Οι ιδιοκτήτες ακινήτων είναι τελικά τα μεγάλα θύματα της φορολογικής μεταρρύθμισης που φέρνει το νέο φορολογικό νομοσχέδιο ,επισημαίνει με ανακοίνωσή της η ΠΟΜΙΔΑ. Ο συνδυασμός της αρπακτικής κλιμάκωσης του νέου Φ«Μ»ΑΠ, με φορολογία εισοδήματος υψηλότερη από τη νέα φορολογική κλίμακα, με δυσβάστακτα τεκμήρια «αντικειμενικής δαπάνης» διαβίωσης και κατάργηση των απαλλαγών για επισκευές κτιρίων κλπ., συνιστούν πραγματική λεηλασία και οδηγούν νομοτελειακά σε φορολογική εξόντωση, ιδιαίτερα τους κατόχους απρόσοδων ακινήτων.Οι πέντε σημαντικότερες αναλήθειες της αιτιολογικής έκθεσης σε σχέση με τις διατάξεις που καθιερώνονται με το νομοσχέδιο κατα την ΠΟΜΙΔΑ είναι :  
•    «Εφαρμογή μιας ενιαίας προοδευτικής τιμαριθμοποιημένης φορολογικής κλίμακας για όλα τα εισοδήματα».
Πως είναι ενιαία για όλα τα εισοδήματα η νέα κλίμακα, όταν τα μισθώματα (και μόνον αυτά) θα φορολογούνται με υψηλότερο συντελεστή από όλα τα άλλα επειδή δεν καταργείται ο συμπληρωματικός φόρος 1,5 - 3%, ο οποίος είχε επιβληθεί παλαιότερα σε προηγούμενη κατάργηση του Φ «Μ» ΑΠ ;  
•    «Εφαρμογή προοδευτικής φορολόγησης της μεγάλης ακίνητης περιουσίας».
Δεν είναι «Μεγαλοιδιοκτήτες» οι πολλές εκατοντάδες χιλιάδες φορολογούμενοι σε όλη τη χώρα που η ακίνητη περιουσία τους υπερβαίνει τις 400.000 ευρώ, και κάθε χρόνο θα πληρώνουν απίστευτα ποσά που συνεχώς θα αυξάνονται. Ούτε είναι προοδευτική αλλά απλά εξοντωτική η νέα φορολογική κλίμακα του ΦΜΑΠ! Ο φόρος αυτός θα καταρρεύσει, όπως και τις τρεις προηγούμενες φορές που επιβλήθηκε, αφού όμως πρώτα, δυστυχώς, «κατεδαφίσει» την οικοδομή, αλλά και τη μεσαία τάξη της χώρας μας…  
•    «Επαναφορά φόρου κληρονομιάς γονικών παροχών με υψηλό αφορολόγητο».
Δεν είναι υψηλό αφορολόγητο το νέο αφορολόγητο ποσό των 150.000 ευρώ, ούτε ελάφρυνση η επιβολή φόρου 10% από το πρώτο ευρώ στις χρηματικές κληρονομιές.
•    «Κατάργηση χαριστικών φοροαπαλλαγών στη φορολογία εισοδήματος και κεφαλαίου».
Δεν ήταν «χαριστική» η απαλλαγή για αγορά πρώτης κατοικίας αλλά μια κοινωνική κατάκτηση, που επιβάλλεται μάλιστα από τη σχετική συνταγματική διάταξη, και δεν επιτρέπεται να φαλκιδεύεται, όπως και η απαλλαγή από τους τόκους στεγαστικού δανείου. Το μόνο θετικό είναι η αποδοχή της πρότασής μας για επέκταση της απαλλαγής στην αποθήκη και τη θέση στάθμευσης. Εξάλλου δεν ήταν «χαριστική» ούτε η απαλλαγή του 40% των εξόδων επισκευής κτιρίων που καταργείται αναιτιολόγητα με το νομοσχέδιο.
•    «Καθιερώνεται ένα απλό και δίκαιο σύστημα καθορισμού ελάχιστων δαπανών διαβίωσης με βάση τα χρησιμοποιούμενα περιουσιακά στοιχεία».
Ο συνδυασμός των προβλεπόμενων ποσών δαπάνης κατοικιών, αυτοκινήτων κλπ. θα καταλήξει σε ιδιαίτερα αυξημένη και τελικά άδικη υπερφορολόγηση για πολλούς φορολογουμένους οι οποίοι μένουν σε κατοικία με μεγάλο εμβαδόν, και θα οδηγήσει σε περαιτέρω «ξενοίκιασμα» και ερήμωση τέτοιων κατοικιών, μια και το τεκμήριο αυτό αφορά όχι μόνον τους ιδιοκτήτες αλλά και τους ενοικιαστές τους!