Η αγορά ακινήτων σήμερα, πολύ δύσκολα θα ανακάμψει. Η αιτία έχει όνομα: Καχυποψία. Την προηγούμενη Πέμπτη και την Παρασκευή, στα τραπεζικά γκισέ έγινε χαμός. Ο φόβος, η ανασφάλεια και κυρίως η δυσπιστία έκαναν τους έλληνες να περάσουν από το «σύνδρομο του σουπερ μάρκετ» στο «σύνδρομο του ΑΤΜ». Αν και δεν υπάρχουν επίσημα στοιχεία , οι φήμες έκαναν λόγο για αναλήψεις που πλησίασαν τα 2 δις. Τι σημαίνει αυτό το ποσό. Είναι περίπου το 10% των εκροών των καταθέσεων από τις αρχές του χρόνου! Όπως έλεγαν , τραπεζικοί υπάλληλοι , οι άνθρωποι αυτοί δεν ήταν μεγαλοκαταθέτες. Δεν ήταν μεγαλόσχημοι που παίρνουν χρήματα για να αγοράσουν στο Λονδίνο. Ήταν , απλοί άνθρωποι, υπάλληλοι , συνταξιούχοι και μικρομεσαίοι που έσπευσαν να εξασφαλίσουν την ρευστότητα για το σουπερ μάρκετ ή για την επιχείρηση τους. Φοβήθηκαν , όχι τόσο την προοπτική να χάσουν τα λεφτά τους , όσο το μπλοκάρισμα. Και για τον λόγο αυτό προτίμησαν , το σεντούκι. Τι σημαίνει αυτό;
Ότι έχει χαθεί το παιγνίδι της εμπιστοσύνης. Μέχρι να επανακτηθεί, τα χρήματα θα παραμένουν στα σεντούκια και κανείς δεν θα αγοράζει μέχρι να δει τι θα γίνει στο μέλλον. Και αυτοί που επέλεξαν το σεντούκι είναι η μεγάλη μάζα των αγοραστών κατοικίας. Άνθρωποι , οι οποίοι στο παρελθόν, αγόραζαν για να προικίσουν τη κόρη τους, για να έχουν ένα ενοίκιο για τα γηρατειά τους ή για να κάνουν πιο όμορφη τη ζωή τους. Για αυτούς , τους ανθρώπους όμως, το αύριο απομακρύνεται.
Αυτό που υπερισχύει σήμερα είναι η επιβίωση που δεν εξασφαλίζεται με τούβλα αλλά με μετρητό. Ο μέσος έλληνας σήμερα, ξέρει ότι στο ταμείο του σουπερ μάρκετ δεν δέχονται ούτε τούβλα ούτε χούφτες γης. Δέχονται μόνο ρευστό. Η αλήθεια είναι, ότι όλοι αυτοί, που ορίζουν τις τύχες αυτής της χώρας , ξεχνούν την περίοδο 1981 -1985 , όταν η ελληνική οικονομία κινείτο στον αστερισμό της ανασφάλειας και όλοι κοίταγαν να πουλήσουν σε σκληρό συνάλλαγμα και να «ασφαλίσουν» τα λεφτά τους. Τότε χρειάστηκαν περίπου δέκα χρόνια και διαρκή μέτρα ενίσχυσης της ζήτησης (φοροαπαλλαγές, επιδότηση επιτοκίου κ.α) για να πάρει μπρός η αγορά.
Σήμερα, ο κ. Ταμβακάκης, ο κ. Παπακωνσταντίνου ακόμα και ο κ. Παπανδρέου είναι πολύ μακριά από την ψυχολογία του μέσου έλληνα και για αυτό δεν καταλαβαίνουν το αυτονόητο. Χωρίς την εμπιστοσύνη της αγοράς καμία οικονομία δεν μπορεί να προχωρήσει.