Οι φόροι φυσικών προσώπων στην Ελλάδα για τα ακίνητα αντιστοιχούν στο 1,56% του ΑΕΠ, την ώρα που ο ευρωπαϊκός μέσος όρος βρίσκεται στο 0,89%, κατατάσσοντας τη χώρα μας στην πέμπτη θέση μεταξύ των 28 χωρών-μελών της ΕΕ.

Η σχετική λίστα διαμορφώθηκε με βάση τα αποτελέσματα έκθεσης της Κομισιόν.

Ειδικότερα, τα στοιχεία δείχνουν πως τα ελληνικά νοικυριά βρίσκονται σε πολύ δύσκολη θέση, κυρίως λόγω των αλλεπάλληλων επιβαρύνσεων που επιβλήθηκαν τα τελευταία χρόνια εν μέσω κρίσης στις χώρες που αναζητούσαν σημαντική άνοδο των κρατικών εσόδων. Σύμφωνα δε, με την εφημερίδα Τα Νέα, στην Ελλάδα δεν επιβάλλεται φόρος επί του «πλούτου», ο οποίος να αφορά τη φορολόγηση του συνόλου της περιουσιακής κατάστασης των πλούσιων φυσικών προσώπων, συμπεριλαμβανομένης πάσης μορφής ιδιοκτησίας (όχι μόνο ακίνητης).

Η κατάταξη των χωρών (σ.σ.: στη λίστα δεν περιλαμβάνονται Σλοβενία και Εσθονία) σε σχέση με τον φόρο ακίνητης περιουσίας σε ποσοστό επί του ΑΕΠ έχει ως εξής:

Γαλλία 2,72%

Βέλγιο 2,17%

Βρετανία 2,08%

Ισπανία 1,77%

Ελλάδα 1,56%

Ιταλία 1,52%

Πολωνία 1,32%

Πορτογαλία 0,97%

Φινλανδία 0,96%

Μάλτα 0,88%

Δανία 0,78%

Λετονία 0,74%

Γερμανία 0,73%

Κύπρος 0,71%

Ολλανδία 0,70

Ουγγαρία 0,69%

Ρουμανία 0,64%

Βουλγαρία 0,55%

Αυστρία 0,52%

Τσεχία 0,45%

Σλοβακία 0,43%

Λουξεμβούργο 0,42%

Κροατία 0,30%

Σουηδία 0,30%

Ιρλανδία 0,29%

Την αρπαγή κτηρίων, μεμονωμένων ή συνόλων, στο κέντρο της Αθήνας, αλλά και σε άλλα αστικά κέντρα της χώρας, από επιχειρήσεις με σκοπό την εκμετάλλευσή τους για ένα κομμάτι ψωμί προωθεί ο υπουργός ΠΕΚΑ Γ. Μανιάτης, ως πλασιέ υπερεθνικών και εθνικών συμφερόντων reale estate. Πολιτική real estate από τον Γ. Μανιάτη Το κατασκεύασμα, υπό μορφή σχεδίου νόμου, που έδωσε στη δημοσιότητα χθες το ΥΠΕΚΑ, σε μια περίοδο φτωχοποίησης της ελληνικής κοινωνίας και άγριας φορολογικής επιδρομής στη μικρή ιδιοκτησία, εισάγει τη διαδικασία της αναγκαστικής εξαγοράς κτηρίων προς διαχείριση και εκμετάλλευση από εταιρείες του τομέα κατασκευών, ανάπτυξης και διαχείρισης ακινήτων, από εταιρείες επενδύσεων σε ακίνητα ή εταιρείες του Δημοσίου με τίμημα εξαγοράς "τη μέση αγοραία αξία". Ταυτόχρονα επιχειρείται ωμή παρέμβαση στη λειτουργία της Δικαιοσύνης για τη fast track αρπαγή από τους ιδιοκτήτες. Διατάσσουν να τηρεί ειδικό βιβλίο, υποχρεωτικά να εκδίδει αποφάσεις σε ένα μήνα, η προθεσμία άσκησης έφεσης να γίνει ασφυκτική, μόλις δεκαπέντε ημέρες, και, το πρωτάκουστο, να μην αναστέλλεται η εκτέλεση της πρωτόδικης απόφασης... Εφευρίσκονται αυθαίρετοι ή αστείοι ορισμοί για το ποιο κτήριο προσδιορίζεται ως εγκαταλελειμμένο ή κενό, αλλά σίγουρα οι συντάκτες του σχεδίου νόμου γνωρίζουν οδούς και αριθμό κτηρίων. Στην πρώτη κατηγορία εντάσσουν ημιτελή κτήρια στα οποία δεν έχουν γίνει εργασίες αποπεράτωσης τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια ή συντρέχουν τα εξής: "Δεν έχουν υποστεί καμιά συντήρηση τα τελευταία οκτώ, τουλάχιστον, έτη και χρήζουν εκτεταμένης επισκευής. Η εξωτερική τους εμφάνιση, καθώς και του τυχόν περιβάλλοντος χώρου τους, παρουσιάζουν εικόνα ερείπωσης ή έχει εκδοθεί πρωτόκολλο επικίνδυνου ή επικινδύνως ετοιμόρροπου. Αποτελούν απειλή για τη δημόσια υγεία ή ασφάλεια και εστία παραβατικότητας. Δεν διαθέτουν ενεργό σύνδεση με δίκτυα παροχών κοινής ωφέλειας κατά τα τελευταία τρία τουλάχιστον έτη. Δεν κατοικούνται ή δεν χρησιμοποιούνται για την άσκηση νόμιμης δραστηριότητας ούτε κατέχονται νόμιμα και δεν έχουν εκμισθωθεί για διάστημα έως ένα έτος τουλάχιστον, ή δεν έχουν προωθηθεί στην αγορά προς ενοικίαση ή πώληση τα τελευταία τρία έτη". Κενό βαφτίζεται το κτήριο όταν συντρέχουν τουλάχιστον οι τρεις από τις παρακάτω προϋποθέσεις: Δεν κατοικείται ή δεν χρησιμοποιείται για την άσκηση νόμιμης δραστηριότητας ούτε κατέχεται νόμιμα για συνεχόμενο χρονικό διάστημα πέντε ετών τουλάχιστον. Αποτελεί εστία μόλυνσης και παραβατικότητας και απειλεί τη δημόσια υγεία ή ασφάλεια. Χρήζει επισκευής μικρής κλίμακας ή βελτίωσης και δεν υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι πρόκειται σύντομα να χρησιμοποιηθεί". Για την αρπαγή των κτηρίων προβλέπεται καθορισμός Ζωνών Ειδικών Κτηριακών Επεμβάσεων με Προεδρικά Διατάγματα σε περιοχές όπου υπάρχουν εγκαταλελειμμένα ή κενά κτήρια σε ποσοστό άνω του 20% του συνολικού αριθμού των κτηρίων, πάνω από τα μισά χρήζουν ανακαίνισης,υπάρχουν μη αποκατεστημένα διατηρητέα κτήρια σε ποσοστό άνω του 30% κ.ά. Για... ξεκάρφωμα προβλέπεται ότι ο δήμος μπορεί να διαχειριστεί κτήριο εγκαταλειμμένο επί 50 έτη ή να το αποκτήσει προς αξιοποίηση εφόσον, κατά παρέκκλιση του ισχύοντος πλαισίου, μπορούν να ιδρύσουν εταιρείες ή να συμμετέχουν σε εταιρείες με τράπεζες, εμπορικούς επενδυτικούς οργανισμούς, εταιρείες ανάπτυξης ακινήτων κ.λπ.

ΠΗΓΗ: Η ΑΥΓΗ

Πλήγμα στην πορεία ανάκαμψης της οικονομίας, αντικίνητρο για επενδύσεις και βασικός παράγοντας της συνεχιζόμενης απαξίωσης των ακινήτων αποτελεί το υφιστάμενο φορολογικό καθεστώς των ακινήτων, εκτιμούν τραπεζικοί παράγοντες και φορείς της κτηματαγοράς. Σύμφωνα με σχετική έρευνα της Κομισιόν, η Ελλάδα διαθέτει πλέον την πέμπτη υψηλότερη φορολογία ακινήτων στην Ε.Ε., καθώς το 2012 εισπράχθηκαν 2,8 δισ. ευρώ από την επαναλαμβανόμενη φορολογία στα ακίνητα (ΦΑΠ και Ειδικό Τέλος Ακινήτων), ποσό που αντιστοιχεί στο 1,4% του ΑΕΠ. Πριν από την κρίση, το σχετικό ποσοστό δεν ξεπερνούσε το 0,4% του ΑΕΠ. Σημειωτέον ότι ήδη τα ελληνικά νοικοκυριά πληρώνουν 4,9% του ΑΕΠ σε φόρους στο εισόδημα από κεφάλαιο και 2,4% σε φόρους στην κατοχή του κεφαλαίου, όταν στην Ε.Ε. των «28» τα αντίστοιχα ποσοστά είναι 4,7% και 1,9%. Αντίστοιχο ποσό από τα ακίνητα φιλοδοξεί να εισπράξει και φέτος το οικονομικό επιτελείο, έστω και αν ο φόρος που θα βεβαιωθεί μέσω του ΕΝΦΙΑ και του συμπληρωματικού ΦΑΠ (για τους έχοντες ακίνητα αντικειμενικής αξίας μεγαλύτερης των 300.000 ευρώ) αναμένεται να προσεγγίσει τα 3,3 δισ. ευρώ. Αν μάλιστα προστεθούν και οι υπόλοιποι φόροι στα ακίνητα (π.χ. φόρος μεταβίβασης, ΦΠΑ 23%, φόροι γονικής παροχής, δωρεάς, κληρονομιάς, ΤΑΠ κ.ο.κ.), το ποσοστό της συνολικής επιβάρυνσης αυξάνεται στο 2,1% του ΑΕΠ. Σε σχετική της ανάλυση, η Alpha Bank τόνισε ότι οι ισχυρές αντιδράσεις στη φορολογία ακινήτων, μέσω του ΕΝΦΙΑ, οφείλονται στο ότι, πέραν όλων των άλλων προβλημάτων και αδικιών, «επιδιώκεται να εφαρμοστεί σε μια συγκυρία κατά την οποία η απόδοση της περιουσίας όχι μόνο συνεχώς μειώνεται, αλλά ταυτόχρονα ήδη υπερφορολογείται, ενώ μεγάλο μέρος των ακινήτων είτε δεν έχει απόδοση (για να πληρωθούν οι φόροι) είτε δεν μπορεί καν να ρευστοποιηθεί». Η υπερφορολόγηση έχει πλέον ως αποτέλεσμα τη σημαντική μείωση τόσο των αγοραπωλησιών κατοικιών, που υποχώρησαν κατά 43% το β΄ τρίμηνο του έτους, όσο και των επενδύσεων για την ανέγερση νέων οικοδομών, οι οποίες μειώθηκαν με ετήσιο ρυθμό της τάξεως του 41,3% το ίδιο χρονικό διάστημα. Οι εν λόγω αρνητικές εξελίξεις είχαν συνέπεια να αφαιρέσουν σχεδόν 1% από την αύξηση του ΑΕΠ το εν λόγω τρίμηνο, ενώ επέδρασαν ήδη αρνητικά, -1,26%, στο ΑΕΠ του πρώτου τριμήνου του 2014. Ταυτόχρονα, η υψηλή φορολογία, ιδίως για ακίνητα αξίας μεγαλύτερης των 300.000 ευρώ, λειτουργεί και ως αντικίνητρο στην ίδια την προσπάθεια της κυβέρνησης να προσελκύσει αγοραστές εκτός Ε.Ε.

Έξι στους δέκα Έλληνες έχουν στην κατοχή τους τουλάχιστον ένα ακίνητο (κατοικία, επαγγελματική στέγη ή εντός σχεδίου οικόπεδο) με την συνολική αξία της περιουσίας τους να φθάνει τα 520,5 δισ. ευρώ με τις σημερινές αντικειμενικές αξίες.

Η πλειονότητα των ιδιοκτητών ακινήτων και συγκεκριμένα οι επτά στους δέκα διαθέτουν κτίσματα και εντός σχεδίου οικόπεδα αντικειμενικής αξίας έως 100.000 ευρώ ενώ μόλις το 2% των ιδιοκτητών ή 114.793 άτομα διαθέτουν αστικά ακίνητα που η αντικειμενική αξία τους υπερβαίνει τις 500.000 ευρώ. Η συνολική αντικειμενική αξία της ακίνητης περιουσίας των Ελλήνων αγγίζει το 1 τρισεκατομμύριο ευρώ αν συνυπολογισθεί η αξία και των αγροτεμαχίων, των οικοπέδων που βρίσκονται εκτός αντικειμενικού συστήματος καθώς και των ακινήτων που διαθέτουν οι επιχειρήσεις.

-5.569.336 άτομα διαθέτουν κτίσματα (κατοικίες, γραφεία, καταστήματα, αποθήκες κλπ) και οικόπεδα εντός σχεδίου ή οικισμού που η συνολική αντικειμενική αξία τους υπερβαίνει τα 520,49 δισ. ευρώ. Κατά μέσο όρο η αξία των ακινήτων τους ανέρχεται σε 93.456,65 ευρώ.

- Ένας στους δυο ιδιοκτήτες ακινήτων ή 2.769.177 φορολογούμενοι έχουν στην κατοχή τους μικρή ακίνητη περιουσία που δεν υπερβαίνει τις 50.000 ευρώ. Η συνολική αξία των ακινήτων που έχουν οι συγκεκριμένοι φορολογούμενοι ανέρχεται σε 63,56 δισ. ευρώ με τη μέση αξία να φθάνει τις 22.954,80 ευρώ.

- Κτίσματα και εντός σχεδίου οικόπεδα αξίας από 50.000 έως 100.000 ευρώ διαθέτουν 1.356.081 φορολογούμενοι. Το συνολικό ύψος της περιουσίας τους φθάνει τα 96,83 δισ. ευρώ ή 71.404,53 ευρώ κατά μέσο όρο.

- Ακίνητη περιουσία από 100.000 έως 200.000 έχουν στην κατοχή τους 881.698 φορολογούμενοι με τη συνολική αξία των ακινήτων τους να φθάνει τα 122,27 δισ. ευρώ ή 138.680,15 ευρώ κατά μέσο όρο.

- Κτίσματα εντός και εκτός σχεδίου και οικόπεδα εντός σχεδίου αξίας από 100.000 έως 200.000 ευρώ διαθέτουν 447.587 φορολογούμενοι ή το 8% των ιδιοκτητών ακινήτων. Το συνολικό ύψος της ακίνητης περιουσίας των συγκεκριμένων φορολογούμενων ανέρχεται σε 132,46 δισ. ευρώ ή 125.957,29 ευρώ κατά μέσο όρο.