realestatenews.gr
"Κούρεμα" και στα κυπριακά ακίνητα
Περαιτέρω πτώση προβλέπεται να καταγράψει η αγορά κατοικίας της Κύπρου, τόσο αναφορικά με τις αξίες όσο και με τις αγοραπωλησίες, ακόμα κι αν οι διαπραγματεύσεις για τη διάσωση της χώρας έχουν ευτυχή κατάληξη. Σε αντίθετη περίπτωση βέβαια, οι αναλυτές προβλέπουν κατακόρυφη πτώση των τιμών, κάτι άλλωστε που έχει παρατηρηθεί και σε αντίστοιχες χώρες που έχουν βρεθεί αντιμέτωπες με το φάσμα της πτώχευσης και στο παρελθόν.
Ηδη πάντως, πριν καν επέλθει το πρόσφατο αδιέξοδο, η αγορά κατοικίας της Κύπρου είχε εισέλθει σε πτωτική τροχιά, καθώς η αβεβαιότητα για την οικονομία και τις προοπτικές της κυριαρχεί τους τελευταίους μήνες, ενώ η υψηλή ανεργία και η πτώση της οικονομικής ανάπτυξης αποτελούν επίσης αρνητικούς παράγοντες για κάθε κτηματαγορά. Σε πρόσφατη έκθεσή του, το RICS (Royal Institute of Chartered Surveyors) είχε κάνει λόγο για απουσία αγοραστικού ενδιαφέροντος στην αγορά ακινήτων, ως άμεσο αποτέλεσμα των παραπάνω αρνητικών οικονομικών παραγόντων. Η αρνητική εικόνα αντανακλάται άλλωστε και στην πορεία των τιμών των ακινήτων τους τελευταίους μήνες, έχοντας όμως ξεκινήσει ήδη από την περίοδο 2009 - 2010, όταν περιορίστηκαν οι αγορές ακινήτων από ξένους αγοραστές, οι οποίοι παραδοσιακά αποτελούν ένα σημαντικό μέρος της αγοράς στην Κύπρο.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με στοιχεία , οι κατοικίες έχουν χάσει το 30% της αξίας τους, ενώ στο 40% υπολογίζεται η πτώση των τιμών στην αγορά των οικοπέδων και των αποθηκών. Το μέγεθος της πτώσης εμφανίζει σημαντικές ομοιότητες και με την αντίστοιχη υποχώρηση των τιμών στην Ελλάδα, καθώς με βάση τα στοιχεία της ΤτΕ, η μείωση των τιμών των κατοικιών από την αρχή της κρίσης μέχρι το τέλος του 2012 αγγίζει πλέον το 30%. Αντιθέτως, μικρότερη είναι στην Κύπρο η μείωση των αξιών των επαγγελματικών ακινήτων (γραφεία, καταστήματα), η οποία υπολογίζεται ότι δεν ξεπερνά το 10%, αν και το τελευταίο διάστημα καταγράφεται επιτάχυνση του ρυθμού της μείωσης. Αντίστοιχα, πτώση καταγράφει και η οικοδομική δραστηριότητα, καθώς κατά τη διάρκεια του 2012 εκδόθηκαν συνολικά 7.172 οικοδομικές άδειες, αριθμός που συνιστά πτώση της τάξεως του 4,4% σε σχέση με το 2011. Ωστόσο, σε ό,τι αφορά την επιφάνεια, η πτώση της οικοδομικής δραστηριότητας αγγίζει το 33,4%. Στην αγορά των ενοικίων, η πτώση είναι μεν ορατή, αλλά σε μικρότερο βαθμό, καθώς στα διαμερίσματα δεν ξεπερνά το 3,1% κατά το τρίτο τρίμηνο του 2012, σε σύγκριση με την αντίστοιχη περσινή περίοδο, ενώ στις μονοκατοικίες διαμορφώνεται σε 5,8%.
Οσον αφορά τον κλάδο της εξοχικής κατοικίας, ο οποίος παραδοσιακά αποτελεί μεγάλο μέρος της συνολικής κτηματαγοράς της Κύπρου, η εικόνα είναι αντίστοιχη. Συγκεκριμένα, με βάση τα στοιχεία της Κεντρικής Τράπεζας της Κύπρου, στην αγορά της Πάφου, όπου συγκεντρώνεται μεγάλο μέρος των εξοχικών κατοικιών, η πτώση των τιμών αγγίζει το 18% από το δεύτερο τρίμηνο του 2009, όταν είχαν βρεθεί στο απόγειό τους, μέχρι το δεύτερο τρίμηνο του 2012.
Ανακατατάξεις προβλέπονται στο εμπόριο που επηρεάζουν άμεσα και την αγορά εμπορικών χώρων. Πληροφορίες από αξιόπιστες πηγές εμφανίζουν τις ελληνικές επιχειρήσεις μεσαίου μεγέθους να βρίσκονται στο επίκεντρο των αλλαγών. Συγκεκριμένα σε εξέλιξη βρίσκονται συζητήσεις για την πώληση ποσοστού ή του συνόλου του μετοχικού. κεφαλαίου τους. Οι κινήσεις αυτές αποσκοπούν κυρίως στην κεφαλαιακή ενίσχυση των επιχειρήσεων καθώς εκτιμάται ότι για επόμενα δύο τουλάχιστον χρόνια η άντληση κεφαλαίων μέσω τραπεζικού δανεισμού θα είναι από δύσκολη έως αδύνατη. Από την πλευρά των αγοραστών-επενδυτών το ζητούμενο δεν είναι το επιχειρηματικό αντικείμενο αλλά η απόκτηση πρόσβασης σε ακίνητα ( μισθωμένων ή ιδιόκτητων) που βρίσκονται σε σημεία υψηλής εμπορικής προβολής τα οποία προσφέρονται για αλλαγή χρήσης. Άλλοι επιχειρηματίες ,οι οποίοι είχαν κτίσει ένα μικρό δίκτυο εμπορικών σημείων προχωρούν : -σε κλείσιμο των λιγότερο αποδοτικών καταστημάτων. -στη πώληση των ακινήτων καθώς διαπιστώνεται ότι οι τράπεζες είτε δεν τους παρέχουν δάνεια με εγγύηση τα συγκεκριμένα ακίνητα είτε εγκρίνουν πιστωτικές γραμμές που δεν αντιπροσωπεύουν την πραγματική εμπορική αξία των ακινήτων.
"Ο υπουργός Οικονομίας έτριβε τα χέρια του από ικανοποίηση. Οι επενδύσεις στις οικοδομές αυξάνονταν . Ο τζίρος του εμπορίου αυξάνονταν με διπλάσιους ρυθμούς σε σύγκριση με τον πληθωρισμό, η βιομηχανική παραγωγή αυξάνονταν σε πραγματικούς όρους , η ανεργία είχε σπάσει το ιστορικό χαμηλό του 3% ενώ τα δημόσια ταμεία ξεχειλίζουν από τόσο χρήμα ώστε το «όνειρο» του ισοσκελισμένου προϋπολογισμού να είναι πολύ κοντά στην πραγματικότητα". Ναι , με τα σημερινά δεδομένα η παραπάνω περιγραφή θα μπορούσε να αποτελέσει ένα κινηματογραφικό σενάριο . Το σίγουρο είναι ότι σήμερα η ελληνική και η παγκόσμια οικονομία βρίσκεται πολύ μακριά από αυτή την προοπτική. Όμως το ζητούμενο για όλους τους υπουργούς Οικονομίας σε ολόκληρο τον κόσμο είναι πως η πραγματική οικονομία θα βρεθεί πιο κοντά σε αυτή την προοπτική με ειρηνικά μέσα. Η κρίση του 29 , αντιμετωπίστηκε με αύξηση των δημοσίων δαπανών , με μεταβιβαστικές πληρωμές και με ευέλικτα προσαρμοσμένη φορολογική πολιτική. Τριάντα χρόνια αργότερα , οι όψιμοι επίγονοι του Κέυνς μπερδεύουν την οικονομική πολιτική με την πολιτική δημοσιονομικής εξυγίανσης. Με άλλα λόγια κάνουν το ακριβώς αντίθετο από αυτά που εφαρμόστηκαν στην δεκαετία του ΄30. Η ανάκαμψη της οικονομίας πραγματοποιείται στην παρούσα φάση, με συνδυασμένες παρεμβάσεις που θα στοχεύουν στην τόνωση της ζήτησης και στην βελτίωση του ψυχολογικού κλίματος . Στην αγορά ακινήτων για παράδειγμα , το ζητούμενο δεν είναι το “κτίζω” αλλά το “ζητάω”. Τα αποτελέσματα που είχε η άκριτη μεγέθυνση της αγοράς κατοικίας ήδη γίνονται φανερά ακόμα και στους αδαείς καθώς η υπερβάλλουσα προσφορά είναι μία από τις αιτίες που έχει μπει φρένο στις επενδύσεις σε κατοικία. Οι άλλες αιτίες θα πρέπει να αναζητηθούν στην υποχώρηση της ζήτησης που συνδέεται με το υψηλό ποσοστό της ιδιοκατοίκησης, στην μείωση των χορηγήσεων, στην δαιμονοποίηση της ιδιοκτησίας αλλά και στο αρνητικό ψυχολογικό κλίμα. Έτσι λοιπόν το ζητούμενο δεν είναι να κτίσουν περισσότερα σπίτια οι εργολάβοι αλλά να τα πουλήσουν. Το ίδιο ισχύει και με τα επαγγελματικά ακίνητα όπου το ζητούμενο δεν είναι να κτίζονται κτίρια γραφείων και εμπορικά κέντρα αλλά να υπάρχει ζήτηση ώστε να μη μένουν ξενοίκιαστα. Και κάτι ακόμα . Κάθε φορά που η ιδιοκτησία θα βρίσκεται αντιμέτωπη με την προχειρότητα τόσο θα περιορίζεται η ζήτηση. Αυτή την απλή διαπίστωση φαίνεται ότι είτε την αγνοούν είτε την απεχθάνονται. Οτιδήποτε όμως και να συμβαίνει το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν έχουν την εξουσιοδότηση να ισοπεδώνουν την περιουσία των ελλήνων.Περισσότερα Άρθρα...
