Οι άνθρωποι της αγορά ακινήτων , όπως όλοι οι έλληνες , παρακολουθούν έκπληκτοι όσα διαδραματίζονται στην κεντρική σκηνή της χώρας. Ενώ λοιπόν , οι ηγέτες των κομμάτων καταναλώνονται σε μάχες εντυπώσεων με φόντο την επόμενη εκλογική αναμέτρηση –όποτε και αν γίνει αυτή- η πραγματική οικονομία καταρρέει και ουδείς από τους πολιτικούς αρχηγούς όχι μόνο δεν λέει κουβέντα για την αγορά αλλά οι περισσότεροι από αυτούς φροντίζουν να συσκοτίσουν ακόμα περισσότερο την πραγματικότητα. Για να γίνουμε πιο σαφείς ας πιάσουμε την αγορά ακινήτων. Είναι γνωστό σε όλους ότι στην συγκεκριμένη αγορά σήμερα οι μόνοι που έχουν απομείνει είναι τα «κοράκια». Η αύξηση της φορολογίας, η άρνηση των τραπεζών να χορηγήσουν στεγαστικά δάνεια , η συρρίκνωση των εισοδημάτων και η ανασφάλεια που επικρατεί έχει ήδη κοστίσει περισσότερες από 6 ποσοστιαίες μονάδες ύφεσης και όλα δείχνουν ότι αν οι πολιτικοί εξακολουθήσουν να τραβούν αυτή τη ρότα τότε το κόστος από την κατρακύλα της οικοδομής θα είναι ακόμα μεγαλύτερο. Σίγουρα, για την σημερινή κατάσταση της αγοράς ακινήτων υπεύθυνα είναι τα τρία κόμματα που στήριξαν –άκριτα τις περισσότερες φορές- τα δύο μνημόνια. Όμως, πλέον οι ευθύνες διαχέονται σε όλο το πολιτικό σύστημα το οποίο σε αυτή τη διαδικασία που έχει ξεκινήσει δεν αναζητούν συγκλήσεις σε απλά και πρακτικά θέματα τα οποία άπτονται τις οικονομικής ζωής αλλά αναλώνονται σε γενικότητες και αοριστολογίες. Για παράδειγμα, σε αυτές τις μέρες που έχουν περάσει από την 6η Μαΐου κανείς δεν έθεσε για παράδειγμα το θέμα της φορολογικής επιβάρυνσης.
Ουδείς από τους πολιτικούς που κάνουν πασαρέλα στα κανάλια δεν έθεσε ως βάση της συζήτησης για μία ενδεχόμενη κυβερνητική συνεργασία την φορολόγηση της ακίνητης περιουσίας ή την διατήρηση των προγραμμάτων της στεγαστικής πολιτικής ή τις επιδοτήσεις επιτοκίων των στεγαστικών δανείων , η την προστασία του 15% των οφειλετών στεγαστικών δανείων που βρίσκονται στο «κόκκινο» ή την προστασία των ιδιοκτητών που πέφτουν θύματα των κυκλωμάτων της αγοράς. Και αναρωτιέται κανείς τι τελικά είναι τα μνημόνια; Μήπως είναι όλα αυτά τα επιμέρους θέματα για τα οποία οι πολιτικοί προσπαθούν συνειδητά να υποβαθμίσουν; Αν λοιπόν , ενδιαφέρονται πραγματικά για όλους εμάς δεν έχουν παρά να «κλαδέψουν» όλες τις δεσμεύσεις του μνημονίου που μας έχουν οδηγήσει στην εξαθλίωση. Ας μιλήσουν και ας συμφωνήσουν σε αυτά και ας παραμερίσουν τις γενικότητες οι οποίες σε τελευταία ανάλυση δεν σημαίνουν τίποτε. Φυσικά , το πιο εύκολο είναι να αναλώνεται κανείς σε γενικότητες και να παραμερίζει τα ουσιαστικά θέματα που καθορίζουν την πορεία της οικονομίας και της αγοράς. Για σκεφτείτε το λίγο; μήπως είναι πιο βολικό να μιλά κανείς γενικά για το μνημόνιο από το να καταπιάνεται σε επιμέρους θέματα του (σ.σ όπως αυτά που προαναφέρθηκαν) , τα οποία δεν δημιουργούν δεσμεύσεις και υποχρεώσεις.
(Η συντακτική ομάδα συμμετέχει στην απεργία της ΕΣΗΕΑ και για αυτό σήμερα αναδημοσιεύονται σημαντικά άρθρα και ρεπορταζ που δημοσιεύτηκαν τους προηγούμενους μήνες . Το άθρο αυτό δημοσιεύτηκε στις : 16-5-2012)