Η αγορά ενοικιαζόμενης εξοχικής κατοικίας συνεχώς διευρύνεται καθώς όλο και περισσότεροι ευρωπαίοι προτιμούν να νοικιάζουν σπίτια για τις διακοπές τους. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, στις προτιμήσεις των βρετανών που νοικιάζουν εξοχικό σπίτι για τις διακοπές τους κορυφαία θέση έχει η Ισπανία. Επίσης Γαλλία, Ιταλία, Πορτογαλία και Ηνωμένες Πολιτείες βρίσκονται στην κορυφή του καταλόγου των αγαπημένων προορισμών των βρετανών . Οι περιοχές στη νοτιοανατολική Ευρώπη δηλαδή , η Κύπρος, η Ελλάδα και η Τουρκία, έπονται ενώ η χειμαζόμενη από την κρίση Ιρλανδία βρίσκονται στην δέκατη θέση. Αν προτίθεστε να νοικιάσετε σπίτι σε βρετανούς θα πρέπει να ξέρετε ότι η αγορά αυτή έχει σχετικά μικρή διάρκεια αφού το 80% των βρετανών κάνει διακοπές από Απρίλιο έως τον Σεπτέμβριο, με αιχμές τον Ιούλιο και τον Αύγουστο. Πρέπει να σημειωθεί, ότι σε αντίθεση με τις πωλήσεις εξοχικών κατοικιών όπου η ζήτηση είναι από περιορισμένη έως ανύπαρκτη , η ζήτηση για ενοικιαζόμενη εξοχική κατοικία φέτος κινήθηκε σε ελαφρώς υψηλότερα επίπεδα σε σύγκριση με πέρυσι, ενώ τα ζητούμενα ενοίκια κινήθηκαν στα περυσινά περίπου επίπεδα. Το μεγαλύτερο πρόβλημα της αγοράς είναι ότι η συντριπτική πλειοψηφία της κινείται μέσω οργανωμένων τουριστικών οργανισμών γεγονός που δυσχεραίνει τη θέση των ανεξάρτητων ιδιοκτητών αλλά και των ελλήνων μεσιτών. Δεν θα πρέπει να υποβαθμιστεί και το γεγονός ότι ένας μεγάλος αριθμός σπιτιών που ανήκουν σε αλλοδαπούς νοικιάζονται απευθείας από αυτούς.

Η αλήθεια είναι ΜΙΑ: Οι άνθρωποι που προΐστανται των υπουργείων Οικονομικών και Περιβάλλοντος θέλουν να εκδιώξουν τη μεσαία τάξη από τα ακίνητα. Από τη μία πλευρά καθιστούν την κατοχή ασύμφορη και από την άλλη περιορίζουν τις δυνατότητες εκμετάλλευσης τους είτε με την αύξηση της φορολογίας είτε με την συρρίκνωση των δυνατοτήτων αξιοποίησης τους. Πλέον αυτό έχει γίνει φανερό και δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από κανένα .Το ερώτημα που ανακύπτει είναι το γιατί; Η ερμηνεία της απειλής της χρεωκοπίας θα μπορούσε να σταθεί αν τα μέτρα είχαν καθαρά εισπρακτικό χαρακτήρα. Όμως αυτό που διαπιστώνει κάθε έλληνας είναι ότι παράλληλα με τους φόρους , τα τέλη και τις άλλες επιβαρύνσεις η πολιτική που εφαρμόζεται στοχεύει στην διαμόρφωση ενός θεσμικού πλαισίου για την δόμηση από την οποία θα αποκλείονται οι περισσότεροι έλληνες. Θέλετε παραδείγματα; Οι περιορισμοί στην εκτός σχεδίου δόμηση, η αύξηση της αρτιότητας, το «πάγωμα» των εντάξεων νέων περιοχών στο σχέδιο πόλης είναι μερικές από τις παρεμβάσεις οι οποίες δεν μπορούν να ερμηνευτούν με κανένα άλλο τρόπο πέραν της αποδοχής ότι οι άνθρωποι αυτοί έχουν βάλει κατά νου να περιορίσουν τη σχέση του έλληνα με το ακίνητο στην ιδιοκατοίκηση και στην καλύτερη περίπτωση στην ιδιοκτησία μίας δεύτερης κατοικίας. Φαίνεται ότι για αυτούς η ιδιοκτησία ισοδυναμεί με έγκλημα.

Αναφορικά δε, με την προσπάθεια χιλιάδων επαγγελματιών να βγάλουν το ψωμί τους είτε ως επιχειρηματίες είτε ως εργαζόμενοι είναι ένα θέμα που προφανώς το κρίνουν με τη λογική της «παράπλευρης απώλειας». Μέχρι πριν από λίγες μέρες κανείς από αυτούς δεν το ομολογούσε ώσπου ο υπουργός Περιβάλλοντος σε μία τηλεοπτική συνέντευξη του είπε την αλήθεια για τις μύχιες σκέψεις του. Αναφερόμενος στο θέμα του ενεργειακού πιστοποιητικού που επιβάλλεται στις μισθώσεις είπε ξεκάθαρα : «εμείς είμαστε - και λυπάμαι που το λέω έτσι - με τους ενοικιαστές.» Με αυτό το απλό και ξεκάθαρο τρόπο μας είπε ούτε λίγο ούτε πολύ την αλήθεια.

Και φυσικά, ο καθένας έχει το δικαίωμα να είναι με όποιον θέλει. Αν όμως ασκεί πολιτική με βάση την λαϊκή εντολή δεν έχει κανείς το δικαίωμα να είναι με κάποιους και να πολεμά κάποιους άλλους επειδή έτσι το θέλει. Χωρίς τη λαϊκή εντολή τέτοιου είδους πρακτικές αγγίζουν τα όρια της αυθαιρεσίας. Αν δεχτούμε ότι, οι φόροι ήταν προϊόν ανωτέρας βίας τότε το ερώτημα που ανακύπτει είναι όλες αυτές οι πολεοδομικές και χωροταξικές παρεμβάσεις που επηρεάζουν την ζωή εκατομμυρίων γιατί προωθούνται και κυρίως γιατί τίποτε από όλα αυτά δεν υπάρχει στο προεκλογικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ το 2009;