Real Estate News NETWORKSOCIALOPINION.GR | INVESTNEWS.GR | PARATIRITIS.GR | PREMIUM.PARATIRITIS.GR

realestatenews.gr

Βουλίαζει η αγορά των δυτικών συνοικιών

Ασφυκτιά η αγορά εμπορικών χώρων στις δυτικές συνοικίες της Αθήνας καθώς η κρίση έχει επηρεάσει το τζίρο ενώ η προπτική να ανοίξουν εμπορικά κέντρα στο άξονα του Κηφισού αποτελεί την μεγαλύτερη απειλή που θα φέρει ακόμα μεγαλύτερες "απώλειες" καταστημάτων και εργαζομένων. Ήδη η ανάπτυξη υπερκαταστημάτων στην περιοχή αυτή έχει εξαφανίσει παραδοσιακές εμπορικές δραστηριότητες όπως για παράδειγμα ηλεκτρικών συσκευών , επίπλων και οικιακού εξοπλισμού. Στη Νίκαια η πτώση του τζίρου και της κίνησης είναι μεταξύ 30-50%. Το 2008 και 2009 υπήρχε πτώση 15%, ενώ για το 2009 μέχρι και τους πρώτους μήνες του 2010 υπάρχει πτώση της τάξης του 20%. Υπάρχει η πρόβλεψη πως αν η κατάσταση δεν αλλάξει, το 30% των καταστημάτων θα έχουν κλείσει μέχρι τον Αύγουστο. Η πτώση σε τζίρο και κίνηση στο Περιστέρι είναι από 30-50%. οι έμποροι στην περιοχή θεωρούν ότι ο ανταγωνιασμός των εμπορικών κέντρων που σχεδιάζονται στην ευρύτερη περιοχή θα είναι το χαριστική βολή στο ήδη "τραυματισμένο" εμποριο. Ειδικά την αγορά του Περιστερίου έχει επηρεάσει αρνητικά η καθυστέρηση των έργων του μετρό αλλά και το παρεμπόριο.

ΑΚΙΝΗΤΑ: Ενα "μαύρο" σενάριο

Ευθεία βολή θα δεχτεί τα επόμενα χρόνια η μικροϊδιοκτησία η οποία θα βρεθεί εγκλωβισμένη μεταξύ της υπεροφορολόγησης -με τις διατάξεις του νέου φορολογικού νόμου-, της μείωσης του διαθεσίμου εισοδήματος και τον τραπεζικό δανεισμό. Στην πραγματικότητα και οι τρείς αυτοί παράμετροι θα οδηγήσουν σε αποφάσεις ρευστοποίησης ακινήτων περιουσιακών στοιχείων προκειμένου:

-να συμπληρωθεί το οικογενειακό εισόδημα

-να πληρωθούν οι πρόσθετες φορολογίες

-να εξυπηρετηθούν οι δανειακές ανάγκες που αναλήφτηκαν τα προηγούμενα χρόνια απο εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά ή απο μικρομεσαίες επιχειρήσεις σε μία προσπάθεια να αντιμετωπίσουν τις νέες συνθήκες που διαμορφώνονται στην αγορά.

Η εκτιμώμενη κατακόρυφη αύξηση της προσφοράς θα οδηγήσει σε συμπίεση το επίπεδο τιμών των ακινήτων με ρυθμούς υψηλότερους σε σύγκριση με το 2008 και το 2009. Η πίεση , αρχικά θα αφορά ακίνητα μεσαίας και μικρής ηλικίας τα οποία είτε έχουν αποκτηθεί με δανεισμό τα τελευταία δέκα χρόνια είτε χρησιμοποιούνται ως εγγύηση σε τραπεζικό δανεισμό. Εκτιμάται ότι περισσότερα απο 1.000.000 ακίνητα φέρουν αυτή την στιγμή κάποιο βάρος (προσημείωση , υποθηκη κα) και αυτά είναι σήμερα τα περισσότερο ευάλλωτα στην κρίση.

Κορυφαίοι οικονομολόγοι απο τους ζητήθηκε να σχολιάσουν το σενάριο αυτό συμπλήρωναν ότι στην πλήρη ανάπτυξη του μπορεί να οδηγήσει σε διαδικασίες ντόμινο δηλαδή όσο θα πέφτουν οι τιμές θα αυξάνεται η προσφορά και αυτός ο κύκλος θα συνεχίζεται σε όλη την διάρκεια της ύφεσης εκτός και αν η πολιτεία θεσπίσει συγκεκριμένες νομικές ρυθμίσεις που να περιορίζει τέτοιας μορφής κερδοσκοπικές πρακτικές. Φυσικά , το ίδιο αποτέλεσμα θα έχει και και μία επιτάχυνση της πιστωτικής επέκτασης δηλαδή των δανείων που χορηγούν οι τράπεζες αλλά με τις σημερινές συνθήκες το ζητούμενο, σύμφωνα με την μέχρι τώρα εμπειρία απο τις πρακτικές του ΔΝΤ , δεν είναι η κοινωνική συνοχή αλλά η στήριξη των τραπεζών. Άλλωστε , η εμπειρία της πρόσφατης κρίσης έδειξε ότι στις ΗΠΑ, ότι σε παρεμβάσεις που θα εξασφαλίζουν την κοινωνική συνοχή δεν δόθηκε ούτε το 1% των κεφαλάιων που δόθηκαν για την διάσωση των τραπεζών.

Τα σενάρια της ΕΕ

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκτιμά τώρα ότι η πτώση του ονομαστικού ΑΕΠ της Ελλάδος θα περιοριστεί στο -0,5% το 2010 (από -2,8% που ήταν η προηγούμενη εκτίμησή της), με αποτέλεσμα:

α) το έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης να εκτιμάται τώρα στο 7,8% του ΑΕΠ (από 8,0%), και

β) το χρέος της γενικής κυβέρνησης στο τέλος του 2010 να εκτιμάται τώρα από την Επιτροπή στο 130,2% του ΑΕΠ (από 133,2).

Επίσης, η αύξηση του αποπληθωριστή του ΑΕΠ για το 2011 εκτιμάται τώρα στο 1,3% (από την αρχική εκτίμηση για πτώση του κατά -0,4%), με αποτέλεσμα η πτώση του ονομαστικού ΑΕΠ το 2011 να εκτιμάται τώρα στο -1,3% (από -3,0%). Αυτό και μόνο έχει ως αποτέλεσμα τη διαμόρφωση του χρέους της γενικής κυβέρνησης στο 139,8% του ΑΕΠ το 2011 (από 145,2% του ΑΕΠ που ήταν η αρχική εκτίμηση της Επιτροπής). Είναι δε αξιοσημείωτο ότι το ανωτέρω βελτιωμένο αποτέλεσμα προκύπτει παρά το ότι η Επιτροπή δεν έχει ακόμη αλλάξει την εκτίμησή της για το έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης το 2011, το οποίο εκτιμά και πάλι στο 7,6% του ΑΕΠ, από 7,8% το 2010. Η πτώση του ελλείμματος περιορίζεται στις 0,2 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ το 2011. Ταυτόχρονα όμως η Επιτροπή εκτιμά ότι η δημόσια κατανάλωση θα μειωθεί κατά -8,0% σε πραγματικές τιμές το 2011 και ότι και οι δημόσιες επενδύσεις θα είναι σημαντικά μειωμένες. Επίσης, το 2011 τα φορολογικά έσοδα θα είναι σημαντικά αυξημένα. Αυτές οι εκτιμήσεις οδηγούν την Επιτροπή στην εκτίμηση για νέα πτώση του πραγματικού ΑΕΠ κατά -2,6% το 2011. Αυτές, όμως οι υποθέσεις, που προϋποθέτουν μείωση της ιδιωτικής κατανάλωσης κατά -4,5% και της εγχώριας ζήτησης κατά -5,4% το 2011, μετά την πτώση της τελευταίας κατά -6,8% το 2010, δεν είναι συμβατές με το έλλειμμα να παραμένει ουσιαστικά αμετάβλητο το 2011. Είναι προφανές ότι είτε η πτώση της ελλείμματος θα είναι πολύ μεγαλύτερη το 2011, είτε η πτώση της εγχώριας ζήτησης και του ΑΕΠ θα είναι χαμηλότερη. Σε κάθε περίπτωση, η σταθεροποίηση του δημοσίου χρέους της χώρας θα γίνει σε πολύ χαμηλότερα επίπεδα και νωρίτερα ακόμα και από την σημερινή, σημαντικά βελτιωμένη, εκτίμηση της Επιτροπής. Στην τρέχουσα περίοδο, όμως, τα ανωτέρω εξηγούν σε κάποιο βαθμό το λόγο για τον οποίο οι αγορές δεν εντυπωσιάστηκαν από τα εξαιρετικά ευνοϊκά συμπεράσματα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την πορεία της δημοσιονομικής προσαρμογής στην Ελλάδα στο 1ο 6μηνο.’10. Τα spreads των κρατικών ομολόγων του ελληνικού δημοσίου αυξήθηκαν σημαντικά, αντί να μειωθούν. Βέβαια, τα spreads αυξάνονται και για τον πρόσθετο λόγο ότι κάθε στοιχείο που ανακοινώνεται για την Ελληνική οικονομία αναλύεται κατά τέτοιο τρόπο ώστε να αποδειχθεί αυτό που ήδη έχει γίνει αποδεκτό εγχωρίως και διεθνώς, ότι δηλαδή η ελληνική οικονομία καταρρέει. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν τα στοιχεία για την αγορά εργασίας που ανακοινώθηκαν από τον ΟΑΕΔ την προηγούμενη εβδομάδα. Τα στοιχεία αυτά προκάλεσαν εκτεταμένα σχόλια, σχεδόν στο σύνολό τους

Η παράδοση..

Η αλήθεια είναι ότι το φθινόπωρο κανείς δεν περίμενε αυτό που βιώνει η ελληνική αλλά και η ευρωπαϊκή κοινωνία σήμερα. Στην πραγματικότητα , εκατομμύρια άνθρωποι βρίσκονται εγκλωβισμένοι σε ένα «δημοκρατικό» αυταρχισμό ο οποίος με πρόσχημα τα δημόσια οικονομικά και με όπλα την πολιτική –σε επίπεδο εθνικών κρατών- και την οικονομική ισχύ αποπειράται να αλλάξει όλους τους πολιτικούς και οικονομικούς συσχετισμούς στην γηραιά ήπειρο. Ξαφνικά στη ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή επανήλθαν έννοιες όπως : «ισχυρός» και «αδύναμος» , «κυρίαρχος» και «υποτελής» οι οποίες ανατρέπουν την ιδρυτική διακήρυξη της Ρώμης , στην οποία οι τότε ευρωπαίοι ηγέτες οραματίζονταν μία Ευρώπη των «ίσων» , και που οι ισχυροί ανελάμβαναν την ηθική υποχρέωση να συνδράμουν τους ανίσχυρου στην διαδρομή για μία διαρκή οικονομική , κοινωνική και πολιτική ειρήνη. Ήταν μόλις πέντε χρόνια μετά την ανακήρυξη ως κυριάρχου κράτους της Δυτικής Γερμανίας και εννέα από το τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Αν σκεφτεί κανείς ότι οι τότε νικητές είχαν την μεγαλοθυμία να αντιμετωπίσουν χωρίς την αλαζονεία του νικητή τους ηττημένους βασανιστές τους δείχνει την δύναμη αλλά και την διάθεση να προχωρήσουν σε μία Ευρώπη απαλλαγμένη από το σύνδρομο του κυρίαρχου. Σήμερα , όλα αυτά αποδείχθηκαν μύθοι ή καλύτερα διπλωματικοί ελιγμοί της ενιαίας πλέον Γερμανίας που θα ζήλευε ακόμα και ο μεγάλος Βίσμαρκ. Δούρειος ίππος στην προσπάθεια της Γερμανίας να αποκτήσει τον έλεγχο της ηπειρωτικής Ευρώπης ο κ. Γεωργάκης Παπανδρέου ο οποίος ξαφνικά αποφάσισε να στηρίξει προτάσεις με τις οποίες αποδυναμώνεται ο ρόλος των εθνικών κυβερνήσεων και των κοινοβουλίων και συνεπώς και της χώρας που τον εξέλεξε . Κοντολογίς , η εκχώρηση του δικαιώματος αυτόνομης χάραξης οικονομικής της πολιτικής είναι το πρώτο βήμα για μία Ευρώπη στην οποία οι ισχυροί θα ποδηγετούν τους αδύναμους καθώς θα έχουν πλέον την νομική απειλή της αποπομπής. Και φυσικά, κανείς δεν αναρωτιέται για τα κίνητρα της Γερμανίας αλλά και των άλλων δημοκρατιών της κεντρικής και της Βόρειας Ευρώπης. Αυτά είναι αυτονόητα, Αλλά , είναι αδιανόητο μία ελληνική κυβέρνηση να συνδράμει στην οικοδόμηση μίας γερμανοκρατούμενης Ευρώπης. Φυσικά , στο σημείο αυτό ανακύπτουν ορισμένα ερωτήματα όπως για παράδειγμα : αν η λαϊκή εντολή του Οκτωβρίου αφορούσε και σε μία απόφαση εκχώρησης αποφάσεων που άπτονται της εθνικής κυριαρχίας αυτής της χώρας . Με ποια νομιμοποίηση , η κυβέρνηση του κ. Γεωργάκη Παπανδρέου εκχωρεί κυρίαρχα εθνικά συμφέροντα όπως για παράδειγμα το δικαίωμα του veto σε μείζονα οικονομικά ευρωπαϊκά θέματα. Θα περίμενε κανείς ότι σε αυτή την αλλοπρόσαλη (;) πολιτική τα κόμματα της αντιπολίτευσης θα έθεταν θέμα συνταγματικότητας . Θα προειδοποιούσαν για την άσκηση όλων των νομικών όπλων που έχει στην το ελληνικό και το ευρωπαϊκό σύνταγμα. Αντ΄αυτού η μείζονα αντιπολίτευση ασχολείται με τα του οίκου της και τα μικρότερα κόμματα περιορίζονται σε ένα γενικόλογο –και επομένως πολιτικά ακίνδυνο- λόγο που ουσιαστικά διευκολύνει τους χειρισμούς του κ. Γεωργάκη Παπανδρέου. Ουσιαστικά πρόκειται για την ίδια ακριβώς πρακτική που ακολουθήθηκε από ΟΛΟΥΣ και η οποία μας οδήγησε «δεμένους χειροπόδαρα» στην αγκαλιά του ΔΝΤ.

Τουριστική ανάπτυξη στη Βραζιλία

Η πληρότητα στις ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις του Ρίο αυξήθηκε κατά 12% τους τελευταίους δώδεκα μήνες καθώς όλο και περισσότεροι τουρίστες επισκέπτονται τους παραθεριστικούς προορισμούς της Βραζιλίας. Μεγάλες ξενοδοχειακές αλυσίδες όπως η Marriot και η Accor προχώρησαν σε αύξηση των τιμών τους 6% κατά μέσο όρο το 2009.

Την ίδια στιγμή, η πληρότητα στα ξενοδοχεία των ΗΠΑ μειώθηκε κατά 11% ενώ στη νότια Ευρώπη η μείωση ήταν μέχρι και 9% σε πολλές περιοχές.

 

Αναλυτές της τουριστικής βιομηχανίας στη Βραζιλία εξηγούν: « η Βραζιλία είναι μία καλή αγορά. Όχι μόνο όσον αφορά τουρίστες από το εξωτερικό αλλά και από την ίδια τη χώρα. Ο εγχώριος τουρισμός έχει αυξηθεί τα τελευταία χρόνια».

 

Η οικονομία της Βραζιλίας βρίσκεται σε μεγάλη ανάπτυξη τη τελευταία πενταετία. Οι κινήσεις της πρώην κυβέρνησης Λούλα, βοήθησαν την οικονομία να βρεθεί σε τροχιά ανάπτυξης τόσο μεγάλη που κατάφερε να μην επηρεαστεί ιδιαίτερα από τη κρίση του ’08. Αυτό είχε αντίχτυπο και στον εσωτερικό τουρισμό.

 

Η μέση τιμή για ένα καλό ξενοδοχείο τύπου Sofitel στη Κοπακαμπάνα του Ρίο, είναι 300 δολλάρια τη νύχτα.

 

Οι αλυσίδες ξενοδοχείων στη Βραζιλία έχουν μερίδιο περίπου 12% στην αγορά, με τα υπόλοιπα ξενοδοχεία να ανήκουν σε εγχώριες μεγάλες ή μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

 

Ο τουρισμός στη Βραζιλία αναμένεται να αναπτυχθεί περαιτέρω τα επόμενα χρόνια. Μεγαλύτερα ξενοδοχεία βρίσκονται υπό κατασκευή ενώ τα επόμενα πέντε χρόνια οι ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις αναμένεται να είναι μοιρασμένες ανάμεσα σε πολυεθνικές και ντόπιες επιχειρήσεις.

pomidaani

nomisma_140x60
baner-pontiki