Το ΔΝΤ υποβάθμισε την πρόβλεψή του για την παγκόσμια ανάπτυξη φέτος, καθώς προβλέπει πολύ ισχυρότερη οικονομική ζημιά εξαιτίας του κορονοϊού, σε σχέση με την προ διμήνου πρόβλεψή του. Το Ταμείο προβλέπει ότι η παγκόσμια οικονομία θα συρρικνωθεί φέτος κατά 4,9%, σημαντικά χειρότερα από το 3% που εκτιμούσε στην έκθεσή του τον Απρίλιο. Θα πρόκειται για τη χειρότερη ετήσια συρρίκνωση μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Για τις ΗΠΑ το ΔΝΤ προβλέπει ότι το ΑΕΠ θα καταγράψει πτώση 8% φέτος, περισσότερο από την πρόβλεψη του 5,9% του Απριλίου. Και αυτή η πτώση θα είναι η χειρότερη ετήσια επίδοση μετά την οικονομική αποσταθεροποίηση που ακολούθησε τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Το Ταμείο ανακοίνωσε τις δυσοίωνες προβλέψεις του ως μια επικαιροποίηση της Παγκόσμιας Οικονομικής Έκθεσης του Απριλίου. Αυτές οι προβλέψεις ευθυγραμμίζονται με τις εκτιμήσεις και άλλων μεγάλων οργανισμών. Νωρίτερα αυτό το μήνα για παράδειγμα, η Παγκόσμια Τράπεζα εκτίμησε ότι η παγκόσμια οικονομία θα συρρικνωθεί φέτος κατά 5,2%. Στην έκθεση αναφέρεται ότι η πανδημία έπληξε δυσανάλογα τα χαμηλού εισοδήματος νοικοκυριά «απειλώντας τη σημαντική πρόοδο που έχει σημειωθεί στη μείωση της ακραίας φτώχειας στον κόσμο από το 1990».

Όπως προκύπτει από τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία από τον οργανισμό Enterprise Greece, από το 2013 -οπότε και ξεκίνησε το πρόγραμμα- ως τον Σεπτέμβριο του 2017, ο συνολικός αριθμός των αδειών που έχουν χορηγηθεί σε ξένους επενδυτές-ιδιοκτήτες ακινήτων ανέρχεται σε 2.014. Το τέλος του 2016 ο αντίστοιχος αριθμός ήταν 1.550. Επομένως, φέτος έχουν λάβει μέχρι στιγμής άδειες παραμονής 464 πολίτες τρίτων χωρών, ενώ εκκρεμεί η διαδικασία της αδειοδότησης για τις αιτήσεις που έγιναν το καλοκαίρι. Επίσης, έχουν χορηγηθεί και 2.948 άδειες παραμονής στα μέλη των οικογενειών τους.

Η μέση δαπάνη ανά επενδυτή διαμορφώνεται γύρω στα 550.000 με 600.000 ευρώ, σύμφωνα με την Καθημερινή, υπερβαίνοντας κατά πολύ το ελάχιστο όριο των 250.000 ευρώ. Η δαπάνη αυτή αποτελεί ένδειξη ότι προτιμώνται πολυτελή και μεγάλα ακίνητα, ενώ υπάρχει αυξημένη ζήτηση και για πολυτελείς εξοχικές κατοικίες, καθώς οι τιμές αυτών των ακινήτων έχουν πέσει αισθητά.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του Enterprise Greece, οι χώρες προέλευσης των επενδυτών είναι οι ακόλουθες:

1. Κίνα με 850 άδειες παραμονής

2. Ρωσία με 388 άδειες παραμονής

3. Τουρκία με 161 άδειες.Η Τουρκία ανέβηκε πρόσφατα στη θέση αυτή, αφού μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα και την κατάσταση που επικρατεί στη γειτονική χώρα, υπάρχει κατακόρυφη αύξηση του ρεύματος αγοραστών.

4. Αίγυπτος με 98 άδειες

5. Λίβανος με 85 άδειες

6. Ουκρανία με 73 άδειες

7. Ιράκ με 62 άδειες

8. Συρία με 48 άδειες

9. Ιορδανία με 46 άδειες

10. Σαουδική Αραβία με 18 άδειες

11. ΗΠΑ με 18 άδειες

Στα 11 εκατ. ευρώ ανέρχονται τα υπόλοιπα των αδρανών καταθέσεων που περιήλθαν στο Δημόσιο το 2015, ενώ συνολικά την τελευταία διετία από την πηγή αυτή ο Κρατικός Προϋπολογισμός έχει εισπράξει 48 εκατ. ευρώ περίπου. Το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους συγκέντρωσε τα τελικά στοιχεία από τις εμπορικές τράπεζες και την Τράπεζα της Ελλάδος για τα υπόλοιπα των αδρανών καταθέσεων που περιήλθαν στο Δημόσιο μέχρι το τέλος Απριλίου 2015 και τα οποία ανέρχονται σε 11 εκατ. ευρώ. Σημειώνεται πως βάσει του νομού 4151/2013 κάθε πιστωτικό ίδρυμα, που δραστηριοποιείται στην Ελλάδα, οφείλει αμέσως μετά την παρέλευση του χρονικού ορίου της 20ετίας να αποδίδει στο Δημόσιο συγκεντρωτικά μέχρι το τέλος Απριλίου κάθε έτους τα υπόλοιπα των αδρανών καταθέσεων, πλέον αναλογούντων τόκων, καταθέτοντας στην Τράπεζα της Ελλάδος τα σχετικά ποσά σε ειδικό λογαριασμό και να ενημερώνει ταυτόχρονα την αρμόδια Διεύθυνση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους για την εκπλήρωση των υποχρεώσεων που απορρέουν από τον νόμο. Ακόμη, ο 4151/2013 προβλέπει την υποχρέωση ειδοποίησης του δικαιούχου εν δυνάμει αδρανούς κατάθεσης πριν τη συμπλήρωση του χρόνου παραγραφής περισσότερες από μία φορές (εφόσον πρόκειται για ποσό άνω των 100 ευρώ, προκειμένου το ποσό αυτό να ανταποκρίνεται στο κόστος της σχετικής ειδοποίησης), ενώ ορίζει με σαφήνεια ότι το υπόλοιπο αδρανούς καταθετικού λογαριασμού παραγράφεται υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου μετά την παρέλευση 20ετίας. Σύμφωνα με το ίδιο νόμο μετά την παραγραφή των δικαιωμάτων του καταθέτη ή των νόμιμων κληρονόμων του, κατόπιν παρέλευσης 20ετίας, η χρήση των κεφαλαίων από αδρανείς καταθέσεις επιτρέπεται αποκλειστικά και μόνο για ειδικούς σκοπούς στήριξης των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων. Συνολικά το ύψος των κεφαλαίων από αδρανείς καταθέσεις που περιήλθαν ως έσοδο στον Κρατικό Προϋπολογισμό, κατά την περίοδο από την έναρξη εφαρμογής του εν λόγω νόμου έως και σήμερα ανέρχεται στα 48 εκατ. ευρώ περίπου.

ΠΗΓΗ: Το Βήμα

Η παροχή δανείων με εγγυήσεις που στηρίζονται στην ακίνητη περιουσία, έχει συνέπειες στον ίδιο χρηματοπιστωτικό τομέα της οικονομίας, ο οποίος είναι εκτεθειμένος σε κινδύνους που πηγάζουν από μία πτώση των τιμών.

Η μείωση των αντικειμενικών τιμών προβάλλει ως απειλή για τις τράπεζες, καθώς δάνεια ύψους 100 δισ. ευρώ τουλάχιστον τα οποία έχουν ενέχυρο ακίνητα, θα πρέπει να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα των τιμών, γεγονός που μπορεί να προκαλέσει πρόσθετες ανάγκες για κεφάλαια.

Τα ακίνητα είναι πάγια περιουσιακά στοιχεία, με μεγάλη διάρκεια ζωής και συχνά xρησιμοποιούνται ως εγγύηση για τη λήψη δανείων. Ταυτόχρονα, προσδιορίζουν το επίπεδο «πλούτου» των νοικοκυριών. Αυτές οι σημαντικές «εξωτερικές» επιδράσεις που συνδέονται με το επίπεδο των τιμών των ακινήτων σε μια οικονομία, θα πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη στο σχεδιασμό πολιτικών, που σχετίζονται με τα ακίνητα και ευρύτερα τις κατασκευές.

Η παροχή δανείων με εγγυήσεις που στηρίζονται στην ακίνητη περιουσία, έχει συνέπειες τόσο στο πεδίο της χρηματοδότησης των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, όσο και στον ίδιο το χρηματοπιστωτικό τομέα της οικονομίας, ο οποίος είναι εκτεθειμένος σε κινδύνους που απορρέουν από τις διακυμάνσεις του χαρτοφυλακίου ακινήτων που εγγυώνται τα δάνεια που παρέχει. Έτσι, το επίπεδο των τιμών των ακινήτων αποτελεί κρίσιμη παράμετρο για το χρηματοπιστωτικό σύστημα, καθορίζοντας τόσο το επίπεδο της χρηματοδότησης της οικονομίας, όσο και ενδεχόμενες πρόσθετες ανάγκες σε κεφάλαια για τις τράπεζες, ειδικά στις περιπτώσεις που εμφανίζεται δυσαρμονία μεταξύ τιμών ακινήτων (που λειτουργούν ως εγγυήσεις) με το ύψος των δανείων που έχουν εκταμιευτεί. Η επέκταση της στεγαστικής πίστης - το υπόλοιπο των στεγαστικών δανείων από €16 δισεκ. το 2002 διαμορφώθηκε σε €80 δισεκ. το 2010 - τροφοδότησε σημαντικά την ιδιωτική οικοδομική δραστηριότητα. Μέχρι τα τέλη του 2010 το υπόλοιπο των στεγαστικών δανείων αυξανόταν συνεχώς, αν και με επιβραδυνόμενο ρυθμό, ενώ τα τελευταία χρόνια παρατηρείται περιορισμός της στεγαστικής πίστης. Η κορύφωση της μείωσης της στεγαστικής πίστης παρουσιάστηκε στα μέσα του 2013 (-5,7%), ενώ έπειτα ο ρυθμός μείωσης επιβραδύνεται. Θα πρέπει ωστόσο να σημειωθεί ότι η μείωση των στεγαστικών δανείων ενδεχομένως να είχε παρατηρηθεί νωρίτερα, αλλά τα διαθέσιμα στοιχεία περιλαμβάνουν και τις αναδιαρθρώσεις δανείων (οι οποίες λογίζονται ως νέα δάνεια) που σε μεγάλο βαθμό πραγματοποιήθηκαν την περίοδο 2010-2012. Η χρηματοδότηση των κατασκευαστικών επιχειρήσεων, ακολούθησε παρόμοιο πρότυπο με τη στεγαστική πίστη . Το υπόλοιπο των χορηγούμενων δανείων σε κατασκευαστικές επιχειρήσεις, αυξήθηκε από €2,2 δισεκ. το 2002 σε περίπου €10 δισεκ. το 2014.