Εικόνα ερήμωσης παρουσιάζει σήμερα σημαντικός αριθμός λουτροπόλεων της Βόρειας Ελλάδας, και ειδικότερα όσων παραδοσιακά δούλευαν την περίοδο του καλοκαιριού με άτομα τρίτης ηλικίας. Για πτώση της κίνησης έως και 100% κάνουν λόγο οι εκπρόσωποι των διοικήσεων των δημοτικών λουτρών, αποδίδοντας το γεγονός αφενός στην καθυστέρηση της έγκρισης των λουτρικών επιδομάτων από τα ασφαλιστικά ταμεία και αφετέρου στην οικονομική κρίση. Η κρίση επηρέασε άμεσα όλες τις ελληνικές λουτροπόλεις. Ορισμένες εξ αυτών είναι αυτή την περίοδο νεκρές. Για να ξεπεραστεί η κρίση και να στηριχτούν οι περιοχές αυτές, πρέπει όλα τα ασφαλιστικά ταμεία να εγκρίνουν άμεσα τα λουτρικά επιδόματα στους ασφαλισμένους τους . Έρημα είναι σήμερα τα λουτρά Σιδηροκάστρου, τα οποία από τον Ιούνιο έως και τα μέσα Αυγούστου παραδοσιακά φιλοξενούσαν άτομα τρίτης ηλικίας. Παρόμοια εικόνα και για τα λουτρά Νέας Απολλωνίας Μεγάλες απώλειες, που αγγίζουν το 60%, σημειώνονται στα λουτρά Τραϊανούπολης Έβρου, καθώς και αυτή η λουτρόπολη έπαιρνε ζωή κάθε καλοκαίρι από τα άτομα τρίτης ηλικίας. Φέτος η δημοτική επιχείρηση πήρε έγκριση να φιλοξενήσει μόλις 800 άτομα, μέσω των προγραμμάτων θεραπευτικού τουρισμού, από 900 πέρυσι και 1.200 το 2009. Τέλος, κάμψη τόσο στον τζίρο όσο και στις λούσεις σημειώνεται και στα λουτρά Λουτρακίου (Πόζαρ), που όμως δεν ξεπερνά το 15%.

Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ελληνικό «θαύμα». Η υποχώρηση των τιμών κατοικιών σε σχέση με το μέγεθος της ύφεσης είναι ένα φαινόμενο σχεδόν μοναδικό στην σύγχρονη οικονομική ιστορία . Όλα τα στοιχεία που αφορούν τις κρίσεις στη παγκόσμια αγορά ακινήτων από την δεκαετία του 1920 (κρίση της Φλόριντα) μέχρι σήμερα δείχνουν ότι σε περιόδους παρατεταμένης ύφεσης η πτώση των τιμών κατοικιών είναι σημαντικά μεγαλύτερη σε σύγκριση με τους ρυθμούς υποχώρησης του ΑΕΠ. Σύμφωνα με τις απόψεις κορυφαίων οικονομικών αναλυτών, η ανθεκτικότητα των τιμών κατοικιών οφείλεται , κατά κύριο λόγο στην περιορισμένη έκθεση του οικοδομικού κλάδου στον τραπεζικό δανεισμό.

Ένα σημαντικό ποσοστό των νέων κατοικιών που οικοδομήθηκαν από το 2000 μέχρι σήμερα χρηματοδοτήθηκε από ίδια κεφάλαια των κατασκευαστών . Εκτιμάται μάλιστα ότι σωρευτικά από τις αρχές της δεκαετίας του 2000 μέχρι σήμερα, το ποσοστό των οικοδομών που ανεγέρθησαν με δανειακά κεφάλαια δεν υπερβαίνει το 18% των συνολικών επενδύσεων σε κατοικίες της ίδιας περιόδου. Μάλιστα τα δανειακά κεφάλαια χρησιμοποιήθηκαν κατα κύριο λόγο στην ανέγερση εξοχικών κατοικιων και σε μικρότερο ποσοτό στην αγορά κύριας κατοικίας. Αυτό , σημαίνει ότι σήμερα η πλειονότητα των κατασκευαστών δεν πιέζεται να προχωρήσει σε δραστική μείωση των τιμών των νέων κατοικιών ώστε να χρηματοδοτήσει δανειακές της υποχρεώσεις.

Από την άλλη πλευρά, η συρρίκνωση της οικοδομικής δραστηριότητας δεν προκαλεί πιέσεις για κεφάλαια προκειμένου να χρηματοδοτηθούν νέες επενδύσεις. Αυτό άλλωστε γίνεται φανερό και από τις εκτιμήσεις για την εξέλιξη των επενδύσεων σε κατοικίες , σύμφωνα με τις οποίες το 2012 θα σημειωθεί νέο ιστορικό χαμηλό των τελευταίων 30 χρόνων. Παράλληλα, ένας μεγάλος αριθμός κατασκευαστών θεωρεί ότι το αδιάθετο απόθεμα κατοικιών είναι ένα ασφαλής τρόπος για την διασφάλισης των χρημάτων τους , σε περιόδους κρίσης αν και αυτή που βρισκόμαστε σήμερα.

Πρέπει να σημειωθεί, ότι το φορολογικό κόστος διακράτησης των κατοικιών δεν έχει αυξηθεί αφού διευρύνθηκε το χρονικό διάστημα που απαιτείται για την απαλλαγή από ΦΠΑ των αδιάθετων από κατασκευαστές κατοικιών. Όλα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα , οι τιμές των νέων κατοικιών να παραμένουν ουσιαστικά αμετάβλητες και αυτό να παρασύρει –ως ένα βαθμό- και το επίπεδο των τιμών στις υφιστάμενες κατοικίες.

Στην πραγματικότητα, όλες οι μεγάλες πτώσεις των τιμών που καταγράφηκαν στην σύγχρονη οικονομική ιστορία προήλθαν αρχικά από την έκθεση των κατασκευαστών στον τραπεζικό δανεισμό και στην συνέχεια από τον υψηλό δανεισμό των νοικοκυριών . Ακόμα και στην σύγχρονη οικονομική κρίση , η θεαματική πτώση των τιμών που καταγράφηκε σε Ισπανία και Ιρλανδία συνδέεται άμεσα με τον υψηλό δανεισμό των κατασκευαστικών εταιριών.