Αν υπάρχει κάτι το οποίο χαρακτηρίζει σήμερα την ελληνική οικονομία είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης. Κανένας άνθρωπος της αγοράς δεν ελπίζει ότι η χρονιά που έρχεται θα είναι καλύτερη από εκείνη που φεύγει.
Ακόμα και οι πιο αισιόδοξοι αναλυτές μεταθέτουν την ανάκαμψη για το β΄εξάμηνο του επόμενου χρόνου και αυτό γιατί ...δεν έχουν τίποτε παραπάνω να πουν. Φυσικά , ο πρωθυπουργός στην τελευταία του ομιλία προσπάθησε να πει ότι το 2011 θα είναι η τελευταία χρονιά της ύφεσης. Και αναρωτιέται κανείς: πως θα γίνει η ανάκαμψη , με ποιούς και κάτω από ποιές συνθήκες.
Ίσως εννοεί ότι η οικονομία , την χρονιά που έρχεται θα βρεθεί σε τόσο χαμηλά επίπεδα ώστε το 2012 το θετικό πρόσημο θα είναι υπόθεση μαθηματικών και όχι οικονομικής διαδικασίας. Με απλά λόγια μία νέα βουτιά του ΑΕΠ γύρω στο 4% οδηγεί στη συνέχεια νομοτελειακά σε σταθεροποίηση του ρυθμού απωλειών. Όμως το ερώτημα που ανακύπτει είναι αν οι σωρευτικές απώλειες πχ στην οικοδομή φτάσουν ή και ξεπεράσουν το 65% από το 2008 μέχρι το 2011 τότε η κατά τον κ. Παπανδρέου ανάκαμψη σημαίνει ότι το 65% θα γίνει 64%. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τον τζίρο των λιανικών πωλήσεων που επηρεάζει την αγορά των καταστημάτων αλλά και για την βιομηχανική παραγωγή κ.α.
Ο κατά τον κ. Παπανδρέου ορισμός της ανάκαμψης δεν απέχει πολύ από το "λεφτά υπάρχουν". Είναι μία στατιστική αλχημεία που δεν θα αλλάξει την ζωή σε κανένα Έλληνα. Δεν θα μειώσει την ανεργία , ούτε θα βοηθήσει τον μικρομεσαίο να σώσει το μαγαζί του ούτε θα φέρει αύξηση του διαθεσίμου εισοδήματος.
Και για να το κάνουμε πιο απλό, η ανάκαμψη μετριέται από την απόσταση που θα πρέπει να διανύσει η οικονομία ώστε να βρεθεί στα επίπεδα πριν την κρίση. Και η απόσταση αν ακολουθηθεί η σημερινή πολιτική θα είναι μεγάλη. Ο κ. Παραδιάς -εκπρόσωπος των ιδιοκτητών-,ο κ. Καψιμάλης -εκπρόσωπος των κατασκευαστών αλλά και όλοι που ζουν από την αγορά ακινήτων έχουν ήδη προειδοποιήσει ότι η "φορολογική λαίλαπα" του 2011 οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε πλήρη ισοπέδωση της αγοράς. Κανείς όμως από το οικονομικό επιτελείο της Κυβέρνησης δεν φαίνεται να τους παίρνουν στα σοβαρά. Προβάλλοντας το επιχείρημα των εσόδων που λείπουν συνεχίζουν μία πολιτική που αποδείχθηκε αναποτελεσματική. Τα ίδια τους έλεγαν όλοι οι άνθρωποι της αγοράς για τους ημιυπαίθριους και δεν τους άκουγαν.
Το ίδιο ακριβώς θα γίνει και με τις αντικειμενικές. Στο τέλος της ημέρας δεν θα έχουν καμία απόδοση γιατί αν πολλαπλασιάσει κανείς ένα αριθμό με το μηδέν το γινόμενο θα ισούται με (0). Δηλαδή ένας φαύλος κύκλος ο οποίος θα διαιωνίζεται όσο αυτοί που χαράζουν πολιτικές δεν έχουν συναίσθηση της πραγματικότητας.
Εκτός και αν έχουν άλλους στόχους. Για να γίνουμε πιο σαφείς πριν από λίγα χρόνια είχε γίνει ένας διαγωνισμός για τον Άγιο Κοσμά με πλειοδότη μία ελληνική εταιρία η οποία στην συνέχεια έγινε προβληματική επειδή το δημόσιο δεν τήρησε τις υποχρεώσεις απέναντι της. Φυσικά η μπάλα πήρε και τον Αγ. Κοσμά. Προεκλογικά το σχέδιο Σουφλιά για το Ελληνικό δέχθηκε ανελέητη κριτική αφού οι υποσχέσεις έκαναν λόγο για σχεδόν ολοκληρωτικό πράσινο.
Στην συνέχεια σε μία επίσκεψη στις «απελευθερωμένες» παραλίες ο πρωθυπουργός επανέλαβε τις προεκλογικές του κορώνες, αλλά στο παρασκήνιο γίνονταν διεργασίες…Αφού είχε φύγει από την μέση η ελληνική εταιρία και είχαν αποδομηθεί οι προεκλογικές δεσμεύσεις – ξαφνικά- μετά από ενέργειες ανθρώπων του περιβάλλοντος εμφανίστηκαν και παρουσιάστηκαν ως σωτήρες οι άνθρωποι του Κατάρ. Αλλά οι συμπτώσεις δεν σταματούν στο Ελληνικό. Μία άλλη διαβολική σύμπτωση είναι τρείς μέρες πριν εμφανιστούν τα μέτρα του υπουργού Επενδύσεων για την γραφειοκρατία είχε βγει στον αέρα ένα δημοσίευμα στο Μπλουμπεργκ που εμφάνιζε ένα επενδυτή να ταλαιπωρείται (;) από την προηγούμενη κυβέρνηση επειδή δεν του έδινε ένα χαρτί συνεργασίας για αξιοποίηση ως θεματικού πάρκου , του Πάτροκλου –ενός νησιού στο Σαρωνικό.
Η πρώτη σύμπτωση ήταν ότι εδώ και έξη μήνες ένας «έμπιστος» , γυρνούσε γραφεία κάνοντας λόγο για αμερικάνικο ενδιαφέρον για την κατασκευή θεματικού πάρκου στην Ανάβυσσο. Η δευτερη σύμπτωση είναι ότι ο αρμόδιος υπουργός χρησιμοποίησε το δημοσιεύμα ως επιχείρημα για να περάσει τα μέτρα για την επιτάχυνση των επενδύσεων τα οποία που αμφισβητούνται ως προς την συνταγματικότητα τους. Δεν είναι τυχαίο ότι δύο μέρες μετά το δημοσίευμα του αμερικάνικου πρακτορείου ο μεσίτης που είχε εμπλακεί έκανε λόγο για μία επένδυση που ξεμπλόκαρε...
Πολύ φοβούμεθα ότι η απαξίωση της αγοράς ακινήτων και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων της αγοράς ακινήτων είναι η μία όψη του νομίσματος ή για να το πούμε καλύτερα δίνει το επιχείρημα για δουλειές άνευ όρων με αμφιλεγόμενους -ως προς τα κίνητρα-επενδυτές... Αν ισχύει το τελευταίο η πολιτική της ισοπέδωσης της αγοράς όχι μόνο αποκτά νόημα αλλά και κίνητρο...