Με τις υπογραφές του συνόλου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ, πλην των μελών του Υπουργικού Συμβουλίου, κατατέθηκε το βράδυ της Τρίτης στη Βουλή το αίτημα του ΠΑΣΟΚ για σύσταση Eξεταστικής Eπιτροπής για την παραποίηση των οικονομικών στοιχείων την περίοδο 2004-2009.Από την πλευρά της αξιωματικής αντιπολίτευσης αναμένεται να ζητηθεί η διεύρυνση της περιόδου αυτής, ενώ επιμένουν ότι με τη σύσταση Εξεταστικής η κυβέρνηση διασπά το εσωτερικό μέτωπο και ο Αντώνης Σαμαράς προειδοποιεί ότι η κίνηση αυτή μπορεί να βλάψει τον τόπο.
Έται λοιπόν για μία ακόμα φορά επιβεβαιώνεται ο κανόνας που θέλει όταν υπάρχει εναλλαγή κομμάτων στην εξουσία να προωθείται η λογική της "καμμμένης γης" . Στην περίπτωση αυτή και με την προϋποθεση ότι η εξεταστική επιτροπή θα είναι διατεθειμένη να οδηγήσει το "μαχαίρι εώς το κόκαλο" θα προκληθούν πολύ μεγαλύτερα προβλήματα απο αυτά που μπορούμε να φανταστούμε σήμερα. Η αποκάλυψη των δημοσιονομικών χειρισμών που έχουν γίνει αλήθεια ποιόν θα ωφελήσει; Αν η κίνηση έχει καθαρά κομματικά κίνητρα δύο τινά μπορεί να συμβούν; είτε να διασυρθούμεν ακόμα περισσότερο σε ολόκληρη την Ευρώπη , η οποία σε τελική ανάλυση θα κρυφτεί πίσω απο το ελληνικό μοντέλο για να κρύψει τις δικές της παρακτικές είτε να εκ των πραγμάτων να οδηγηθούμε σε μία συγκάλυψη αφού κάποια στιγμή όλοι θα καταλάβουν ότι το ξεκατίνιασμα θα είναι η χαριστική βολή στην συνολική αμφισβήτηση των κομματικών πρακτικών και επιλογών. Σε κάθε περίπτωση η χρονική επιλογή το μόνο που θα χρησιμεύσει είναι στην κατασκευή ...ενόχων.

Τελικά κάποιοι προσπαθούν να μας πείσουν να πληρώσουμε  γιατί όπως λένε φταίμε! Ποιοί όμως τελικά θα πληρώσουν; Δυστυχώς όλες οι εξαγγελίες οδηγούν σε ένα και μοναδικό συμπερασμα :Αυτοί που θα πληρώσουν είναι τα μεσαία και τα χαμηλά εισοδήματα. Δηλαδή αυτοί που έπρεπε να σκεφτούν με δέος το νοσοκομείο και τα ράτζα. Αυτοί , που έπρεπε να σκεφτούν τα φροντιστήρια για να περάσει το παιδί τους στο Πανεπιστήμιο.Αυτοί που έπρεπε να μαζέψουν χρήματα για το μεταπτυχιακό γιατί το χαρτί των ελληνικών Πανεπιστημίων άξιζε μόνο για την κορνίζα. Αυτοί που έπρεπε να μαζέψουν κάποια χρήματα για να αγοράσουν ΤΑΧι για το γιό τους και ένα διαμερισματάκι για την κόρη τους. Αυτοί που έπρεπε να σκεφτούν τα γηρατειά τους και τις μαγνητικές για τις οποίες έπρεπε να περιμένουν μήνες για την έγκριση της εξέτασης απο τον ασφαλιστικό τους φορέα. Αυτοί που έπρεπε με λίγα λόγια να καλύψουν απο τη τσέπη τους όλα εκείνα για τα οποία πλήρωναν φόρους στο Δημόσιο και εισφορές στα ταμεία. Αυτοί που έπρεπε να αντιμετωπίσουν μόνοι τους την ανασφάλεια τους , γιατί το κράτος ήταν αδιάφορο να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις που είχε αναλάβει απέναντι σε αυτούς και στις οικογένειεες τους. Φυσικά μιλάμε για την πλειοψηφία γιατί σε κάθε κοινωνία υπάρχει και η άλλη όψη του προβλήματος. Η προκλητική, η αναίσχυντη η οποία κερδοσκοπούσε ασύστολα σε βάρος των μικρών και των μεσαίων. Όμως αν ήθελε το κράτος να την ανακαλύψει δεν είχε παρά να ψάξει δίπλα του...

Παράνομη κρίθηκε, το Σάββατο, από το Μονομελές Πρωτοδικείο της Αθήνας η απεργία των τελωνειακών, η οποία έχει έχει «στεγνώσει» την αγορά από καύσιμα.

Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να εξετάσει κανείς το περιβάλλον μέσα στο οποίο κινείται μία αγορά.  Η ανάλυση αυτή ουσιαστικά  επηρεάζει την συμπεριφορά όλων εκείνων που εμπλέκονται σε αυτή ανεξαρτήτως των χαρακτηριστικών τους δηλαδή είτε είναι αγοραστές είτε είναι πωλητές είτε παραγωγοί είτε έμποροι.  Στην αγορά ακινήτων , το περιβάλλον τις τελευταίες εβδομάδες  δεν είναι σίγουρα   το καλύτερο δυνατόν. Από πού να ξεκινήσει και που να τελειώσει  κανείς. Από τον ΦΜΑΠ;   Ή από τα μέτρα που ξεκινούν από τις αντικειμενικές και καταλήγουν στα τεκμήρια και στο «πόθεν έσχες»; Ή από την αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης που μπορεί να έλθει με όσους διαφορετικούς τρόπους και μεθόδους μπορεί να «γεννήσει» το μυαλό  ενός   «κατασκευαστή φορολογικών μηχανισμών»;  Σε ένα τέτοιο περιβάλλον που κανείς δεν γνωρίζει τις ξημερώνει  την επόμενη μέρα  η μοναδική σώφρων στρατηγική που μπορεί να χαράξει είναι εκείνη του «δεν κάνουμε τίποτε μέχρις ότου ξεκαθαρίσει το τοπίο». Ο αντίλογος φυσικά  είναι ότι σε μία οικονομία που αντιμετωπίζει έντονα δημοσιονομικά προβλήματα το κυρίαρχο είναι η μείωση του ελλείμματος και του δημόσιου χρέους. Ισχυρό επιχείρημα το δίχως άλλο αλλά όχι και τόσο πειστικό και όσους πιστεύουν ότι «η αντιμετώπιση των προβλημάτων είναι άμεσα συνδεδεμένη με την ανάπτυξη ».
Η αλήθεια είναι ότι ένα  περιβάλλον φορολογικής ανασφάλειας οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια μία αγορά σε ακόμα μεγαλύτερη συρρίκνωση. Όταν μάλιστα ή οικονομία κινείται σε περιβάλλον ύφεσης τότε η ανασφάλεια είναι ο πλέον ασφαλής τρόπος για να τελματώσει για μεγάλο χρονικό διάστημα . Το κυριότερο είναι ότι  αυτό,  σε τελευταία ανάλυση δεν ευνοεί τους οικονομικά ευάλωτους αλλά τους οικονομικά ισχυρούς οι οποίοι έχουν και τον τρόπο αλλά και τα κεφάλαια να αντιμετωπίσουν οποιαδήποτε δυσκολία. Ας μη γελιόμαστε η τεχνογνωσία της φοροαποφυγής είναι σε ολόκληρο τον δυτικό κόσμο πιο εξελιγμένη από την τεχνογνωσία των φορολογικών μηχανισμών. Αυτή είναι άλλωστε η αιτία που οι τεχνοκράτες συζητούν και ξανασυζητούν για φορολογικούς παραδείσους και για  νέα φορολογικά αντικείμενα. Επομένως όλα αυτά επηρεάζουν κυρίως τα μεσαία εισοδήματα που ήταν ανέκαθεν ο στυλοβάτης της αγορά ακινήτων . Να μη αναφέρουμε ότι η ανεργία που είναι αποτέλεσμα της ύφεσης  πλήττει τα χαμηλά εισοδήματα και  όχι τους επενδυτές.