Σε κατάσταση νευρικης κρίσης βρίσκεται πλέον η αγορά ακινήτων καθώς αυτή τη τιγμή τίποτε δεν θεωρείται δεδομένο σε αυτή. Οι φημολογούμενες αυξήσεις των αντικειμενικών αξιών και  η επιβολή εππλέον φορολόγηση σε γονικές παροχές σε συνδυασμό με το "πάγωμα" των ρυθμίσεων για τους  ημιυπαίθριους έχει θέσει την αγορά σε καθεστώς πλήρους ανασφάλειας που έχει ως συνέπεια οι επιλογές να γίνονται  βεβιασμένα και πολλές φορές υπο το κράτος του πανικού. Απο την άλλη πλευρά η οικοδομή έχει στην κυριολεξία "παγώσει" αφού κανείς δεν ξέρει πιό θα είναι το νέο περιβάλλο που θα ισχύσει απο την άνοιξη για τους ημιυπαίθριους χώρους με αποτέλεσμα οι κατασκευαστές να μη αναλαμβάνουν το ρίσκο της ανατροπής του θεσμικού πλαισίου αφού οι περισσότεροι απο αυτο αυτούς θεωρούν δεδομένη την επιδείνωση των όρων δόμησης. Ακόμα και τα δημόσια ταμεία αν και έχουν περισσότερους πόρους απο τις μεταβιβάσεις εντούτοις έχουν σημαντικές απώλειες απο το "πάγωμα" της οικοδομικής δραστηριότητας , που δευτερογενώς επηρεάζει τα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων και κυρίως του προβληματικού ΙΚΑ.