδονίας, της Χίου, απαγορεύθηκε να παίρνουν θέσεις στη δημόσια διοίκηση. Στη νέα πόλη όμως η φτώχεια συνέχιζε. Πάρα πολλοί αποφάσισαν να ξαναφύγουν. Νέα Υόρκη, Καλιφόρνια, Ντιτρόιτ, Βοστόνη, Νέα Ορλεάνη, Τάρπον Σπρίνγκς. Ταξιδιωτικά γραφεία διαφήμιζαν τον παράδεισο, υπερωκεάνεια γεμάτα με οικονομικούς μετανάστες ταξίδευαν πέρα από τον ωκεανό. Από τα νησιά του Αιγαίου μικρά Ελληνόπουλα έγιναν λουστράκια, λαντζέρηδες, οικοδόμοι, τορναδόροι στην Αμερική. Έτσι ήσαν τα πρώτα χρόνια στις νέες πατρίδες. Από το 1890 έως το 1924 μισό εκατομμύριο άνθρωποι. Αλλά το 1922, το κύμα αναστράφηκε.

Ένα εκατομμύριο και βάλε κόσμος, έφτασε κυνηγημένος από την Ιωνία και τον Πόντο. Η πόλη μας εξερράγη, διπλασιάστηκε. Πλάι σε επαύλεις και αρχοντικά, σε προαύλια εκκλησιών και πλατείες υψώθηκαν αντίσκηνα και τρώγλες. Ενοχλητικές μυρωδιές, από άγνωστα φαγητά και ναργιλέδες, μουσικές, φέσια, έφεραν τα πάνω-κάτω. Οι ντόπιοι ήσαν έξαλλοι με τη βρώμα, τον θόρυβο, τις αλλόκοτες συνήθειες των προσφύγων. Η πόλη άλλαξε για πάντα. Πέρασε ο καιρός, καταλάγιασε το “προσφυγικό” αλλά ένας νέος πόλεμος διέλυσε πάλι τη ζωή των ανθρώπων. Οι αστοί αυτή τη φορά εγκατέλειψαν νύχτα τις εστίες τους όταν η πόλη ισοπεδώθηκε από τις βόμβες. Βρέθηκαν αυτοί τώρα με έναν σακίδιο στην πλάτη να κατασκηνώνουν σε άλλες πλατείες, σε ξένα καταφύγια. Με τους εκεί ντόπιους να τους κοιτούν με μισό μάτι, αυτούς τους νέους ξένους. Το πήγαινε-έλα συνεχίστηκε αδιάλειπτα και μετά τον πόλεμο. Ξανά η φυγή, για την Αυστραλία τώρα, τη Γερμανία και τον Καναδά. Μια άλλη παράλληλη προσφυγιά, των ανταρτών του πολέμου που πέρασαν τα σύνορα για να βρεθούν στο Μπούλκες, το Βελιγράδι, το Βουκουρέστι, τη Βουδαπέστη, την Τασκένδη. Από το '49 έως το '70 οι άνθρωποι έφευγαν. Χωριάτες κατέβαιναν από τα βουνά στις πόλεις, εργάτες έφευγαν από τις πόλεις για έξω. Και από το '67 μία τελευταία έξοδος, πολιτικών φυγάδων. Που βρήκαν φιλόξενο άσυλο στο Παρίσι, στη Ρώμη, στη Στοκχόλμη.

Πόλεις χωρίς γηγενείς, φτιαγμένες από μετανάστες, έτσι φτιάχνονται οι πόλεις σε όλο τον κόσμο. Πώς κτίστηκαν η Αθήνα και ο Πειραιάς; Από φυγάδες, που εγκατέλειψαν άλλες αγαπημένες πατρίδες, κυνηγημένοι από τη φτώχεια και τον πόλεμο, και έφτιαξαν εδώ μια νέα πατρίδα Το στοίχημα πάντα ήταν πώς θα μπορέσουν οι νέοι μεταναστευτικοί πληθυσμοί να ενταχθούν. Όπου αυτό συνέβη με επιτυχία, υπήρξε και προκοπή. Και πάντα υπήρχαν κάποιοι αφελείς ή επικίνδυνοι που θεωρούσαν τους εαυτούς τους ψευδώς γηγενείς ξεχνώντας τις δικές τους καταγωγές, απαιτώντας την έξωση των νεοφερμένων. Αγνοώντας αφελώς ή δολίως, ότι συγγενείς τους εξ' αίματος φιλοξενούνται σε άλλες χώρες, τρώνε ξένο ψωμί, σπουδάζουν σε ξένα σχολεία, επιβαρύνουν ξένα νοσοκομεία, φέρνουν από τις νέες πατρίδες τους στις παλιές, συντάξεις και εμβάσματα ακόμη και σήμερα.

Αναδημοσιεύση απο την Αυγή

Ανθρακες ο θησαυρός αποδεικνύεται από τη δημοσιονομική άποψη η εξίσωση του ειδικού φόρου κατανάλωσης σε πετρέλαιο θέρμανσης και κίνησης, ενώ η κατακόρυφη αύξηση των τιμών έχει οδηγήσει μία στις δύο οικογένειες που χρησιμοποιούσαν μέχρι πέρυσι πετρέλαιο να διαγράψουν από την καθημερινότητά τους τα καλοριφέρ. Οι καταναλωτές κρυώνουν, οι πωλητές πετρελαίου θέρμανσης ψάχνουν μάταια για πελάτες, οι λαθρέμποροι τρύπωσαν από το παράθυρο του αφορολόγητου ναυτιλιακού καυσίμου, το οποίο παρέμεινε ανοιχτό, και το Δημόσιο μένει να οραματίζεται πρόσθετα έσοδα 1,1 δισ. ευρώ σε ετήσια βάση. Η πραγματικότητα για το ταμείο είναι πολύ διαφορετική. Στοιχεία που έχουν στη διάθεσή τους οι αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομικών δείχνουν ότι το διάστημα Ιανουάριος - Νοέμβριος τα έσοδα που έχουν εισπραχθεί από τον ειδικό φόρο κατανάλωσης πετρελαίου θέρμανσης φτάνουν τα 1,080 δισ. ευρώ. Στο σύνολο του έτους πέρυσι, οι αντίστοιχες εισπράξεις ήταν 1,165 δισ. ευρώ, κάνοντας αρμόδιους παράγοντες του υπουργείου Οικονομικών να εκτιμούν ότι στο σύνολο του έτους «θα είμαστε μία ή άλλη». Τα έσοδα δεν αυξήθηκαν και στο μεταξύ προκλήθηκαν ουσιαστικές επιβαρύνσεις σε μια κοινωνία η οποία δοκιμάζει καθημερινά τα όριά της. Εύλογα, η πρώτη εντύπωση που προκαλείται από την αλήθεια των αριθμών είναι ότι το μέτρο είναι αποτυχημένο.

Από τον Οκτώβριο, όμως, το άλμα της τιμής από τα 92 λεπτά πέρυσι στο 1,35 ευρώ, σε συνδυασμό με την καλοκαιρία και τα αποθέματα του Απριλίου, οδήγησε σε πτώση της κατανάλωσης πετρελαίου θέρμανσης κατά 90%, η οποία περιορίστηκε στο 80% τον Νοέμβριο και φαίνεται να διαμορφώνεται τον Δεκέμβριο στο 50% σε σχέση με τον αντίστοιχο περυσινό μήνα. Το ερώτημα που εύλογα γεννάται είναι πώς θα είχε διαμορφωθεί η κατανάλωση αν δεν είχαν πάρει φωτιά οι τιμές του πετρελαίου. «Προφανώς θα υπήρχε μείωση, αλλά όχι αυτή η κατρακύλα», εκτιμούν παράγοντες της αγοράς καυσίμων. Ασχέτως αν η αύξηση των φόρων προκάλεσε βουτιά της κατανάλωσης, ή η πτώση της κατανάλωσης ήταν ήδη παρούσα εξαιτίας της κρίσης, γεγονός παραμένει ότι τρόικα και υπουργείο Οικονομικών έπεσαν δραματικά έξω στις προβλέψεις τους. Αποδεικνύεται από την έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, που συνόδευε στη Βουλή το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα το οποίο είχε κατατεθεί τον Ιούλιο του 2011. Στο άρθρο 36 του Μεσοπρόθεσμου είχε προβλεφθεί η εξίσωση των ειδικών φόρων κατανάλωσης σε πετρέλαιο θέρμανσης και κίνησης και στην έκθεση του ΓΛΚ υπάρχει η εκτίμηση για την αύξηση των εσόδων. Αναφέρεται χαρακτηριστικά: «Ετήσια αύξηση εσόδων 1,1 δισ. ευρώ από την αναπροσαρμογή του ειδικού φόρου κατανάλωσης του πετρελαίου εσωτερικής καύσης που χρησιμοποιείται ως καύσιμο θέρμανσης, στο 80% του αντίστοιχου που χρησιμοποιείται ως καύσιμο κινητήρων». Ενάμιση χρόνο αργότερα, οι συνολικές εισπράξεις φτάνουν - δε φτάνουν το 1,1 δισ. ευρώ και η αύξηση των εσόδων έχει μείνει στα χαρτιά.

Μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ θα συνεχίσει να εισπράττεται κανονικά το γνωστό «χαράτσι» - τέλος για τα ακίνητα (ΕΕΤΗΔΕ), καθώς χθες ο Αρειος Πάγος, έκανε δεκτές τις αιτήσεις αναστολής που είχαν υποβάλει το Δημόσιο και η ΔΕΗ. Νόμιμο το χαράτσι από τη ΔΕΗ Ετσι, επέτρεψε να συνεχιστεί η ροή της πληρωμής, απαγορεύοντας όμως τη διακοπή του ρεύματος για όσους δεν εξοφλούν το «χαράτσι». Το 3μελές συμβούλιο του ΑΠ με εξαιρετική ταχύτητα (η απόφαση αναμενόταν για αύριο) και με ένα λιτό σκεπτικό δέχθηκε τους ισχυρισμούς του Δημοσίου ότι πρέπει να «παγώσει» η εκτέλεση της απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών που είχε «μπλοκάρει» την είσπραξη του ΕΕΤΗΔΕ, αλλιώς θα προκύψει ανεπανόρθωτη βλάβη για το κράτος. Αυτό σημαίνει ότι η ΔΕΗ μπορεί να συνεχίσει να υπολογίζει το ΕΕΤΗΔΕ και να το ενσωματώνει στους λογαριασμούς της προκειμένου να το εισπράττει από τους καταναλωτές τουλάχιστον για τους επόμενους μήνες (όσο θα χρειαστεί για να αποφασίσει το Δ' τμήμα ΑΠ για τις αιτήσεις αναίρεσης που θα συζητηθούν στις 22-3-13), οπότε και θα έχει πιθανότατα ολοκληρωθεί η πληρωμή των δόσεων που εναπομένουν για το «χαράτσι».

Από την πρωτόδικη απόφαση απέμεινε «ζωντανή» μόνο η απαγόρευση διακοπής του ρεύματος σε όσους δεν πληρώνουν το «χαράτσι», η οποία είχε κριθεί αντισυνταγματική και από το ΣτΕ, καθώς ένα τόσο σκληρό και δυσανάλογο μέτρο προσβάλλει την ανθρώπινη αξία. Ετσι, εάν η ΔΕΗ κόψει το ρεύμα σε κάποιον που δεν πλήρωσε το «χαράτσι», θα υποχρεωθεί (μετά από καταγγελία του) να καταβάλει χρηματική ποινή 300 ευρώ για κάθε μέρα που συνεχίζεται η διακοπή. Η ΔΕΗ είναι προφανώς υποχρεωμένη να αποκαταστήσει τη λειτουργία του ρεύματος και σε άλλες παλαιότερες διακοπές της ηλεκτροδότησης, καθώς και να σταματήσει την τακτική να θεωρεί ότι τα χρήματα που καταβάλλει κάποιος για το ρεύμα πηγαίνουν για το «χαράτσι», με αποτέλεσμα να ενεργοποιεί τη διακοπή με το επιχείρημα ότι δήθεν δεν πληρώθηκε το ρεύμα. Σε τέτοιου είδους περιπτώσεις οι καταναλωτές θα έχουν δικαίωμα αποζημίωσης, σύμφωνα με την πρωτόδικη απόφαση. Από την άλλη, όσοι αρνηθούν να καταβάλουν το «χαράτσι» στη ΔΕΗ, θα βρεθούν σε δυσμενέστερη θέση αντιμετωπίζοντας τη μέγκενη του φορολογικού συστήματος με τις συνεχείς προσαυξήσεις και την είσπραξη με καταναγκαστικούς μηχανισμούς (κατασχέσεις περιουσιακών στοιχείων κ.λπ.)