Εκατοντάδες άνθρωποι αναρωτιούνται ποιά είναι η πιο κατάλληλη στιγμή για να κάνουν μία αγορά ακινήτων. Για εκείνους που αυτοχρηματδοτούν την επένδυση η απάντηση είναι απλή : Όταν πιστέψουν ότι η αγορά και επομένως οι τιμές βρίσκονται στα χαμηλότερα επίπεδα . Η απάντηση γίνεται πολύπλοκη για εκείνους που χρηματοδοτού μέρος ή το σύνολο της αγοράς με δάνειο. Αυτοί έχουν να αντιμετωπίσουν ένα πολύπλοκο πρόβλημα: Την απροθυμία των τραπεζών να χορηγήσουν στεγαστικά δάνεια, την προοπτική αύξηση των επιτοκίων και την "συμπεριφορά" των τιμών. Ποιά είναι η απάντηση; Οι οικονομολόγοι λένε ότι "η κατάλληλα στιγμή είναι όταν μπορεί να εξασφαλιστεί η χρηματοδότηση η οποία θα καθιστά την εξυπηρέτηση της άνετη για τον δανειολήπτη." Κατά κανόνα, λέν, ένα χαμηλότερο επιτόκιο σημαίνει ότι μπορείτε να αντέξετε οικονομικά περισσότερο .Αυτό σημαίνει ότι με τα επιτόκια σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα, η δυνατότητα αγοράς είναι μεγαλύτερη σε σύγκριση με πριν απο τέσσερα χρόνια και αυτό ενισχύεται και απο το γεγονός ότι η διαπραγματατευτική θέση του αγοραστή έχει ενισχυθεί. Με μία προϋπόθεση : να εξασφαλιστεί η χορήγηση του δανείου. Με την ανεργία να κτυπά την πόρτα 750.000 ανθρώπων πολλοί οικονομολόγοι υποστηρίζουν ότι "το κυρίαρχο πρόβλημα δεν είναι το πόσο χαμηλά είναι οι τιμές και τα επιτόκια αλλά το κατα πόσο είναι εξασφαλισμένη η εργασία και επομένως το εισόδημα του υποψήφιου αγοραστή. Με την ανεργία να τρέχει προς το 15% , το δίλημα τιμές ή επιτόκια δεν υφίσταται όταν 15 στους 100 έλληνες σε ένα χρόνο δεν θα έχουν δουλειά" και συμπληρώνουν "με τόσο υψηλά ανεργίας οι άνθρωποι φοβούνται να κάνουν μεγάλες επενδύσεις », λένε. Αλλά για εκείνους που έχουν μια ασφαλή οικονομική κατάσταση, η τρέχουσα στεγαστική αγορά σε συνδυασμό με το επίπεδο των τιμών η στιγμή είναι μάλλον κατάλληλη. Αυτή τη στιγμή, συμβουλεύει πολλές, από τη συμβολή των χαμηλών τιμών κατοικίας και έχουν ιστορικά χαμηλά επιτόκια σε συνδυασμό να κάνετε αυτό μια μεγάλη στιγμή για να αγοράσει. Η ουσία, ωστόσο, είναι να γίνει η αγορά όταν είστε έτοιμοι και ...ασφαλείς.

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που συνδέουν την οικονομική ανάπτυξη της χώρας με την αγορά ακινήτων. Πολλοί μάλιστα θεωρούν ότι η υπεραξία της Γής σε συνδυασμό με την επέκταση των αστικών κέντρων ήταν οι κινητήριοι μοχλοί για την δημιουργία πλούτου και εισοδήματος. Τους υποστηρικτές αυτής φαίνεται ότι τους δικαιώνει η τεράστια επέκταση των μεγάλων αστικών κέντρων της χώρας. Για να γίνει κατανοητό το πόσο καθοριστική ήταν η συμβολή της αγοράς ακινήτων στην οικονομική ανάπτυξη αρκεί να δει κανείς την σημερινή πόλη της Αθήνας και να τη συγκρίνει με αυτή πριν από 150 χρόνια περίπου. Στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα ( τις πρώτες δεκαετίες) η πόλη ήταν συγκεντρωμένη γύρω από τις οδούς Αιόλου και Ερμού. Στο σχέδιο πόλης ήταν ενταγμένες οι περιοχές που περικλείονταν σε ένα νοητό τραπέζιο με την μία πλευρά του πλευρά να είναι στη Κυψέλη, η άλλη του στο Ιλισό, η τρίτη την Αγίου Κωνσταντίνου και η τέταρτη τη Βασιλίσσης Σοφίας .

Η πυκνότητα των κτιρίων μέσα στο τραπέζιο αυτό ήταν περιορισμένη. Στην Ομόνοια δεν υπήρχαν , σύμφωνα με τους χρονικογράφους της εποχής παρά ελάχιστα μονώροφα ακίνητα. Ανύπαρκτη ήταν η Γ Σεπτεμβρίου όπως και η Αθηνάς ( η ραγδαία εμπορική ανάπτυξη της ουσιαστικά ξεκίνησε μετά τη μικρασιατική καταστροφή). Το μοναδικό αξιόλογο κτίριο που υπήρχε στην Αθηνάς ήταν το Βαρβάκειο Λύκειο και πολύ κοντά σε αυτό βρίσκονταν το θέατρο Μπούκουρα. Σχεδόν άκτιστη ήταν και η Πειραιώς στην οποία όμως ξεχώριζαν τα μέγαρα των αδελφών Βλαχούτση καθώς και το εργοστάσιο γκαζιού( ιδιοκτησία τότε Φεράλδη). Ερημη ήταν και η Πατησίων μέχρι το 1860-1870 όταν δηλαδή ξεκίνησε το κτίσιμο των κτιρίων του Πολυτεχνείου και του Μουσείου. Μικρά κτίρια έχουν ανεγερθεί στη Σταδίου με εξαίρεση το Τυπογραφείο, το Νομισματοκοπείο(κατεδαφίσθηκε το 1939) και τα αρχοντικά της Πλατείας Κλαυθμώνος. Λίγο πιο πάνω ήταν το κτίριο της Βουλής ενώ στο σημερινό μέγαρο του ΜΤΣ βρίσκονταν οι βασιλικοί στάβλοι (κατεδαφίσθηκαν το 1926). Στη οδό Πανεπιστήμιου , τα τέσσερα πρώτα τετράγωνα προς τη πλευρά της πλατείας Ομόνοιας ήταν άκτιστα . Στο μέσο περίπου της οδού ήταν το κτίριο του Αρσακείου και στη συνέχεια βρίσκονταν το κτίριο του Οφθαλμιατρείου. Στο τέρμα της οδού (γωνία με την Πλατεία Συντάγματος) ήταν το κτίριο Δημητρίου (Μεγάλη Βρετανία). Στη πλατεία Συντάγματος δεσπόζουν τα Παλαιά Ανάκτορα ενώ στη γωνία με τη Καραγεώργη Σερβίας το μέγαρο Πάλλη , στη γωνία με την Ερμού βρίσκονταν το μέγαρο Κορομηλά ενώ στη γωνία με τη Φιλελλήνων ήταν η οικία Αναργύρου. Σχετικά πυκνοδομημένες όμως ήταν οι οδοί και Μητροπόλεως ενώ στην οδό Αιόλου ήταν το κτίριο της Αγοράς. Αντίθετα η Λεωφόρος Αμαλίας μόλις τότε αρχίζει να κτίζεται ενώ το ίδιο ισχύει και για την Λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας. Στην Ηρώδου Αττικού υπήρχαν μερικά εξοχικά σπίτια . Στη οδό Ακαδημίας βρίσκονται μονώροφα σπίτια και ξεχωρίζει το σπίτι του Γεννάδιου (στη γωνία με τη Χαριλάου Τρικούπη) ενώ ήδη έχει ολοκληρωθεί η ανέγερση της εκκλησίας της Ζωοδόχου Πηγής.

Αυτή ήταν η Αθήνα πριν από 150 χρόνια περίπου αν μάλιστα αναλογιστεί κανείς ότι μόνο στη νομαρχία Αθήνας σήμερα βρίσκονται περισσότερες από 1.200.000 κατοικίες τότε εύκολα μπορεί να καταλάβει κανείς τα μεγέθη της αγοράς και τη συμβολή τους στην ανάπτυξη.