Real Estate News NETWORKSOCIALOPINION.GR | INVESTNEWS.GR | PARATIRITIS.GR | PREMIUM.PARATIRITIS.GR

realestatenews.gr

Επιτόκια Vs Ακινητα

Σε σταυρόλεξο για προχωρημένους εξελίσσεται πλέον η αγορά ακινήτων καθώς καθημερινά αλλάζουν τα δεδομένα που επηρεάζουν την αγορά με αποτέλεσμα , να επικρατεί πλέον πλήρης ανασφάλεια σχετικά με τις εξελίξεις. Αυτή την φορά τα νέα δεδομένα συνδέονται με την αγορά χρήματος καθώς η άνοδος των επιτοκίων έχει ως αποτέλεσμα οι επενδύσεις σε ακίνητα να γίνονται λιγότερο ελκυστικές για όσους διαθέτουν ρευστότητα ή πρόσβαση σε αυτή. «Οι επενδυτές δεν είναι ικανοποιημένοι με τις αποδόσεις που προσφέρουν τα επαγγελματικά ακίνητα . Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να πιέζουν τους πωλητές-ιδιοκτήτες για υψηλότερες αποδόσεις από εκείνες που προσφέρουν αυτή την στιγμή οι καταθέσεις προθεσμίας. Από την πλευρά τους οι πωλητές εμφανίζονται επιφυλακτικοί στο να ρίξουν τις τιμές και έτσι η αγορά είναι παγωμένη.

Στα επαγγελματικά ακίνητα πλέον οι αγορές –αλλά και το ενδιαφέρον - έχουν σταματήσει και το μόνο που εξακολουθεί κάπως να κινείται είναι κάποιες μισθώσεις χαμηλού κόστους γραφειακών χώρων» , τόνιζε χαρακτηριστικά επικεφαλής μεγάλης εταιρίας ακινήτων , θυγατρικής μεγάλης εμπορικής τράπεζας και συμπλήρωνε επισημαίνοντας : «δεν θα πρέπει να αποκλειστεί τους προσεχείς μήνες και με δεδομένο ότι δεν θα υπάρξουν θεαματικές αλλαγές στην αγοράς χρήματος , ότι οι τιμές πώλησης θα υποχωρήσουν περισσότερο ώστε με τον τρόπο αυτό να υπάρξει το δέλεαρ των ελκυστικών αποδόσεων.» Το σίγουρο είναι ότι αυτό το ιδιότυπο «μπρα ντε φερ» μεταξύ των επιτοκίων και των αποδόσεων σε ακίνητα καθιστά όσους έχουν ρευστότητα κυριάρχους του παιγνιδιού και αυτό γιατί μπορούν να διαπραγματευτούν και ενίοτε να πετύχουν, χαμηλότερες τιμές τουλάχιστον σε επαγγελματικά ακίνητα που δεν χαρακτηρίζονται ως υψηλής προβολής. Πρόκειται δηλαδή για τους γραφειακούς χώρους σχετικά «μεγάλης ηλικίας» που δεν βρίσκονται σε δρόμους υψηλής προβολής καθώς και εμπορικούς χώρους οι οποίοι βρίσκονται σε δρόμους μικρότερης προβολής. .

Αντίθετα στην περίπτωση των logistics η καλή εικόνα που είχε διαμορφωθεί τα προηγούμενα χρόνια , προς το παρόν τουλάχιστον, δεν φαίνεται να διαφοροποιείται αισθητά. Οι αποδόσεις εξακολουθούν να είναι ανταγωνιστικές σε σχέση με τις εναλλακτικές τοποθετήσεις μηδενικού κινδύνου ενώ η ζήτηση παραμένει σε υψηλά επίπεδα. Αλλά και στην περίπτωση αυτή διατυπώνονται φόβοι ότι σε περίπτωση που η κρίση επιδεινωθεί αυτό θα αφήσει τα «σημάδια» και στην αγορά αποθηκευτικών χώρων. Συγκεκριμένα διατυπώνονται φόβοι ότι η περαιτέρω συρρίκνωση της καταναλωτικής δαπάνης, θα έχει προέκταση και στην αγορά των χώρων διανομής και αποθήκευσης.

Αυθαίρετα: Οι προτάσεις της ΠΟΜΙΔΑ

Η πολύχρονη ενασχόλησή με το πρόβλημα της αυθαίρετης δόμησης, επισημαίνει η ΠΟΜΙΔΑ έχει δείξει ότι δυστυχώς το πρόβλημα της αυθαίρετης δόμησης είναι μια πληγή που από τη φύση της δεν έκλεισε, ούτε πρόκειται ποτέ να κλείσει, όσες «κόκκινες γραμμές» και αν εξαγγελθούν και αυτό γιατί το παραπάνω φαινόμενο οφείλεται κατά μέγα μέρος στο ότι το Κράτος, το οποίο είναι το ίδιο ο μεγαλύτερος αυθαίρετος οικιστής στη χώρα:

-Δεν προωθεί έγκαιρα τις διαδικασίες ένταξης γης σε σχέδια πόλεων, αλλά αντίθετα συνεχώς περιορίζει την γη που διαθέτει νόμιμη οικοδομησιμότητα.

-Δυσχεραίνει και επιβαρύνει διαρκώς τις διαδικασίες και το κόστος της νόμιμης εντός σχεδίου δόμησης με την απίστευτη πολυνομία, γραφειοκρατία, διαφθορά, σωρεία φόρων, εισφορών, αμοιβών κλπ., ώστε ο πολίτης εξωθείται τελικά στην αυθαίρετη δόμηση για την κάλυψη των στεγαστικών αναγκών του. -Καταργεί έμμεσα αλλά ουσιαστικά, το δικαίωμα της νόμιμης εκτός σχεδίου δόμησης με τα νέα χωροταξικά σχέδια που προβλέπουν τεράστιες αρτιότητες, τις ρυθμίσεις για τις περιοχές NATURA, τους δασικούς χάρτες που «βλέπουν» τα πάντα ως «δάσος» βασιζόμενοι σε αεροφωτογραφίες πενήντα και πλέον ετών και τα «πιστοποιητικά υψηλής παραγωγικότητας» που μπλοκάρουν αδικαιολόγητα τις συναλλαγές.

-Δεν διαθέτει επαρκείς, δίκαιους και αξιόπιστους ελεγκτικούς μηχανισμούς και όταν προσπαθεί να δημιουργήσει, ανοίγει απλά μία ακόμα εστία συναλλαγής και διαφθοράς.

Αν όλα αυτά δεν επιλυθούν άμεσα, η διαιώνιση του προβλήματος είναι δυστυχώς εγγυημένη και για το μέλλον!

Σε ότι αφορά τη σημερινή ουσιαστική αδυναμία κατεδάφισης των αυθαιρέτων και είσπραξης των εξοντωτικών όσο και αλυσιτελών προστίμων, εν όψει και των αδήριτων ταμειακών αναγκών της χώρας, μοιραία αναγκαζόμαστε να οδηγηθούμε για μία ακόμα φορά στην πεπατημένη της «τακτοποίησης».

Επί του κατατεθειμένου σχεδίου νόμου η ΠΟΜΙΔΑ προτείνει τις εξής βελτιώσεις:

1. Επί του άρθρου 23 σχετικά με την απαγόρευση εμπραγμάτων δικαιοπραξιών χωρίς νέα βεβαίωση μηχανικού: Δυστυχώς, αντί να διευκολύνονται οι δικαιοπραξίες επί ακινήτων ώστε να κινηθεί η κτηματαγορά με ότι αυτό συνεπάγεται για την εθνική οικονομία, θεσμοθετείται μία ακόμα γραφειοκρατική διαδικασία και μία επιπλέον βεβαίωση μηχανικού σε όλα τα συμβόλαια, ακόμη και των απολύτως νομίμων χώρων, η οποία ασφαλώς για την έκδοσή της θα απαιτεί και την καταβολή σχετικής αμοιβής στον επαγγελματία που θα την εκδίδει αυξάνοντας ακόμα περισσότερο το κόστος της δικαιοπραξίας. Η βεβαίωση αυτή προστίθεται στη μεγάλη και συνεχώς αυξανόμενη συσσώρευση δικαιολογητικών (μαζί με τη δήλωση μηχανικού του Ν. 651/77, το ενεργειακό πιστοποιητικό, τις βεβαιώσεις φορολογικής, ασφαλιστικής και δημοτικής ενημερότητας και άλλων αρχών, τη βεβαίωση δήλωσης στο Ε9, τη δήλωση μισθωμάτων κλπ. κλπ.). Η αδυναμία του κράτους να δημιουργήσει αξιόπιστους ελεγκτικούς μηχανισμούς για την αντιμετώπιση της αυθαίρετης δόμησης, δεν είναι δυνατόν να μετακυλίεται στον νομοταγή πολίτη, ο οποίος θα πρέπει να επωμιστεί το κόστος και τη γραφειοκρατία ενός ακόμα «πιστοποιητικού», του οποίου ζητούμε την απαλοιφή από το σ.ν.

2. Επί του άρθρου 23 παρ.3, περίπτωση αα΄: Δεν υπάγεται στις εξαιρέσεις του άρθρου αυτού το ακίνητο που βρίσκεται σε «εγκεκριμένο κοινόχρηστο χώρο της πόλης». Ωστόσο με την διατύπωση αυτή, παραγνωρίζεται το γεγονός ότι οι περισσότεροι δήμοι της χώρας δεσμεύουν ακίνητα για την δημιουργία δήθεν κοινοχρήστων χώρων, χωρίς ουδέποτε να προχωρούν την νόμιμη διαδικασία απαλλοτρίωσής τους και την καταβολή αποζημίωσης στον ιδιοκτήτη, εμπλέκοντάς τον σε ατέρμονες δικαστικές διαμάχες που συχνά διαρκούν πολλές δεκαετίες. Για τον λόγο αυτό θα πρέπει η παραπάνω υποπερίπτωση να διατυπωθεί: «σε εγκεκριμένο κοινόχρηστο χώρο της πόλης, εφόσον έχει καταβληθεί ή παρακατατεθεί στο Τ.Π.&Δ. η καθορισθείσα αποζημίωση του δικαιούχου ιδιοκτήτη».

3. Επί του άρθρου 24, με το οποίο επιτρέπεται η διατήρηση κτιρίων και χρήσεων που έχουν κατασκευαστεί μέχρι 28.4.2010: Εφόσον από 1.1.2012 απαγορεύεται πλήρως η μεταβίβαση κτιρίων που όχι μόνον έχουν δομηθεί αυθαίρετα, αλλά και απλώς έχουν αλλάξει χρήση, η στο διηνεκές εξαίρεση των κατασκευών μετά την 28.2.2010 δεν έχει καμιά λογική βάση, ενώ θα στερήσει χωρίς λόγο το Δημόσιο από σημαντικότατα έσοδα. Γι’ αυτό πιστεύουμε ότι η ρύθμιση αυτή θα πρέπει απαραίτητα να συμπεριλάβει όλες τις κατασκευές, μέχρι και τη δημοσίευση του παρόντος νόμου.

4. Επί του άρθρου 24 παρ. 1 περ. Α: Στο σχέδιο νόμου αναφέρεται ότι το αυθαίρετο κτίσμα διατηρείται για 40 χρόνια αν μεταξύ άλλων «ο ιδιοκτήτης ή ο σύζυγος ή οποιοδήποτε από τα ανήλικα τέκνα δεν έχει δικαίωμα πλήρους κυριότητας ή επικαρπίας ή οίκησης σε (…) ιδανικό μερίδιο κατοικίας που πληροί τις στεγαστικές ανάγκες (…) ή δικαίωμα πλήρους κυριότητας (…) σε ιδανικό μερίδιο οικοπέδου στο οποίο αντιστοιχεί εμβαδόν κτίσματος που πληροί τις στεγαστικές του ανάγκες». Η διατύπωση αυτή παραγνωρίζει το γεγονός ότι σύμφωνα με τις διατάξεις περί κοινωνίας του Αστικού Κώδικα, όποιος έχει ιδανικό μερίδιο σε κατοικία δεν μπορεί να κάνει χρήση της (ακόμα κι αν έχει την πλήρη κυριότητα του μεριδίου αυτού), αν σε αυτό δεν συναινούν οι ιδιοκτήτες ποσοστού άνω του 50% του όλου ακινήτου. Εξάλλου στην περίπτωση που κάποιος έχει ιδανικό μερίδιο σε οικόπεδο δεν επιτρέπεται να προχωρήσει στην ανοικοδόμησή του αν σε αυτό δεν συναινεί το 100% των συνιδιοκτητών. Ως εκ τούτου στις παραπάνω περιπτώσεις δεν μπορούν να καλυφθούν οι στεγαστικές ανάγκες του πολίτη ακόμα κι αν έχει τα σχετικά δικαιώματα και κατά συνέπεια η συγκεκριμένη υποπερίπτωση θα πρέπει να διατυπωθεί ως εξής: «Ο ιδιοκτήτης ή ο σύζυγος ή οποιοδήποτε από τα ανήλικα τέκνα δεν έχει δικαίωμα πλήρους κυριότητας ή επικαρπίας ή οίκησης σε (…) ιδανικό μερίδιο κατοικίας ποσοστού άνω του 50% που πληροί τις στεγαστικές ανάγκες (…)» ενώ τα σχετικά με το ιδανικό μερίδιο σε οικόπεδο θα πρέπει να απαλειφθούν τελείως.

5. Επί του άρθρου 24 παρ. 2: Είναι αμφίβολο το πώς ο μηχανικός θα διαπιστώνει τη στατικότατα του κτιρίου με μακροσκοπική παρατήρηση και θα βεβαιώνει εγγράφως γι’ αυτήν. Σε κάθε πάντως περίπτωση δεν είναι δυνατόν οι πολίτες που θα θελήσουν να υπαχθούν στη ρύθμιση να βρεθούν αντιμέτωποι με την εκπόνηση μελέτης στατικής επάρκειας η οποία στις περισσότερες περιπτώσεις θα έχει κόστος μεγαλύτερο από αυτό της τακτοποίησης. Για το λόγο αυτό θα πρέπει να καθιερωθεί ένα απλοποιημένο σύστημα με το οποίο θα περιορίζεται και η σχετική ευθύνη του μηχανικού ώστε να οδηγηθούμε σε αμοιβές ανάλογες με αυτές της ρύθμισης των ημιυπαίθριων χώρων.

6. Επί του άρθρου 24 παρ. 6: Ο συντελεστής προστίμου 15% μαζί με τους περίπλοκους και δυσνόητους αυξητικούς συντελεστές του παραρτήματος, οδηγούν τελικά σε πρόστιμα που μπορεί να υπερβαίνουν ακόμα και το 50% της αντικειμενικής αξίας, απόλυτα απαγορευτικά για τους πολίτες, ιδιαίτερα στη σημερινή οικονομική συγκυρία, και ως εκ τούτου οι πολίτες τελικά θα επιλέξουν να μην υπαχθούν στη ρύθμιση. Για το λόγο αυτό ο αρχικός συντελεστής δεν θα έπρεπε να υπερβαίνει το 10% ενώ το τελικό κόστος της τακτοποίησης (συνυπολογίζοντας και τους αυξητικούς συντελεστές) δεν θα πρέπει να υπερβαίνει σε καμιά περίπτωση το 25% τις αντικειμενικής αξίας.

7. Επί του άρθρου 24 παρ. 6. Από τους συντελεστές λείπει ο μειωτικός συντελεστής 0,6 (έκπτωση 40%) για τους υπόγειους χώρους και ο μειωτικός συντελεστής 0,5 (έκπτωση 50%) για τις παλαιές κατασκευές έως 31.12.2003, τόσο λόγω της παλαιότητας του κτίσματος, όσο και του ότι τα πρόστιμα που ίσχυσαν κατά το χρόνο κατασκευής, ούτως ή άλλως ανέρχονταν ακριβώς στο ίδιο ύψος με αυτό που καθιερώνεται με την παρούσα ρύθμιση. Η έλλειψη των μειωτικών αυτών συντελεστών είναι ιδιαίτερα καταστροφική για τη δημοσιονομική απόδοση της ρύθμισης, όπως αποδείχθηκε και από την εφαρμογή της ρύθμισης για την «τακτοποίηση» των ημιυπαίθριων.

ΗΠΑ : Βλέπουν αύξηση τιμων

Περαιτέρω αύξηση τιμών στην αγορά κατοικίας των ΗΠΑ, της τάξεως του 5%, προβλέπει για το 2013 ο οίκος πιστοληπτικής αξιολόγησης Standard & Poor’s, που αιτιολογεί την πρόβλεψή του αυτή στηριζόμενος στη συνεχιζόμενη ανάπτυξη -έστω κι αν αυτή γίνεται με αργό ρυθμό- της αμερικανικής οικονομίας και στην πτώση της ανεργίας. Με βάση τα πιο πρόσφατα δεδομένα, η οικονομία των ΗΠΑ αναπτύχθηκε με ρυθμό 3,1% του ΑΕΠ κατά το τρίτο τρίμηνο, ενώ η ανεργία τον Νοέμβριο υποχώρησε σε 7,7%, έναντι 8,7% πριν από ένα χρόνο. Αμφότεροι οι δείκτες αυτοί αναδεικνύονται σε συμμάχους της αγοράς κατοικίας, η οποία ήδη κατά το φετινό εννεάμηνο καταγράφει άνοδο τιμών της τάξεως του 7%. Είναι η πρώτη χρονιά αύξησης τιμών μετά το 2006 και καταδεικνύει τη διάχυτη πλέον αίσθηση ότι η αγορά κατοικίας της χώρας αποτέλεσε και την αφετηρία των οικονομικών προβλημάτων, της χρηματοπιστωτικής κρίσης και της ύφεσης που προέκυψαν κατά τα προηγούμενα χρόνια, ιδίως από το 2008 και μετά. Σύμφωνα με τη Standard & Poor’s, η αμερικανική αγορά κατοικίας αναμένεται να αποφύγει τυχόν αρνητικές επιπτώσεις από το όλο και αυξανόμενο έλλειμμα της χώρας, αρκεί η οικονομική ανάπτυξη να διατηρηθεί έστω και με χαμηλό ρυθμό . Η ανάλυση του οίκου κάνει λόγο για βελτίωση των θεμελιωδών μεγεθών στην αγορά κατοικίας, καθώς τα χαμηλά επιτόκια δανεισμού και οι αυξανόμενες τιμές έχουν ενισχύσει τη ζήτηση στην αγορά, επαναφέροντάς τη στα συνηθισμένα επίπεδα προσφοράς και ζήτησης, ύστερα από πέντε διαδοχικά χρόνια ανατροπής των ισορροπιών. Ασφαλώς, δεν είναι αίφνης όλα ρόδινα, καθώς ο περιορισμός του δανεισμού προς τα νοικοκυριά, προκειμένου να προβούν σε απόκτηση κατοικίας, θα παραμείνει κυρίαρχη τάση και το 2013, μειώνοντας έτσι τον αριθμό των αγοραπωλησιών. Αλλωστε και κατά το τρέχον έτος οι τράπεζες κινήθηκαν κατά κόρον προς την κατεύθυνση της αναχρηματοδότησης υφιστάμενων δανείων, παρά χορήγησης νέων.

Ωστόσο, η Standard & Poor’s εκτιμά ότι οι βελτιωμένες προοπτικές της αγοράς, σε συνδυασμό με τις υψηλότερες τιμές, ενδεχομένως να λειτουργήσουν θετικά υπέρ της αύξησης των διαθέσιμων πιστώσεων για στεγαστικά δάνεια, επιτρέποντας σε περισσότερους δανειολήπτες να λάβουν δάνειο. Αλλωστε, η αύξηση των τιμών το 2012 επέτρεψε σε πάνω από 1,3 εκατ. δανειολήπτες να επιστρέψουν σε θετικό πρόσημο όσον αφορά τη σχέση ανάμεσα στο ύψος του δανεισμού τους και την αξία της κατοικίας τους. Τα τελευταία χρόνια, η κάμψη των τιμών είχε οδηγήσει πολλά δάνεια σε επισφάλεια, καθώς το ποσό που είχε χορηγηθεί για την απόκτηση κατοικίας ήταν μεγαλύτερο από την τρέχουσα αξία της ίδιας της κατοικίας.

Η "συνταγή" της ανάκαμψης

Μία απο τις πιο δύσκολες περιόδους για την αγορά κατοικίας ήταν η δεκαετία του ΄80 που ξεκίνησε με κατακόρυφη καθήλωση της ζήτησης και κατέληξε σε κατακόρυφη άνοδο των τιμών και της οικοδομής. Ποιά ήταν η συνταγή; Το realestatenews.gr παρουσιάζει την πορεία της αγοράς τότε για να διαπιστώσετε τι δεν κάνουμε για να φτάσουμε στην ανάκαμψη:

H έκρηξη της αγοράς κατοικίας κατά την δεκαετία του ΄80 θα πρέπει να αξιολογηθεί κυρίως ως αποτέλεσμα συγκεκριμένων και στοχευμένων πολιτικών δράσεων που σχεδιάστηκαν και υλοποιήθηκαν σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο και δευτερευόντως στην χρηματοπιστωτική αγορά που ήταν το βασικό αίτιο της έκρηξης που σημειώθηκε στην διάρκεια της περιόδου 1997-2008. Ιδιαίτερα σημαντικό θα πρέπει να θεωρηθεί το γεγονός ότι η πορεία των τιμών δεν επηρεάστηκε από την πρόσφορά . Σύμφωνα με τα στοιχεία των Εθνικών Λογαριασμών ο μέσος ετήσιος ρυθμός αύξησης των επενδύσεων σε κατοικίες ήταν 4% (τιμές του 1970). Το 1990 , όταν δηλαδή το γενικό επίπεδο των τιμών κατοικιών έφτασε στο υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων δεκαετιών οι επενδύσεις σε κατοικίες ήταν στα υψηλότερα επίπεδα της δεκαετίας. Η παράλληλη αυτή πορεία υποδηλώνει την δυναμική της ζήτησης η οποία απορρόφησε το σύνολο των προσφερόμενων ακινήτων . Με δεδομένο δεν είναι δυνατόν , λογω έλλειψης διαθέσιμων στοιχείων να καταγραφεί με απόλυτους αριθμούς το σύνολο της προσφοράς δεν θα απείχε πολύ από την πραγματικότητα να χρησιμοποιηθεί ο όρος ότι η αγορά κατοικίας την περίοδο 1986 -1990 κινήθηκε σε συνθήκες υπερβάλλουσας ζήτησης που προκλήθηκαν από εξωγενείς παράγοντες.

Αν και η διεθνής βιβλιογραφία αναφέρει ότι η σχέση των τιμών πώλησης των κατοικιών με την αντίστοιχη των τιμών των ενοικίων είναι αντιστρόφως ανάλογη εντούτοις η αγορά κατοικίας της Αττικής δεν φαίνεται να επιβεβαιώνει αυτή την διαπίστωση. Συγκεκριμένα τα στοιχεία της ΕΣΥΕ που καταγράφουν την εξέλιξη των τιμών των ενοικίων (ειδικός δείκτης για τον υπολογισμό του Δείκτη Τιμών Καταναλωτή ) εμφανίζουν αύξηση των τιμών των ενοικίων που υπερβαίνει το 200%. Πρέπει όμως να σημειωθεί ότι την περίοδο 1986-1990 ο ρυθμός αύξησης των τιμών των ενοικίων σαφώς υπολείπονταν του ρυθμού μεταβολής των τιμών των κατοικιών . Αν και οποιαδήποτε ερμηνεία της συγκεκριμένης συμπεριφοράς είναι παρακινδυνευμένη εντούτοις μπορεί να υποστηριχθεί η άποψη ότι , η έκρηξη της αγοράς κατοικίας την περίοδο 1986-1990 δεν μπορεί να ερμηνευτεί με αμιγώς οικονομικούς όρους . Αντίθετα πρόκειται για μία συμπεριφορά που συνδέεται με την αναβάθμιση των συνθηκών στέγασης των νοικοκυριών . Η ανάγκη αυτή , είναι απόλυτα συνεπής από την πορεία μεγεθών που καταγράφουν την εξέλιξη της αξίας των περιουσιακών στοιχείων αλλά και του διαθεσίμου εισοδήματος των νοικοκυριών.

Η αύξηση του πλούτου σε συνδυασμό με στοχευμένες πολιτικές που επικεντρώνονταν σε ομάδες πληθυσμού κυρίως της μεσαίας τάξης επέτρεψαν την χρηματοδότηση της αγοράς κατοικίας κυρίως με ίδια κεφάλαια και δευτερευόντως με τραπεζικό δανεισμό. Η υπόθεση αυτή επιβεβαιώνεται και από την μελέτη των στοιχείων που αφορούν τις σχετικές τιμές ανά περιοχή. Συγκεκριμένα η μεταβολή του εύρους της απόκλισης της μέσης τιμής πώλησης της κατοικίας ανά περιοχή από την μέση τιμή του συνόλου της Αττικής αποτελεί ένα ασφαλές εργαλείο προσέγγισης όχι μόνο των συνθηκών ζήτησης για κατοικίες στην κάθε αγορά αλλά και για τυχόν εσωτερικές ανακατατάξεις που σημειώνονται στο σύνολο της αγοράς (κινητικότητα αγοράς).

Το "φάντασμα" της Δραπετσώνας

Μπορεί ο υπουργός Περιβάλλοντος Γιάννης Μανιάτης να ενέκρινε πρόσφατα την αναθεώρηση του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου του Δήμου Κερατσινίου-Δραπετσώνας, αλλά για να γίνει πράξη η ανάπλαση της περιοχής πέριξ του πρώην εργοστασίου λιπασμάτων (έκλεισε οριστικά το 1999) θα χρειαστεί τιτάνια προσπάθεια. Η έκταση των 650 στρεμμάτων βρίσκεται εδώ και χρόνια στο επίκεντρο σεναρίων «ανάπτυξης» που ξεκινούν από τα οικιστικά συγκροτήματα και εμπορικά κέντρα και φτάνουν μέχρι την περίφημη πίστα της Formula 1. Πρόκειται για μία από τις αναπτύξεις-φαντάσματα που στοιχειώνουν την ελληνική αγορά ακινήτων, όπως και η «αξιοποίηση του ακινήτου Αφάντου» στη Ρόδο, η οποία έχει ξεκινήσει τη δεκαετία του 1970... Για να μετατραπεί σε επιχειρηματική ζώνη (π.χ. στέγασης ναυτιλιακών εταιρειών) η έκταση της Δραπετσώνας πρέπει να συμφωνήσουν μισή ντουζίνα συνιδιοκτήτες των 650 στρεμμάτων. Κατ' αρχάς η Εθνική Τράπεζα (στην οποία πέρασε η έκταση του εργοστασίου) που ελέγχει τα 254 στρέμματα. Ακολουθεί η Lafarge, η οποία κατέχει 117 στρέμματα, και ο όμιλος του Δημ. Μελισσανίδη, στον οποίο πέρασε πέρυσι η εγκατάσταση της BP Hellas στην περιοχή (82 στρέμματα). Σοβαρό λόγο έχει ο ΟΛΠ, αλλά και οι δήμοι Πειραιώς και Κερατσινίου - Περάματος, οι οποίοι ελέγχουν σχεδόν το 30% της έκτασης. Στην αγορά ακινήτων υποστηρίζουν πως η απόφαση Μανιάτη έκλεισε τουλάχιστον μια εκκρεμότητα η οποία χρονολογείται από τα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας. Απομένει, όμως, να συμφωνήσουν οι συνιδιοκτήτες. Και, κυρίως, να βελτιωθεί το κλίμα.

ΠΗΓΗ : Euro2day

pomidaani

nomisma_140x60
baner-pontiki