Χρυσό ζητούν οι Γερμανοί από την Πορτογαλία ως αντάλλαγμα για τη συνεισφορά του Βερολίνου στο πακέτο οικονομικής βοήθειας... «Πριν θέσει σε κίνδυνο τα χρήματα των άλλων, η Πορτογαλία θα πρέπει να πωλήσει τα ασημικά της και κυρίως τα αποθέματα χρυσού που διαθέτει. Κάθε άλλη στάση είναι αντίθετη με την έννοια της αλληλεγγύης» δήλωσε στη γερμανική «Bild» ο Φρανκ Σάφλερ, βουλευτής του κόμματος των Φιλελευθέρων, το οποίο συμμετέχει στον κυβερνητικό συνασπισμό τον οποίο ηγείται η καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ. Πρόκειται για τον ίδιο βουλευτή που είχε ζητήσει πριν από ένα χρόνο από την Ελλάδα να πουλήσει ορισμένα νησιά για να ξεπληρώσει τα χρέη της και να αποσπάσει το ΟΚ της Ανγκελα Μέρκελ για τη δανειοδότηση ύψους 110 δισ. ευρώ από την Ε.Ε. και το ΔΝΤ.  Στο ίδιο μήκος κύματος και η εφημερίδα «Handelsblatt» δημοσιεύει τη βαρυσήμαντη δήλωση ενός Γερμανού καθηγητή Οικονομίας ονόματι Μαξ Οτε, ότι «δεν μπορούμε να στηρίξουμε μια χώρα πριν εξαντλήσει τα αποθέματά της». Πάλι καλά που δεν ζητούν οι Γερμανοί Φιλελεύθεροι να βγάλουν στο σφυρί οι Πορτογάλοι τις Αζόρες...

Η διαφθορά απειλεί να τορπιλίσει τις κινήσεις που γίνονται σε παγκόσμιο επίπεδο για την ανάσχεση της κλιματικής αλλαγής, προειδοποιεί σε νέα έκθεσή της η Διεθνής Διαφάνεια. Ζητεί τη λήψη αυστηρότερων μέτρων εναντίον της υπεξαίρεσης και της κατάχρησης, διαφορετικά όπως λέει, δισεκατομμύρια δολάρια που προορίζονται για φιλόδοξα προγράμματα, κινδυνεύουν να χαθούν στην πορεία. Σύμφωνα με τον οργανισμό, οι 20 χώρες που θεωρούνται πιο ευάλωτες στην κλιματική αλλαγή - μεταξύ αυτών η Αίγυπτος, το Βιετνάμ, το Μπαγκλαντές και η Ζιμπάμπουε- συγκαταλέγονται και στις πλέον διεφθαρμένες. Καμία από αυτές δεν βαθμολογείται με πάνω από 3,6 στο γνωστό Δείκτη Αντίληψης για τη Διαφθορά, στον οποίο το 0 σημαίνει την απόλυτη διαφθορά και το 10 την πλήρη διαφάνεια. «Για τη διαφθορά δεν υπάρχει τίποτε ιερό, ούτε καν το μέλλον του πλανήτη μας», λέει η επικεφαλής της Διεθνούς Διαφάνειας, Υγκέτ Λαμπέλ. «Μια αποτυχία στη σωστή διαχείριση των μέτρων ενάντια στην κλιματική αλλαγή, θα έχει ως αποτέλεσμα να διοχετευτούν πόροι σε προγράμματα που δημιουργήθηκαν με δόλιους σκοπούς, ενώ θα πληγούν και οι επόμενες γενιές.» Οι συντάκτες της έκθεσης εκτίμησαν ότι έως το 2020, στη μάχη ενάντια στην κλιματική αλλαγή θα έχουν επενδυθεί σχεδόν 700 δισεκατομμύρια δολάρια. Το πρόβλημα, κατά την έκθεση, είναι ότι «όταν τεράστια ποσά περνούν από νέες και μη δοκιμασμένες αγορές και μηχανισμούς, πάντοτε υπάρχει ο κίνδυνος διαφθοράς». Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι οι αγορές άνθρακα -το κύριο χρηματοπιστωτικό όργανο αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής- που έχουν ήδη πληγεί. Πριν από μόλις τρεις μήνες, χάκερ ανάγκασαν τις Βρυξέλλες να κλείσουν την ευρωπαϊκή αγορά άνθρακα, αφού έκλεψαν εκατομμύρια ευρώ σε πιστώσεις άνθρακα. Ένα άλλο παράδειγμα αφορά την παράνομη υλοτομία, μια βιομηχανία με εκτιμώμενο τζίρο πάνω από 10 δισ. δολάρια το χρόνο: κάποιες χώρες έχουν ήδη εξασφαλίσει πιστώσεις άνθρακα για ανύπαρκτα προγράμματα προστασίας των δασών, όταν στην πραγματικότητα οι δασικές εκτάσεις τους συρρικνώνονται με επικίνδυνους ρυθμούς. Οι συντάκτες εκφράζουν επίσης την έντονη ανησυχία τους για τον κατασκευαστικό κλάδο, «που εδώ και καιρό θεωρείται από τους πλέον διεφθαρμένους, ενώ παράλληλα του έχει ανατεθεί να καταστήσει την ανθρωπότητα λιγότερο ευάλωτη» στην κλιματική αλλαγή. Σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα το 5-20% των ποσών που διοχετεύονται στο συγκεκριμένο κλάδο χάνεται εξαιτίας της διαφθοράς, στερώντας από τις αναπτυσσόμενες χώρες περίπου 18 εκατομμύρια δολάρια το χρόνο. Όπως λέει ο Τζέιμς Λούις, αρχιτέκτονας που ειδικεύεται σε θέματα περιβάλλοντος, οι χαλαροί κανονισμοί έχουν ως αποτέλεσμα την κατασκευή κτηρίων και υποδομών που δεν πληρούν τις προδιαγραφές ασφαλείας. Το κόστος τέτοιων πρακτικών, προειδοποιεί, «είναι πιθανό να πρέπει να υπολογιστεί σε ανθρώπινες ζωές».

ΠΗΓΗ : Naftemporiki.gr

Μία δικαστική διαμάχη που βρίσκεται σε εξέλιξη στο Ελληνικό δείχνει ότι τα σχέδια για την πώληση εκατομμυρίων στρεμμάτων δημόσιας γης μόνο εύκολα δεν θα υλοποιηθεί. Πρόκειται για τις διεκδικήσεις που έχουν περισσότεροι από 300 ιδιοκτήτες ακινήτων στο Ελληνικό. Πρόκειται για περίπου 300 ιδιοκτήτες ακινήτων που είχαν απαλλοτριωθεί για τις ανάγκες του παλιού αεροδρομίου. Αυτοί είχαν πρσφύγει στο ΣτΕ και η προσφυγή τους είχε απορριφθεί από την Ολομέλεια του . Παρόλα αυτά όμως εκκρεμεί στο ΣτΕ άλλη μια δίκη, με την οποία διεκδικούν τις περιουσίες τους που απαλλοτριώθηκαν για εθνικούς σκοπούς αλλά σήμερα σχεδιάζεται να πουληθούν σε ιδιώτες.. Τα απαλλοτριωμένα ακίνητα βρίσκονται στον προσφυγικό συνοικισμό Χασανίου και στην Κηπούπολη Ελληνικού. Με τις υποθέσεις αυτές να βρίσκονται στα δικαστήρια , πόσο εφικτή είναι η υλοποίηση μίας τέτοιας έκτασης επένδυσης , αναρωτιόνταν πριν λίγες μέρες τραπεζικός παράγοντας και συμπλήρωνε «δεν υπάρχει επενδυτής που θα φέρει έστω και ένα ευρώ όταν γνωρίζει ότι μία απόφαση δικαστηρίου μπορεί να ανατρέψει όλα τα δεδομένα.» Το ίδιο ακριβώς πρόβλημα μπορεί να επαναληφτεί και σε όλες τις περιπτώσεις αξιοποίησης των δημόσιων εκτάσεων.

Διέψευσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιώργος Πεταλωτής πρωτοσέλιδο δημοσίευμα, σύμφωνα με το οποίο δεν προχωράει το σχέδιο αξιοποίησης του πρώην αεροδρομίου στο Ελληνικό. Ο κ. Πεταλωτής χαρακτήρισε τα όσα αναφέρονται στο συγκεκριμένο δημοσίευμα (στην εφημερίδα "Ελευθεροτυπία") "αβάσιμα και ανυπόστατα", χωρίς ίχνος αλήθειας και τόνισε ότι το "σχέδιο αξιοποίησης του Ελληνικού δεν έχει εγκαταλειφθεί" και επικαλέστηκε έγγραφη διαβεβαίωση πριν από λίγες εβδομάδες από το Κατάρ, ότι συνεχίζει να ενδιαφέρεται. "Είναι ένα πρότζεκτ για το πώς θα κινηθεί η κυβέρνηση. Να δείξει πώς αξιοποιεί μια περιοχή που έχει από καιρό εγκαταλειφθεί". Ο κ. Πεταλωτής διαβεβαίωσε ακόμη ότι "όλα θα γίνουν με διαφάνεια, σεβασμό στο περιβάλλον και νομιμότητα", διαψεύδοντας παράλληλα ότι έχει δοθεί κατ΄ανάθεση στον αρχιτέκτονα Χοσέ Αθεμπίγιο η έγκριση για την υλοποίηση του έργου.

Το ρεπορταζ της εφημερίδας ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ ανάφερε:

"Το «όραμα» του υπουργού Επικρατείας, Χάρη Παμπούκη, για το «Σέντραλ Παρκ της Αθήνας»... ξέμεινε από χρηματοδότες αφού τα πετροδολάρια του Κατάρ δεν θα ρεύσουν τελικά στο «φιλέτο» του Ελληνικού. Ο εκτελεστικός διευθυντής της Qatar Invenstment Authority (QIA), Αχμάντ αλ Σαγέντ, ειδοποίησε πριν από δέκα ημέρες τον υπουργό Επικρατείας ότι αποσύρει το ενδιαφέρον του για την επένδυση στο Ελληνικό. Το νέο πλήγμα στην αξιοπιστία της κυβέρνησης Παπανδρέου έρχεται επτά μήνες μετά το πρώτο φιάσκο της ματαίωσης της επένδυσης στον Αστακό -και πάλι από το Κατάρ- για την κατασκευή τερματικού σταθμού υγροποιημένου φυσικού αερίου.

Τα πρώτα «μαύρα» σύννεφα για την υλοποίηση της επένδυσης είχαν εμφανιστεί από τα τέλη του 2010. Οπως είναι σε θέση να γνωρίζει η «Ε», το Κατάρ κάνει τελικά πίσω κυρίως για τρεις λόγους:

**Πρώτον, η Γερμανία πίεσε παρασκηνιακά την Ε.Ε. για να «εμποδίσει» την Αθήνα να προχωρήσει η συμφωνία με την QIA. Τα επιχειρήματα, που τέθηκαν μέσω Βερολίνου από πολύ νωρίς, ήταν ότι μια απευθείας ανάθεση της επένδυσης στην QIA, έτσι όπως τη σχεδίαζε η κυβέρνηση, αντίκειται στην κοινοτική νομοθεσία και ότι θα έπρεπε να προκηρυχθεί διεθνής διαγωνισμός γιατί υπήρχαν και «ευρωπαϊκές εταιρείες» που ενδιαφέρονταν να συμμετάσχουν.

**Δεύτερον, τα μηνύματα των Βρυξελλών προς την κυβέρνηση Παπανδρέου είχαν στόχο τον «αδιαφανή» ρόλο του Ισπανού αρχιτέκτονα, Χοσέ Αθεμπίγιο, ο οποίος είχε αναλάβει χωρίς διαγωνισμό το σχέδιο μελέτης. Η ελληνική κυβέρνηση για να παρακάμψει τον σκόπελο δικαιολόγησε στην Ε.Ε. ότι «ο Αθεμπίγιο είναι προσωπικός φίλος του Ελληνα πρωθυπουργού και θα κάνει τη μελέτη αμισθί». Οταν όμως δημοσιοποιήθηκε το πρόγραμμα των αποκρατικοποιήσεων ύψους 50 δισ. ευρώ από τη διυπουργική επιτροπή, οι «ενδιαφερόμενοι ανταγωνιστές» στην Ε.Ε., μια ισπανική και μια ολλανδικών συμφερόντων εταιρείες, «τσεκάρισαν» ότι ως σύμβουλος εμφανίζεται η εταιρεία Barcelona Strategic Urban Systems (BSUS).

Ενας εκ των ιδιοκτητών της συγκεκριμένης εταιρείας είναι και ο Ισπανός αρχιτέκτονας. Οι «Ευρωπαίοι ανταγωνιστές» άφησαν υπονοούμενα ότι ο πλασαριζόμενος ως «φίλος του πρωθυπουργού» δεν εργάζεται «αμισθί» και φρόντισαν να το διοχετεύσουν μέσω συγκεκριμένων καναλιών στις Βρυξέλλες.

**Τρίτον, οι διαφορές των δύο πλευρών, που υπήρχαν σε σχέση με τους «όρους συνεκμετάλλευσης», ήταν αγεφύρωτες. Εμπλοκή δημιουργήθηκε όταν η Ντόχα πληροφορήθηκε ότι από τα 5.300 στρέμματα του Ελληνικού, τίτλους καθαρής ιδιοκτησίας έχουν μόνο τα μισά, κάτι που έθετε σε κίνδυνο την επένδυση λόγω πιθανών δικαστικών προσφυγών. Επίσης, οι απαιτήσεις της QIA κρίθηκαν «υπερβολικές» για να ικανοποιηθούν, αφού η κυβέρνηση θα ερχόταν σε ευθεία σύγκρουση με τους τοπικούς φορείς και το μοντέλο πράσινης ανάπτυξης που διαφημίζει στις επενδύσεις. Το Κατάρ φέρεται επίσης ότι αξίωνε την αξιοποίηση μέχρι και 70% της συνολικής έκτασης του Ελληνικού, πράγμα που στην πράξη θα ακύρωνε την «οραματική διακήρυξη» της κυβέρνησης ότι πρόκειται να παραδώσει ένα «Σέντραλ Παρκ» στην καρδιά της πρωτεύουσας.

Οι προαναφερθέντες λόγοι προκάλεσαν τελικά τη ρήξη μεταξύ Αθηνών-Ντόχα, η οποία και επιχειρήθηκε όλο το προηγούμενο διάστημα να αποσιωπηθεί. Οι αξιωματούχοι του Κατάρ εμφανίζονταν «εξαγριωμένοι» με την ελληνική πλευρά κάνοντας λόγο για έλλειψη επαγγελματισμού και ενός συγκεκριμένου business plan. «Οι Καταριανοί έφυγαν βρίζοντας» αναφέρθηκε επί λέξει στην «Ε». Ο υπουργός Επικρατείας, Χάρης Παμπούκης, έχει αρχίσει να ενημερώνει συγκεκριμένους τραπεζικούς παράγοντες και ήδη αναζητεί εναλλακτικά επενδυτικά σχήματα από την ευρωπαϊκή ήπειρο και την Ασία.

«Οικονομική Γιάλτα»

Οι πηγές της «Ε» εντάσσουν την παρέμβαση της Ε.Ε. -και κατ' επέκταση της κυβέρνησης Μέρκελ- στο πλαίσιο μιας «νέας οικονομικής Γιάλτας» που έχει επιβληθεί στη χώρα και κατά την οποία οι Γερμανοί επιθυμούν να έχουν τον πρώτο λόγο αναφορικά με την εκμετάλλευση της δημόσιας περιουσίας της.

Σημειωτέον ότι ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου στις 21 Σεπτεμβρίου 2010 στη Νέα Υόρκη, μπροστά σε επενδυτικό ακροατήριο στη Γουόλ Στριτ, είχε «δώσει» το σχετικό σήμα προς τους διεθνείς επενδυτές κοστολογώντας τη δημόσια περιουσία στα 270 δισ. ευρώ, ένα ποσόν που καλύπτει σε μεγάλο ποσοστό το δημόσιο χρέος της χώρας. Οι τότε δηλώσεις του πρωθυπουργού συνοδεύτηκαν δύο ημέρες αργότερα (23/09) με την υπογραφή στη Νέα Υόρκη του Μνημονίου συνεργασίας με το Κατάρ, το οποίο προέβλεπε ότι η QIA θα διέθετε 5 δισ. δολάρια για την επένδυση στο Ελληνικό.

Η πολιτική διάσταση του θέματος και το μήνυμα του Βερολίνου είναι σαφή για το τι μέλλει γενέσθαι στο πρόγραμμα των αποκρατικοποιήσεων: «Οι Γερμανοί αξιώνουν ότι εκείνοι θα είναι που θα ορίσουν το τι πρόκειται να παραχωρήσει η Ελλάδα και σε ποιο τίμημα», ανέφερε σχετικά η πηγή της «Ε», σημειώνοντας ότι η χώρα έχει χωριστεί σε τρεις επενδυτικές ζώνες «υψηλού ενδιαφέροντος»: ενέργεια, real estate, παραλιακές εκτάσεις και νησιά. «Το Ελληνικό», τονίζει ο συνομιλητής της «Ε», «δεν θα μπορούσε να εξαιρεθεί στο πλαίσιο της ευρύτερης αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας από ευρωπαϊκές εταιρείες».