Εκθεση της Deutsche Bank, αναφέρει ότι τα ακίνητα στην Ελλάδα είναι ακόμα ακριβά. Η έκθεση παίρνει ως στοιχεία τους μισθούς και αναφέρει ότι είναι 5% ακριβότερα με τις τιμές που θα έπρεπε να πωλούνται. Όπως αναφέρει η γερμανική τράπεζα, οι αναλυτές της Deutsche Bank διαπιστώνουν ότι τα ελληνικά ακίνητα είναι κατά 5% υπερτιμημένα σε σχέση με τον ιστορικό μέσο όρο τους, με βάση το κριτήριο του εισοδήματος που αποφέρουν, έναντι της τιμής τους. Τα στοιχεία του γερμανικού επενδυτικού οίκου αποδεικνύουν πως παρά τη διόρθωση της τάξης του 28,7% που έχει συντελεστεί στα ακίνητα από το 2011 (όπως δείχνει η σχετική έρευνα της Τράπεζας της Ελλάδος), η αγορά δεν έχει πιάσει ακόμα “πάτο”.

Η εξέλιξη αυτή οφείλεται κυρίως στην μεγάλη πτώση των εγχώριων εισοδημάτων και στην αβεβαιότητα που εξακολουθεί να διέπει τα νοικοκυριά σχετικά με την απασχόληση και τα μελλοντικά τους εισοδήματα.

Επιπρόσθετα, η έλλειψη ρευστότητας, σε συνάρτηση με την καθυστέρηση επιστροφής των καταθέσεων και τους νέους όρους της τραπεζικής χρηματοδότησης, αποτελούν αποτρεπτικούς παράγοντες για την ανάκαμψη της αγοράς οικιστικών ακινήτων.

Σε προχωρημένες συζητήσεις με επιχειρήσεις αλλά και τράπεζες φέρεται να βρίσκεται μεγάλος αριθμός ξένων funds που εξετάζουν συμμετοχή στο μετοχικό τους κεφάλαιο ή σύσταση κοινοπραξιών για επενδύσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το The Baupost Group: κατέχει μεγάλη θέση στους τίτλους παραστατικών δικαιωμάτων της Τράπεζας Πειραιώς, έχει πάρει θέση στο μετοχικό κεφάλαιο του ΟΠΑΠ, ενδιαφέρθηκε για την αγορά του Αστέρα Βουλιαγμένης και φέρεται τώρα να βρίσκεται σε επαφή με την J&P ABAΞ, με στόχο τις επενδύσεις στην εγχώρια αγορά ακινήτων. Το ίδιο και η Fairfax που, έχοντας πάρει θέση στη Eurobank Properties, δηλώνει πως εξετάζει επενδύσεις σε ακίνητα ύψους 400 εκατ. σε ορίζοντα διετίας. Ή η Third Point και η York Capital που επίσης αναζητούν νέες επενδύσεις, όπως έδειξε η προσφορά της τελευταίας για την Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης, η συμμετοχή της στην εξαγορά της Πανγαίας και, βέβαια, η συμμετοχή της στη ΓΕΚ-ΤΕΡΝΑ και η κοινοπραξία με ελληνικών συμφερόντων ναυτιλιακή στην ποντοπόρο. Ομως το ξένο επενδυτικό ενδιαφέρον, που μέχρι τώρα επικεντρώνεται στην ενέργεια, τον τουρισμό, τη ναυτιλία, τα ακίνητα και τις τράπεζες, διευρύνεται πλέον και σε εξαγωγικές επιχειρήσεις όπως και στην αγροτική παραγωγή και το λιανεμπόριο. Τουλάχιστον μία από τις τέσσερις μεγάλες αλυσίδες σούπερ μάρκετ έχει προσεγγιστεί, σύμφωνα με πληροφορίες της αγοράς, από ξένο private equity για την είσοδό του στο μετοχικό της κεφάλαιο. Επίσης στο επίκεντρο των ξένων παραμένει και ο ευρύτερος χρηματοοικονομικός τομέας και ειδικότερα οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις και οι μονάδες asset management. Οι πιο πρόσφατες πληροφορίες μιλούν για ενδιαφέρον της γερμανικής Munich RE για την ΑΤΕ Ασφαλιστική αλλά και για πρόοδο στις επαφές που πραγματοποιεί το Calamos Asset Management με ελληνική μονάδα Asset Management.

Πρέπει να αποδεχθούμε ότι δεν υπάρχουν ασφαλείς επενδύσεις. Η σημερινή αξία κάθε επένδυσης, μεταξύ αυτών και τα ακίνητα, βασίζεται στις αναμενόμενες μελλοντικές αποδόσεις, οι οποίες είναι αναγκαστικά ανασφαλείς, γιατί επηρεάζονται από απρόβλεπτες ανθρώπινες πράξεις και εξελίξεις στο περιβάλλον. Μπορεί τα μετρητά, οι τραπεζικές καταθέσεις, τα κρατικά ομόλογα, και τα ακίνητα να δείχνουν σε κανονικές συνθήκες μικρότερες διακυμάνσεις στην αξία τους σε σχέση με μετοχές, χρυσό ή πρώτες ύλες, αλλά η μελλοντική αξία τους είναι εξίσου επισφαλής, και οι ζημίες ουδόλως αποκλείονται. Η μόνη προστασία της περιουσίας μας, που λειτουργεί σε κάποιο βαθμό, δεν βασίζεται στην εμπιστοσύνη που επιδεικνύουμε προς μία ή κάποιες «ασφαλείς» επενδύσεις, αλλά μόνο στην ευρύτερη δυνατή διασπορά σε όσο το δυνατόν περισσότερες μορφές επενδύσεων. Μια βασική πλευρά της αβεβαιότητας όλων των επενδύσεων είναι η αδυναμία προβλέψεων της μελλοντικής τους αξίας. Ο ισχυρισμός όλων σχεδόν των χρηματοοικονομικών συμβούλων, ότι έχουν την ικανότητα να προβλέπουν την μελλοντική πορεία των αγορών, είναι εξίσου απατηλός όσο και η πίστη σε ασφαλείς επενδύσεις, όπως τα ακίνητα. Γι' αυτό το λόγο οι περισσότεροι ενεργοί διαχειριστές περιουσίας δεν καταφέρνουν να επιτυγχάνουν καλύτερες αποδόσεις από τον συγκρίσιμο δείκτη της αγοράς. Μια ρεαλιστική επένδυση χωρίς ψευδαισθήσεις ξεκινά από τον ορισμό μιας σταθερής κατανομής για όλη την περιουσία, σε όσο το δυνατόν περισσότερες κατηγορίες επενδύσεων, συμπεριλαμβανομένων των μετοχών, των ομολόγων, και των πραγματικών αξιών, μεταξώ αυτών και των ακινήτων.

Εκείνοι που διαθέτουν προς αξιοποίηση ποσά έως 5-30 χιλιάδες ευρώ πολύ δύσκολα μπορούν να επενδύσουν στην αγορά ακινήτων, καθώς οι τράπεζες έχουν -σε γενικές γραμμές- περιορίσει δραματικά τις σχετικές χρηματοδοτήσεις. Παράλληλα, ο μεμονωμένος επενδυτής χρεώνεται με μια σειρά τσουχτερών φορολογικών επιβαρύνσεων και φυσικά θα πρέπει να διαθέσει τον απαιτούμενο χρόνο για την εύρεση ενοικιαστή, για την είσπραξη του ενοικίου και για εργασίες επισκευών. Επίσης, σε περίπτωση ανάγκης μετρητών, ο μεμονωμένος ιδιώτης επενδυτής θα πρέπει να πουλήσει -και μάλιστα σε σύντομο χρονικό διάστημα, ό,τι κίνδυνο εμπεριέχει αυτό- ολόκληρο το σπίτι που είχε αγοράσει. Αντίθετα, ο ίδιος μπορεί να τοποθετηθεί στην αγορά ακινήτων, παρότι διαθέτει χαμηλά ποσά, μέσω της αγοράς μετοχών μιας ΑΕΕΑΠ (Ανώνυμης Εταιρείας Επενδύσεων Ακίνητης Περιουσίας). Επιπλέον, μέσω αυτής της οδού, επιβαρύνεται με σαφώς χαμηλότερη φορολογία, κερδίζει χρόνο και έχει τη δυνατότητα ρευστοποίησης μόνο ενός τμήματος της επένδυσής του και μάλιστα σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα και χωρίς μεγάλα κόστη συναλλαγών.