ΜΕΤΑΞΟΥΡΓΕΙΟ: Με ανάδοχο ένα κτιριο

Μπορεί ένα κτίριο να δώσει "ονοματεπώνυμο" σε μία περιοχή; Αν μιλάμε για το Μεταξουργείο η απάντηση είναι καταφατική αφού το όνομα της περιοχής οφείλεται στο κτήριο του Μεταξουργείου(Λεωνίδου και Μυλλέρου), ένα από τα παλαιότερα νεοκλασσικά της Αθήνας, που φιλοξενεί τη Δημοτική Πινακοθήκης.

Το Μεταξουργείο, από τα παλαιότερα νεοκλασικά της Αθήνας άρχισε να οικοδομείται το 1834 με σχέδια του Δανού αρχιτέκτονα Christian Hansen σε οικόπεδο που είχε αγοράσει ο πρίγκιπας Γεώργιος Καντακουζηνός, επιχειρηματίας από τη Βλαχία. Ο στόχος για την ίδρυση συγκροτήματος με καταστήματα στο ισόγειο και κατοικίες εμπόρων στον όροφο δεν υλοποιήθηκε. Ακολούθησε η αγορά του κτιρίου από την αγγλική εταιρία "A. Wrampe & Co" (1852), με σκοπό να δημιουργηθεί Μεταξουργείο στην Αθήνα. Ωστόσο η εταιρία αυτή πτώχευσε σύντομα οπότε το οικοδόμημα εγκαταλείφθηκε εκ νέου για να αγοραστεί από έξι Έλληνες επιχειρηματίες που δημιούργησαν την "Σηρική Εταιρία της Ελλάδος" με την επωνυμία "Αθανάσιος Γ. Δουρούτης και Σια". Η λειτουργία του Μεταξουργείου άρχισε το 1855, με διευθυντή τον Αθανάσιο Δουρούτη και συνεχίστηκε μέχρι το 1875.

Έκτοτε έγιναν προσπάθειες για επαναλειτουργία του Μεταξουργείου, αλλά απέβησαν άκαρπες και το κτήριο μετατράπηκε σε συγκρότημα κατοικίας, περιστασιακά λειτούργησε ως κατάλυμα πειραιωτών προσφύγων και ως φρουραρχείο του ΕΛΑΣ το 1944.