Η ευθύνη των τραπεζών

«Καταλύτης για την ανάκαμψη της οικοδομικής δραστήριοτητας αποδεικνύεται ότι είναι μόνο οι τράπεζες οι οποίες αν ανοίξουν τις στρόφιγγες τότε η ανάκαμψη θα είναι θέμα χρόνου. Σε αντίθεση περίπτωση η αγορά θα κινείται σε περίβαλλον έντονης δυσπραγίας. Ενδεικτικό για το ρόλο των τραπεζικών χορηγήσεων στην θεαματική άνοδο της αγοράς είναι το γεγονός ότι η έκρηξη των τιμών αλλά και των επενδύσεων σε κατοικίες συνδυάστηκε με την κατακόρυφη άνοδο της πιστωτικής επέκτασης. Έτσι το 2004 χορηγήθηκαν στεγαστικά δάνεια που η αξία τους ήταν υψηλότερη 27,3% σε σύγκριση με τον το προηγούμενο χρόνο, την επόμενη χρονιά η αύξηση έφθασε στο 33,4% , το 2006 το 25,8% και το 2007 το 21,7%. Αντίθετα τα πρόσφατα στοιχεία δείχνουν αύξηση μολις κατα 3% γεγονός που επηρέασε το ύψος των πωλήσεων. Οι μέχρι στιγμής ενδείξεις οδηγούν στο συμπέρασμα ότι οι τράπεζες περιόρισαν ακόμα περισσότερο τις χορηγήσεις στεγαστικών δανείων και για τον λόγο αυτό εκτιμάται ότι οι πωλήσεις είναι χαμηλότερες τουλάχιστον κατα 20% σε σύγκριση με τον αντίστοιχο περυσινό μήνα.» επισήμανε αναλυτής εταιρίας ακινήτων θυγατρικής μεγάλου τραπεζικού ομίλου και συνέχισε επισημαίνοντας ότι «ανάλογη ήταν και η στάση στην χρηματοδότηση της αγοράς επαγγελματικών ακινήτων τόσο απο επιχειρήσεις όσο και απο μονωμένους ιδιώτες με αποτέλεσμα η αγορά να οδηγείται σε κρίση όχι τόσο λόγω έλλειψης αγοραστικού ενδιαφέροντος όσο αδυναμίας χρηματοδότησης.» Η εξέλιξη αυτή θα καταστήσει ιδιαίτερα δύσκολη την απορρόφηση του ήδη υψηλού αδιάθετου αποθέματος κατοικιών αλλά και επαγγελματικών ακινήτων . Η στάση αναμονής που καταγράφεται στην αγορά απο την πλευρά των πωλητών είναι μία σαφής ένδειξη ότι παρά τα προβλήματα ρευστότητας που καταταγράφονται στην αγορά οι περισσότεροι προσπαθούν να την αντιμετωπίσουν αποφεύγοντας την πώληση ακίνητων περιουσιακών τους στοιχείων. Αυτή είναι μία απο τις βασικές αιτίες που δεν καταγράφεται σημαντική υποχώρηση του επιπέδου των τιμών. Δεν θα πρέπει επίσης να υποβαθμιστεί και το γένος ότι τα περισσότερα πιστωτικά ιδρύματα ακολουθούν ιδιαίτερα συντηρητική στάση αναφορικά με τους πλειστηριασμούς. «Οι τράπεζες στην παρούσα φάση προσπαθούν να εξαντλήσουν όλα τα περιθώρια προκειμένου να εισπράξουν τις οφειλές και για αυτό έχουν διαλέξει τον δρόμο των ρυθμίσεων αντί των πλειστηριασμών. Άλλωστε, ο πλειστηριασμός ενός ακινήτου οδηγεί αυτόματα στην ανάγκη αναπλήρωσης των κεφαλαίων τους αφού οι έλεγχοι της κεντρικής τράπεζας όσον αφορά την κεφαλική επάρκεια των τραπεζών είναι ιδιαίτερα αυτοί. Απο την άλλη πλευρά οι τραπεζίτες γνωρίζουν ότι η πώληση ενός ακινήτου με τον τρόπο αυτό είναι ιδιαίτερα δύσκολη υπόθεση μετά τον καθορισμό ως τιμή εκκίνησης την αντικειμενική τιμή. Από την άλλη πλευρά η τράπεζα δεν είναι διατεθειμένη να χρηματοδότησει τον πλειοδότη και έτσι κινδυνεύει να μείνει με τα ακίνητα στο ράφι . Αυτό σημαίνει ότι όχι μόνο δεν θα εισπράξει τα χρήματα της αλλά αντίθετα να πρέπει να καταβάλλει σημαντικά ποσά για την συντήρηση τους. Απο την άλλη πλευρά μία ρεαλιστική διέξοδος που θα ήταν η διάθεση των δανείων και των εγγυήσεων τους στην δευτερογενή αγορά έχει κλείσει .» , τόνιζε χαρακτηριστικά κορυφαίο στέλεχος εμπορικής τράπεζας που ασχολείται με την διαχείριση του πιστωτικού κινδύνου.