Η αγορά κατοικίας στο κέντρο της Αθήνας κινείται πλέον με άλλους κανόνες. Φαίνεται ότι στην διάρκεια των τελευταίων ετών έχουν σημειωθεί σημαντικές ανακατατάξεις οι οποίες θα πρέπει να αναλυθούν όχι μόνο με οικονομικά αλλά και κοινωνικά κριτήρια.

Το πρώτο δεδομένο είναι ότι η αγορά κατοικίας του κέντρου της Αθήνας συντηρείται από ειδικές ομάδες αγοραστών. Για παράδειγμα αγοραστές με υψηλά εισοδήματα πάντα φλερτάρουν με την προοπτική να αγοράσουν ένα σπίτι στο Κολωνάκι. Όμως η ζήτηση αυτή δεν μεταφέρεται νοτιότερα στην περιοχή του προεδρικού Μεγάρου όπου οι τιμές παραμένουν στάσιμες. Ανάλογη συμπεριφορά έχουν και οι αναβαθμισμένες περιοχές του κέντρου της Αθήνας οι οποίες βρίσκονται στο επίκεντρο του αγοραστικού ενδιαφέροντος ενός κοινού με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Όσον αφορά τέλος τους οικονομικούς μετανάστες αυτοί είναι πάντα μέσα στο παιγνίδι της αγοράς του κέντρου της πρωτεύουσας καθώς η μορφή της εργασίας τους δεν έχει πληγεί από την κρίση ενώ παράλληλα το γεγονός ότι εργάζονται πολλά μέλη της ίδιας οικογένειας του ς επιτρέπει να έχουν υψηλή ροπή αποταμίευσης.

Πάντως , τα επίσημα στοιχεία για την εξέλιξη των τιμών παρουσιάζουν την αγορά του κέντρου της Αθήνας έχει πληγεί αναλογικά λιγότερο απο την κρίση και δεν είναι λίγοι εκείνοι που προσδοκούν αύξηση της ζήτησης στο επόμενο δωδεκάμηνο.

Η κρίση και η ύφεση αναμένεται να έχει καταλυτικές επιπτώσεις στην οικονομική συμπεριφορά και στο ηλικιακό προφίλ των υποψήφιων αγοραστών. Σύμφωνα με τις απόψεις οικονομολόγων , η ανεργία, η εργασιακή ανασφάλεια και η συρρίκνωση του εισοδήματος θα αυξήσει το μέσο όρο της ηλικίας των αγοραστών κατοικίας. Από την δεκαετία του ΄50 μέχρι και το 2009 , σημειώνονταν μία έντονη μείωση του ηλικιακού προφίλ των αγοραστών κατοικίας. Ειδικότερα τις δεκαετίες του ΄60 και ΄70 ο μέσος όρος ηλικίας των αγοραστών ήταν τα 50 χρόνια. Στην δεκαετία του ΄80 , ο μέσος έπεσε ελαφρώς κάτω από τα 50 , ενώ στην δεκαετία του ΄90 κινήθηκε μεταξύ των 40 και 45 ετών. Η έκρηξη , έγινε από το 2000 έως το 2009 καθώς ο μέσος όρος ηλικίας κινήθηκε σε επίπεδα ελαφρώς χαμηλότερα των 40 ετών. Τώρα η τάση αυτή απειλείται να ανατραπεί λόγω της οικονομικής συγκυρίας αλλά και της απροθυμίας των τραπεζών να χρηματοδοτήσουν την αγορά στέγης. «Οι τράπεζες, από τις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας, προτιμούσαν να χρηματοδοτούν νέα νοικοκυριά και αυτό τους έδωσε την δυνατότητα ευκολότερης πρόσβασης στην αγορά κατοικίας. Σήμερα , οι τάσεις αυτές έχουν ανατραπεί και αυτό σημαίνει ότι οι αγορές γίνονται σε σημαντικό βαθμό με αυτοχρηματοδότηση. Η εξέλιξη αυτή θα έχει άμεση αντανάκλαση στο ηλικιακό προφίλ των υποψήφιων αγοραστών.» σχολίαζε οικονομικός αναλυτής μεγάλης εμπορικής τράπεζας. Ανάλογα φαινόμενα καταγράφονται και στο εξωτερικό. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα που έγινε στην Μ. Βρετανία η μέση ηλικία ενός καταναλωτή που αγοράζει για πρώτη φορά σπίτι σήμερα έχει αυξηθεί κατά οκτώ χρόνια από τη δεκαετία του 1960. Η μέση ηλικία, που κάποιος αγοράζει την πρώτη ιδιοκτησία τους τώρα είναι 35 ετών . Αιτία; Η ανασφάλεια και αβεβαιότητα καθώς νομίζουν ότι δεν πρόκειται ποτέ να αντέξουν οικονομικά το κόστος της αγοράς ενός σπιτιού.