Τελικά τα περίφημα μέτρα για το κέντρο δεν ευνοούν παρά εκείνους που επωφελήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια αγοράζοντας ακίνητα σε περιοχές όπως σε Μεταξουργείο και Κεραμικό για ένα «κομμάτι» ψωμί. Στην πραγματικότητα , ειδικά για τις περιοχές αυτές , για τις οποίες ανακοινώθηκαν και ειδικά φορολογικά κίνητρα την προηγούμενη δεκαετία έγιναν σημαντικές αγορές και κατασκευές νέων πολυκατοικιών . Και τώρα , η δέσμη των μέτρων δεν είναι τίποτε άλλο παρά η παροχή κινήτρων για να ρευστοποιηθούν ευκολότερα τα ήδη υφιστάμενα μεσούσης της κρίσης με την βοήθεια των φορολογούμενων. Το παράδειγμα του Μεταξουργείου ανήκει στις περιπτώσεις που για το real estate το εργαλείο εξευγενισμού ήταν η τέχνη. Αυτό σε συνδυασμό με την αποκατάσταση και επανάχρηση του εργοστασίου του Γκαζιού ως εκθεσιακό-συναυλιακό χώρο στην γειτονική συνοικία ήταν που σηματοδότησε την αρχή της αλλαγής χαρακτήρα της ευρύτερης περιοχής. Τα εικαστικά project στον Κεραμικό-Μεταξουργείο φαίνονται να έχουν λειτουργήσει σαν εμπροσθοφυλακή για τον "εξευγενισμό" πριν από μία πενταετία αυτής της γειτονιάς, την εκδίωξη των μειονοτικών πληθυσμών και την ανεμπόδιστη έλευση του Real Estate». Ηδη στο πλαίσιο του εξευγενισμού ξένοι και έλληνες διάσημοι αρχιτέκτονες σχεδιάζαν κτίρια για το Μεταξουργείο εδώ και καιρό. Δεν είναι τυχαίο ότι στο παρελθόν είχαν γίνει συναντήσεις με επαγγελματίες της περιοχής, γκαλερίστες, θεατρικούς επιχειρηματίες, εκπροσώπους της αστυνομίας με ένα όμιλο Real Estate που είχε πραγματοποιήσει δεκάδες αγορές στην περιοχή και πρόσφατα έκανε δημόσιες ανακοινώσεις για τις επενδύσεις του. Υπάρχουν καταγγελίες για συνένωση ακινήτων και μικρών ιδιόκτητων περιουσιών. Το μόνο σίγουρο είναι ότι τα μέτρα που ανακοινώθηκαν χθες κάποιους ευνοούν αφού τους βοηθούν να αποκτήσουν πελατεία την οποία δεν μπορούσαν ούτε να διανοηθούν. Πελατεία, που το πιθανότερο είναι , ότι δεν αντιμετωπίζει προβλήματα «πρώτης κατοικίας» και το πιθανότερο ούτε και οικονομικά!!! Φυσικά υπάρχει και το θέμα του άνισου ανταγωνισμού με τις άλλες αγορές του κέντρου της Αθήνας και των κεντρικών συνοικιών.

«Το πρόβλημα της Αθήνας δεν είναι μόνο πρόβλημα αστυνόμευσης. Είναι ένα πρόβλημα πολυσύνθετο, που απαιτεί παρεμβάσεις σε πάρα πολλά επίπεδα και σε βάθος χρόνου. Αλλά δεν πρέπει να παραβλέπουμε το γεγονός ότι υπάρχει ένα σοβαρό πρόβλημα ασφάλειας στην Αθήνα», υπογράμμισε ο Δήμαρχος Αθηναίων Γιώργος Καμίνης μιλώντας στο ραδιοσταθμό ΒΗΜΑ 99,5.

Ειδικότερα για την εγκληματικότητα, τόνισε πως «πρέπει να αστυνομευτεί καλύτερα, αλλά και να απομακρυνθούν ή να εξουδετερωθούν πρώτα απ' όλα τα εγκληματικά δίκτυα που υπάρχουν στο κέντρο. Η εγκληματικότητα στο κέντρο είναι εγκληματικότητα σε ποσοστό 90% οργανωμένου εγκλήματος. Και η εμπορία ναρκωτικών και η πορνεία του δρόμου, η παράνομη πορνεία, ακόμη και η επαιτεία είναι οργανωμένη σε δίκτυα. Τα δίκτυα αυτά πρέπει να εξαρθρωθούν. Οι άνθρωποι που συμμετέχουν σ' αυτά να διωχθούν και να απομακρυνθούν από τους δρόμους της πόλης». Σε ότι αφορά τη δημοτική αστυνομία, σημείωσε πως «είναι απλοί δημοτικοί υπάλληλοι που καταγράφουν δημοτικές παραβάσεις. Δεν μπορούμε, όμως, να παραμείνουμε απαθείς απέναντι στο πρόβλημα της δημόσιας ασφάλειας. Γι' αυτό και θα καθιερώσουμε μέσα στις επόμενες εβδομάδες, πιλοτικά, το θεσμό του δημοτικού αστυνομικού της γειτονιάς. Οι κάτοικοι θα έχουν το τηλέφωνό του, θα επικοινωνούν μαζί του, ούτως ώστε και αυτός να μπορεί να τους βοηθήσει, στο μέτρο του δυνατού. Δεν είναι ότι θα λύσουν αυτοί το πρόβλημα της ασφάλειας, αλλά πρέπει να δείξουμε στους κατοίκους ότι η δημοτική αρχή είναι κοντά τους και μπορεί να τους συμπαρασταθεί σ' αυτό το σοβαρό πρόβλημα».

Αναφερόμενος στη λαθρομετανάστευση, υπογράμμισε: «είναι εγκληματικό ότι συλλαμβάνονται και μετά αφήνονται ελεύθεροι γιατί δεν μπορούν να τους απελάσουν στην ουσία. Αλλά και ότι τους δίνουν ένα εισιτήριο με προορισμό την Ομόνοια. Αυτό έχει φτάσει την πόλη σ' αυτήν την κατάσταση. Πρέπει να συνεχιστεί η προσπάθεια με τη Frontex και χωρίς αυτήν. Να ελέγξουμε την παράνομη εισροή μεταναστών από τα σύνορά μας. Πρέπει να σφραγίσουμε τα σύνορα. Το δεύτερο είναι ότι όσοι καταφέρουν να περάσουν αυτό το ''φίλτρο'', δεν επιτρέπεται πλέον να κατευθύνονται προς την Αθήνα. Είναι ένα βάρος που πρέπει να το μοιραστεί ισομερώς ολόκληρη η χώρα. Όχι μόνο για λόγους δικαιοσύνης και ισότητας απέναντι στους πολίτες της Αθήνας και τους κατοίκους της, αλλά γιατί δεν επιτρέπεται να αφήσουμε την πρωτεύουσα της χώρας να καταρρεύσει. Αν καταρρεύσει η πρωτεύουσα, θα καταρρεύσει ολόκληρη η χώρα. Πρέπει αυτό να καταστεί σαφές: η Ομόνοια, ως προορισμός αυτών που μπαίνουν λαθραία στη χώρα, είναι μια απαράδεκτη πρακτική και πρέπει να σταματήσει. Πρέπει να υπάρξουν άμεσα, στρατόπεδα φιλοξενίας αυτών των ανθρώπων, έως ότου επιστρέψουν στις πατρίδες τους». Σε ότι αφορά τα κίνητρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση για το κέντρο της Αθήνας, είπε ότι «κανείς δεν θα έρθει να εγκατασταθεί σε μια περιοχή όπου θα αισθάνεται ανασφαλής. Ο δήμος Αθηναίων πρέπει να του διασφαλίσει ότι θα ζει σε μια περιοχή καθαρή και καλά φωτισμένη, η Αστυνομία ότι θα είναι ασφαλής, το υπουργείο Οικονομικών ότι θα έχει κάποια φορολογικά κίνητρα να επιστρέψει στο κέντρο και ο δήμος επίσης να κρατήσει ζωντανές τις πλατείες κτλ. Μια παρέμβαση σε όλα τα επίπεδα».

Εξηγώντας την πρότασή του για τις διαδηλώσεις στο κέντρο της Αθήνας, τόνισε ότι «δεν είναι μόνο η ελευθερία του διαδηλωτή, είναι η ελευθερία και του πολίτη να μπορεί να κυκλοφορήσει ελεύθερα μέσα στο κέντρο της Αθήνας ή του καταστηματάρχη να μπορεί να λειτουργήσει ανενόχλητα το κατάστημά του. Λόγω δειλίας, τα πολιτικά κόμματα δεν έχουν τολμήσει να ψηφίσουν ένα νόμο που τον προβλέπει το Σύνταγμα».

του Παρατηρητή

Από το πρωί , όταν έγινε γνωστή η υπόθεση του κ. Στρος Καν βρεθήκαμε σε ένα δίλλημα. Ασχολούμαστε με το θέμα ; πότε και πως; Μετά από μία τηλεφωνική σύσκεψη με την υπόλοιπη δημοσιογραφική ομάδα αποφασίσαμε ότι ως οικονομική εφημερίδα δεν μπορούμε να αγνοήσουμε το θέμα. Σκεφτήκαμε επίσης, ότι το ενδιαφέρον μας συνδέεται καταρχήν ν από την εμπλοκή του ΔΝΤ στην ελληνική «περιπέτεια» και κατά δεύτερο από την εμπλοκή του Στρος Καν στην πολιτική ζωή της Γαλλίας που επηρεάζει και αυτή ,από τη θέση της ως του δεύτερου πιο σημαντικού εταίρου, τη ζωή των ελλήνων. Συμφωνήσαμε λοιπόν ότι, η συμπεριφορά ενός γάλλου σοσιαλιστή που τοποθετήθηκε με παρέμβαση του δεξιού πολιτικού του αντιπάλου σε ένα κορυφαίο οικονομικό οργανισμό που ελέγχεται από τις ΗΠΑ , είναι ενδεικτικός με τον τρόπο που πολιτεύεται. Και το λέμε αυτό, διότι η πράξη για την οποία κατηγορείται είναι εξίσου κατακριτέα και καταδικαστέα από οιοδήποτε και αν προέρχεται είτε είναι ο μαύρος του γκέτο στο Χάρλεμ είτε ο επικεφαλής του ΔΝΤ. Αποφασίσαμε λοιπόν , για το συμβάν να δώσουμε , στην εφημερίδα όσο χώρο θα δίναμε για οποιοδήποτε που τον βαραίνει αυτή η κατηγορία και να προχωρήσουμε λίγο παραπέρα: Στην ηθική αυτών που σήμερα κυβερνούν τον πλανήτη. Και γιατί αυτό; Διότι , αν οι άνθρωποι , που καλούνται να διαμορφώσουν ένα παγκόσμιο πλέγμα κανόνων που θα διέπονται από την ηθική και την δεοντολογία χαρακτηρίζονται από την ανηθικότητα, τον καιροσκοπισμό και τον τυχοδιωκτισμό , τότε είναι αδύνατον η πολιτική τους να έχει διαφορετικά κίνητρα. Εμείς λοιπόν, ψάξαμε στο ηλεκτρονικό μας αρχείο και βρήκαμε ότι την τελευταία 10ετία αρκετοί από τους ηγέτες των πιο ισχυρών χωρών του κόσμου έχουν κατηγορηθεί για συμπεριφορές που δεν συνάδουν με το δημόσιο αξίωμα τους. Ηγέτες παραπέμπονται στην δικαιοσύνη και κατηγορούνται από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης για προσπάθειες πλουτισμού και εκμετάλλευσης της πρωτοφανούς εξουσίας που διαθέτουν τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδα. Επομένως , η περίπτωση του γάλλου δεν είναι παρά ένας κρίκος μίας αλυσίδας φαινομένων διαφθοράς και ανηθικότητας των ηγεσιών του πλανήτη . Η πραγματική είδηση δεν είναι η «καμαριέρα και ο Στρος» , αλλά τα κοινά σημεία που έχει η καμαριέρα με τους λαούς της Ελλάδος, της Πορτογαλίας , της Ιρλανδίας και όλων των άλλων που στενάζουν από τις στρατηγικές και τις πολιτικές του ΔΝΤ και εκείνων που κρύβονται πίσω από αυτό. Σίγουρα υπάρχουν. Υπάρχουν όμως και διαφορές όπως για παράδειγμα η μεν καμαριέρα προχώρησε σε καταγγελίες ενώ οι άλλοι σιωπούν. Όλα τα υπόλοιπα είναι ισοδυνάμου αποτελέσματος με τους πρόσφατους πριγκηπικούς γάμους στην Βρετανία.

Τελικά κάνουμε ότι περνά από χέρι μας να απαξιώσουμε την αγορά ακινήτων. Από πού να αρχίσει και που να τελειώσει κανείς: από την φορολογική ανασφάλεια ; από τον κυριολεκτικό αποκλεισμό των πιο εμπορικών περιοχών της πόλης από τα σκουπίδια, την επαιτεία , την εγκατάλειψη , την εγκληματικότητα; από την κατακόρυφη πτώση της οικονομικής δραστηριότητας που έχει ήδη αφήσει τα σημάδια της σε κλάδους ολόκληρους του εμπορίου όπως για παράδειγμα των επίπλων και των οικιακών συσκευών; Η ελληνική αγορά ακινήτων , δεν ζητά πλέον πολιτικές ενίσχυσης αλλά παρεμβάσεις για να μη απαξιωθεί εντελώς. Στην χώρα μας καταγράφεται κατά ριπάς αύξηση των αντικινήτρων οδηγούν στην απομάκρυνση των επενδυτών ακόμα και από την σκέψη να επενδύσουν σε ακίνητα. Όλα δείχνουν ότι η οικονομική κρίση ανέδειξε προβλήματα που για δεκαετίες ολόκληρες ήταν προσεκτικά κρυμμένα κάτω από χαλί και τώρα ξεπροβάλλουν ορμητικά και απειλητικά. Ο πραγματικός κίνδυνος που ελλοχεύει δεν είναι ούτε η πτώση ούτε των τιμών ούτε των υπεραξιών. Ο πραγματικός κίνδυνος τον οποίο φαίνεται ότι αγνοούν –ή θέλουν να αγνοούν –οι κάθε λογής υπεύθυνοι ,είναι το ακίνητο, μία επένδυση την οποία ο μέσος έλληνας θεωρούσε ως το πιο ασφαλές καταφύγιο , να διαγραφεί από την λίστα των εναλλακτικών επενδυτικών επιλογών του. Με δεδομένο , ότι η ελληνική αγορά ακινήτων είναι καθαρά ελληνική υπόθεση το αποτέλεσμα αυτής της πρακτικής μπορεί να το φανταστεί ο καθένας. Αυτή τη στιγμή , αν θέλουν να πάρει μπροστά η αγορά ακινήτων η διαδρομή είναι μονόδρομος αφού η αγορά το μόνο που χρειάζεται είναι να ηρεμήσει και να αισθανθεί ασφάλεια. Κινήσεις και επιλογές που αφήνουν να αιωρούνται φόβοι και απειλές οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε αδιέξοδο.