Τα μεγάλα έργα της Α΄Χρεωκοπίας

Θα μπορούσε κανείς να πεί ότι η Αθήνα πήρε δύο κληρονομιές από τους Ολυμπιακούς Αγώνες αφού κανείς δεν θα πρέπει να υποβαθμίζει την σημασία που είχαν για την πόλη οι αγώνες του ΄96. Σύμφωνα με ιστορικούς της εποχής οι Ολυμπιακοί Αγώνες τότε δημιούργησαν το κατάλληλο υπόβαθρο για να προχωρήσει ο εκσυγχρονισμός των βασικών υποδομών της πόλης. Ουσιαστικά τα πρώτα απτά σημάδια της ανάγκης για την προσαρμογή της πόλης στις ευρωπαϊκές προδιαγραφές άρχισαν να εμφανίζονται αμέσως μετά τους αγώνες.

Το 1896 έκανε την εμφανισή του στους αθηναϊκούς δρόμους (;) το πρώτο αυτοκίνητο. Ο ιδιοκτήτης το, ο Κ. Χριστομάνος, το είχε φέρει από την Γαλλία αλλά οι τεχνικές «ταλαιπωρίες» -και όχι μόνο- είχαν ως αποτέλεσμα το αυτοκίνητο να «ζήσει» μόλις τρία χρόνια. Σίγουρα όμως είχε πολύ καλύτερη τύχη από το ΙΧ ενός ομογενή από την Ρωσία το οποίο «επιβίωσε» μόλις λίγες μέρες. Το αυτοκίνητο όμως ήταν ο προπομπός μεγάλων αλλαγών σε όλο το δίκτυο των υποδομών. Η αρχή έγινε με την ηλεκτροδότηση της πόλης . Το 1902 ξεκινά τη λειτουργία του το εργοστάσιο ηλεκτρισμού στο Νέο Φάληρο η παραγωγή ενέργειας του οποίου μπορούσε να καλύψει όχι μόνο τις οικιακές αλλά και τη ζήτηση από τη βιομηχανία και τις επιχειρήσεις μεταφοράς. Δύο χρόνια μετα ο μέχρι τότε ατμοκίνητος σιδηρόδρομος Αθήνα-Πειραιά μετατράπηκε σε ηλεκτροκίνητο ενώ απέκτησε και διπλή γραμμή. Περι το 1908 μάλιστα ξεκίνησε η γραμμή ηλεκτροκίνητου τραμ Ομόνοιας-Σταθμού Λαρίσσης με εισιτήριο 10 λεπτών.

Το 1900 η Αθήνα απέκτησε και ένα οδικό άξονα. Ηταν η λεωφόρος που συνεδεε το Φάληρο με την Αθήνα –η γνωστή ως Λεωφόρος Συγγρού-.Η έναρξης της λειτουργίας της όμως καθυστέρησε αρκετά χρόνια λόγω προβλημάτων με τις απαλλοτριώσεις των οικοπέδων που ήταν απαραίτητα για την κατασκευή της –η ιστορία επαναλήφθηκε μετα από ένα αιώνα με του σύγρχονους ολυμπιακούς-. Οι επενδύσεις στις μεταφορές ολοκληρώθηκαν με την ασφαλτόστρωση της πόλης της Αθήνας. Πρώτα ασφαλτοστρώθηκε η οδός Αιόλου και ακολούθησαν η Σταδίου, η πλατεία Ομονοίας , η Αθηνάς , Πανεπιστημίου και η Πλατεία Συντάγματος. Αν και δεν ακούσθηκαν γκρίνιες για κακοτεχνίες εντούτοις δημιουργήθηκε τεράστιο θόρυβος για το κόστος αφού το τίμημα των 20 φράγκων το τετραγωνικό που καταβλήθηκε στην αγγλική εταιρία που είχε αναλάβει την ασφαλτόστρωση της Αιόλου ήταν σημαντικά μεγαλύτερο από αυτό ζητήθηκε από την ανάδοχο των έργων της ασφαλτόστρωσης της Σταδίου (άλλη μία περίπτωση επανάληψης της ιστορίας). Σημαντικές ήταν όμως και οι επενδύσεις στις επικοινωνίες .

Το 1908 έγινε η εγκατάσταση στο ταχυδρομείο δύο τηλεφωνικών μηχανημάτων τα οποία μπορούσαν να εξυπηρετήσουν 1000 περίπου συνδρομητές. Αντίθετα τα δίκτυα ύδρευσης και αποχέτευσης ήταν σε τραγική κατάσταση αφού το πανάρχαιο δίκτυο ύδρευσης και διανομής ήταν εκτεθειμένο όχι μόνο σε μικρόβια αλλά και σε… βατράχια. Περι το 1907 ένας Αθηναίος που κατοικούσε στο κέντρο της πρωτευουσας είδε να ξεπετάγονται από τη βρύση του σπιτιού του …25 βατράχια. Ακόμα μεγαλύτερα ήταν τα προβλήματα με την αποχέτευση το οποίο ήταν ουσιαστικά ανύπαρκτο και οι οικοδομές της πρωτεύουσας εξυπηρετούντο από βόθρους, Αποτέλεσμα ήταν ο υδροφόρος ορίζοντας αλλά και το δίκτυο ύδρευσης να βρίσκεται συνεχώς όμηρος των μικροβίων .