Εμφύλιος στο ΠΑΣΟΚ για τις αντικειμενικές αξίες βρίσκεται σε εξέλιξη. Στελέχη του κυβερνώντος κόμματος που είχαν στο πρόσφατο παρελθόν κορυφαίες θέσεις ευθύνης στο υποργείο Οικονομικών τάσσονται ευθέως όχι μόνο κατά της αύξησης των αντικειμενικών αξιών αλλά και κατά των μεθοδεύσεων που ακολουθούνται για την δημιουργία μηχανισμών καταγραφής των αγοραίων τιμών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, είναι η περίπτωση του κ. Δ. Γεωργακόπουλου, ο οποίος έχει διατελέσει γενικός γραμματέας του υπουργείου Οικονομικών επι υπουργείας του κ Παπακωνσταντίνου, ο οποίος με άρθρο του στην εφημερίδα ΒΗΜΑ τάσσεται κατά της αύξησης των αντικειμενικών και ταυτόχρονα χαρακτηρίζει ανέφικτο το σχεδιασμό του υπουργείου για την κατασκευή βάσης δεδομένων που θα επιτρέπει την αυτοματοποιημένη προσαρμογή των αντικειμενικών αξιών με τις τρέχουσες αξίες.
«Ακούστηκε ότι καταργούνται οι αντικειμενικές αξίες ακινήτων και ότι, με την υποδομή που διαθέτει μία από τις Τράπεζές μας, θα εφαρμόσουμε έναν καινούργιο τρόπο, μια «Τράπεζα Αξιών», που θα προσεγγίζει καλύτερα τις αγοραίες αξίες των ακινήτων. Το λέμε καθαρά. Πρόκειται για ανοησία, που άκριτα ακούγεται ελκυστική από όσους δεν ξέρουν και δεν καταλαβαίνουν. ∆εν υπάρχει τέτοια υποδομή σε καμία Τράπεζα. ∆εν καταλαβαίνουν ότι κάποιοι δεν εγκαταλείπουν την προσπάθεια επανόδου στη σήψη, ακόμη και τριάντα χρόνια μετά την υιοθέτηση του συστήματος των αντικειμενικών αξιών, αφού οι συμβιβασμοί τους εξασφάλιζαν εξαπλασιασμό του μισθού τους; ∆εν γνωρίζουν ότι τότε το κράτος εισέπραττε τον φόρο με βάση την κατά δήλωση αξία, ενώ ο φόρος της τυχόν μετά τον συμβιβασμό επιπλέον αξίας, κουτσουρεμένος μετά τη... μοιρασιά, εκκρεμούσε στα φορολογικά δικαστήρια για χρόνια και όχι σπάνια παραγραφόταν όταν παρουσίαζε... ενδιαφέρον; Ας σκεφθούν τι ακριβώς λένε.» επισημαίνει χαρακτηριστικά στο άρθρο του και συνεχίζει:
«Αν αντιλήφθηκαν τις αντικειμενικές αξίες των ακινήτων ως καταλόγους διοικητικών τιμών, που τις ορίζει ο κ. υπουργός, ή κάποιοι τούς έκαναν να το νομίσουν, έκαναν λάθος, γιατί δεν κατανόησαν ότι είναι ένα σύστημα στατιστικής απεικόνισης της αγοράς ακινήτων, αρκεί να χρησιμοποιείται σωστά. «Τράπεζα Αξιών» με συλλογή τιμών, χωρίς ένταξη σε ζώνες ομοειδών ακινήτων με τακτικές αναθεωρήσεις, δεν σημαίνει τίποτε. Τι θα έπρεπε να είναι οι αγοραίες αξίες για τις υπηρεσίες και το οικονομικό επιτελείο; Θα έπρεπε να είναι, στατιστικές αξίες σε ορισμένη χρονική στιγμή και συνθήκες, που να αναφέρονται σε ζώνες, δηλαδή ομαδοποιήσεις ομοειδών ακινήτων. Αγοραία αξία δεν είναι κυριολεκτικά το ποσό της συναλλαγής κατά τη μεταβίβαση. Αυτό δεν μπορεί να βρεθεί στις ελληνικές συνθήκες, με την ανυπαρξία φορολογικής συνείδησης. Μια «Τράπεζα Αξιών» μαζί με έμμεσα στοιχεία που οδηγούν σε αξίες, π.χ. μισθωτικές αποδόσεις, θα πρέπει να είναι απλά οι τροφοδότες των αναθεωρήσεων των αντικειμενικών αξιών. ∆εν μπορεί να είναι τίποτε περισσότερο. Και ας μην επιχειρήσουν «οριζόντιες αυξήσεις», ούτε καν αυξήσεις. Εξάλλου η αγορά ουσιαστικά δεν λειτουργεί σήμερα.»