Αρκετά χρόνια πίσω γυρνά η κτηματαγορά της χώρας, με τις μειώσεις των τιμών πώλησης αλλά και ενοικίασης να ξεπερνούν το 30% σε αρκετές περιοχές της χώρας. Θύματα της κατρακύλας γίνονται όσοι αγόρασαν στα υψηλά του 2007-2008. Αδυνατώντας να καλύψουν τις τραπεζικές υποχρεώσεις τους πωλούν ακόμα και 35% φθηνότερα για να περισώσουν ότι απέμεινε την περιουσία τους. Στην Κρήτη, οι μειώσεις τιμών αγγίζουν το 40% προκειμένου να βρεθεί ο αγοραστής. Το ισχύει ακόμα και για το διάσημο Κολωνάκι για όσους «καίγονται» να πουλήσουν. Έχουν εμφανιστεί όμως και αντίστοιχοι αγοραστές με πολύ «μετρητό» οι οποίοι τοποθετούνται για το μέλλον αγοράζοντας τις ευκαιρίες. Αντίθετα, στην Καρδίτσα, τα εμπορικά ακίνητα του παραδοσιακού κέντρου γίνονται λίγο ακριβότερα για τους ενοικιαστές ενώ οι φθηνότερες λύσεις βρίσκονται περιφερειακά λόγω της ένταξης νέων περιοχών στο σχέδιο.
Πλήγμα στο real estate επιφέρει και το λουκέτο σε τμήματα κρατικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων σε αρκετές περιοχές συμπιέζοντας τις τιμές των ενοικίων. Στην Καλαμάτα, το κλείσιμο των ΤΕΙ αύξησε σε 1500-2000 τα κενά ακίνητα με τις τιμές να υποχωρούν κατά 25%. Στο Βόλο, τα καταστήματα που ξενοικιάζονται παραμένουν άδεια με αρκετούς ιδιοκτήτες να αρνούνται ακόμα και σήμερα τη μείωση του μισθώματος. Στη Λάρισα, οι κατασκευαστές δεν υποκύπτουν σε παζάρια πέραν του 5-7%, έχοντας την ασφάλεια των υπερκερδών περασμένων ετών. Με την πτώση των τιμών, καταγράφεται και αποχώρηση των ευρωπαίων μονίμων κατοίκων από παραθεριστικές περιοχές.
Μετακόμισαν στην χώρα πριν πολλά χρόνια και τώρα προσπαθούν να περισώσουν κάτι από την επένδυσή τους ενώ αυτοί που αγοράζουν ακόμα και σήμερα ζητούν εκπτώσεις 40%! Στο διάσημο Πήλιο, οι Βρετανοί και οι Γερμανοί ιδιοκτήτες, πωλούν όσο-όσο τα ακίνητά τους φοβούμενοι την κρίση αλλά και την ελλιπή υγειονομική περίθαλψη. Στην Κρήτη, πωλητήριο έχουν βάλει ακόμα και ξενοδοχειακές μονάδες 5 αστέρων. Η διαχείριση της μεταβίβασης γίνεται «στόμα με στόμα» και σε εξευτελιστικές τιμές χωρίς να βρίσκεται πάντα αγοραστής. Ακόμα και Ευρωπαίοι πολίτες όμως, που αγόρασαν ακίνητο για μόνιμη διαμονή και αναζητούν εργασία στο ίδιο νησί, έρχονται αντιμέτωποι με το τέρας της γραφειοκρατίας. Αδυνατούν να εκδώσουν ακόμα και την κάρτα πολίτη της Ε.Ε που θα τους επιτρέψει να δουλέψουν νομίμως και επιστρέφουν στην πατρίδα τους πωλώντας τα ακίνητα.