Του Παρατηρητή
Σε αυτή την ηλεκτρονική διεύθυνση από τη πρώτη στιγμή που βρέθηκε στον "αέρα" τηρήδαμε απαρέκλιττα μία αρχή. Να γράφουμε την αλήθεια ,όσο "καυτή" και αν ήταν αυτή. Ακόμα και αν δεν ξέραμε προσπαθήσαμε να την προσεγγίσουμε με ρεαλισμό που κάποιες στιγμές έφθανε στα όρια του κυνισμού.
Σήμερα ξέρετε ποιά είνα η πραγματικότητα την οποία κανείς δεν τολμά την την εκφράσει δημόσια; Υπάρχει διάσταση μεταξύ του θεσμικού πολιτικού λόγου και του απλού ανθρώπου. Με απλά λόγια την ώρα που η πολιτική ηγεσία αναφέρεται στο απρόσωπο ΔΝΤ άλλλοι ώς σωτήρα και άλλοι ως δαίμονα ο απλός άνθρωπος , αυτός που βρίσκεται μακρυά απο τα κέντρα εξουσίας ένα ερώτημα έχει : τι να κάνω τις πενταροδεκάρες που έχω στην τράπεζα. Εννιά στους δέκα αυτό ρωτούν οποιοδήποτε πιστεύουν ότι κάτι μπορεί να ξέρει περισσότερο απο αυτούς . Και αυτός αν είναι έντιμος απαντά:Δεν ξέρω...
Εμείς εδώ στο realestatenews.gr θα σας απαντήσουμε ΕΝΤΙΜΑ: Ούτε και εμείς ξέρουμε και ούτε μπορούμε να προβλέψουμε. Αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι η επιστολή που έφυγε προς το ΔΝΤ,την ΕΚΤ και την ΕΕ δεν έβαζε κανένα περιορισμό. Ήταν μία επιστολή που τα έβαζε όλα στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης : "οι ελληνικές αρχές ζητούν διαβουλεύσεις με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ πάνω σε ένα πολυετές πρόγραμμα οικονομικών πολιτικών...", αναφέρει . Ξέρετε πως μεταφράζεται αυτό; Τα κουβεντιάζουμε όλα!!!
Απο εκεί και πέρα αν θέλουμε να μάθουμε τότε θα πρέπει να προσφύγουμε στο τι λένε οι ΑΛΛΟΙ. Ποιό ασφαλής διαδρομή απο αυτή των ετήσιων εκθέσεων τους δεν υπάρχει . Και σε αυτές μιλούν για διάλυση του κοινωνικού ασφαλιστικού συστήματος για απελευθέρωση της αγοράς εργασίας , για περικοπή των δημόσιων δαπανών, για...Κοντολογίς μιλούμε για μία οικονομία που οι μικρόί είναι μικροί και οι μεγάλοι μεγάλοι. Σε μία τέτοια προοπτική , το ζητούμενο είναι : η επιχείρηση, η ανταγωνιστικότητα και η παραγωγικότητα. Για να το πούμε πιό απλά η ζυγαριά γέρνει προς την πλευρά του Ελευθερα τα Πάντα.
Και η ελληνική πλευρά θα το αφήσει; θα αναρωτηθούν κάποιοι. Μα η ελληνική πλευρά δεν βάζει περιορισμούς στις διαπραγματεύσεις και αυτό ερμηνεύεται ότι ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΕΙ! Ίσως μάλιστα οι διαπραγματεύσεις να είναι για το θεαθήναι αφού οι αποφάσεις είναι πιθανό να έχουν ήδη ληφθεί. Αυτό που μπορούμε να αναγνωρίσουμε στην ελληνική πλευρά είναι το προνόμιο να μας εκπλήσει αφού κανείς δεν περίμενε ότι για να φτάσει μια χώρα στην ξεφτίλα χρειάζεται απλώς λίγους μήνες...