Ως προαναγγελθείσα από πολύ καιρό χαρακτηρίζεται η χθεσινή διαρροή ότι η κρατική επενδυτική εταιρεία του Κατάρ γνωστοποίησε στο Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων την αποχώρησή της από τη διεκδίκηση του Ελληνικού. Για τους παροικούντες την Ιερουσαλήμ, το αποτέλεσμα αυτό είναι γνωστό εδώ και πολλούς μήνες, αν όχι χρόνια. Και αυτό επειδή τα στελέχη της επενδυτικής εταιρείας Qatar Investment Authority σταμάτησαν να πηγαινοέρχονται στην Αθήνα. Επίσης δεν συμμετείχαν καθόλου στη διαδικασία οικονομικής και νομικής αξιολόγησης (due dilligence) του προς πώληση περιουσιακού στοιχείου, δηλαδή της εταιρείας Ελληνικόν Α.Ε. Για πολλούς η Qatar Investment Authority (QIA) αποχώρησε από τον διαγωνισμό τον περασμένο Δεκέμβριο. Tότε η θυγατρική εταιρεία της QIA, που εξέφρασε το αρχικό ενδιαφέρον, αρνήθηκε να υπογράψει τη συμφωνία αμοιβαίας εμπιστευτικότητας προκειμένου να αποκτήσει πρόσβαση στα αρχεία του Ελληνικού Α.Ε. και μάλλον σε μια πράξη πολιτικής αβρότητας, επανήλθε στον διαγωνισμό αμέσως μετά την επίσκεψη του Αντ. Σαμαρά στην Ντόχα στο τέλος του περασμένου Γενάρη. Η επιστροφή όμως αυτή ήταν ιδιαίτερα «χλιαρή» για όσους ασχολούνταν με τον διαγωνισμό, σε πείσμα της αισιοδοξίας που μετέφερε έπειτα από κάθε ταξίδι στην Ντόχα ο υφυπουργός Ανάπτυξης Ν. Μηταράκης, που είχε αναλάβει τις επαφές με τους Καταρινούς. Παράγοντες της αγοράς αναφέρουν ότι η πραγματική αποχώρηση των Καταρινών από το Ελληνικό έγινε το 2011, όταν συνειδητοποίησαν ότι, σε αντίθεση με όσα υποστήριζε η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου, η Ελλάδα δεν ήταν σε θέση να υπογράψει μια συμφωνία διακρατικού χαρακτήρα για το Ελληνικό.
Τον Σεπτέμβριο του 2010, στη Ν. Υόρκη, κι ύστερα από αρκετά πήγαινε - έλα του κ. Χ. Παμπούκη, υπουργού Επικρατείας στην κυβέρνηση Παπανδρέου, είχε υπογραφεί μνημόνιο οικονομικής συνεργασίας μεταξύ της Ελλάδας και του Κατάρ και γινόταν αναφορά σε επένδυση 5 δισ. από το εμιράτο στο Ελληνικό. Σύντομα διαπιστώθηκε ότι η Ελλάδα ήταν υποχρεωμένη να ακολουθήσει τους κοινοτικούς κανονισμούς και να πραγματοποιήσει δημόσιο ανοικτό διαγωνισμό για την αξιοποίηση του Ελληνικού. «Κάτι τέτοιο δεν είναι στην ιδιοσυγκρασία των Αράβων και ειδικά των ανθρώπων του τότε εμίρη Χαμάντ», παραδέχεται έμπειρο στέλεχος της αγοράς. Ο ίδιος προσθέτει ότι οι Αραβες δεν έχουν συνηθίσει να κλείνουν δουλειές μέσω διαγωνισμών, αλλά κυρίως στο «μιλητό» και σε πολιτικό επίπεδο, με υπουργούς και πρωθυπουργούς. Το παραπάνω ισχύει επί... δέκα φορές στην περίπτωση QIA. Η τελευταία θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους επενδυτικούς οίκους στον κόσμο έχοντας στη διαχείρισή της πάνω από 600 δισ. δολ. ΗΠΑ. «Υπάρχει μια υπεροψία στη στάση τους και ώς ένα βαθμό, θα μπορούσε να δικαιολογηθεί σε μια χώρα που κάθε μήνα μέχρι το 2020 θα χτίζει ένα ξενοδοχείο και κάθε εξάμηνο ένα γήπεδο για τις ανάγκες του Μουντιάλ του 2022», παραδέχεται στέλεχος της αγοράς.
Σημειώνεται ότι όσον αφορά το Ελληνικό δεν ήταν η πρώτη φορά που οι Καταρινοί αποχώρησαν από μια σημαντική επένδυση στη χώρα μας. Πιο πριν είχαν ενδιαφερθεί και για τη δημιουργία μιας μονάδας παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος από υγροποιημένο πετρελαϊκό αέριο (LPG) στο λιμάνι του Αστακού στην Αιτολωακαρνανία. Ενα μήνα, ωστόσο, μετά την την υπογραφή του μνημονίου της χώρας με το Κατάρ για το Ελληνικό, τον Οκτώβριο του 2010, οι Καταρινοί αποσύρθηκαν από αυτό που είχε παρουσιασθεί ως η μεγαλύτερη ενεργειακή επένδυση στην Ελλάδα, ύψους 3 δισ. ευρώ. Είχαν πάει τότε στο Κατάρ οι κ. Παμπούκης, Ν. Παπανδρέου και η υπουργός Ανάπτυξης Λούκα Κατσέλη. Στόχος ήταν η δημιουργία της μεγαλύτερης μονάδας παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος στην Ελλάδα και μία από τις μεγαλύτερες στην Ευρώπη, δυναμικότητας 1.000 MW. Ωστόσο η επένδυση αυτή ναυάγησε όταν αποσύρθηκαν οι χρηματοδότες Καταρινοί. Εκ των υστέρων αποδείχθηκε ότι η συγκεκριμένη επένδυση ήταν πρόχειρα σχεδιασμένη, περιείχε μεγάλο επενδυτικό ρίσκο και περιέκλειε μεγάλους περιβαλλοντικούς κινδύνους. Τελικά, η μόνη επένδυση των Καταρινών στη χώρα μας έγινε από τον ίδιο τον εμίρη του Κατάρ και αφορούσε την προσωπική του ευχαρίστηση. Απέκτησε το νησί Οξυά κοντά στην Ιθάκη αντί 8,4 εκατ. ευρώ με στόχο να χτίσει ένα θερινό ανάκτορο για τον ίδιο και τους πολλούς φίλους του.