Τα οικονομικά του «Spiegel»

Το «Spiegel», αφιερώνει το κεντρικό άρθρο του  για να πείσει τους Γερμανούς ότι κακώς επωμίζονται το βάρος των διασώσεων, αντί να το επωμιστούν οι πλούσιοι πολίτες των υπερχρεωμένων χωρών. Ειδική αναφορά μάλιστα κάνει για τα ακίνητα. Το περιοδικό επιχειρεί να συγκεντρώσει όλη την επιχειρηματολογία που έχει γραφτεί μέχρι στιγμής και καταρρίπτει την αξιοπιστία της έκθεσης, όπως για παράδειγμα ότι οι τιμές των ακινήτων που ελήφθησαν υπόψη αφορούσαν την περίοδο 2008-2010 και τώρα έχουν αλλάξει δραματικά σε χώρες όπως η Κύπρος, ή ακόμη ότι στις χώρες του Νότου το ποσοστό ιδιοκατοίκησης φτάνει ακόμη και το 80%, ενώ στη Γερμανία μόλις το 44%. Ωστόσο τα καταρρίπτει όλα με τον εξής απλό και ταυτόχρονα προκλητικό συλλογισμό: η Γερμανία έχει υποστεί ήδη αυτό που υφίστανται άλλες χώρες, δηλαδή οι πολίτες της να χάσουν τα πάντα, με τον πληθωρισμό της δεκαετίας του 1920, που κατέστρεψε τη μεσαία τάξη και τα 40 χρόνια ύπαρξης της Ανατολικής Γερμανίας που δεν αναγνώριζε την ιδιοκτησία. «Από τέτοιου είδους καταστροφές γλίτωσαν οι περισσότερες χώρες της Ευρωζώνης» λέει προκαλώντας έκπληξη στον αναγνώστη το περιοδικό. «Είτε ήταν με τους νικητές όπως η Γαλλία, είτε υπήρξαν ουδέτερες όπως η Ισπανία. Ετσι ή αλλιώς, οι πολίτες της μπορούσαν να χτίσουν το υψηλό τους επίπεδο διαβίωσης με το πέρασμα των γενεών». Αφού κάνει ένα πέρασμα από τη σημερινή κατάσταση των χωρών που πλήττονται από την κρίση, το «Spiegel» αναφέρει ότι ακόμη και όσοι θεωρούνται έχοντες δεν νιώθουν πλούσιοι και έχουν υποστεί απώλειες. «Θα ήταν, όμως, πολύ να ζητήσει κανείς να επιβαρυνθούν περισσότερο για να σώσουν τη χώρα τους;» διερωτάται ο συντάκτης για να καταλήξει ότι γενικότερα οι πλούσιοι θα πρέπει να επωμιστούν μεγαλύτερο βάρος στη διάσωση των χωρών, ακόμη και στην ίδια τη Γερμανία και φυσικά σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. «Η διάσωση του ευρώ θα οδηγούσε στον απόλυτο παραλογισμό, εάν στο τέλος ο συγκριτικά φτωχός μέσος Γερμανός προστατέψει από υψηλότερη φορολογία τους Ελληνες ζάπλουτους».