Τα αντίδοτα στην εφορία

Η αγορά ακινήτων σήμερα θυμίζει παρτίδα ποκερ σε γουέστερν σπαγγέτι της δεκαετίας του ΄60. Οι δυο μονομάχοι αναμετρώνται στο σαλούν και στο δρόμο παραμονεύουν κάποιοι το νικητή για να του αρπάξουν τα κέρδη. Για να το πούμε πιο απλά , αγοραστές και πωλητές αναμετρώνται για να διαμορφώσουν τις καλύτερες συνθήκες για να κάνουν –ο καθένας για τον εαυτό του- την καλύτερη συναλλαγή αλλά έξω η εφορία παραμονεύει για να αρπάξει όχι μόνο ένα κομμάτι των κερδών αλλά και ένα ποσοτό του κεφαλαίου. Υπερβολές , θα σκεφτείτε. Λάθος. Αυτή είναι η πραγματικότητα και θα σας εξηγήσουμε το γιατί.

Οι περισσότεροι αγοραστές σήμερα διαθέτουν ρευστό στη τσέπη και αυτό σε αντίθεση με το παρελθόν που περίμεναν να το αποκτήσουν είτε από την τράπεζα είτε από την πώληση κάποιου περιουσιακού τους στοιχείου. Αυτό το ρευστό το εκμεταλλεύονται για να εξασφαλίσουν τους καλύτερους δυνατούς όρους από τον πωλητή. Αυτός με την σειρά του πουλά τις περισσότερες φορές από ανάγκη (ρευστότητας, φορολογικοί λόγοι κα). Σε αυτή λοιπόν την παρτίδα, τις περισσότερες φορές κερδισμένος είναι αυτός που έχει το ρευστό και το ύψος του κέρδους είναι σε άμεση συνάρτηση με την «ανάγκη» του αντιπάλου. Δηλαδή , σε διάστημα λιγότερο από πέντε χρόνια περάσαμε από την παντοκρατορία του «πωλητή» στην μονοκρατορία του αγοραστή. Όμως εκεί έξω παραμονεύει η εφορία για να αρπάξει με πολλούς τρόπους το μερίδιο της : φόρος μεταβίβασης, φόρος ακίνητης περιουσίας, φόρος εισοδήματος είναι μερικά από τα πιο σημαντικά όπλα που έχει . Και να δεν της φτάνουν , βγάζει από το το «οπλοστάσιο» και άλλα πχ τις αντικειμενικές αξίες. Υπάρχει κάποια λύση στο πρόβλημα αυτό; Ναι είναι η απάντηση.

Ο ειδικός στα θέματα φορολογίας που όπως δείχνουν τα πράγματα για όσους θέλουν να αγοράσουν θα γίνει σύντομα τόσο απαραίτητος όσο…ο γιατρός. Ρωτήσαμε και αλιεύσαμε μερικές πληροφορίες για τους τρόπου με τους οποίους μπορεί να αντιμετωπιστεί το «πρόβλημα εφορία» στην αγορά ακινήτων.

-Τμηματική αγορά από διαφόρους φορείς είναι ένας τρόπος που ταιριάζει κυρίως σε περιπτώσεις που το ακίνητο μπορεί να «τεμαχιστεί» σε επιμέρους τμήματα. Η αγορά μπορεί να γίνει από διαφορετικά πρόσωπα (φυσικά ή νομικά) και όχι ένα .

-Αγορά από ένα πρόσωπο(φυσικό ή νομικό) που δεν έχει προβλήματα με τα τεκμήρια και ενοικίαση σε άλλο (στον πραγματικό ιδιοκτήτη).

-Αγορά από νομικό πρόσωπο που ελέγχεται από το φυσικό ιδιοκτήτη. Οι συνδυασμοί εδώ , πολλοί που αφορούν την μορφή και την έδρα του νομικού προσώπου.

-«Παιγνίδι» με την κυριότητα και την επικαρπία μεταξύ στενών συγγενικών προσώπων.

Σύμφωνα με τους ειδικούς αυτοί είναι οι τέσσερεις βασικοί άξονες στους οποίους θα πρέπει να κινηθούν οι υποψήφιοι αγοραστές ώστε «το δάγκωμα της εφορίας» να ελαχιστοποιηθεί . Οι άξονες αυτοί λένε μπορεί να εφαρμοστούν με πολλές παραλλαγές μεταξύ τους και αυτό εξαρτάται σε σημαντικό βαθμό με το είδος του ακινήτου, την περιουσιακή και την οικογενειακή κατάσταση του αγοραστή, την χρήση του ακινήτου (ιδιόχρηση ή επενδυτικό ακίνητο) και την ευελιξία που διαθέτει.