Mετά την εγκατάλειψή του, όταν το αυτοκίνητο έγινε ο κυρίαρχος τρόπος μεταφοράς στις βιομηχανικές χώρες κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα, το ποδήλατο ξαναεπιστρέφει. H παγκόσμια παραγωγή ποδηλάτων, που υπολογίζεται κατά μέσο όρο σε 94 εκατομμύρια τον χρόνο από το 1990 ως το 2002, αναρριχήθηκε σε 130 εκατομμύρια το 2007, ξεπερνώντας κατά πολύ την παραγωγή αυτοκινήτων που ανήλθε σε 70 εκατομμύρια. Oι πωλήσεις ποδηλάτων σε κάποιες αγορές αποκορυφώνονται με εκπληκτικούς ρυθμούς όταν οι κυβερνήσεις παρέχουν κίνητρα για να ενθαρρύνουν τη χρήση τους. Η Κίνα H Kίνα, με 430 εκατομμύρια ποδήλατα, έχει το μεγαλύτερο στόλο στον κόσμο, αλλά τα ποσοστά ιδιοκτησίας είναι υψηλότερα στην Eυρώπη. Oι Kάτω Xώρες έχουν περισσότερα από ένα ποδήλατο ανά άτομο, ενώ η Δανία και η Γερμανία έχουν ακριβώς κάτω από ένα ποδήλατο ανά άτομο. Oμως, η Kίνα ήταν αυτή που κατέδειξε ότι το ποδήλατο είναι ένα μέσο που μπορεί να παρέχει τη δυνατότητα μετακίνησης για τους χαμηλού εισοδήματος πληθυσμούς. Tο 1976, η χώρα παρήγαγε έξι εκατομμύρια ποδήλατα. Mετά από τις μεταρρυθμίσεις του 1978, που οδήγησαν σε μια οικονομία ελεύθερης αγοράς και στη ραγδαία αύξηση των εισοδημάτων, η παραγωγή ποδηλάτων αναρριχήθηκε, φτάνοντας σε σχεδόν 90 εκατομμύρια το 2007. Mεταξύ των βιομηχανικών χώρων, την πρωτοκαθεδρία για τον σχεδιασμό φιλικών συστημάτων μετακίνησης για τα ποδήλατα κατέχουν οι Kάτω Xώρες, όπου το 27% όλων των ταξιδιών πραγματοποιούνται με ποδήλατο, η Δανία με 18% και η Γερμανία με 10%. Σε αντίθεση, στις Hνωμένες Πολιτείες, στην Aυστραλία και στη Mεγάλη Bρετανία το αντίστοιχο ποσοστό ανέρχεται στο 1%.

Τα στοιχεία που αποκάλυψε πριν λίγες μέρες το realestatenews.gr για την ελληνική αγορά ακινήτων και κυρίως για την εικόνα του στο εξωτερικό είναι αποκαλυπτικά.

Έγκυρες εφημερίδες με αναγνώστες από ολόκληρο τον κόσμο αποκαλύπτουν ότι ακόμα και οι έλληνες κεφαλαιούχοι απομακρύνονται από την Ελλάδα λόγω της υψηλής φορολογίας της ακίνητης περιουσίας. Αναλύσεις μελετητικών οίκων για τις αποδόσεις των επενδύσεων σε κατοικία κατατάσσουν την Ελλάδα στις τελευταίες θέσεις της παγκόσμιας κατάταξης καθώς η υπερφορολόγηση και ο υψηλός πληθωρισμός έχουν ως αποτέλεσμα να κινούνται μεταξύ του -3% και -4% . Την ίδια ώρα που οι επενδυτές γυρίζουν την πλάτη οι έλληνες αποτελούν το 6% των αγοραστών πολυτελών κατοικιών στο Λονδίνο.

Και αυτά είναι μερικά από τα σημάδια του αδιεξόδου που βρίσκεται σήμερα η ελληνική αγορά ακινήτων. Το ερώτημα είναι πότε η ελληνική αγορά θα βγει από το τέλμα. Οι περισσότεροι αναλυτές συνδέουν την απάντηση με το τέλος της ύφεσης. Όμως μάλλον κάνουν λάθος. Η ελληνική αγορά δεν είναι τόσο εξαρτημένη από τον υφεσιακό κύκλο της οικονομίας όσο οι υπόλοιπες χώρες του εξωτερικού. Αυτό το κατανοεί κανείς αν μελετήσει τα στοιχεία για τις καταθέσεις αλλά και την αναλογία δανείων προς αξία αποθέματος ακινήτων. Ποιό είναι το συμπέρασμα; Στην Ελλάδα υπάρχουν χρήματα και σε αντίθεση με την αγορά των ΗΠΑ εδώ οι τράπεζες έχουν ενυπόθηκο μόλις το 15% του αποθέματος κατοικιών.

Επομένως το πρόβλημα της αγοράς είναι υπόθεση πολιτικής βούλησης. Από τις εκλογές του Οκτωβρίου μέχρι σήμερα η ακίνητη περιουσία κινείται σε περιβάλλον διωγμού. Η φορολογία πολλαπλασιάστηκε, οι υποψήφιοι αγοραστές αποτρέπονται καθώς καθημερινά αισθάνονται ότι η ιδιοκτησία χρησιμοποιείται από το κράτος ως επιχείρημα για την διαπόμπευση των ιδιοκτητών. Η ανασφάλεια έχει φθάσει στο ζενίθ από τις "ειδήσεις" που διαρρέουν καθημερινά τα επιτελεία του οικονομικού επιτελείου .Ακόμα και τα μέτρα πολεοδομικού χαρακτήρα που ανακοινώθηκαν δεν στοχεύουν πουθενά αλλού παρά στο να αδειάσουν τις τσέπες των ιδιοκτητών για να γεμίσουν τα ταμεία του δημοσίου.

Από τις 4 Οκτωβρίου 2009 μέχρι σήμερα δεν ανακοινώθηκε και δεν εφαρμόστηκε ούτε ένα μέτρο που να προωθεί την επένδυση σε ακίνητα. Όσο αφορά την προώθηση της αγοράς ακινήτων στο εξωτερικό ούτε λόγος να γίνεται. Ακόμα και η HELLEXPO κατήργησε την έκθεση για την ακίνητη περιουσία που έκανε τα τελευταία χρόνια στα πλαίσια της ΔΕΘ.

Για τους έλληνες , που είναι έξυπνοι άνθρωποι όλα αυτά σημαίνουν ότι η Κυβέρνηση έχει ξεκινήσει ένα απηνή διωγμό στην ακίνητη περιουσία με προφανή στόχο την διοχέτευση της σε λίγους... Για τον λόγο αυτό οι μόνοι που αγοράζουν είναι εκείνοι που θέλουν ένα κεραμίδι για να στεγάσουν την οικογένεια τους αλλά και οι κερδοσκόποι που εκμεταλλεύονται τις ευκαιρίες που προσφέρει το οικονομικό αδιέξοδο χιλιάδων ελλήνων -μισθωτών και μικροεπιχειρηματιών. και φυσικά η εικόνα αυτή δεν πρόκειται να αλλάξει αν δεν πεισθούν ότι η ακίνητη περιουσία στην Ελλάδα δεν αντιμετωπίζεται από την εκλεγμένη Κυβέρνηση αυτού του τόπου ως κολάσιμη πράξη.

Για να γίνει αυτό η ΔΕΘ προσφέρει την δυνατότητα στον κ. Παπανδρέου να δείξει ότι η πολιτική της εξόντωσης που ακολουθεί δεν είναι στις προθέσεις της Κυβέρνησης και ότι οι επενδύσεις στη κατοικία εξακολουθούν να είναι η ατμομηχανή της οικονομίας. Και αυτό μπορεί να το πετύχει ανακοινώνοντας κίνητρα, επενδύσεις σε υποδομές αλλά και -το κυριότερο- μέτρα για όλες τις εκκρεμότητες που φρενάρουν την αγορά ακινήτων. Το πιο πιθανό είναι ότι δεν θα το κάνει.

Όχι γιατί δεν το τολμά-εδώ έχει υπογράψει το μνημόνιο-αλλά γιατί δεν πιστεύει στην αγορά ακινήτων η οποία πάει κόντρα στις ιδεοληψίες του περί πράσινης ανάπτυξης και οι οποίες είναι ιδιαίτερα χρήσιμες για τα ...μπαλκόνια αφού μέχρι σήμερα δεν έχουν προσφέρει στο τόπο ούτε μία θέση εργασίας. Όμως , σε πείσμα των πολιτικών βουλήσεων η ελληνική αγορά ακινήτων όχι μόνο επιβιώνει αλλά και μεγεθύνεται απλώς θα χρειαστεί λίγο χρόνο παραπάνω ...

Η βιομηχανική επανάσταση έφερε στην επιφάνεια την έννοια του εθνικού κράτους καθώς από το 18ο αιώνα ξεκίνησαν οι προσπάθειες για την δημιουργία ανεξάρτητων κρατών που θα ήταν βασισμένα στην εθνική ταυτότητα. Η διαδικασία αυτή που κράτησε σχεδόν δύο αιώνες φαίνεται ότι σήμερα ανατρέπεται. Η χθεσινή απόφαση του κ Σαρκοζί , του οποίου η δημοφιλία βρίσκεται σε πτώση , να προχωρήσει σε περικοπές 11 δισ. αλλά και οι ανάλογες αποφάσεις της κυρίας Μερκελ που αντιμετωπίζει ανάλογα προβλήματα αλλά και της νέας κυβέρνησης της Μεγάλης Βρετανίας φαίνεται ότι βάζουν -τουλάχιστον την Ευρώπη- σε μία νέα φάση. Πρόκειται για την υποταγή της στους δανειστές , δηλαδή σε αυτούς που έχουν τους πόρους να χρηματοδοτούν τα ελλείμματα τα διάφορα funds, τα οποία στην πράξη αποδεικνύονται πιο ισχυρά από τις εθνικές κυβερνήσεις. Κάποιοι αναγνώστες ίσως εκπλήσσονται για την λέξη "ισχυρά" αλλά η πράξη αποδεικνύει ότι απεικονίζει μία πραγματικότητα κεφάλαια αυτά , είναι ισχυρά για ένα και μοναδικό λόγο: επειδή κατάφεραν να υπαγορεύουν τους κανόνες του παιγνιδιού. Τώρα το αμέσως επόμενο ερώτημα που ανακύπτει είναι το ΠΩΣ. Είτε μέσω της εξάρτησης των ηγετών είτε μέσω της εξάρτησης των ηγετών είτε μέσω της εξάρτησης των οικονομιών. Στα μέσα του 2008 , ο γάλλος ηγέτης και η γερμανίδα ομόλογος του αλλά και ο επικεφαλής της ΕΚΤ εκτόξευαν μύδρους κατά των οργανισμών αυτών. Είχαν προχωρήσει μάλιστα και ένα βήμα παραπέρα κατηγορώντας τους περίφημους οργανισμούς αξιολόγησης του χρέους για το ρόλο τους στην οικονομική κρίση. Πριν λίγο καιρό έκαναν ανάλογες δηλώσεις. Είπαν μάλιστα ότι υπάρχει ανάγκη για την δημιουργία ενός ευρωπαϊκού οργανισμού αξιολόγησης του χρέους. Στη πράξη όμως όχι μόνο δεν παρεμβαίνουν προκειμένου να αντιμετωπίσουν τη διεθνή κλίκα των δανειστών αλλά υποτάσσονται στις βουλές και στις επιταγές τους προσαρμόζοντας την πολιτική τους σε αυτές τις βουλές... Τι σημαίνουν όλα αυτά ; Πολύ απλά ότι τα εθνικά κράτη ακόμα και τα πιο ισχυρά εκχωρούν-υποχρεωμένα ή όχι δεν έχει τόσο σημασία- το δικαίωμα να ακολουθήσουν μία διαφορετική οικονομική πολιτική καθώς οι ηγέτες τους(;) δεν είναι διατεθειμένοι να συγκρουστούν με αυτούς που... δανείζουν. Ακόμα και κάποιες δειλές προσπάθειες για την καθιέρωση φορολογίας στις μεταφορές κεφαλαίων έπεσαν στο κενό αφού η πρόταση αυτή που είχε πέσει στο τραπέζι από τον Λαφονταίν-τότε υπουργός-χάθηκε μέσα στο δαίδαλο της οικονομικής διπλωματίας και μαζί με αυτές και ο γερμανός πολιτικός βρέθηκε στο περιθώριο. Το χειρότερο απ΄όλα είναι ότι η ομηρία αυτή έχει και το κατάλληλο θεωρητικό υπόβαθρο αφού νομιμοποιείται από τις περισπούδαστες ρήσεις αδιαμφισβήτητου κύρους οικονομολόγων οι οποίοι δίνουν το θεωρητικό άλλοθι. Αναζητείστε τις δηλώσεις των κ.κ Στιγκλιτσ , Ρουμπινί και άλλων επώνυμων καθηγητάδων για να διαπιστώσετε του λόγου το αληθές. Εκεί βρίσκεται κρυμμένη και μία άλλη μεγάλη αλήθεια για την παγκόσμια οικονομική και πολιτική σκηνή: η έλλειψη πειστικού , τεκμηριωμένου λόγου και αποδεκτού λόγου από εκείνους που υποστηρίζουν την εφαρμογή μίας διαφορετικής πολιτικής. Πριν λίγα χρόνια ένας έγκυρος δημοσιογράφος είχε προσπαθήσει να καταγράψει όλες τις ιδεολογικές απόψεις για την παγκοσμιοποίηση μέσω της βιβλιογραφίας. Διαπίστωσε την ουσιαστική αδυναμία του ευρωπαϊκού πνεύματος να διαμορφώσει, να προβάλλει και κυρίως να διαδώσει την εναλλακτική πρόταση αλλά και κριτική σκέψη για το νέο status . Μετά από πολύχρονη αναζήτηση κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο πιο τεκμηριωμένος πολιτικά και θεωρητικά λόγος κριτικής και αμφισβήτησης προέρχονταν από τον κ. Σόρος!!! Φυσικά , οι συγκρίσεις με τους θεωρητικούς της περιόδου 1960-1980 όπου φωτεινά πνεύματα όπως ,ο Σαρτ, ο Αλτουσερ, ο Μαντελ, ο Αμιν , ο Γκαλμπρεηθ, ο Μαρκούζε ,ο Καστοριάδης ,..διατύπωναν , πρότειναν και τεκμηρίωναν μία διαφορετική πολιτική σκέψη και πρόταση μόνο μελαγχολία μπορούν να προκαλέσουν. Έτσι λοιπόν σήμερα , η παγκόσμια κοινότητα φαίνεται ότι οδεύει σε μία συγκλονιστική πολιτική , οικονομική και κοινωνική αλλαγή χωρίς να υπάρχει ούτε πολιτικός αλλά ούτε και θεωρητικός αντίλογος. Που οδηγούν αυτές οι διαπιστώσεις;

Το φθινοπωρινό πακέτο μέτρων που θα έχουν επίκεντρο τις ΔΕΚΟ, τα κλειστά επαγγέλματα και τις εργασιακές σχέσεις κυριαρχούν στα πρωτοσέλιδα των σημερινών εφημερίδων.

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ: "5.327 οι δασικές φωτιές στην Ελλάδα. Ενώ βρισκόμαστε στην αιχμή της αντιπυρικής περιόδου".

Η ΑΥΓΗ: "Θύελλες φέρνει το "Μνημόνιο 2".

ΑΥΡΙΑΝΗ: "Αυξήσεις φωτιά στα τιμολόγια των ΔΕΚΟ. Τα νέα σκληρά μέτρα που επιβάλλει η τρόικα ισοπεδώνουν το λαϊκό εισόδημα".

ΤΟ ΒΗΜΑ: "Οι δέκα εντολές της τρόικας για φόρους 5 δισ. ευρώ. Σκληροί όροι για τη χορήγηση της τρίτης δόσης".

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: "Ιδού τα νέα μέτρα. Άμεσες ρυθμίσεις για την εξοικονόμηση 4 δισ. ευρώ ζητά η Κομισιόν".

ΕΘΝΟΣ: "Θεραπεία - σοκ για ΔΕΚΟ και νοσοκομεία. Η τρόικα πιέζει για νέο κύμα αλλαγών από τον Σεπτέμβριο".

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ του Σαββάτου: "Χρήματα στον Σόρος από την Ελλάδα. Είναι Ουγγρο-Εβραιοαμερικανός διεθνής κερδοσκόπος που "ρήμαξε" εθνικές οικονομίες και δεδηλωμένος οικονομικός στυλοβάτης των Σκοπίων".

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: "Εξι μέτρα - φωτιά οδηγούν σε εργατικό "σκλαβοπάζαρο". "Μπουλντόζα" ο Λοβέρδος, σαρώνει τις εργασιακές σχέσεις".

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: "Μνημόνιο Νο2 με νέα μέτρα - σοκ. Η κυβέρνηση το υπέγραψε εντός θέρους αλλά εκτός Βουλής".

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: "Πάνω οι φόροι κάτω οι μισθοί. 2011: Σκληρός χειμώνας για μισθωτούς και συνταξιούχους".

ΕΣΤΙΑ: "Η Ελλάδα γέμισε επαίτες. Άκρως ανησυχητικό κοινωνικό φαινόμενο".

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: "Οι αυστηρές επιταγές του νέου Μνημονίου. Στο επίκεντρο μισθοί Δημοσίου, ασφαλιστικό, εργασιακό, κλειστά επαγγέλματα, ΔΕΗ, ΟΣΕ, ΑΤΕ".

Ο ΛΟΓΟΣ: "Μονόδρομος το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων. Υποχρεωμένη η Ελλάδα να λάβει και άλλα μέτρα το 2010".

ΤΑ ΝΕΑ Σαββατοκύριακο: "Δεύτερο κύμα αλλαγών ήδη από τον Σεπτέμβριο. Τι προβλέπει το επικαιροποιημένο Μνημόνιο".

Η ΝΙΚΗ: "Μισθοί πείνας, τιμές... Βρυξελλών. Η αγοραστική δύναμη των Ελλήνων επιστρέφει στο 1984".

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: "Επικαιροποιημένο Μνημόνιο Οικονομικής - Χρηματοπιστωτικής Πολιτικής": Νέες αντιλαϊκές ανατροπές από κυβέρνηση - τρόικα"