Η οικονομική κρίση έχει δημιουργήσει νέα δεδομένα και στη στεγαστική πίστη. Οι αιτήσεις για δάνεια έχουν περιορισθεί, οι τράπεζες εφαρμόζουν σχολαστικά τις προδιαγραφές που έχουν τεθεί για τον δανεισμό ενώ δεν χρηματοδοτούν το 100% της αξίας . Παράλληλα προσφέρουν στους δανειολήπτες με προσωρινά οικονομικά προβλήματα την δυνατότητα ρυθμίσεων. Πρόκειται για μία αλλαγή πολιτικής η οποία μπορεί να αποτρέψει ακόμα μεγαλύτερα προβλήματα. Σύμφωνα με εκτιμήσεις τραπεζικών στελεχών, το πρόβλημα δεν προέρχεται μόνο από την «σφικτή» πολιτική των χορηγήσεων που ακολουθούν τα πιστωτικά ιδρύματα αλλά και από το περιορισμένο ενδιαφέρον των υποψήφιων δανειοληπτών. Συγκεκριμένα υποστήριζαν ότι , η ζήτηση για στεγαστικά δάνεία έχει μειωθεί σε ποσοστό που κυμαίνεται σε επίπεδα του 60% σύγκριση με το αντίστοιχο χρονικό διάστημα του προηγούμενου έτους. Έχει αναφερθεί μάλιστα χαρακτηριστικά το παράδειγμα μεγάλης εμπορικής τράπεζα η οποία δεχόνταν περί τις 200 αιτήσεις για στεγαστικά δάνεια την εβδομάδα πριν από μερικούς μήνες –και πάντως πριν εκδηλωθεί η κρίση- που σήμερα ο αντίστοιχος αριθμός έχει περιορισθεί στις 80-90 περίπου . Από αυτές μάλιστα εγκρίνεται περί το 50%. «Ένα από τα προβλήματα τα οποία καλούμεθα είναι και το προφιλ εκείνων που ζητούν δανεισμό καθώς πολλοί από αυτούς δεν έχουν υψηλά στανταρτς στο πιστοληπτικό τους προφιλ». Από την άλλη πλευρά , τα πιστωτικά ιδρύματα έχουν πάψει να χρηματοδοτούν το 100% της εμπορικής αξίας του προς αγορά ακινήτου ενώ ερφαρμόζουν σχολαστικά την οδηγία της Τράπεζας της Ελλάδος , σύμφωνα με την οποία δάνεια θα πρέπει να χορηγούνται μόνο στην περίπτωση που ο δανειολήπτης έχει την δυνατότητα εξυπηρέτησης του

Η απροθυμία των τραπεζών να χορηγήσουν στεγαστικά δάνεια έχει οδηγήσει πολλούς αγοραστές σε πρακτικές του παρελθόντος. Σύμφωνα με τις απόψεις μεσιτών αλλά και δικηγόρων έχει αυξηθεί σημαντικά ο αριθμός των υποψήφιων αγοραστών οι οποίοι προκειμένου να πραγματοποιήσουν μία αγορά προσφεύγουν στο στενό τους περιβάλλον για να δανειστούν χρήματα ή ρευστοποιούν κάποιο άλλο περιουσιακό τους στοιχείο προκειμένου να εξασφαλίσουν το απαιτούμενο κεφάλαιο για την αγορά. Παράλληλα δεν είναι λίγοι οι πωλητές (κατασκευαστές και ιδιώτες) που αποδέχονται προτάσεις για σταδιακή  αποπληρωμή του τιμήματος άνω της δεκαετίας  με τις ανάλογες εγγυήσεις από την πλευρά  του αγοραστή. 
«Στην πραγματικότητα , λόγω του ΤΕΙΡΕΣΙΑ , ένας μεγάλος αριθμός υποψήφιων αγοραστών είναι αποκλεισμένος από τις τράπεζες. Αν στο αριθμό αυτό προστεθεί και εκείνος αυτών που δεν πληρούν τα κριτήρια που έχουν τεθεί από τα πιστωτικά ιδρύματα προκειμένου να χορηγήσουν την έγκριση για την χορήγηση του στεγαστικού δανείου , τότε τα νοικοκυριά που δεν μπορούν να εξασφαλίσουν την τραπεζική χρηματοδότηση για την αγορά κατοικίας είναι σε ιστορικά επίπεδα ρεκόρ. Με δεδομένο , ότι  τα στεγαστικά δάνεια έχουν μπεί στην οικονομική ζωή των περισσότερων ελλήνων μία περίπου δεκαετία , η προσαρμογή τους στις νέες συνθήκες δεν ήταν τόσο δύσκολη όσο θα ήταν σε οποιαδήποτε άλλη χώρα της Δυτικής Ευρώπης.» επισήμανε χαρακτηριστικά μεσίτης που ασχολείται με την αγορά κατοικίας στο κέντρο της Αθήνας.
Αλλά και τα στοιχεία των τραπεζών επιβεβαιώνουν τις  προαναφερόμενες εκτιμήσεις αφού ο αριθμός των εκτιμήσεων για την χορήγηση δανείων είναι μειωμένος σε ποσοστά που ξεπερνούν το 30% (σε ορισμένες περιπτώσεις προσεγγίζουν και το 40%). Αν συνυπολογιστεί μάλιστα ότι ένας αριθμός των δανείων δεν χρησιμοποιείται για αγορά κατοικίας τότε το συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι οι αγορές που χρηματοδοτούνται με τραπεζικό δανεισμό είναι σημαντικά λιγότερες. Αντίθετα ο ρυθμός πτώσης των συναλλαγών,  είναι αισθητά μικρότερος (σύμφωνα με δειγματοληπτικές έρευνες κινείται στα επίπεδα του 20% περίπου) και η αναντιστοιχία αυτή επιβεβαιώνει την στροφή των ελλήνων σε άλλες μορφές χρηματοδότησης.

Ένα νέο , άγνωστο σκηνικό φαίνεται ότι διαμορφώνεται λόγω της κρίσης στην αγορά ακινήτων. Η προσδοκία για περαιτέρω μείωση των τιμών των ακινήτων  σε συνδυασμό με την ανασφάλεια που επικρατεί σχετικά με το νέο θεσμικό πλαίσιο που θα διαμορφωθεί τον επέμενο χρόνο καθιστά τους υποψήφιους αγοραστές απρόθυμους να πάρουν στεγαστικά δάνεια ακόμα και αν η χορήγησή τους έχει εγκριθεί από τις αρμόδιες υπηρεσίες των πιστωτικών ιδρυμάτων.
Σύμφωνα με πληροφορίες οι οποίες μάλιστα επιβεβαιώνονται από κορυφαία τραπεζικά στελέχη δάνεια που αθροιστικά αφορούν σε αρκετές δεκάδες εκατομμύρια ευρώ αν και έχει εγκριθεί η χορήγηση τους εντούτοις οι δικαιούχοι δεν έχουν εκταμιεύσει το εγκεκριμένο ποσό. Οι ίδιες πληροφορίες έκαναν λόγω μάλιστα ότι «πρόκειται για χορηγήσεις που ξεπερνούν σε ολόκληρο  το σύστημα τα 400 εκατ. ευρώ». Πρόκειται για ένα φαινόμενο πρωτόγνωρο στην ελληνική αγορά που οφείλεται σε ένα συνδυασμό αιτιών που ξεκινούν από την ανασφάλεια και καταλήγει στους όρους δανεισμού.
Τα δάνεια εγκρίνονται με βάση την πιστοληπτική ικανότητα του υποψήφιου δανειολήπτη. Από το σημείο αυτό όμως και μέχρι να ολοκληρωθεί η δανειακή σύμβαση μεσολαβούν μία σειρα διαδικασιών με κορυφαία την εκτίμηση. Σήμερα οι εκτιμητές εμφανίζονται ιδιαίτερα επιφυλακτικοί καθώς προσπαθούν όχι μόνο να απεικονίσουν την τρέχουσα εμπορική αξία του ακινήτου , αλλά και να καλύψουν και ένα ενδεχόμενο μελλοντικό κίνδυνο από μία πτώση του γενικού επιπέδου τιμών. Μία  συντηρητική εκτίμηση του ακινήτου έχει , ως αποτέλεσμα ο υποψήφιος δανειολήπτης να αυξήσει την δική του συμμετοχή αφού ως γνωστόν οι τράπεζες δεν χορηγούν δάνεια που να καλύπτουν το 100% της εμπορικής αξίας του ακινήτου. Μία τέτοια προοπτική αποτρέπει πολλούς δανειολήπτες από την σύναψη του δανείου είτε επειδή δεν έχουν τα επιπλέον κεφάλαια της ίδιας συμμετοχής είτε επειδή θεωρούν ότι το να δεσμεύσει την ρευστότητα του πιθανόν να μη του δώσει την δυνατότητα να εκμεταλλευτεί μελλοντικές ευκαιρίες.
«Όταν μία αγορά βρίσκεται σε πτωτική τροχιά και σε περιβάλλον αβεβαιότητας οι υποτιμητικές προσδοκίες είναι ιδιαίτερα έντονες. Αυτό σημαίνει ότι ο αγοραστής θεωρεί ότι θα σημειωθεί πτώση των τιμών σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα. Η προσδοκία αυτή έχει ως αποτέλεσμα να θεωρεί ότι η πίεση έχει μεταφερθεί στον αγοραστή ο οποίος έχει κάθε λόγο να επιταχύνει τις διαδικασίες. Έτσι η καθυστέρηση στην εκταμίευση του δανείου πολλές φορές δεν δηλωτικό της απροθυμίας αλλά της προσδοκίας για την επίτευξη συμφωνίας σε χαμηλότερα επίπεδα τιμών.» επισήμανε χαρακτηριστικά μεσίτης που επικεντρώνει το επαγγελματικό του  ενδιαφέρον στην αγορά πολυτελών κατοικιών και συμπλήρωνε : «οι πρακτικές αυτές , είναι ιδιαίτερα συχνές σε ακριβά ακίνητα. Αντίθετα σε κατοικίες μεσαίας και χαμηλής αξίας τέτοια φαινόμενα είναι σχεδόν άγνωστα». Στην συγκεκριμένη αγορά ένας παράγοντας που φρενάρει , σύμφωνα με τις απόψεις τραπεζικών αρκετούς αγοραστές να προχωρήσουν στην αγορά είναι το γεγονός ότι «η παροχή της εγγύησης του δημοσίου στα στεγαστικά δάνεια προυποθέτει στα συμβόλαια να αναγραφεί το πραγματικό τίμημα της συναλλαγής γεγονός που σημαίνει μεγαλύτερη φορολογική επιβάρυνση για τον αγοραστή. Αυτό είναι η αιτία που πολλές συμφωνίες «σπάνε στο παρα πέντε» έλεγε επικεφαλής τραπεζικού καταστήματος στο κέντρο της Αθήνας.

Η οικονομική κρίση έχει δημιουργήσει νέα δεδομένα και στη  χρηματοδότηση της αγοράς ακινήτων. Οι αιτήσεις για δάνεια έχουν  περιορισθεί, οι τράπεζες εφαρμόζουν σχολαστικά τις προδιαγραφές που έχουν τεθεί για τον δανεισμό ενώ δεν χρηματοδοτούν το 100% της αξίας . Παράλληλα προσφέρουν στους δανειολήπτες με προσωρινά οικονομικά προβλήματα την δυνατότητα ρυθμίσεων. Πρόκειται για μία αλλαγή πολιτικής η οποία μπορεί να αποτρέψει ακόμα μεγαλύτερα προβλήματα.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις τραπεζικών στελεχών, το πρόβλημα δεν προέρχεται μόνο από την «σφικτή» πολιτική των χορηγήσεων που ακολουθούν τα πιστωτικά ιδρύματα αλλά και από το περιορισμένο ενδιαφέρον των υποψήφιων δανειοληπτών. Συγκεκριμένα υποστήριζαν ότι , η ζήτηση για στεγαστικά δάνεία έχει μειωθεί σε ποσοστό που κυμαίνεται σε επίπεδα του 60% σύγκριση με το αντίστοιχο χρονικό διάστημα του προηγούμενου έτους. Έχει αναφερθεί μάλιστα χαρακτηριστικά το παράδειγμα μεγάλης εμπορικής τράπεζα η οποία δεχόνταν περί τις 200 αιτήσεις για στεγαστικά δάνεια την εβδομάδα πριν από μερικούς μήνες –και πάντως πριν εκδηλωθεί η κρίση- που σήμερα ο αντίστοιχος αριθμός έχει περιορισθεί στις 80-90 περίπου . Από αυτές μάλιστα εγκρίνεται περί το 50%. «Ένα από τα προβλήματα τα οποία καλούμεθα είναι και το προφιλ εκείνων που ζητούν δανεισμό καθώς πολλοί από αυτούς δεν έχουν υψηλά στανταρτς στο πιστοληπτικό τους προφιλ».

Από την άλλη πλευρά , τα πιστωτικά ιδρύματα έχουν πάψει να χρηματοδοτούν το 100% της εμπορικής αξίας του προς αγορά ακινήτου ενώ ερφαρμόζουν σχολαστικά την οδηγία της Τράπεζας της Ελλάδος , σύμφωνα με την οποία δάνεια θα πρέπει να χορηγούνται μόνο στην περίπτωση που ο δανειολήπτης έχει την δυνατότητα εξυπηρέτησης του. Για τον λόγο αυτό έχει τεθεί ως πλαφόν οι δαπάνες για τοκοχρεωλυτικές δόσεις να μη υπερβαίουν αθροιστικά το 40% του διαθέσιμου οικογενειακού εισοδήματος.

Η χρηματοδότηση , της αγοράς κατοικίας έχει να αντιμετωπίσει ένα ακόμα πρόβλημα , στο οποίο οι τράπεζες φαίνεται ότι ακολουθούν συντηρητική πολιτική. Κορυφαία στεγαστικά στελέχη επισημαίνουν ότι τα δάνεια που εμφανίζουν προσωρινή καθυστέρηση έχουν αυξηθεί σε σύγκριση με το παρελθόν –χωρίς όμως να φτάσουν σε ανησυχητικά επίπεδα. Προκειμένου να αντιμετωπιστεί το συγκεκριμένο πρόβλημα τα πιστωτικά ιδρύματα ακολουθούν συντηρητική πολιτική προσφέροντας στους πελάτες τους την εναλλακτική λύση των ρυθμίσεων αλλά και την καθυστέρηση των διαδικασιών για την ένταξη τους στην κατηγορία της οριστικής καθυστερησης.

«Το πρόβλημα δεν λύνεται με το να βγεί κάποιο σπίτι στο σφυρί . Μία τέτοια προοπτική προκαλεί προβλήματα στο δανειολήπτη , στην τράπεζα αλλά και στην ίδια την κοινωνία και μελλοντικά στην αγορά ακινήτων. Στην τράπεζα επειδή , σε μία ενδεχόμενη απρόβλεπτη αύξηση των επισφαλών δανείων δημιουργείται πρόβλημα κεφαλαίων. Στον δανειολήπτη επειδή για λόγους ανεξαρτήτως της βούλησης τους βρίσκεται αντιμέτωπος με την προοπτική να χάσει το σπίτι του. Στην αγορά , επειδή μία ενδεχόμενη αύξηση της προσφοράς που προκαλείται από την προοπτική εκπλειστηριασμού ενός ακινήτου αποτελεί μοχλό πίεσης για τις τιμές με αποτέλεσμα