Ο ποταμός Καλαμάς στο Νομό Ιωαννίνων καταστρέφεται από την ανθρώπινη δραστηριότητα. Τα βιομηχανικά απόβλητα, οι παράνοµες απορρίψεις ανεπεξέργαστων λυµάτων από βόθρους, η αλόγιστη χρήση φυτοφαρμάκων, το αποχετευτικό δίκτυο της πόλης των Ιωαννίνων και ο ανεπαρκής βιολογικός καθαρισμός της πόλης είναι οι κύριες πηγές μόλυνσης του ποταμού. Όπως καταγγέλλεται, μάλιστα, πολλές επιχειρήσεις της Βιοτεχνικής Περιοχής Ιωαννίνων δεν είναι συνδεδεμένες µε το δίκτυο του βιολογικού καθαρισµού, ενώ αρκετοί δήµοι της περιοχής δεν διαθέτουν καν αποχετευτικό δίκτυο. Μετρήσεις έδειξαν ότι στον αγωγό που μεταφέρει τα λύματα από τη ΒΙΠΕ στην τάφρο της Λαψίστας βρέθηκε εξασθενές χρώμιο 1200% πάνω από το επιτρεπόμενο όριο, ενώ μέσα στην τάφρο το μικροβιακό φορτίο θεωρείται "τεράστιο" από τη στιγμή που εντοπίστηκαν 20.000 κολοβακτηρίδια σε ένα κυβικό χιλιοστό, όταν το όριο προβλέπει 2.000. Το αµµώνιο είναι 60 φορές περισσότερο από το επιτρεπόµενο, το µαγγάνιο 180% πάνω από το όριο, ο σίδηρος 350%, ενώ οι δείκτες απαιτούµενου οξυγόνου φτάνουν τις 400 φορές πάνω από το όριο. Ο βιολογικός καθαρισµός των Ιωαννίνων κατασκευάστηκε µε πρόβλεψη να εξυπηρετεί περίπου 100.000 κατοίκους και µόνο οριακά θα µπορούσε να καλύψει τις ανάγκες της πόλης. Όμως, οι εγκαταστάσεις δεν επαρκούν. Όταν τα όμβρια ύδατα διοχετεύονται παράνομα στο δίκτυο των ακαθάρτων που καταλήγει στον βιολογικό καθαρισµό, το σύστηµα καταρρέει. Καταστρέφεται το βιολογικό "φορτίο" που φυσιολογικά επιτρέπει την αποδόµηση των λυµάτων και τη µετατροπή τους σε ακίνδυνα νερά και οι ανεπεξέργαστες ακαθαρσίες ξεχειλίζουν και καταλήγουν στον ποταµό Καλαµά. Σημείωνεται ότι ο Καλαμάς δέχεται τα απόβλητα οκτώ δήμων και 160 βιομηχανιών,