Ιδιοκατοικούμενες ή μισθωμένες ή δωρεάν παραχωρηθείσες κύριες κατοικίες. Το τεκμήριο υπολογίζεται κλιμακωτά με βάση την επιφάνειά της ως ακολούθως:

μέχρι και 80 τ.μ. κύριων χώρων, με 40 ευρώ το τ.μ. ,

από 81 μέχρι και 120 τ.μ. με 65 ευρώ το τ.μ.,

από 121 μέχρι και 200 τ.μ. με 110 ευρώ το τ.μ.,

από 201 έως 300 τ.μ. με 200 ευρώ το τ.μ. και

από 301 τ.μ. με 400 ευρώ το τ.μ..

Για τον υπολογισμό του τεκμηρίου των βοηθητικών χώρων της κύριας κατοικίας ορίζεται ποσό 40 ευρώ το τ.μ., ανεξάρτητα από το μέγεθος της επιφάνειας. Ως βοηθητικοί χώροι σε περίπτωση πολυκατοικίας θεωρείται ο ανεξάρτητος χώρος της αποθήκης ή του γκαράζ μέσα στην ίδια οικοδομή ενώ στην περίπτωση μονοκατοικίας η αποθήκη, ο χώρος στάθμευσης, το λεβητοστάσιο, η αποθήκη καυσίμων, το κλιμακοστάσιο εφόσον οι χώροι αυτοί βρίσκονται σε λειτουργική ενότητα με αυτή και δεν είναι κοινόχρηστοι. Για κατοικίες που βρίσκονται σε περιοχές με τιμή ζώνης, από 2.800 έως 4.999 ευρώ το τ.μ., τα ποσά προσαυξάνονται κατά 40% και για περιοχές με τιμή ζώνης από 5.000 ευρώ και άνω το τ.μ., κατά 70%. Όταν υπάρχει μονοκατοικία τα ποσά προσαυξάνονται κατά 20%.

Ιδιοκατοικούμενες ή μισθωμένες ή δωρεάν παραχωρηθείσες δευτερεύουσες κατοικίες. Το τεκμήριο ορίζεται στο 50% του τεκμηρίου της κύριας κατοικίας μαζί με το βοηθητικό χώρο της. Αν η κατοικία μισθώνεται ορισμένους μήνες μέσα στο έτος, τα ετήσια ποσά του τεκμηρίου τόσο για την κύρια όσο και για την δευτερεύουσα κατοικία θα επιμερίζονται με βάση τους μήνες που διαρκεί η μίσθωση. Διάστημα μεγαλύτερο από 15 ημέρες λογίζεται ως ολόκληρος μήνας. Το ίδιο ισχύει και εάν η κατοικία αυτή αποκτήθηκε ή μεταβιβάσθηκε μέσα στο έτος. Επίσης:

Δεν υπολογίζεται τεκμήριο στις περιπτώσεις των κενών κατοικιών. Προκειμένου για κατοικίες που παραμένουν κενές για διάστημα μεγαλύτερο των έξι μηνών, απαιτείται η προσκόμιση φωτοαντίγραφων λογαριασμών της ΔΕΗ ή οποιοδήποτε άλλο στοιχείο (π.χ. λογαριασμοί ύδρευσης, κοινοχρήστων) από το οποίο να αποδεικνύεται ότι το ακίνητο ήταν κενό για όλο το υπόψη διάστημα.

Σε περίπτωση συνιδιοκτησίας του ακινήτου, η ετήσια αντικειμενική δαπάνη διαβίωσης θα υπολογίζεται με βάση τη συνολική επιφάνεια της κατοικίας και στη συνέχεια θα γίνεται ο επιμερισμός της, μεταξύ των συνιδιοκτητών, με βάση τα ποσοστά συνιδιοκτησίας τους.

Τα τέκνα που φιλοξενούνται από τους γονείς τους στην κατοικία των γονέων δεν επιβαρύνονται με το τεκμήριο της κατοικίας στην οποία μένουν.

ΠΗΓΗ: ΗΜΕΡΗΣΙΑ

Οι δημογραφικές μεταβολές και το εισοδηματικό προφιλ είναι ο "θερμοστάτης" στην αγορά κατοικίας. Το συμπέρασμα αυτό προκύπτει απο την ανάλυση στοιχείων τιμών απο τις αρχές της δεκαετίας του 2000 μέχρι σήμερα. Απο τα στοιχεία που ανέλυσε η PROPERTY LTD ,προκύπτει ότι η αγορά κατοικίας στις περιοχές που κατέγραψαν υψηλά κέρδη πριν την κρίση ήταν οι περισσότερο ευάλλωτες κατα την διάρκεια της.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας η έντονη μεταβολή των δημογραφικών δεδομένων μίας περιοχής αποτελεί τον πιο ασφαλή δείκτη ευαισθησίας στην αλλαγή του οικονομικού περιβάλλοντος. Συγκεκριμένα , η απότομη άνοδος των τιμών που καταγράφηκε τα πρώτα επτά χρόνια της δεκαετίας συνοδεύτηκε και με πληθυσμιακή μετακίνηση .Αυτό οδήγησε είτε στο να δημιουργηθεί μία καινούργια αγορά είτε να υπάρξει ποιοτική αναβαθμισή της ήδηυφιστάμενης . Στην δεύτερη περίπτωση μπορεί να ενταχθεί η περίπτωση της αγοράς κατοικίας της Βούλας , η οποία ενώ μέχρι την δεκαετία του ΄70 θεωρείτο περιοχή εξοχικής διαμονής από την επόμενη δεκαετία άρχισε να μεταμορφώνεται σε περιοχή μόνιμης κατοικίας . Αυτό άλλωστε καταγράφεται και από την μεταβολή τόσο των δημογραφικών δεδομένων και της προσφοράς νέων κατοικιών . Στο διάστημα 1980-2001 ο πληθυσμός αυξήθηκε κατά 142% ενώ το απόθεμα κατοικιών κατά 109% (η διαφορά της μεταβολής κινήθεικε στα επίπεδα των 33 ποσοστιαίων μονάδων). Πρόκειται δηλαδή για μια κλασσική περίπτωση μίας αγοράς η οποία μετασχηματίστηκε και έδωσε κέρδη σε όποιους ανακάλυψαν την αλλαγή προφίλ στα πρώτα «βήματα». Η κρίση βρήκε την συγκεκριμένη αγορά πιο ευαίσθητη στην μεταβολή της ζήτηση με αποτέλεσμα να σημειωθεί σωρευτικά υποχώτρηση των τιμών σε ποσοστό άνω του 15%. Ανάλογη ήταν και η συμπεριφορά των τιμών στις αγορές της Ανατολικής Αττικής και κυρίως στους μεγάλους δήμους των Μεσογείων στους οποίους η ευαισθησία των τιμών ήταν ιδιαίτερα έντονη. Σημειώνεται ότι οι συγκεκριμένες αγορές δημιουργήθηκαν και αναπτύχθηκαν στις αρχές της δεκαετίας που πέρασε λόγω κυρίως των σημαντικών επενδύσεων στις συγκοινωνιακές υποδομές. Είναι  δηλαδή  το κλασσικό υπόδειγμα "νέων αγορών".

Επίσης στις περιοχές που το αγοραστικό προφιλ δεν μεταβλήθεικε καταγράφεται άμεση συσχέτιση της μεταβολής του επιπέδου τιμών με την εξέλιξη του εισοδήματος και της απασχόλησης. Πρόκειται για αγορές οι οποίες είτε μπορούν να χαρακτηρισθούν ως «ελιτ» της αγοράς(Παλαιό Ψυχικό, Φιλοθέη , Βουλιαγμένη , Πανόραμα Θεσσαλονίκης) που συγκεντρώνουν τα υψηλότερα εισοδηματικά στρώματα του πληθυσμού είτε εκείνες με ιδιαίτερα προσιτές τιμές που συγκεντρώνουν κυρίως χαμήλοτερα εισοδηματικά στρώματα (Ανω Λίοσια, Κορυδαλλός ,Μοσχάτο , Νέα Ιωνία , Χαϊδάρι). Οι πρώτες τόσο στην ανοδική οσο και στην καθοδική φάση της αγοράς δεν είχαν σημαντικές διαφοροποιήσεις στην ζήτηση και αυτό αποδίδεται στο γεγονός ότι ο αριθμός των δυνητικών αγορατω΄ν παραμένει διαχρονικά σταθερός. Αντίθετα , οι λεγόμενες εργατικές αγορές ενώ δεν κατέγραψαν σημαντικές αυξήσεις στην περίοδο της ανόδου στην περίοδο της κρίσης οι τιμές σημείωσαν σημαντική πτώση.