Ο φόβος του Ιουνίου πλανάται πλέον πάνω από την αγορά των εμπορικών ακινήτων καθώς δεν είναι λίγοι εκείνοι που προεξοφλούν σε μεγάλη αύξηση του αριθμού των αδιάθετων καταστημάτων στην διάρκεια του δευτέρου τριμήνου 2009.
«Οι εμπορικές επιχειρήσεις τους προηγούμενους μήνες είχαν να αντιμετωπίσουν προβλήματα : ρευστότητας , υψηλού κόστους  καθώς και τον ανταγωνισμό από τους  οργανωμένους  εμπορικούς  χώρους. Προκειμένου να αντεπεξέλθουν στο δυσμενές οικονομικό περιβάλλον , πολλοί έμποροι ζητούν από τους ιδιοκτήτες να «παγώσουν» για ένα χρόνο τις αυξήσεις στο ενοίκιο που πληρώνουν. Αρκετοί μάλιστα ιδιοκτήτες συμφωνούν καθώς φοβούνται το ενδεχόμενο , το κατάστημα τους να μείνει ξενοίκιαστο για μεγάλο διάστημα.» επισήμαινε χαρακτηριστικά συνδικαλιστής έμπορος και συνεχίζει
« Από την άλλη πλευρά πολλοί πόνταραν στην εορταστική αγορά προκειμένου να αποκτήσουν ρευστότητα. Η αγορά τον Μάρτιο κινήθηκε σε χαμηλότερα επίπεδα σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά καθώς ένα ποσοστό του τζίρου μεταφέρθηκε στους οργανωμένους εμπορικούς χώρους ενώ δεδομένη είναι και η γενικότερη συρρίκνωση της κατανάλωσης  . Στην περίπτωση που η τάση αυτή δεν αλλάξει τότε εκατοντάδες επιχειρήσεις θα βρεθούν σε αδιέξοδο. Αυτό μπορεί να οδηγήσει είτε σε αναστολή της λειτουργίας είτε σε μετεγκατάσταση. Με τέτοια προοπτική θα σημάνει κατακόρυφη αύξηση του αριθμού των κενών καταστημάτων κυρίως στις συνοικιακές αγορές»
Σύμφωνα με εκτιμήσεις μεσιτών η προσφορά εμπορικών χώρων το τελευταίο  δίμηνο έχει αυξηθεί σημαντικά (υπολογίζεται περί το 10% περίπου) .
«Το πρόβλημα  δεν προκαλείται μόνο από τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις  αλλά και από τις μεγάλες εμπορικές αλυσίδες οι οποίες στα πλαίσια των προγραμμάτων ορθολογικοποίησης του κόστους λειτουργίας τους επανεξετάζουν το δίκτυο των σημείων πώλησης που έχουν στην αγορά. Ήδη σε αρκετά καταστήματα δεν ανανεώθηκαν οι μισθώσεις ενώ η τάση αυτή αναμένεται να κορυφωθεί το τρέχον έτος. Αντίθετα οι χώροι στους δρόμους υψηλής εμπορικής προβολής εξακολουθούν να είναι περιζήτητοι και τα μισθώματα να κινούνται σε πολύ υψηλά επίπεδα.» επισήμανε χαρακτηριστικά μεσίτης που ασχολείται με εμπορικές μισθώσεις.

Στην κατοικία έχουν επενδύσει τα όνειρα αλλά και τις αποταμιεύσεις τους οι έλληνες. Αποτέλεσμα αυτής της επιλογής είναι  σήμερα η αξία της  περιουσίας που έχει επενδυθεί σε κατοικίες  να ξεπερνά τα 1 τρισ.  ευρώ σύμφωνα με τους πιο μετριοπαθείς υπολογισμούς.
Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, από το 1998 μέχρι σήμερα έχει καταγραφεί κατακόρυφη αύξηση των κεφαλαίων που έχουν επενδυθεί σε ακίνητα και κυρίως σε κατοικίες . Αυτό οφείλεται σύμφωνα με τους συντάκτες της έρευνας :
Α. Στην ευκολότερη πρόσβαση του μέσου ελληνικού νοικοκυριού στον τραπεζικό δανεισμό.
Β. Στην τοποθέτηση μέρους των κεφαλαίων που προέκυψαν από το χρηματιστήριο στην αγορά ακινήτων.
Γ. Στις υψηλές υπεραξίες που προέκυψαν από την  αδιάκοπτη άνοδο των τιμών κατοικίας που έχει καταγραφεί στη διάρκεια της τελευταίας πενταετίας.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας κάθε χρόνο πέφτουν στην αγορά περισσότερες από 100.000 κατοικίες . Η τάση αυτή ανατράπηκε το 2005 όταν η προσφορά καινούργιων κατοικιών σχεδόν υπερδιπλασιάσθηκε με αποτέλεσμα να εκδοθούν οικοδομικές άδειες που αντιστοιχούσαν σε 200.000 κατοικίες περίπου. ¨Ετσι στο τέλος του 2005 το απόθεμα των κατοικιών υπολογίζεται ότι ξεπέρασε τα 6.000.000 περίπου.Στην συνέχεια η τάση αυτή ανατράπηκε και εκτιμάται ότι την περιόδο αυτη εκδόθηκαν οικοδομικές άδεις που αντιστοιχούσαν σε  περισσότερες απο 400.000 νέες κατοικίες με αποτέλεσμα το απόθεμα να κινείται στα επίπεδα των 6.400.000 κατοικιών.
Ιδιαίτερα σημαντικό κρίνεται το γεγονός ότι ο μεγάλος όγκος των επενδύσεων έχει γίνει στην ευρύτερη περιφέρεια του νομού Αττικής καθώς:
-    Το 50% περίπου του συνολικού αποθέματος των οικοδομών έχει συγκεντρωθεί στη συγκεκριμένη γεωγραφική περιφέρεια.
-    Οι τιμές κατοικιών στη Αττική είναι κατά μέσο όρο 30% υψηλότερες σε σχέση με την υπόλοιπη Ελλάδα.
Από τα στοιχεία της ίδιας έρευνας προκύπτει ότι οι έλληνες έχουν αρχίσει , όπως και οι υπόλοιποι ευρωπαίοι να αξιοποιούν την ακίνητη περιουσία τους προκειμένου να αποκτήσουν κεφαλαιακή ρευστότητα. Αυτό σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία έχει άμεσο αντίκτυπο στην κατανάλωση και αυτός είναι ένας από τους λόγους που τόσο τα εθνικολογιστικά στοιχεία όσο και οι δείκτες των λιανικών πωλήσεων καταγράφουν τα τελευταία χρόνια συνεχή άνοδο της  ιδιωτικής

Κατά 6,8% αυξήθηκαν εμφάνισαν οι αγοραπωλησίες κατοικιών στις ΗΠΑ το Μάρτιο σε σχέση με τον προηγούμενο μήνα, σύμφωνα με τα στοιχεία από τη National Association of Realtors. Σε σύγκριση με τον Μάρτιο του 2009, οι αγοραπωλησίες αυξήθηκαν κατά 16,1%.

Μειώσεις ή «πάγωμα» ενοικίων ως το τέλος του 2011 ζήτησε σήμερα η Εθνική Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου η οποία διαπιστώνει ότι ενώ η πλειοψηφία των ιδιοκτητών ανταποκρίνονται θετικά στην πρόταση αυτή, ο πιο «δύστροπος» ιδιοκτήτης είναι το Δημόσιο με αποτέλεσμα οι επιχειρήσεις να αναγκάζονται να εγκαταλείπουν τα ακίνητα που ανήκουν στο κράτος.
Η ΕΣΕΕ και η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ιδιοκτητών Ακινήτων προχώρησαν σήμερα σε κοινό διάβημα προς την κυβέρνηση, θέτοντας συγκεκριμένα αιτήματα για τις μισθώσεις του Δημοσίου. Σύμφωνα με τα στοιχεία που επικαλούνται, το 70 % περίπου των επιχειρήσεων στεγάζονται σε μισθωμένα ακίνητα και το ενοίκιο αποτελεί τουλάχιστον το 30% του συνολικού λειτουργικού κόστους μιας εμπορικής επιχείρησης.
Στην κοινή ανακοίνωση ΠΟΜΙΔΑ-ΕΣΕΕ επισημαίνονται τα εξής:
Όπως είναι γνωστό, η χώρα μας και η οικονομία της έχουν εισέλθει σε μια εξαιρετικά δύσκολη στενωπό που δημιουργεί ένα εξαιρετικά δυσμενές περιβάλλον για τον εμπορικό κόσμο της, ο οποίος προσπαθεί να διατηρήσει τόσο την οικονομική δυναμική του, όσο και την απασχόληση  χιλιάδων εργαζομένων, ενώ βάλλεται από τη συνεχή δημιουργία μεγάλων εμπορικών μονάδων υπερτοπικού χαρακτήρα. Παράλληλα και η πλευρά των ιδιοκτητών ακινήτων στοχοποιήθηκε ανηλεώς από το νέο φορολογικό νόμο ο οποίος όχι μόνον αυξάνει δραματικά τη φορολογία εισοδήματος διατηρώντας και το συμπληρωματικό φόρο, αλλά θεσπίζει και βαρύτατο ετήσιο φόρο ακίνητης περιουσίας όχι μόνον στα προσοδοφόρα, αλλά ακόμη και στα ανοίκιαστα και στα απρόσοδα ακίνητα!
Από τα στοιχεία της ΕΣΕΕ προκύπτει ότι τα 2/3 περίπου των εμπορικών επιχειρήσεων στεγάζονται σε μισθωμένα καταστήματα, το δε μίσθωμα αποτελεί ποσοστό 20-30% του συνολικού λειτουργικού κόστους τους. Από την ΠΟΜΙΔΑ εκτιμάται ότι με το νέο φορολογικό νόμο, για μεγάλο ποσοστό φορολογουμένων εκμισθωτών, το Δημόσιο καθίσταται ουσιαστικός δικαιούχος όχι μόνον του συνόλου σχεδόν των εισπραττομένων μισθωμάτων, αλλά με το ΦΑΠ διεκδικεί και μέρος της ίδιας της περιουσίας τους!
Εν τούτοις, οι οργανώσεις εκτιμούν ότι πρέπει να υπάρξει συνεργασία και να καταβληθεί κοινή προσπάθεια από όλες τις πλευρές, ώστε να διατηρηθούν οι υπάρχουσες εμπορικές επιχειρήσεις και να στηριχτούν ιδιαίτερα οι τοπικές αγορές. Η ΠΟΜΙΔΑ συμβάλλει ουσιαστικά σ΄αυτό, συνιστώντας επίμονα και σε κάθε ευκαιρία στα μέλη των σωματείων της να κάνουν κάθε αναγκαία κατά περίπτωση συμφωνία και προσαρμογή των ενοικίων, με στόχο, μέσα στη σημερινή κρίση, να μη χαθεί ούτε ένας από τους υπάρχοντες ενοικιαστές! Η ΕΣΕΕ διαπιστώνει ότι οι ιδιώτες εκμισθωτές ανταποκρίνονται θετικά σε σημαντικό βαθμό στην σύσταση αυτή, με ελάχιστες εξαιρέσεις, οι περισσότερες από τις οποίες μπορούν να αντιμετωπιστούν στα πλαίσια της ισχύουσας νομοθεσίας.
Ενώ λοιπόν ο ιδιωτικός τομέας επιδεικνύει την αναγκαία προσαρμοστικότητα στις σημερινές δυσχερείς συνθήκες, τον εμπορικό κόσμο προβληματίζει σοβαρότατα η στάση του ευρύτερου δημόσιου τομέα, ιδιοκτήτη πολλών και σημαντικών κτιρίων σε όλη τη χώρα. Η υπηρεσιακή ακαμψία των διοικητικών οργάνων εκατοντάδων νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, ιδρυμάτων, ασφαλιστικών ταμείων, κληροδοτημάτων, ΟΤΑ,  νοσοκομείων, γηροκομείων, ορφανοτροφείων, εκκλησιαστικών συμβουλίων κλπ. σε όλη τη χώρα, αλλά και η ξεπερασμένη νομοθεσία, (ελάχιστο ετήσιο μίσθωμα 10% της αντικειμενικής αξίας, 5ετής και μόνον διάρκεια μισθώσεων), έχει οδηγήσει πολλούς και αξιόλογους μισθωτές στο να τα εγκαταλείπουν, με αποτέλεσμα να ζημιώνουν ανυπολόγιστα και οι δύο πλευρές!
Για το λόγο αυτό οι οργανώσεις μας ζητούν από την κυβέρνηση να προβεί επειγόντως στις εξής  συγκεκριμένες νομοθετικές παρεμβάσεις:
1. ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΜΙΣΘΩΣΕΩΝ ΑΚΙΝΗΤΩΝ ΤΩΝ ΝΠΔΔ. Το άρθρο 38 παρ. 3 του Π.Δ. 715/79 περί μισθώσεων των ακινήτων των ΝΠΔΔ καθορίζει ως χρόνο διάρκειας των μισθώσεων των ακινήτων τους την 5ετία (ενώ σημειωτέον ότι με το άρθρ.63 παρ.2 του Ν.3518/2006, ο χρόνος διάρκειας των μισθώσεων ακινήτων τρίτων από τα ΝΠΔΔ είχε αυξηθεί σε 12ετία!). Ουδείς  μισθωτής δέχεται να υπογράψει 5ετή σύμβαση μίσθωσης σημαντικού ακινήτου ιδιοκτησίας ΝΠΔΔ, έστω και αν η 12ετής διάρκεια μπορεί να κερδηθεί μεταγενέστερα σε δικαστικό αγώνα, αυτό δε εξηγεί και την «ερήμωση» πολλών κεντρικών καταστημάτων που ανήκουν σε ασφαλιστικά ταμεία. Ζητούμε να αυξηθεί άμεσα ο χρόνος διάρκειας των μισθώσεων των ακινήτων ΝΠΔΔ στα 12 έτη, όπως ισχύει και για τις εμπορικές μισθώσεις ακινήτων του ιδιωτικού τομέα. 
2.ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΥΨΟΥΣ ΜΙΣΘΩΜΑΤΩΝ. Με το άρθρο 7 του Ν. 2741/99 καθορίστηκε ως ελάχιστο ύψος μισθώματος των ακινήτων του δημόσιου τομέα, το ποσοστό 10% της αντικειμενικής αξίας ετησίως, ενώ στον ιδιωτικό τομέα κατά την τελευταία 20ετία ίσχυσε πάντοτε το 6%. Όταν στη συνέχεια οι αντικειμενικές αξίες αυτές πολλαπλασιάστηκαν, τα μισθώματα αυτά εκτοξεύτηκαν σε απρόσιτα ύψη. Μετά από πρωτοβουλία του Δήμου και του Εμπορικού Συλλόγου Ρόδου, με το άρθρο 19 του Ν. 3320/2005 το ποσοστό του 10% μειώθηκε σε 6%, μόνον για τις μισθώσεις ακινήτων των ΝΠΔΔ των παραμεθορίων νησιωτικών νομών. Ζητούμε την επέκταση της διάταξης  αυτής σε όλη τη χώρα, δηλαδή να καθοριστεί το 6% ως γενικό ελάχιστο ύψος μισθώματος όλων των ακινήτων του δημόσιου τομέα κλπ..
3.ΚΑΘΟΡΙΣΜΟΣ ΜΙΣΘΩΜΑΤΩΝ ΑΠΟ ΤΑ Δ.Σ. ΤΩΝ ΝΠΔΔ. Πέραν αυτού, ζητούμε με διάταξη νόμου, να επιτραπεί γενικότερα στα διοικητικά συμβούλια των ΝΠΔΔ, ασφαλιστικών ταμείων, ιδρυμάτων, ΟΤΑ κλπ. με ειδικά αιτιολογημένες αποφάσεις τους να διαπραγματεύονται και να καθορίζουν ή να αναπροσαρμόζουν τα μισθώματα των κάθε είδους μισθώσεων των ακινήτων τους στο  επίπεδο των σήμερα διαμορφωμένων μισθωμάτων παρομοίων ακινήτων της ίδιας περιφέρειας, έτσι ώστε να μην παρακωλύεται η εκμίσθωσή τους και να μην εξαναγκάζονται σε αποχώρηση οι υπάρχοντες ενοικιαστές λόγω υψηλών και δυσβάστακτων ενοικίων.
4.ΚΛΗΡΟΔΟΤΗΜΑΤΑ. Η ισχύουσα χρονοβόρος και αναχρονιστική διαδικασία εκμισθώσεως των ακινήτων των κληροδοτημάτων (άρθρα 19 και 38 του Ν. 2039/1939), με δημοπρασίες και υπουργικές εγκρίσεις,  καθιστά πρακτικά δυσχερέστατη έως αδύνατη όχι μόνον την εκμίσθωσή τους, αλλά και οποιαδήποτε ευελιξία στην κατάλληλη προσαρμογή του μισθώματος στις σημερινές συνθήκες.  Αυτό οδηγεί την πλήρη απονέκρωση των περιουσιακών αυτών στοιχείων, και τελικά στην αδυναμία επίτευξης του σκοπού τους. Τα δικαιώματα της προηγούμενης παραγράφου πρέπει να δοθούν και στα όργανα διοίκησης των κληροδοτημάτων.