realestatenews.gr
Πληθαίνουν τα ξενοίκιαστα
Την στιγμή που ο κανόνας εμφανίζει τις περιόδους κρίσης κατακόρυφη αύξηση των συμφωνιών μίσθωσης σπιτιών, στην Ελλάδα καταγράφεται το ακριβώς αντίθετο. Σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποιήθεικε σε τρείς συνοικίες του κέντρου της ΑΘήνας -Κολωνάκι,Αμπελόκηποι,Κυψέλη- η ζήτηση για ενοικίαση σπιτιών εμφανίζεται μειωμένη σε σύγκριση με τα προηγούμενα χρόνια ενώ ο απαραίτητος χρόνος για την ενοικίαση ενός σπιτιού έχει επιμικυνθεί τουλάχιστον κατα ένα μήνα. Παράλληλα , έχει αυξηθεί και ο αριθμός των διαμειρισμάτων που προσφέρονται προς ενοικίαση . Απο την άλλη πλευρά , απο τα επίσημα στοιχεία του τιμαρίθμου προκύπτει και επιβράδυνση του ρυθμού αύξησης των ενοικίων σε σύγκριση με τα προηγούμενα χρόνια όταν η ετήσια μεταβολη τους κινιόνταν στα επίπεδα του 4%. Σήμερα εκτιμάται ότι ο ετήσιος ρυθμός μεταβολής κινείται στα επίπεδα του 2,5-3%. Συγκεκριμένα η άνοδος των ενοικίων κατοικιών το α΄εξάμηνο ήταν 2,9% σε ετήσια βάση .΄10. Αυτό, σε συνδυασμό με τη μείωση των τιμών των διαμερισμάτων (-3,7% στο 1ο 6μηνο.΄10 σε ετήσια βάση) οδήγησε σε περαιτέρω σημαντική μείωση του λόγου του δείκτη τιμών διαμερισμάτων προς τον δείκτη των ενοικίων στο 84,9 το 2ο 3μηνο.΄10 από 87,2 το 1ο 3μηνο.΄10, 91,1 το 2009 και 97,9 το 2008 (2007=100). Η εξέλιξη αυτή δείχνει αισθητή άνοδο της απόδοσης της επένδυσης σε διαμερίσματα. Σύμφωνα με την ίδια έρευνα το μεγαλύτερο πρόβλημα εστιαζέται στα διαμερίσματα που το εμβαδόν τους είναι ανω των 120 τετραγωνικών μέτρων. Στις περιπτώσεις αυτές οι ιδιοκτήτες αναγκάζονται να μειώσουν τα ενοίκια που ζητούν προκειμένου να νοικιάσουν το σπίτι.
Πιο δύσκολη απο ποτέ είναι πλέον η ανάκαμψη της αγοράς εξοχικής κατοικίας. Το τελευταίο χρόνο , με ευθύνη του οικονομικού επιτελείου καταφέραμε το ακατόρθωτο: Διαμορφώσαμε μια ήδη αδικαιολήγητα ακριβή αγορά σε πανάκριβη. Καταστήσαμε μία αγορά με πολύ χαμηλές καθαρές αποδόσεις σε απωθητική αφού πλέον, λόγω της υψηλής φορολογίας , οι αποδόσεις της επένδυσης σε κατοικία είναι αρνητικές έως και κατα 3 ποσοστιαίες μονάδες. Δυσφημισαμε στο εξωτερικό τόσο την οικονομία όσό και την αγορά. Ήδη , όλα τα έγκυρα έντυπα του εξωτερικού κάνουν λόγο ακόμα και σε πρωτοσέλιδα ρεπορταζ τους, για την μαζική απομάκρυνση των ξένων που έχουν ήδη κατοικία στην Ελλάδα και για έλλειψη ενδιαφέροντος μεγάλων και ευπόρων επενδυτών ακόμα και απο τις ιδιαίτερα προβεβλημένες αγορες των νησιών των Κυκλάδων. Εκμηδενίσαμε το εχώριο ενδιαφέρον καθώς ακόμα και εκείνος ο έλληνας που έχει την οικονομική δυνατότητα της αγοράς προτιμά την "αποχή" απο τα μπλεξίματα με την εφορία. Αυτά είναι πραγματικά δεδομένα τα οποία κανείς δεν μπορεί να αμφισβήτήσει. Αν τώρα σε όλα αυτά προστεθεί και η ανασφάλεια ενόψη αλλαγών στους όρους και τις προϋποθέσεις στην δόμηση σε εκτός σχεδίου περιοχές , στην αρτιότητα για τα νησιά του Αιγαίου και του Ιονίου , στις αλλαγές στην έκδοση οικοδομικών αδειών αλλά και ο κίνδυνος να βρεθείς με γείτονα μία ανεμογεννήτρια τότε κανείς λογικός άνιρωπος δεν πάει να επενδύσει ούτε ένα ευρώ. Κοντολογίς ποιός θα επενδύσει για να αποκτήσει περισσότερα βασανα . Κανείς... Το παράξενο της ιστορίας είναι ότι όλα αυτά φαίνονται ότι "υπακούουν" σε ένα σχέδιο εξόντωσης της εξοχικής κατοικίας. Κανείς βεβαίως δεν μπορεί να καταλογίσει σε κανένα τέτοια πρόθεση . Αν όμως αναλογιστεί ποιοί βγαίνουν κερδισμένοι απο αυτή την απαξίωση τότε εύκολα μπορεί να οδηγηθεί σε κάποια συμπεράσματα. Η απαξίωση σε συνδυασμό με την ύφεση και τον υψηλό δανεισμό στην πραγματικότητα πλήττει τον μικρόιδιοκτήτη γης και τον τοπικό κατασκευαστή. Αντίθετα , μεσοπρόθεσμα οφελεί τους ξενοδόχους , τους μεγαλοκατασκευαστικές και όσους ξένους αποφασίσουν ότι οι τιμές της ελληνικής γης συμφέρουν. Σίγουρα , επειδή αυτή τη στιγμή ένα απο τα μέλη του υπουργικού συμβουλίου έχει συγγενική σχέση με μέλος οικογενείας που έχει δεσπόζουσα θέση στην ξενοδοχειακή αγορά κανείς απο τους πολιτικά υπέυθυνους δεν μπορεί να ισχυριστεί άγνοια. Πολύ περισσότερο δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν γνωρίζει που οδηγεί η πολιτική που ακολουθεί δηλαδή ποιοί πλήττονται και ποιοί οφελούνται απο αυτή. Επομένως , αυτό που απομένει στη Κυβέρνηση είναι να ξεκαθαρίσει άμεσα το σκηνικό -χωροταξικό, πολεοδομικό, φορολογικό-και να πεί ξεκάθαρα τις προθέσεις της για την αγορά εξοχικής κατοικίας για τα επόμενα τρία χρόνια που της απομένουν. Τουλάχιστον θα έχει το άλλοθι της ειλικρίνειας...
Τη δεκαετία του 1920, οι άνθρωποι στις ΗΠΑ είχαν αρχίσει να πιστεύουν ότι η ευημερία θα κρατούσε αιώνια . Αλλά δεν ήταν το χρηματιστήριο η φούσκα . Ήταν η αγορά ακινήτων. Το 1920, η Φλόριντα έγινε ο δημοφιλής προορισμός των ΗΠΑ για αγορά κατοικίας απο ανθρώπους που δεν τους άρεσε το κρύο. Ο πληθυσμός αυξάνονταν σταθερά και η προσφορά κατοικίας δεν μπορούσε να καλύψει τη ζήτηση. Αυτό οδήγησε τις τιμές σε ένα ξεφρενο ράλυ αφού τριπλασιαστηκαν σε ένα πολυ μικρό χρονικό διάστημα. Ένα κομμάτι γης που κόστιζε $ 800.000 θα μπορούσε, μέσα σε ένα χρόνο, να μεταπωληθεί για 4 εκατ. δολάρια. Οι τιμές ήταν τόσο διογκωμένες ώστε για να αγοράσει ένα σπίτι , το 1926 , θα πλήρωνε όσα θα κατέβαλε ένας σημερινός αμερικάνος προκειμένου να αγοράσει σήμερα μία βίλλα στο Μαϊάμι ( 4.500.000 δολάρια )! Σύντομα όλοι στη Φλόριντα ήταν είτε επενδυτές είτε μεσίτες . Δυστυχώς , οι κανόνες είναι οι ίδιοι, είτε για μετοχές είτε για ακίνητα γης : Τελικά δεν εμφανίζονταν για να αγοράσουν σε αυτές τις υπεριμημενες αξίες και οι κερδοσκόποι συνειδητοποίησαν ότι έφθασε το τέλος. Αρχισαν να πωλούν τις περιουσίες τους για να σιγουρέψουν τα κέρδη τους και αυτό με την σειρά του προκάλεσε πωλήσεις πανικού . Χιλιάδες πωλητές και ελάχιστοι αγοραστές αρκούσαν για να σπάσει η φούσκα...Περισσότερα Άρθρα...
