Υφεση και προσθήκη νέων δεδομένων-ΔΕΚΟ , Ταμεία- φουσκώνουν χρέος και έλλειμα. H Eurostat ανακοίνωσε τα οριστικά δημοσιονομικά δεδομένα για την περίοδο 2006-2009, αποσύροντας κάθε επιφύλαξη σε σχέση με την ποιότητα των δημοσιονομικών δεδομένων της Ελλάδας. Το έλλειμμα του 2009 αναθεωρήθηκε από το 13,6% του ΑΕΠ στο 15,4% του ΑΕΠ ή 36.150 εκ. ευρώ. Μια αύξηση κατά 1,8 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ. Η αναθεώρηση οφείλεται κυρίως στα εξής:

· Ένταξη στην Γενική Κυβέρνηση δημοσίων οργανισμών (αύξηση του ελλείμματος κατά 0,7% ΑΕΠ)

· Προσαρμογή των λογαριασμών των ασφαλιστικών ταμείων και των ΟΤΑ (αύξηση ελλείμματος κατά 0,9% ΑΕΠ)

· Μείωση του ΑΕΠ του 2009 (αύξηση του ελλείμματος κατά 0,2%)

Η αναθεώρηση επηρεάζει προφανώς και τα στοιχεία του δημοσίου χρέους, στο οποίο ενσωματώθηκαν τα συσσωρευμένα χρέη των δημοσίων επιχειρήσεων που εντάχθηκαν στην Γενική Κυβέρνηση. Το χρέος Γενικής Κυβέρνησης του 2009 αναθεωρήθηκε στα 298.032 εκ. ευρώ ή 126,8% του ΑΕΠ από το 115,4% του ΑΕΠ, μια αύξηση 11,4 μονάδων του ΑΕΠ.

Η αναθεώρηση οφείλεται κυρίως στα εξής:

· Ένταξη ΔΕΚΟ στα στοιχεία Γενικής Κυβέρνησης (αύξηση χρέους κατά 7,75% ΑΕΠ ή 18.204 εκ. ευρώ)

· Προσαρμογή των off-market swaps (αύξηση χρέους κατά 2,3% του ΑΕΠ ή 5.530 εκ. ευρώ)

Το 2009 το δημοσιονομικό έλλειμμα της Ελλάδας διαμορφώθηκε στο 15,4% του ΑΕΠ και το δημόσιο χρέος στο 126,8% του ΑΕΠ, σύμφωνα με τις δεύτερες εκτιμήσεις της Eurostat που δόθηκαν σήμερα στη δημοσιότητα στις Βρυξέλλες.

Το γεγονός ότι το υπουργείο Οικονομικών είχε στόχο την εναρμόνιση των αντικειμενικών αξιών με τις αντίστοιχες εμπορικές είχε επιβεβαιωθεί από την πολιτική ηγεσία του.

Το realestatenews.gr κατέγραψε δειγματοληπτικά δημοσιεύμενες αγγελίες συγκρίνοντας τις παράλληλα τις σημερινές αντικειμενικές τιμές ανά τετραγωνικό μέτρο. Παράλληλα , από τα δελτία των πλειστηριασμών τραπεζών κατέγραψε τις τιμές για τα επαγγελματικά ακίνητα όπως καταστήματα, γραφεία, βιοτεχνικοί και βιομηχανικοί χώροι.Το συμπέρασμα είναι αποκαλυπτικό. Αν συνυπολογίσει κανείς την θέση, το όροφο και τα επιπλέον στοιχεία που επηρεάζουν το τελικό ύψος της φορολογητέας αξίας (παλαιότητα , συντελεστής εμπορικότητας κ.α ) τότε σήμερα η τιμή της εφορίας σε πολλές περιπτώσεις είναι υψηλότερη από την εμπορική αξία των ακινήτων. Εκεί που οι αντικειμενικές υπολείπονται των εμπορικών είναι κυρίως σε νέες κατοικίες που βρίσκονται σε περιοχές λιγότερης προβολής πχ Δ. Αττική και Θεσσαλονίκη.

Πρόκειται με άλλα λόγια για την μετουσίωση της φορολογικής αυθαιρεσίας αφού ακόμα και αυτές οι τιμές που εμφανίζονται τώρα στους πίνακες των αντικειμενικών αξιών δεν προκύπτουν από καμία συστηματική ανάλυση των στατιστικών δεδομένων ενώ εκεί που υπάρχουν μία αύξηση τους θα πλήξει κυρίως τους "μη προνομιούχους". Από εκεί και πέρα αν οι τιμές αυξηθούν εκ νέου την επόμενη χρονιά αυτό σημαίνει ότι το υπουργείο Οικονομίας προεξοφλεί ότι οι αυξήσεις των τιμών θα υπάρξουν . Δηλαδή ο έλληνας δεν επηρεάζεται από τις τιμές αφού είτε είναι πλούσιος-χωρίς να το γνωρίζει-είτε έχει το ακαταλόγιστο. Εκτός και αν όλοι θα πρέπει να δουλεύουν –ή ήδη δουλευουν-για τις τράπεζες. Το σίγουρο είναι ότι τα επίσημα στοιχεία που παρακολουθούν την εξέλιξη των τιμών, εμφανίζουν είτε μεταβολές σημαντικά μικρότερες σε σχέση με εκείνες των αντικειμενικών αξιών είτε σημαντικές μειώσεις των τιμών.

Αυτό απο μόνο του δημιουργεί τις προϋποθέσεις για τη νομική αμφισβήτηση του συστήματος υπολογισμού των αντικειμενικών αξιών των ακινήτων.

Σε ένα φαύλο κύκλο έχει μπει η ελληνική οικονομία καθώς η μείωση κατά 4,5%, σε ετήσια βάση, που παρουσίασε το ΑΕΠ κατά το τρίτο τρίμηνο του τρέχοντος έτους, καθιστά την μείωση του ελλείμματος και του χρέους που απαιτεί το μνημόνιο που έχει υπογράψει η ελληνική Κυβέρνηση ακόμα πιο δύσκολή. Γιατί συμβαίνει αυτό ; Οι δανειστές μας μετρούν τόσο στο έλλειμμα όσο και το χρέος σε σχέση με το ΑΕΠ. Έτσι ακόμα και αν σε απόλυτους αριθμούς παραμείνει αμετάβλητο η μείωση του ΑΕΠ το εμφανίζει υψηλότερο. Για παράδειγμα αν το χρέος είναι 150 χρηματικές μονάδες και το ΑΕΠ 100 χ.μ τότε οι δανειστές μας το υπολογίζουν ως 150% του ΑΕΠ . Αν όμως το χρέος παραμείνει στις 150 χ.μ και το ΑΕΠ πέσει στις 95,5 τότε το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ ανέρχεται στο 157% με αποτέλεσμα να θεωρείται η ελληνική οικονομία εκτός στόχων και να απαιτούν οι δανειστές πρόσθετα μέτρα. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και με το έλλειμμα. Πρόκειται δηλαδή για ένα φαύλο κύκλο από τον οποίο είναι σχεδόν αδύνατο να απεγκλωβιστεί η οικονομία με το σημερινό τουλάχιστον μείγμα οικονομικής πολιτικής αφού οι στόχοι τόσο για το έλλειμμα όσο και για το χρέος συνεχώς μεταβάλλονται αφού εξαρτώνται άμεσα από τις επιδόσεις της ελληνικής οικονομίας γενικότερα. Πριν λίγο η Στατιστική Αρχή επιβεβαίωσε τις εκτιμήσεις αυτές καθώς έκανε γνωστό ότι η μείωση του ΑΕΠ ήταν 4,5% το τρίτο τρίμηνο ανατρέποντας τις εκτιμήσεις του οικονομικού επιτελείου για απώλειες 4%. Τι σημαίνει αυτό; Πρακτικά απαιτούνται περισσότερα έσοδα και μεγαλύτερες περικοπές δαπανών προκειμένου να καλυφτεί η απόκλιση της 0,5 ποσοστιαίας μονάδας. Σύμφωνα με την ανακοίνωση στη μείωση του ΑΕΠ συνέβαλε η σημαντική πτώση που καταγράφεται στην τελική καταναλωτική δαπάνη και τις επενδύσεις παγίου κεφαλαίου ( επενδύσεις σε κατοικίες, κατασκευές κ.α). Αναλυτικότερα, σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, το ΑΕΠ (σε σταθερές τιμές 2000) κατά το γ' τρίμηνο του 2010 παρουσίασε μείωση κατά 4,5% σε σχέση με το γ' τρίμηνο του 2009 και μείωση κατά 1,1% σε σχέση με το β' τρίμηνο του 2010.