Τι "εφαγε"το μπετόν

Μικρογραφία της σύγχρονης Αθήνας μπορεί να χαρακτηρισθούν οι κεντρικοί λεωφόροι του ιστορικού κέντρου της πρωτεύουσας. Οι οδοί Σταδίου Πανεπιστημίου αλλά και η Πειραιώς και η Πατησίων ασφυκτιούν από το τσιμέντο αφαιρώντας από τους Αθηναίους το οξυγόνο και από την πόλη τη αισθητική της. Η σύγχρονη Αθήνα ,δημιούργημα των δεκαετιών μετά το ΄30 είχε στο παρελθόν και αισθητική ενώ ταυτόχρονα ήταν ιδιαίτερα «φιλική» στους που είτε κατοικούσαν σ΄αυτή είτε ήταν επισκέπτες. Το «κομμάτι» της Πανεπιστημίου μεταξύ των οδών Ιπποκράτους και Χαριλάου Τρικούπη μπορεί να θεωρηθεί ως αντιπροσωπευτικό δείγμα της σύγχρονης πόλης. Ένα ενιαίο μπλοκ πολυκατοικιών δημιουργεί ένα τσιμεντένιο αδιαπέραστο τείχος χωρίς καμία προοπτική. Το τείχος αυτό όμως χτίσθηκε στην θέση κτιρίων εξαιρετικής αισθητικής και μεγάλης ιστορίας. Στη γωνία της Πανεπιστημίου με την Χαριλάου Τρικούπη βρίσκονταν μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ΄60 ένα διώροφο κομψό κτίριο έργο του Στ.Κλεάνθη. Το κτίριο αυτό κτίσθηκε το 1843ωκαι είχε μεγάλο κήπο προς την πλευρά της Χαριλάου Τρικούπη. Το χαρακτηριστικό του κτιρίου ήταν το κλασσικό υπερμέγεθες τόξο που σκέπαζε ένα ανοικτό εξώστη. Το κτίριο ήταν ιδιοκτησία ενός Βαυαρού ναυάρχου ο οποίος στα τέλη του 19ου αιώνα ήταν βασικός μέτοχος στις επιχειρήσεις ύδρευσης των Αθηνών. Στη διάρκεια του μεσοπολέμου στο κτίριο στεγάζονταν οι κεντρικές υπηρεσίες του Λαϊκού Κόμματος που είχε αρχηγό τότε τον Π. Τσαλδάρη , η κατοικία του οποίου ήταν στη Χαριλάου Τρικούπη. Το ακίνητο στη συνέχεια αγοράστηκε από ένα καθηγητή ιατρικής και κατεδαφίστηκε στην διάρκεια της δεκαετίας του ΄60 . Στην επάνω γωνία, δηλαδή στη συμβολή των δρόμων Πανεπιστημίου και Ιπποκράτους , ήταν το σπίτι του Προκόπη Μπενιζέλου( αγωνιστή του 1821) .Το ακίνητο φιλοξένησε την οικογένεια Μαζαράκη ενώ στα τέλη του 19ου αιώνα εγκαταστάθηκε η Λέσχη των φοιτητών. Το κτίριο κατεδαφίσθηκε ο 1960 και την θέση του πήρε η σημερινή πολυώροφη πολυκατοικία αρχιτέκτων της οποίας ήταν ο Σ. Σταϊκός. Φυσικά τα προαναφερόμενα κτίρια δεν ήταν τα μοναδικά που θυσιάστηκαν στο βωμό του εκμοντερνισμού της πόλης . Το δυστύχημα είναι ότι πλέον δεν μπορούν να γυρίσουν πίσω.