Μία πρόσφατη έρευνα του αντίστοιχου ΣΕΒ της Βραζιλίας, καταδεικνύει ότι ο κατασκευαστικός τομέας της χώρα πάσχει από σοβαρές ελλείψεις όσον αφορά το εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό  με το 68,4% των 375 εταιρειών πάσχει από σε αυτό το τομέα.

Σύμφωνα με τους ειδικούς της αγοράς της Βραζιλίας, οι περισσότεροι εργάτες θεωρούν ότι «μπορούν να βρουν εύκολα εργασία στο συγκεκριμένα τομέα έχοντας βραχυπρόθεσμους στόχους». Η ιλιγγιώδης ανάπτυξη της οικονομίας τα τελευταία χρόνια καθιστά αναγκαία ένα εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό. Πολλές κατασκευαστικές εταιρείες επενδύουν στην επιμόρφωση των εργαζομένων τους αλλά οι προσπάθειες είναι ιδιαιτέρως περιορισμένες.

Το σωματείο των κατασκευαστών κατηγορεί τη κυβέρνηση, λέγοντας «ότι  το κράτος θεωρεί ότι οι εταιρείες πρέπει να αναλάβουν αποκλειστικά την εκπαίδευση των εργατών κάτι που είναι λάθος» ενώ προσθέτουν πως «είναι εθνική υπόθεση και αφορά το σύνολο της οικονομίας μας».

Καθώς η οικονομία της χώρας αναπτύσσεται, οι ανάγκες της οικονομίας μεγαλώνουν σε όλους τους τομείς. Δεν είναι λίγες οι φωνές που ζητούν αναβάθμιση των υποδομών της χώρας καθώς φοβούνται ότι χωρίς ανάλογες επενδύσεις, η Βραζιλία δεν θα κάνει το απαραίτητο βήμα να γίνει από αναπτυσσόμενη οικονομία, ανεπτυγμένη.

«Πράσινο φως» για φορολόγηση και της απρόσοδης περιουσίας, όπως είναι π.χ. τα «κλειστά» «ξενοίκιαστα» ακίνητα κ.λπ. που δεν φέρνουν κανένα εισόδημα, άναψε η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας, με «πιλοτική» απόφαση που επηρεάζει όλες τις σχετικές εκκρεμείς δίκες. Το ανώτατο δικαστήριο έκρινε, με ισχυρή πλειοψηφία, συνταγματικό το σύστημα φορολόγησης ΦΑΠ κρίνοντας νόμιμα τα μαζεμένα (για 2-3 έτη) εκκαθαριστικά σημειώματα του 2013, που πλήρωσαν οι φορολογούμενοι πέρυσι για την ακίνητη περιουσία. Στην απόφαση επισημαίνεται η εφαρμογή του συστήματος ΦΑΠ και στον νέο φόρο ΕΝΦΙΑ (με το ν. 4223/13 να διευρύνει τα φορολογούμενα ακίνητα και τον συνολικό φόρο). Ετσι αναμένεται να απορριφθεί το «μπαράζ» παρόμοιων προσφυγών στα διοικητικά δικαστήρια της χώρας. Κατά το ΣτΕ, είναι συνταγματική και η φορολόγηση της α' κατοικίας με αφορολόγητο όριο τα 200.000 ευρώ (το 2011 ήταν 400.000 €) που στατιστικά δεν ξεπερνά την αξία της κύριας κατοικίας του μέσου Ελληνα. Το δικαστήριο δέχθηκε ότι δεν παραβιάζονται το Σύνταγμα και διεθνείς συνθήκες (που προστατεύουν την περιουσία) λόγω της υπερφορολόγησης, δηλαδή, πέρα από τον ΦΑΠ, επιβλήθηκε σωρεία φορολογικών μέτρων («χαράτσι» της ΔΕΗ, έκτακτες - ειδικές οικονομικές εισφορές, αλληλεγγύης κ.λπ.) γιατί αυτά έχουν έκτακτο χαρακτήρα και επιβλήθηκαν για να αντιμετωπιστεί η μεγάλη δημοσιονομική κρίση. αντισυνταγματική Αντίθετα, μειοψηφία του ΣτΕ έκρινε αντισυνταγματική την επιβολή ΦΑΠ που έχει πάγιο χαρακτήρα, γιατί δεν λαμβάνει υπόψη ποια είναι η φοροδοτική ικανότητα των φορολογουμένων, ούτε το γεγονός ότι η ακίνητη περιουσία τους μπορεί να είναι απρόσοδη. Κατά τη μειοψηφία, το Σύνταγμα επιβάλλει να βασίζεται η φορολόγηση στη φοροδοτική ικανότητα των πολιτών, ώστε να υπάρχει ένα όριο στις φορολογικές επιβαρύνσεις, γιατί «η υπέρβασή του πλήττει τη δυνατότητά τους να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις αυτές και να διατηρήσουν ταυτόχρονα ένα ανεκτό βιοτικό επίπεδο», οδηγώντας έτσι σε παραβίαση συνταγματικών αρχών για την προστασία της ανθρώπινης αξίας και της ισότητας στα δημόσια βάρη. Η Ολομέλεια έκρινε (532/15) ότι η πολιτεία έχει ευρύτατη εξουσία για φορολογικές επιβαρύνσεις σε εισόδημα, περιουσία, δαπάνες, συναλλαγές, με βάση τις αρχές της καθολικότητας και της ισότητας απέναντι στους βαρυνομένους, με καθορισμό φόρου ανάλογα με τη φοροδοτική ικανότητα καθενός. Κατά το ΣτΕ, η πολιτεία πρέπει να συνεκτιμά τα πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα και δεν είναι νόμιμη (παραβιάζει διεθνείς συνθήκες για σεβασμό της περιουσίας) η φορολόγηση που δημιουργεί υπερβολικό βάρος κλονίζοντας ριζικά την οικονομική κατάσταση των πολιτών.